همزیستی نیوز - تحقیقات نشان می‌دهد تحمل دوری افراد از موبایل به زیر ۱۵ دقیقه رسیده است.
به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: وقتی دو ساعت گوشی موبایل‌تان خاموش است چه احساسی دارید؟ وقتی اینترنت قطع می‌شود چطور؟ اضطراب می‌گیرید یا مثل من دائم حس می‌کنید گوشی خاموش موبایل توی جیبتان ویبره می‌رود؟ این اعتیاد به موبایل و وقت‌گذرانی در فضای مجازی حالا تبدیل به یک رفتار عمومی شده. تصور کنید اگر یک نفر از ۱۰۰ سال پیش یک‌دفعه در خیابان‌های تهران ظاهر شود با دیدن این همه آدم که سرشان داخل دستگاهی کوچک است چه فکری با خودش می‌کند؟ آدم‌هایی که با خودشان حرف می‌زنند و آنقدر غرق دنیای مجازی هستند که دیوار رو به روی‌شان را هم نمی‌بینند. کارشناسان می‌گویند نبود زمینه‌های تفریح برای جوانان و ضعف در ارتباط برقرار کردن در دنیای واقعی و رفتن به فضای مجازی دلیل اصلی این اعتیاد به موبایل و اینترنت است.
اضطراب دوری از موبایل و اینترنت رفتاری است که پیشینه تاریخی ندارد اما در سال‌های اخیر آنقدر همه گیر شده که تبدیل به نگرانی عمده‌ای شده؛ بخصوص در میان جوانانی مثل پدرام که تجربه یک سال دوری از موبایل را دارد و با خنده می‌گوید: «من هم چند سالی است که سر به زیر شده‌ام و در کوچه و خیابان دائماً سرم به گوشی گرم است؛ یا مشغول بازی هستم یا در فضای مجازی برای خودم می‌چرخم.»
او که یک سال به خاطر کنکور مجبور بود خودش را از این فضا دور کند می‌گوید: «امروز تعداد گوشی‌های موبایل از تعداد آدم‌ها بیشتر شده. یعنی اینکه زندگی واقعی جای خودش را به زندگی مجازی داده است. دوری از تکنولوژی تقریباً غیرممکن است و من که نهایتاً می‌توانم برای چند ساعت این دوری را تحمل کنم. من با اینکه کار زیادی با گوشی موبایل ندارم اما از اینکه حتی برای چند ساعت آهنگ‌های گوشی موبایلم را گوش ندهم استرس می‌گیرم. البته خیلی‌ها برای بازی از موبایل استفاده می‌کنند و حتی یکی از دوستانم به خاطر اینکه ساعت‌های زیادی در گوشی موبایل مشغول بازی کلش آف کلنز بود بیهوش شد. خیلی از هم سن و سال‌های من برای اینکه تنهایی‌شان را پر کنند ساعت‌های زیادی در موبایل و تبلت یا کامپیوتر غرق می‌شوند.»
زهرا همه نگاه و حواسش به مانیتور است و توجهی هم به اطراف ندارد. هرچند لحظه یک بار صفحات مختلف را باز می‌کند و مطلبی روی کاغذ می‌نویسد. او که ۳۰ سال دارد معتقد است: «سواد تکنولوژیک بخشی از سواد نسل امروزی است و کسی که این سواد را نداشته باشد عملاً از عهده هیچ کاری برنمی‌آید.» او هم مثل خیلی از هم سن و سال‌های خودش ساعت‌های زیادی را در گوشی موبایل و کامپیوتر پرسه می‌زند اما از اینکه یک روز اینترنت نداشته باشد نگران نمی‌شود.
زهرا که به خاطر شغلش ساعت‌های زیادی را در اینترنت سپری می‌کند می‌گوید: «وقتی در خانه هستم بیشتر سعی می‌کنم سنتی باشم و سراغ تکنولوژی و گوشی موبایل نروم. حتی اینستاگرام ندارم و به آن هم احساس نیاز پیدا نمی‌کنم. گاهی اوقات ساعت‌ها از گوشی موبایل یا تبلت فاصله می‌گیرم و اگر همراه خانواده به میهمانی بروم ترجیح می‌دهم که موبایلم را همراه نبرم. البته کسانی را می‌شناسم که اگر برای یک ساعت اینترنت‌شان قطع شود حال‌شان بد می‌شود. احساس می‌کنند چیز خیلی مهمی را گم کرده‌اند و آرام و قرار ندارند.»
زهرا دلیل اعتیاد به اینترنت در نسل جوان را مرتبط با سبک زندگی امروزی می‌داند: «سبک زندگی امروز باعث شده حتی تفریحات هم به شکل مجازی باشد. امروز اینستاگرام به یکی از تفریحات اصلی جوانان تبدیل شده است. چرخیدن در اینستاگرام و عکس گذاشتن و کنجکاوی در صفحات افراد مختلف یک تفریح مجازی محسوب می‌شود. البته زیاده روی در این تفریح هم آسیب‌زا است.»
یاسمن برخلاف زهرا وابستگی شدیدی به موبایل و فضای مجازی دارد و حتی یک روز هم بدون گوشی موبایل نمی‌تواند زندگی کند. او می‌گوید تا جایی که ممکن است برای راه انداختن کارهایش از اینترنت استفاده می‌کند. یاسمن که ۲۴ ساله است در میان صحبت‌ها گاهی به صفحه گوشی موبایلش نگاهی می‌اندازد و می‌گوید سال‌هاست به این کار عادت کرده است. به آدم‌هایی که از کنار صندلی او در پارک عبور می‌کنند توجهی ندارد و همه حواس او به آدم‌هایی است که در اینستاگرام برایش پیغام می‌گذارند: «مگر می‌شود بدون تکنولوژی زندگی کرد؟ من همه کارهای شخصی از خرید پوشاک و مواد غذایی گرفته تا مطالعه کتاب و جزوات دانشگاهی را با گوشی موبایل یا تبلت انجام می‌دهم. نمی‌توانم یک ساعت هم از موبایل و تبلت دور باشم. اگر هم فراموش کنم آن را همراه بیاورم بلافاصله پیک موتوری می‌گیرم و می‌گویم برایم بیاورد.»
یاسمن در عین حال منتقد این فضا و نوع تأثیرگذاری آن بر زندگی است: «شب وقتی به خانه می‌روم پدر و مادرم هم ساعت‌ها سر در گوشی موبایل دارند و کمتر به من و برادرم توجه می‌کنند. هر کدام هم برای خودشان گروه‌های مختلفی از دوست و فامیل در تلگرام و اینستاگرام دارند و ساعت‌های زیادی مشغول حرف زدن با آنها هستند. گوشی موبایل و فضای مجازی جذابیت‌های زیادی دارند و به همین دلیل خیلی‌ها سعی می‌کنند گمشده زندگی‌شان را در این فضا پیدا کنند. با این همه متأسفانه ما هنوز هم نحوه استفاده درست از تکنولوژی را بلد نیستیم. برای اینکه از سرو صدای کودک خلاص شویم به او گوشی موبایل یا تبلت می‌دهیم و از همان کودکی به او القا می‌کنیم بدون گوشی نمی‌توانی سرگرم باشی.»
تکنولوژی دولبه
«کارکرد فضای مجازی و تکنولوژی دولبه است. به طور مثال خودرو وسیله‌ای است که اگر از آن درست استفاده کنیم می‌تواند در زندگی تأثیر مثبت به همراه داشته باشد اما اگر بد استفاده کنیم می‌تواند باعث مرگ خودمان و دیگران شود.» دکتر مجید صفاری‌نیا، روانشناس اجتماعی معتقد است: «نسل جوان بیشترین گروه سنی هستند که خود را درگیر تکنولوژی‌های ارتباطی و فضای مجازی می‌کنند. او با بیان اینکه از تکنولوژی می‌توان هم استفاده درست داشت و هم استفاده نامطلوب می‌گوید: تحول، توسعه و رشد جوامع با ظهور استفاده از فضای مجازی همراه است و کاربرد آن نیز در جامعه ما اجتناب‌ناپذیر است. این امر در نسل جوان ما که اطلاعات بسیار خوبی از فضای مجازی دارد و در آن موفق به ثبت اختراع یا مدال‌آوری شده است بسیار پررنگ است.
تکنولوژی و به تبع آن فضای مجازی برای من به عنوان استاد دانشگاه با کارکرد مفید همراه است. مثلاً در این فضا تمام کارهای دانشنامه، پایان نامه دانشجویان و رساله آنها را مطالعه می‌کنم و به آنها پیام می‌دهم و در کنار آن نیز با تشکیل یک گروه به دانشجویان اطلاع رسانی‌های لازم را انجام می‌دهم. این ممکن است برای افراد دیگری با تشکیل گروه‌های خانوادگی و تعامل بین آنها همراه باشد. این افراد به جای اینکه در فضای واقعی با یکدیگر تعامل کنند در فضای مجازی به دنبال برقراری ارتباط هستند اما همین فرآیندها می‌تواند وابستگی ایجاد کند که گاهی این وابستگی‌ها نیز می‌تواند به سمت و سوی نامطلوبی پیش برود. به طور مثال ممکن است در یک شبکه برای ترویج مواد مخدر یا دوست یابی آنلاین یا ترویج مشروبات الکلی و میهمانی‌های خارج از عرف تبلیغ شود. این لبه دیگر کارکرد تکنولوژی و فضای مجازی است. این امر هم اجتناب ناپذیر است چون طراحی و تکنولوژی این فضا از نظر رنگ و فرم جنبه‌های دیگر به نحوی است که آدم‌ها را با خودش درگیر می‌کند.»
دنیای واقعی و دنیای مجازی
ورودی دانشگاه تهران شلوغ‌تر از روزهای قبل است. این روزها همه دانشجوها درگیر امتحانات پایان ترم هستند و خیلی از آنها به جای گوشی موبایل سر در کتاب یا تبلت دارند. راضیه ۲۲ سال دارد و دانشجوی ترم شش مهندسی صنایع است. او می‌گوید کسانی که نمی‌توانند در دنیای واقعی با اطراف خودشان ارتباط برقرار کنند وقتی سراغ فضای مجازی می‌روند از تکنولوژی استفاده صحیحی نمی‌کنند: «من معمولاً روزی پنج ساعت از گوشی موبایل یا تبلت استفاده می‌کنم. خیلی از کارهای مربوط به دانشگاه یا صحبت با دوستان را در تلگرام و اینستاگرام انجام می‌دهم و بیشتر وابستگی‌ام به اینترنت و موبایل به خاطر درس و دانشگاه است. البته این وابستگی زیاد نیست و تقریباً برای چهار ساعت می‌توانم از گوشی موبایلم دور باشم، تا زمانی هم که مجبور نباشم سراغ موبایل و تبلت نمی‌روم و بارها هم پیش آمده که موبایلم را فراموش کرده‌ام همراه ببرم.»
راضیه درباره اینکه چرا خیلی از جوان‌ها نمی‌توانند دوری از موبایل و تبلت را تحمل کنند نظر جالبی دارد: «ضعف در ارتباط برقرار کردن در دنیای واقعی خیلی‌ها را به سوی فضای مجازی و استفاده نادرست از تکنولوژی مرتبط با آن می‌کشاند. در جایی به نام توئیتر برخی با اکانت ناشناس وارد می‌شوند و سعی می‌کنند با آدم‌هایی که نمی‌شناسند خلأ زندگی‌شان را پر کنند درحالی که کارکرد توئیتر خبررسانی و بیان نظرات شخصی است ولی برخی با فراموش کردن این کارکرد از آن استفاده نادرستی می‌کنند.»
علیرضا، دلیل وابستگی نسل جوان به تکنولوژی را نبود امکانات تفریحی مناسب می‌داند و معتقد است: «خیلی‌ها از تکنولوژی برای تفریح استفاده می‌کنند و ترجیح می‌دهند این تفریح به شکل مجازی باشد تا واقعیت. ما هنوز در جامعه بستر مناسبی برای تفریح جوانان فراهم نکرده‌ایم و انتظار داریم که یک جوان از تکنولوژی ارتباطی به شکل صحیح آن استفاده کند در حالی که شاید درصد کمی این کار را انجام بدهند و جنبه تفریح و سرگرمی برای خیلی‌ها در اولویت باشد.»
هجران ۱۵ دقیقه‌ای
تحقیقات جالبی در ارتباط با اینکه مردم تا چه مدت زمانی می‌توانند از تکنولوژی ارتباطی دور باشند انجام گرفته که نتایج جالبی نیز دارد. در یکی از این تحقیقات مشخص شد میانگین مدت زمانی که افراد موبایل خودشان را چک نمی‌کنند به زیر ۱۵ دقیقه رسیده است. دکتر صفاری نیا با اشاره به نتایج این تحقیق می‌گوید: «اگر اعضای یک خانواده همراه هم به رستوران بروند آنها در کمتر از ۱۵ دقیقه حتماً گوشی موبایل خودشان را کنترل می‌کنند. حال این سوال مطرح است که ما برای نحوه درست استفاده از تکنولوژی و مهم‌ترین آن یعنی گوشی‌های هوشمند و فضای مجازی چه کرده‌ایم؟
در دنیا توسعه فناوری و تکنولوژی به شکل گسترده‌ای اتفاق افتاده و ادامه دارد و متناسب با آن توسعه علوم و علوم انسانی نیز انجام گرفته است اما متأسفانه ما به رشد علوم انسانی بی‌توجهیم. در دنیا همزمان با رشد تکنولوژی و فناوری بقیه حوزه‌ها نیز رشد می‌کنند. در بسیاری از دانشگاه‌های جهان رشته‌ای به نام روانشناسی فضای مجازی تدریس می‌شود.
رشته تخصصی دانشگاهی به کنار، به اعتقاد من آموزش و پرورش هم این فضا را نادیده گرفته یا علاقه‌ای به بحث درباره آن ندارد. باید این واقعیت را قبول کنیم که امروز جهان به یک دهکده جهانی تبدیل شده و فضای مجازی در این دهکده اثربخشی بسیاری دارد و تحت عنوان سرمایه اجتماعی ایفای نقش می‌کند. امروز با استفاده از تکنولوژی‌های نوین می‌توان بهترین اخبار و گزارش‌ها را در بستر اینترنت پیدا کرده و در فضای مجازی آن را منتشر کرد. پس نمی‌توان آن را کنار گذاشت، اما می‌توان در ارتباط با نکات منفی که می‌تواند جوانان و نوجوانان را آلوده کند اقدامات پیشگیرانه انجام داد که این امر باید از کودکی انجام شود؛ باید به جای مخالفت، مهارت خویشتنداری و کنترل هیجان را آموزش داد. در این زمینه باید به دنبال راهکارهای نوین باشیم.»
همزیستی نیوز - شماره ششصد و پنجاه و یک هفته نامه همزیستی به تاریخ یازدهم خرداد نود و هشت با مطالب متنوع منتشر شد.
مطلب اول این شماره همزیستی به موضوع قتل همسر دوم محمد علی نجفی شهردار اسیق تهران و وزیر آموزش و پرورش در دهه هفتاد اختصاص دارد. در این مطلب که عنوان آن «شوک نجفی» است، آمده است: « محمد علی نجفی از جمله چهره‌های شناخته شده در عمر ۴۰ ساله جمهوری اسلامی است. او از ابتدای انقلاب تا سال گذشته، عهده دار مسئولیتهای مختلفی بوده است. از وزیری آموزش عالی تا آموزش و پرورش، از ریاست سازمان میراث فرهنگی تا شهرداری تهران. او همچنین استاد دانشگاه و از موسسین حزب کارگزاران سازندگی بوده است.
در بخش دیگر این مطلب به نقل از خبرآنلاین نیز می خوانیم: « او سهشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۸، پس از آنکه پسر ۱۳ ساله او به مدرسه می‌رود، به حمام می‌رود و در آن موقع محمدعلی نجفی با اسلحهای که از سال ها پیش در اختیار داشته، او را می‌کشد. هرچند او در اعترافاتش می‌گوید که به دلیل توهینهای مستمر او به وی و پدرش و آزار و اذیتها، میخواسته تهدیدش کند و با یورش او به سمتش، مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. نجفی در سخنانش که از رسانه‌ها پخش شد، توضیح داد که بنا بر شواهدی که برای او محرز است، همسرش با نهادهای امنیتی یا فردی در آن مجموعه نظیر در تماس بوده و پیام هایی رد و بدل می‌شده است»
در ادامه این مطلب هم مهدی فرقانی، رئیس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در یادداشتی کوتاه به این موضوع پرداخته و نوشته است: « چارچوب‌های اخلاقی و حرفه‌ای خاصی برای رسانه‌ها در زمان چنین حوادثی وجود دارد و بر همین اساس، لازم است آنها در زمان پخش اخباری که حاوی بدآموزی و خشونت است بسیار محتاطانه عمل کنند. این چارچوب‌ها تنها مربوط به کشور ما نیست و تمام کشورهای دنیا ملزم به رعایت آن هستند. همچنین بر اساس قانون مطبوعات و مجازات عمومی، رسانه قبل از اثبات جرم و صدور حکم محکومیت مجاز به پخش تصویر و اطلاعات مجرم نیست. بر این اساس، انتشار تصویر آلت قتل در صدا و سیما آن هم در دست خبرنگار، بشدت نادرست است. آلت قتل باید توسط پلیس ضبط می‌شد. »
در ادامه این گزارش سرهنگ بابك نمك شناس، رييس مركز اطلاع‌رساني فرماندهي انتظامي تهران بزرگ در گفت و گو با «اعتماد» گفته است: « ببينيد آلت جرم زماني در اختيار خبرنگار قرار گرفت كه متهم صراحتا به ارتكاب جنايت با اسلحه كشف‌شده اعتراف مي‌كند. يعني بعد از آن است كه سلاح خالي كه خشابش از آن جدا بود را در اختيارش قرار مي‌دهيم آن هم با نظارت بچه‌هاي آگاهي.» در ويدئوي منتشر شده البته خبرنگار است كه خشاب را رو به دوربين از بدنه اسلحه جدا مي‌كند.
محمدرضا گيوكي، قاضي سابق جنايي و وكيل دادگستري نظر متفاوتي نسبت به نمك‌شناس دارد و به «اعتماد» مي‌گويد كه نمايش تلويزيوني اين پرونده كه هنوز نقاط مبهم آن برطرف نشده با روند معمول و عادلانه پرونده‌هاي جنايي منافات دارد: « شايد به اين دليل كه زماني در حوزه پيشگيري از جرم مسووليتي داشتم، اين نحوه انعكاس را مغاير با پيشگيري از جرم مي‌دانم.
اينقدر راحت اسلحه را در دست گرفتن و فشنگ‌هايش را شمردن اصلا كار خبرنگار نيست. تحقيقات در اين مرحله بايد كاملا محرمانه باشد و برملا كردنش هم از نظر پيشگيري از جرم كار غلطي است و هم اينكه يك درصد بايد احتمال بدهيم كه يك عامل ديگري در اين قتل دخيل باشد.»
این گزارش به نقل از اعتماد ادامه می یابد: دوربين صداوسيما همچنان روشن است. حالا ديگر تصوير وزير اسبق، شهردار سابق و آن محمدعلي نجفي كه پيش‌تر مي‌شناختيم با لباس مجرمان و در حال سوال و جواب با بازپرس هم منتشر شده است تا تصوير نجفي سابق به قاتل فعلي گره بخورد. نمايش تلويزيوني پيش از رسيدن دادگاه علني يا غيرعلني، كار قضاوت را بر عهده گرفته است.
آخرین بخش این گزارش به گفته های نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد آیت الله ملک حسینی به نقل از بهارنیوزاختصاص دارد. وی با بیان اینکه انتظار می رفت مسئله شخصی مسئله شخصی بماند، اظهار کرد: اگر هدف سیاسی و برای آبرو بردن یک جبهه ای است که واقعا زشت است. وی گفت: من هر چه فکر کردم که در شب قدر مردم این چه گزارشی در شبکه های تلویزیونی است که به مردم ارائه می‌دهند، نفهمیدم. از چنین اقدامی احساس شرم می‌كنم.»
« اینجا نه بهشت است نه جهنم» مطلب دیگر این شماره همزیستی است که به پدیده مهاجرت ایرانی ها به ترکیه می پردازد.
در بخشی از این مطلب به قلم صدیقه جاذبی ستون نویس همزیستی می خوانیم: « مینا زن جوانی که با پسر نوجوانش حدود دو سال پیش آمده و یک کانال فروش آپارتمان در تلگرام دارد. می‌گوید "«بیلیک دوزو» و «اسن یورت» این روزها جان می‌دهد برای کسانی که بودجه کمی برای خرید آپارتمان در استانبول دارند و به زودی این دو محله پر خواهد شد از ایرانیان طبقه متوسطی که بیشترشان به خاطر آینده بچه‌هایشان به اینجا آمده‌اند". »
در ادامه این مطلب آمده است: « با هر مهاجری که از ایران وارد ترکیه می‌شود نه تنها باری از کشور کاسته نمی‌شود بلکه بخشی از سرمایه کشور نیز وارد کشور میزبان می‌شود. هرچند با تمام این مزایایی که یک ایرانی برای این کشورمیزبان دارد اما مردم این کشور از این وضعیت چندان دل خوشی ندارند. از آن طرف ایرانیانی که ترکیه را به‌عنوان میزبان انتخاب کردند می گویند از سر ناچاری است. آنها هم دل خوشی ندارند. اینجا نیامده‌اند که در بهشت باشند بلکه آمده‌اند تا آن را پیدا کنند، آیا موفق می شوند؟ ».
« افزایش دو هزار درصدی قیمت سکه طی ۱۰سال»، « چرا پول بی‌ارزش می‌شود؟»، « دانشگاه ها درگیر برخورد های سخت امنیتی هستند»، «عشق به اضافه ایدز»، « این دختر ایرانی باهوش تر از اینشتین است » و چندین مطلب متنوع دیگر همراه با خبرهای استان گلستان سایر مطالب این شماره همزیستی را تشکیل می دهند.
هفته نامه همزیستی که صاحب امتیاز و مدیرمسئول آن تاج محمد کاظمی است از سال 1380 منتشر می شود.
صداوسیما قدرتمندترین رسانه هر کشور به حساب می‌آید، از این رو هرگونه کاستی و یا بی‌توجهی در آن می‌تواند تبعات منفی بسیاری را به‌دنبال داشته باشد. گفتنی است رسانه ملی تنها پل ارتباطی مردم و دولت می‌باشد به‌گونه‌ای که بسیاری از افراد اخبار رسمی را تنها از رسانه ملی پیگیری می‌کنند با این اوصاف می‌توان به اهمیت بالای صدا و سیما پی برد، بنابراین شاید انتظار نظارت و دقت بیشتر در تولید برنامه‌های صدا و سیما امری بدیهی به‌نظر برسد.
با نگاهی گذرا به برخی از برنامه‌های سیما می‌توان به این مهم دست یافت که طی چند سال گذشته شاهد کاهش کیفیت برنامه‌های تلویزیونی هستیم که این خود جای بسی تأمل دارد به‌عنوان مثال عدم رعایت پوشش مناسب، عدم رعایت گفتار مناسب و مواردی از این دست متأسفانه در بسیاری از برنامه‌های تولید شده سیما به چشم می‌خورد که این خود می‌تواند نشان از جای خالی نظارت دقیق مسئولان را داشته باشد، چراکه صداوسیما به‌عنوان تنها رسانه ملی در کشور باید در تولید برنامه‌های خود دقت و وسواس بیشتری را به خرج دهد.
**نبود تلویزیون غیردولتی
به طور کلی باید در نظر داشت که در بسیاری از کشورهای دنیا در کنار رسانه ملی شاهد رشد و ایجاد شبکه‌های تلویزیونی خصوصی نیز وجود دارد که این خود می‌تواند عاملی برای ارتقای سطح رسانه ملی نیز باشد، اما این در حالی است که متأسفانه در ایران این مهم هرگز اتفاق نیفتاد، از این رو بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که نبود رسانه‌های غیردولتی در کشور خود بلای جان رسانه ملی شده است، چراکه در سایه نبود رسانه‌های غیردولتی شاهد پایین آمدن کیفیت تولیدات صداوسیما نیز بوده ایم.
به عبارت ساده‌تر هرگاه رقابت وجود نداشته باشد کیفیت نیز افزایش نخواهد یافت. به‌طور کلی باید در نظر داشت که صدا و سیمای ایران از بسیاری جنبه‌ها، قدرتمندترین رسانه و نهاد آموزشی– فرهنگی کشور به‌شمار می‌رود. این سازمان علاوه بر تملک و کنترل رادیو و تلویزیون، مالک شرکت فیلمسازی «سیما فیلم» است، جشنواره‌های فیلم، موسیقی و هنری برگزار می‌کند، کتاب، روزنامه و مجله منتشر می‌کند و از دانشگاه صداوسیما به‌عنوان یک بازوی آموزشی بهره می‌گیرد، بنابراین وجود این همه ضعف در صدا و سیما به هیچ‌وجه قابل توجیه نمی‌باشد.
**اختصاص بودجه کلان برای صدا و سیما
لازم به ذکر است که باوجود اختصاص بودجه کلان برای صداوسیما متأسفانه شاهد این موضوع هستیم که این سازمان یکی از پر ضررترین سازمان‌های دولتی به حساب می‌آید، این در حالی است که امروزه شاهد افزایش تبلیغات در تلویزیون و یا رادیو هستیم به‌گونه‌ای که به‌رغم اختصاص بودجه کلان هیچ‌گونه تغییر فاحش و قابل تأملی را در صدا و سیما نمی‌توان یافت که این خود جای بسی تأمل دارد.
**گاف‌های مجریان تلویزیون
شایان ذکر است که طی سال‌های اخیر شاهد افزایش گاف‌ها و تپق‌های مجریان تلویزیون هستیم که این خود می‌تواند نشان از بی‌دقتی مسئولان در انتخاب مجریان و یا همچنین عدم توجه چندان به مسائل را داشته باشد چرا که انتظار می‌رود صداوسیما به‌عنوان تنها رسانه کشور و با دریافت بودجه بالا باید دقت بیشتری را برای انتخاب مجریان داشته باشد اما این در حالی است که متأسفانه طی سال‌های اخیر شاهد این موضوع بودیم که افرادی به مجری گری مشغول شده‌اند که متأسفانه نه تنها تجربه‌ای ندارند بلکه حتی نمی‌توانند از پس این کار نیز بر بیاید اما تنها به خاطر جذب مخاطب اسپانسرهای برنامه به انتخاب این افراد روی آورده‌اند، هرچند در عمل ایدئولوژی محکوم به شکست می‌باشد چراکه تجربه ثابت کرده مردم تمایل چندانی به دیدن برنامه‌های بی‌محتوایی که برخی از چهره‌های مطرح سینما و یا تلویزیون در آن به مجری‌گری می‌پردازند ندارند که این خود می‌تواند نشان از شکست برنامه‌های اسپانسرها داشته باشد.
از سوی دیگر باید خاطرنشان کرد یکی دیگر از مشکلات پیش روی تولیدات سیما را می‌توان در این مهم جست‌وجو کرد که متأسفانه در حال حاضر برخی از تولیدات صدا و سیما از نظر امکانات فنی، نداشتن سندیت لازم برای تولید برخی از فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی با مشکل مواجه هستند که این خود می‌تواند عاملی برای کاهش میزان مخاطبان باشد.
**سریال ممنوع التصویری
جالب است بدانیم که طی سال‌های اخیر شاهد افزایش ممنوع التصویر شدن بسیاری از بازیگران و مجریان تلویزیونی بوده‌ایم که این خود می‌تواند در زمره دیگر معایب صداوسیما قرار بگیرد، همچنین این عامل باعث شده است تا بازیگران مجریان و یا حتی مردم نسبت به صداوسیما بدبین شوند و دیگر اعتماد خود را نسبت به آن از دست بدهند.
**محتوا نداشتن برخی از برنامه‌ها
متأسفانه امروزه برخی از برنامه‌های سیما باوجود داشتن مخاطبان بسیار از محتوای چندانی برخوردار نیستند که این خود می‌تواند نشان از عدم توجه برخی از مسئولان نسبت به تولید برنامه‌های تلویزیونی باشد، چرا که انتظار می‌رود برنامه‌های تولید شده دارای محتوای مناسبی باشند که با صرف زمان برای تماشای آن به افزایش سطح دانش، اطلاعات عمومی و یا فرهنگ‌سازی مردم جامعه کمک کند.
**برنامه‌های فرهنگی؛ نماد بی‌فرهنگی
متأسفانه طی سال‌های اخیر شاهد تولید برخی از برنامه‌های فرهنگی بودیم که در بعضی از قسمت‌های این برنامه‌ها شاهد استفاده از الفاظ نامناسب در آن بودیم که این خود می‌تواند برنامه فرهنگی را به‌طور کامل به زیر سوال ببرد، چراکه یکی از انتظارات اولیه درباره برنامه‌های فرهنگی ارتقای سطح فرهنگی مردم جامعه است اما این در حالی است که متأسفانه در برخی از برنامه‌های فرهنگی شاهد استفاده از کلمات رکیک بودید که این خود می‌تواند نشان از بی‌دقتی برخی از مسئولان پخش را داشته باشد، هرچند در این مجال باید یادآور شد که برخی از افراد می‌گویند این الفاظ فی البداهه بوده و مخاطب با آن چندان مخالف نیست که این خود می‌تواند عاملی برای کاهش سطح فرهنگی مردم جامعه باشد.
**عدم رده بندی برنامه‌های تلویزیونی
امروزه با پیشرفت گسترده شبکه‌های تلویزیونی در داخل و خارج از کشور متأسفانه شاهد این مهم هستیم که برنامه‌های تلویزیونی رده‌بندی نمی‌شود و هر فردی خارج از اینکه در چه رده سنی قرار دارد می‌تواند هر برنامه‌ای را ببینند که این خود یکی دیگر از نکات منفی صداوسیمای ایران است، چراکه با نگاهی گذرا بحث صداوسیمای کشورهای دیگر می‌توان به این مهم دست یافت که بسیاری از برنامه‌های تلویزیون دارای رده‌بندی مشخص می‌باشد که این خود می‌تواند در تربیت فرزندان بسیار مؤثر باشد، چراکه به‌عنوان مثال دیدن فیلم‌های پلیسی و یا برخی از مستندات شاید برای کودکان و نوجوانان چندان مناسب نباشد.
یکی دیگر از ایرادات وارده بر برخی از برنامه‌های صداوسیما عدم پوشش مناسب مجریان و یا بازیگران می‌باشد که این خود با واکنش بسیاری از چهره‌های مطرح سینما نیز مواجه شده است، چراکه صداوسیما الگوی فرهنگی و تربیتی بسیاری از مردم می‌باشد، بنابراین انتظار می‌رود در نوع پوشش مجریان و بازیگران دقت عمل بیشتری شود. در پایان باید خاطرنشان کرد که ساماندهی و نظارت هرچه بیشتر در صداوسیما امروزه به یک اصل انکارناپذیر تبدیل شده است، چراکه ادامه داشتن این روند خود می‌تواند عاملی برای کاهش چشمگیر مخاطبان محسوب شود.
منبع: روزنامه آرمان
همزیستی نیوز - شماره ششصد و پنجاه هفته نامه همزیستی به تاریخ چهارم خرداد نود و هشت با مطالب متنوع منتشر شد.
مطلب اول این شماره همزیستی به موضوع دانشگاه اختصاص دارد. در این مطلب که عنوان آن «معضلی به نام دانشگاه » است، آمده است: « گویی ورود به دانشگاه، گذشتن از دروازه ای است که در پس آن تحصیلات بالا، شغل، درآمد و نهایتاً پرستیژ اجتماعی نهفته است. چیزی که هرسال قریب به یک میلیون و دویست هزار داوطلب را در صف انتظار می نشاند. اما به راستی این شوق انتظار برای ورود با شوق فارغ التحصیلی برابر است؟ درحالیکه بیش از 40 درصد از بیکاران را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند، آیا افزایش ظرفیت دانشگاه ها توانسته گرهی از مسائل جامعه باز کند؟ »
در بخش دیگر این مطلب به نقل از ایرنا نیز می خوانیم: « هر ساله دانشگاه تعداد زیادی از دانشجویان را پذیرش می کند که بازار کاری برای آن ها وجود ندارد و از همه جالب تر این که این افزایش ظرفیت به گفته حسین توکلی مشاور عالی سازمان سنجش، تا حدی ادامه داشته که ظرفیت دانشگاه های کشور در سال 98 از تعداد متقاضیان ورود به دانشگاه بیشتر شده و برگزاری کنکور تنها برای 15 درصد از کرسی های دانشگاهی در حال جریان است.»
در ادامه این مطلب هم آمده است: « اوضاع اقتصادی و سیاسی به قدری پیچیده شده که افراد برای حل هر مشکل بهترین راه را به تعویق انداختن آن می دانند و به مصداق ضرب المثل معروف «از این ستون به آن ستون فرج است» ایرانیان نیز تحت شرایط و فشار اجتماعی برای حل یک مشکل سعی در تعویق آن را دارند تا بلکه در آینده گشایشی در کارشان حاصل شود. برای فرار از خدمت سربازی، کنکور را بهترین روش دانسته و معتقدند تا 4 سال از رفتن به خدمت معاف اند. که این امر به دلیل عدم وجود شغل مناسب و به جهت جلوگیری از انواع آسیب ها، خانواده را ترغیب می کند تا به هر طریقی فرزند را به دانشگاه بفرستد. »
این مطلب این گونه ادامه می یابد: گرچه ورود به دانشگاه و عرصه علم و تحصیل فی نفسه باید راهگشای مشکلات جامعه باشد، اما مسئله این است که امروزه دانشگاه خود به معضلی بدل شده، طوری که هم ساختار دولتی و هم ساختار جامعه پیوسته بر حجم آن می افزایند.
« پدیده پشت پدیده » مطلب دیگر این شماره همزیستی است که به پدیده هایی از قبیل گورخوابی و بام خوابی می پردازد.
در بخشی از این مطلب می خوانیم: « باید گفت که پدیده بام خوابی زاییده معضل گورخوابی است که مسئولان وقت دیدند و انگار ندیدند، شنیدند انگار نشنیدند، و... و در نهایت کاری برای حل این معضل انجام نشد و از این مسئله مهم به راحتی عبور کردند. حالا باید دید که با پدیده بام خوابی که ریشه در گورخوابی دارد چگونه برخورد می شود »
« من یک کوموش دفه ای هستم »، « شهرک صنعتی آق قلا در ماتم پساسیل »، « بلاتکلیفی در مدیریت استان گلستان » و چندین مطلب متنوع دیگر همراه با خبرهای استان گلستان سایر مطالب این شماره همزیستی را تشکیل می دهند.
هفته نامه همزیستی که صاحب امتیاز و مدیرمسئول آن تاج محمد کاظمی است از سال 1380 منتشر می شود.
همزیستی نیوز - وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، گیتا علی‌آبادی را به عنوان مدیر کل مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها منصوب کرد. گیتا علی‌آبادی پیشتر این سمت را برعهده داشت.
به گزارش ایسنا و به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن حکم سید عباس صالحی آمده است:
«نظر به صلاحیت‌های علمی و تجربیات ارزنده سرکار عالی بنا به پیشنهاد معاون محترم امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی به موجب این حکم به عنوان (مدیرکل مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها) منصوب می‌شوید.
امید می‌رود با استعانت از خداوند متعال در زمینه انجام پژوهش‌های بنیادی، راهبردی و کاربردی در حوزه رسانه و انجام سایر وظایف محوله موفق باشید.»
پیش از این حمید ضیایی‌پرور مدیرکل مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها بود. ضیایی‌پرور اسفند ماه ۹۶ به جای گیتا علی‌آبادی در این سمت مشغول به فعالیت شد.
همزیستی نیوز - شماره 649هفته نامه همزیستی به تاریخ 28اردی بهشت ماه98 با مطالب متنوع منتشر شد. در این شماره می خوانیم:
«بازی با مشکلات مردم» این تیتر اول این شماره همزیستی است که در مطلب مربوط به آن به بررسی عملکرد افرادی پرداخته می شود که از آنها به عنوان رمال، کف بین، فالگیر، جادوگر و دعانویس نام برده می شود.
در این مطلب می خوانیم: « هنوز معلوم نیست اولین نفری که قصد داشت با جادو، رمالی یا فالگیری رویدادی را تغییر داده یا از آینده مطلع شود، چه کسی بود، اما قرن‌هاست که برخی در تلاشند با سواستفاده از ناتوانی افراد در حل عادی مسائل و مشکلاتشان، مبالغ کلانی را به جیب بزنند و دست آخر هم اتفاقی رخ ندهد. »
در ادامه این مطلب که توسط ایسنا منتشر شده است، آمده است: « رمال‌ها، کف بین‌ها، فالگیرها، جادوگرها، دعانویس‌ها و… هرکدام معتقدند که کارشان حرفه‌ای تخصصی و متفاوت از دیگری است، مثلاً یک فالگیر معتقد است کارش با دعانویس‌ها تفاوت زیادی دارد و کف بین‌ها هم کار فالگیرها را ابتدایی و نادرست می‌دانند، اقدامات همه اینها اما هیچگاه نتیجه خاصی در برنداشته، تا جایی که قانونگذار برای نخستین بار در کشورمان در سال ۱۳۲۴ مجبور به وضع قوانینی برای برخورد با این دست اقدامات کرده است».
در بخشی از این مطلب می خوانیم: « با وجود این قوانین اما همچنان رمال‌ها و فالگیرها و … با عناوین و شیوه‌های مختلف به کار خود ادامه می‌دهند، برخی دفتر و کارت ویزیت دارند و گروهی دیگر هم که شیوه شأن روزبه روز از سوی دیگر رمالان هم مورد تقلید قرار می‌گیرد، عمده فعالیت خود را به فضای مجازی منتقل کرده و از طریق تلفن و چت و… اقدامات خود را انجام می‌دهد. هرکدام از این افراد تعرفه‌هایی را نیز برای خود صادر کرده‌اند و به عنوان مثال نرخ «باز شدن بخت» با «سرعقل آوردن شوهر» و «تعیین جنسیت جنین» و… متقاوت از یکدیگر است.»
در ادامه این مطلب آمده است: « به طورکلی افرادی که خود را ناتوان از انجام عادی یک کار یا حل مساله‌ای می‌دانند به دنبال روش‌هایی می‌روند که با استفاده از آن مشکل خود را حل کنند، برخی با دیگران مشورت می‌کنند، برخی مطالعه می‌کنند، برخی مهارتی را می‌آموزند و… و در این میان عده‌ای هم هستند که به سراغ خرافات می‌روند و سعی می‌کنند تا در ازای پرداخت هزینه‌های مالی زیاد به افراد سودجو مشکل را حل کنند، یا حتی از آینده باخبر شوند. در این بین طبیعی است که ممکن است برخی از پیشگویی‌ها با توجه به قانون احتمال درست بوده یا مدتی بعد نتیجه‌ای حاصل شود که فرد گمان کند درپی مراجعه‌اش این اتفاق رخ داده در حالی که این‌طور نیست»
رییس پلیس فتای تهران بزرگ به شهروندان توصیه کرد که فریب سایت‌ها و صفحات اینچنینی را نخورند، گاهی ممکن است این سایت‌ها با وعده‌های اغفال کننده نظیر اینکه «با چند سوال از زمان مرگ خود یا تولد فرزندتان و.. با خبر شوید» یا اینکه «فکر همسرتان را بخوانید» و … افراد را یه صفحاتی هدایت کنند. در آنجا مبلغ بسیار کمی مثلاً ۵۰۰۰ تومان برای خرید این سوالات درخواست می‌شود و افراد از این طریق به درگاه‌های جعلی بانکی که همان صفحات فیشینگ است هدایت می‌شوند. در ادامه ۵۰۰۰ تومان از حساب کسرمی شود و کاربر هم تصور می‌کند که به سوالات رسیده است، اما صبح روز بعد متوجه می‌شود که طراح سایت با به دست آوردن تمامی اطلاعات کارت بانکی، در فرصتی مناسب اقدام به خالی کردن حساب کاربر کرده است.»
« جهان به چنین هشتکی نیاز دارد» عنوان یادداشت این شماره همزیستی است که توسط همکار ستون نویس این نشریه صدیقه جاذبی نوشته شده و در بخشی از آن آمده است: «زمانی در کتاب معارف اسلامی راجع به نظام سرمایه‌داری (کاپیتالیسم) و استفاده ابزاری این نظام از زنان مطالبی آمده بود که همان زمان و بعدها فکر می‌کردم این نوشته‌ها مغرضانه و به دلیل بدبینی این نظام اسلامی با این ایسم‌ها است و نمی‌تواند چنین عقیده‌ای در رابطه با کشورهایی که خود مدعی برابری حقوق زنان هستند و حتی فمنیسم از آنجا ریشه دوانده، درست باشد اما حالا که می‌بینم آنچه که در آن کتاب‌ها ذکر شده پر بیراه هم نبوده است »
در بخش دیگر این مطلب می خوانیم: « مسلما به آن صورتی که آنجا ذکر شده کاپیتالیسم یا نظام سرمایه‌داری ضد زن نیست و آزادی‌ای که این نظام برای زنان قائل شده برابر با سوء استفاده از این جنس نیست. اما آن به صورت خیلی زیبا و شیک از زنان استفاده ابزاری می‌کند. آن‌هم در قالب صنعت مد»
در ادامه این مطلب آمده است: « الان در کشور ترکیه تمایل به حجاب وجود دارد. اطلاع از همین تمایل کافی است تا نظام سرمایه‌داری شروع به تولید روسری و تبلیغ آن در تن مانکن‌های خود در سراسر کشور بکند و چنان فروش کند که یک روسری به قیمت سیصد لیر حتی خریده شود.روسری‌هایی که در فرانسه و ایتالیا تولید و توسط مانکن‌شان تبلیغ می‌شود و عکس آن تمام متروها و ترامواها را پر می‌کند و زنانی که خرید چنین روسری را برای حجابشان بهتر می‌دانند»
نویسنده مطلب خود را این گونه تمام می کند: اما صنعت مد با آماج قرار دادن جامعه هدف خود به‌خصوص زنان به محیط زیست ضرر وارد می‌کند. اکنون در چرخه‌ای هستیم که نه مد از یقه ما دست برمی‌دارد و نه ما دست از مد برمی‌داریم. شاید روزی یکی از این زنان هشتک مبارزه با مد برای نجات زمین راه بیندازد. جهان به چنین هشتکی نیاز دارد. البته اگر آن را هم نظام سرمایه‌داری به نفع خود مصادره نکند. این نظام همین کار را خوب بلد است.
همچنین در این شماره همزیستی مطالبی با عناوینی از قبیل « 1.6میلیارد دلار هزینه اعزام نخستین زن به کره ماه»، « تنها خلبان زن در سیستان و بلوچستان هستم»، « جغرافیای استان گلستان در شاهنامه فردوسی»، « جام قهرمانی بالای سر سرخ پوشان»، « پویش بزرگداشت استاد سید حسین میرکاظمی»، «نکات مهم برای سلامتی دهان و دندان »، «بازدید رایگان از اماکن تاریخی قشم» و چندین خبر از استان گلستان و مطالب متنوع دیگر به چاپ رسیده است.
هفته نامه همزیستی که صاحب امتیاز ومدیرمسئول آن تاج محمد کاظمی است از سال 1380 منتشر می شود.
همزیستی نیوز - آسیب‌پذیری جدیدی در اپلیکیشن پیام‌رسان واتس‌اپ به تازگی کشف و اعلام شده است که برای مدتی طولانی امکان سواستفاده از اطلاعات خصوصی کاربران را به هکرها داده است.
به گزارش ایسنا، اپلیکیشن پیام‌رسان واتس‌اپ که یکی از محبوب‌ترین و پرطرفدارترین پیام‌رسان‌های جهان است نیز از قابلیت Encryption End- to End یا رمزنگاری پیشرفته پشتیبانی می‌کند و از پروتکل‌های پیشرفته‌ای برای حفظ حریم شخصی کاربرانش برخوردار است.
این اپلیکیشن که برای تمامی سیستم‌های عامل اندروید، iOS و ویندوز قابل استفاده است، در سال ۲۰۱۶ میلادی لقب پرکاربردترین پیام‌رسان جهان را گرفت. واتس‌اپ از آن جهت ضریب امنیت سایبری بالایی دارد که مکالمات و اطلاعات مبادله شده میان کاربران و مخاطبان به صورت کامل محافظت شده بوده و مکالمات و اطلاعات شخصی و خصوصی آنها از سوی نهادهای دیگر قابل رصد و ردگیری نخواهد بود.
بر اساس گزارش وب سایت CNBC، حالا به تازگی کارشناسان امنیتی با تحقیق و بررسی‌های صورت پذیرفته دریافته و اعلام کرده‌اند که آسیب پذیری و باگ امنیتی جدیدی در واتس‌اپ وجود داشته که پیام‌های رد و بدل شده کاربران در محیط این پیام‌رسان را به هکرها و مجرمان سایبری وابسته به یک شرکت خارجی تحت عنوان NSO فرستاده است و آنها از این طریق توانسته‌اند بدافزارهای موردنظر خود را به واسطه تماس‌های مکرر به کاربران که معمولاً نیازی به پاسخگویی کاربر نداشته است، بر روی دستگاه قربانیان نصب کنند و به اطلاعات خصوصی آنها دسترسی پیدا کنند.
گفته می‌شود این تماس‌ها بعد از آلوده سازی دستگاه و گوشی هوشمند قربانیان از لاگ و تاریخچه تماس‌های کاربران حذف می‌شده است.
واتس‌اپ که همواره به عنوان امن‌ترین پیام‌رسان در جهان شناخته شده، بعد از انتشار این خبر اعلام کرده که نسخه به‌روزرسانی شده جدیدی را به منظور برطرف شدن مشکل و باگ امنیتی مذکور منتشر کرده است و بدین ترتیب از تمامی کاربرانش نیز درخواست کرده که هرچه سریع‌تر دستگاه‌های خود را به‌روزرسانی کنند تا در معرض خطر نصب بدافزار و نقض حریم خصوصی خود قرار نگیرند.
شرکت فیس‌بوک با در اختیار گرفتن و تصاحب شرکت واتس‌اپ در سال ۲۰۱۴، ۱۹ میلیارد دلار کسب کرد و از آن زمان تاکنون نیز با معرفی و افزودن قابلیت‌های جدید به دنبال جذب و حفظ طرفداران این پیام‌رسان محبوب بوده است.
طبق آمار منتشر شده در ژانویه ۲۰۱۸، پیام‌رسان واتس‌اپ هم‌اکنون میزبان بالغ بر یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون کاربر فعال در ماه است.
