در دوران شوروی، ۱ و ۲ مه تعطیل عمومی بودند. ۱ مه روز جهانی کارگر بود که با رژههای بزرگ برای تجلیل از پرولتاریا مشخص میشد، در حالی که ۲ مه به عنوان روزی برای تجدید قوا قبل از بازگشت به کار بود. امروزه، سه جمهوری از پنج جمهوری آسیای مرکزی سنت جشن گرفتن روز کارگر را حفظ کردهاند و عملاً دو بار ورود بهار را جشن میگیرند، یک بار از طریق آداب و رسوم آسیای مرکزی - نوروز - و بار دیگر از طریق آداب و رسوم اروپایی.
کارگران جهان، متحد شوید!
این شعار معروف کمونیستی که توسط کارل مارکس و فردریش انگلس در مانیفست کمونیست ابداع شده بود، زمانی روی نشانهای اتحاد جماهیر شوروی و جمهوریهای آن ظاهر شد. روز جهانی کارگر به تجسم زنده این عبارت تبدیل شد. روز کارگر که در ۱ مه جشن گرفته میشود، به عنوان یک جشنواره بهاری اروپایی آغاز شد، اما از طریق جنبش کارگری اهمیت جهانی پیدا کرد. انترناسیونال دوم که در کنگره بینالمللی کارگران در سال ۱۸۸۹ در پاریس تشکیل شد، خواستار تظاهرات سالانهای با حمایت از هشت ساعت کار در روز شد. این تاریخ به یاد اعتصاب عمومی ایالات متحده که در ۱ مه ۱۸۸۶ آغاز شد و منجر به قتل عام غمانگیز هیمارکت ( Haymarket) در ۴ مه شد، برگزار میشود. این تاریخ به نمادی قدرتمند از همبستگی طبقه کارگر و سنتی سالانه در سراسر جهان تبدیل شد.
قبل از به قدرت رسیدن بلشویکها، آشوبگران سیاسی در امپراتوری روسیه از ۱ مه برای فراخوان تغییر با شعارهایی مانند «مرگ بر تزار» و «به ما آزادی بدهید» استفاده میکردند. پس از انقلاب اکتبر، ۱ و ۲ مه به تعطیلات رسمی دولتی تبدیل شدند و روز اول ماه مه مترادف با روز جهانی کارگر و رژههای اجباری شد. با این حال، برخلاف جشنهای رسمیتر و باشکوهتر بزرگداشت انقلاب اکتبر، رویدادهای روز اول ماه مه اغلب با شور و شوق واقعی روبرو میشدند.
پس از فروپاشی
سقوط اتحاد جماهیر شوروی باعث ارزیابی مجدد گسترده تعطیلات شوروی شد. جشن انقلاب اکتبر در ۷ نوامبر به طور گسترده کنار گذاشته شد، اما بسیاری از جمهوریهای پس از فروپاشی شوروی، اول ماه مه را به عنوان یک تعطیل عمومی حفظ کردند، البته با تفاسیر و معانی جدید.
در آسیای میانه، ترکمنستان و ازبکستان رسماً اول ماه مه را جشن نمیگیرند. ترکمنستان یک تقویم تعطیلات متمایز ایجاد کرده است، در حالی که در ازبکستان، اول ماه مه به طور نمادین به عنوان روز فوارهها گرامی داشته میشود.
اگرچه جشنها سادهتر هستند و دیگر رسماً یک روز تعطیل نیست، تاجیکستان نام دوران شوروی این تعطیلات، روز جهانی کارگر، را حفظ کرده است. برخی از سنتها، مانند تجلیل از کارگران برجسته، همچنان پابرجاست.
قرقیزستان این تعطیلات را روز کارگر مینامد، مطابق با معادل آمریکایی آن. این روز با رویدادها و فعالیتهای جشنی که توسط اتحادیههای کارگری سازماندهی میشود، مشخص میشود.
قزاقستان رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته و روز اول ماه مه را به عنوان روز وحدت مردم قزاقستان دوباره تصور میکند. این نام نشان دهنده تأکید کشور بر ثبات و هماهنگی بین قومی است، الگویی که توسط مجمع مردم قزاقستان، نهادی که در اول مارس ۱۹۹۵ به ابتکار اولین رئیس جمهور این کشور، نورسلطان نظربایف، تأسیس شد، ترویج میشود. از سال ۲۰۱۶، اول مارس به عنوان روز شکرگزاری نیز جشن گرفته میشود، تعطیلات دیگری که بر وحدت ملی متمرکز است. بیش از صد ملیت و گروه قومی مختلف در قزاقستان زندگی میکنند.
در روز وحدت، شهرهای سراسر قزاقستان میزبان کنسرتهایی با حضور گروههای قومی و ستارههای پاپ، نمایشگاهها، نمایشگاهها و جشنهای سنتی مردمی هستند. این تعطیلات، بیان پر جنب و جوشی از هویت چندفرهنگی این کشور است و بر این ایده تأکید میکند که "ما متفاوت هستیم، اما برابریم"، عبارتی که اغلب توسط رئیس جمهور فعلی، قاسم جومارت توکایف، به کار گرفته میشود.
بازسازی مدرن روز اول ماه مه به عنوان بزرگداشت مبارزات کارگران آمریکایی در اواخر قرن نوزدهم سرچشمه گرفت، اما در سنتهای اسلاوی شرقی، در میان روسها، اوکراینیها و بلاروسیها، اول ماه مه همچنین نشانگر گذار فصلی از زمستان به بهار بود. آتش روشن میشد و آدمکهای کاهی که نمایانگر زمستان بودند سوزانده میشدند. این جشنها اغلب شامل گردهمایی با خانواده و دوستان بود که نمادی از تولد دوباره و تجدید حیات بود.
در اصل، روز اول ماه مه معادل اسلاوی شرقی نوروز، سال نو آسیای میانه است که در پایان ماه مارس جشن گرفته میشود. در حالی که رنگ و بوی ایدئولوژیک روز اول ماه مه کمرنگ شده است، اما همچنان یکی از محبوبترین و مورد انتظارترین تعطیلات در جهان پس از شوروی است.
منبع: The times of centeral asia
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.