اینها جملات هر روزه ما آدم‌بزرگ‌ها خطاب به کودکانی است که پشت چراغ‌های قرمز طولانی کمین کرده‌اند تا شیشه ماشین‌های ما را با یک پاروی تیغه‌لاستیکی کوچک و ظرف آبپاشی که بیشترش آب است، تمیز کنند. برایشان هم فرقی ندارد که تازه از کارواش برگشته باشی یا ماشینت کثیف باشد. بیشتر به نوع ماشین نگاه می‌کنند و بعد هم به چشمان راننده. حتی گاهی ترکیب نفراتی که سوار ماشین هستند برایشان مهم است. مثلاً اگر یک مرد تنهای خسته سوار اتومبیل باشد، کمتر ممکن است سراغش بروند اما اگر خانواده باشند و کمی هم خوشحال، احتمال اینکه بتوانند از آنها پولی بگیرند بیشتر است و حتماً سراغشان می‌روند. درست مثل سربازی عمل می‌کنند که از مافوقش برای انجام کاری دستور داشته باشد. واقعاً هم راه فراری از دستشان نیست.

این بچه‌ها، زخم‌هایی بر تن خیابان‌ها هستند. هر چه به آنها دست بزنیم، وضعیتشان بدتر می‌شود. شاید دقیقاً به همین دلیل است که هیچوقت طرح‌های ساماندهی آنان با موفقیت همراه نبوده است. اولین بار طرحی با عنوان «تجهیز و راه‌اندازی مراکز جمع‌آوری، شناسایی و هدایت متکدیان و کودکان خیابانی» در سال ۱۳۷۷ با توافق چند نهاد از جمله سازمان بهزیستی، شهرداری تهران، نیروی انتظامی و معاونت امور اجتماعی استانداری تهران آغاز شد که در سال ۱۳۷۸ در ۶ استان به اجرا درآمد. پس از آن طرحی به نام «مراکز شناسایی، تشخیص و جایگزینی کودکان خیابانی» از طرف سازمان بهزیستی در سال ١٣٧٨ تهیه شد که ابتدا در ١۶ استان کشور اجرا و بعد به ۲۸ استان توسعه داده شد. همزمان، معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران با راه‌اندازی دو مرکز به نام «خانه سبز» برای پسران و «خانه ریحانه» برای دختران، طرح دیگری را با عنوان «طرح ساماندهی کودکان خیابانی» آغاز کرد. سه سال بعد طرحی با عنوان «ساماندهی ٢٠ هزار کودک خیابانی» آغاز شد که بر اساس آن سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی باید اقدام به جمع‌آوری کودکان خیابانی می‌کردند و پس از معرفی به ستادکل پذیرش و ساماندهی کودکان خیابانی در هر استان و انجام بررسی‌های اولیه با توجه به شرایط فردی و خانوادگی، آنها را به مراکز دیگری مانند کانون اصلاح و تربیت و مراکز توان‌بخشی، شهرداری‌ها، کمیته امداد و … ارجاع می‌دادند.

در همین سال برنامه‌ای با عنوان «مهمانسرای (پناهگاه) کودکان خیابانی» مبتنی بر رویکرد مراکز باز در تهران و ۶ استان دیگر به اجرا درآمد که در نظر داشت امکانی را فراهم آورد که کودکان کار بتوانند شب را در مهمانسرا اقامت کرده و روز را به کار بپردازند و در مدت حضورشان در مهمانسرا نیز از برنامه‌های آموزش بهداشت، مهارت‌های زندگی و حرفه‌ای استفاده کنند.

در ادامه، طرح دیگری با عنوان «حمایت از کودکان کار (مرحله اول، کودکان کار خیابانی)» توسط سازمان بهزیستی آغاز شد که در واقع تکمیل‌کننده طرح مهمانسرا بود و ارتقای کودکان کار خیابانی از راه ارائه آموزش گروه‌های داوطلب، آموزش به کارفرمایان و آموزش به جامعه برای مشارکت در برنامه‌ریزی برای کودکان خیابانی را هدف خود قرار داده بود.

با گذشت سه سال از اجرای دو طرح مبتنی بر رویکرد مراکز باز در سال ۱۳۸۴ با همکاری وزارت رفاه و سازمان بهزیستی «آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی» تهیه شد که به موجب آن رویکرد جمع‌آوری، حذف و سیستم جذب توسط مددکار اجتماعی در خیابان جایگزین شد. در این آیین‌نامه مراکز کودکان خیابانی به چهار سطح تقسیم‌بندی شده بودند که عبارتند از: مراکز سرپایی (ثابت و سیار) اقامت کوتاه مدت (تا ٢١ روز)، اقامت میان‌مدت (حداکثر تا یک سال) و اقامت بلندمدت که آخرین سطح خدمات را تا پایان ١٨ سالگی تامین می‌کند.

تشکیل شورای ساماندهی کودکان خیابانی به منظور اجرای این آیین‌نامه که باید با هماهنگی وزارت رفاه انجام می‌شد در مدت نزدیک به ۱۰ سال معوق ماند تا سرانجام در سال ۱۳۹۳ با حضور وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی اولین جلسه این شورا تشکیل و به گفته او اصلاح آیین‌نامه با هدف مشخص‌کردن وضعیت اتباع خارجی با همکاری دفتر امور اتباع خارجی وزارت کشور به عنوان اولین وظیفه شورا در دستور کار قرار گرفت اما هنوز متن این اصلاحیه در دسترس نیست.

به هر حال فعلاً همان آیین‌نامه مصوب سال ۸۴ حاکم است. طبق این آیین‌نامه، «کودک خیابانی» فرد کمتر از ۱۸ سال تمام است که به صورت محدود یا نامحدود در خیابان به سر می‌برد، اعم از کودکی که هنوز با خانواده خود تماس دارد و از سرپناه برخوردار است یا کودکی که خیابان را خانه خود می‌داند و رابطه او با خانواده به حداقل رسیده یا اساساً چنین ارتباطی وجود ندارد.

طبق همین آیین‌نامه، ۱۱ سازمان و نهاد موظف به همکاری در فرایند ساماندهی کودکان خیابانی شده‌اند که عبارتند از نیروی انتظامی، وزارت دادگستری، شهرداری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی‌، وزارت بهداشت‌، سازمان بیمه خدمات درمانی، سازمان تأمین اجتماعی‌، صدا و سیما، هلال احمر، وزارت آموزش و پرورش و کمیته امداد. اما همچنان سر چهارراه، کودکان زیادی مشغول کارند و انگار هر روز بر تعدادشان اضافه می‌شود. چهارراه‌ها بازاری بدون اجاره و مالیات است که صاحبان این کودکان را به سودجویی هر چه بیشتر ترغیب می‌کند. حالا از هر رده سنی، نماینده‌ای سر چهارراه‌ها حضور دارد؛ از نوزاد چند روزه گرفته تا دختران و پسران جوان و …. نوزادها در حالی که به پشت مادران یا دختران و حتی زن‌هایی غیر از مادرانشان بسته شده‌اند، هر روز در معرض آلودگی‌های فراوانی قرار دارند و جانشان به شدت در خطر است. کودکان سه سال تا شش سال هم چون درک دقیقی از «ترس» و «خطر» ندارند، با هیچ تهدیدی از شیشه‌شویی دست برنمی‌دارند.

یک ماه پیش، دختری شش ساله در میدان توحید دستمال کاغذی می‌فروخت. یک راننده برای خلاصی از دست دخترک، کمی جلو رفت که باعث شد پای دختر زیر چرخ ماشین بماند. دختر شروع به گریه کرد. پسرکی از کودکان کار برای کمک به او کنارش رفت و بعد به راننده اعتراض کرد اما راننده گفت «دروغ میگه» و بعد از سبز شدن چراغ حرکت کرد. من که در فاصله‌ای کم شاهد ماجرا بودم پشت سر ماشین حرکت کردم و با چراغ‌زدن به راننده اشاره کردم کنار بزند تا مطلبی را بگویم. کنار زد. من هم ایستادم کنارش و ماجرا را گفتم. گفت «نه! اصلاً اینطوری نبود». خودش می‌دانست که این مساله اتفاق افتاده اما ترس از ماجراهای بعدی مانع از پذیرش می‌شد. به هر حال ماجرا گذشت تا اینکه خودم هم با این مساله مواجه شدم. وقتی نزدیک چراغ قرمز رسیدم، اول سعی کردم تا جایی که امکان دارد دور از کودکان پشت چراغ بایستم اما پسرک حدوداً سه ساله‌ای به سمت ماشین آمد و خواست شیشه را تمیز کند. گفتم «پسرم، نمیخوام شیشه رو تمیز کنی. مرسی. شیشه تمیزه» اما فایده نداشت و او شروع به کار کرد. چراغ ثانیه‌های آخر را طی می‌کرد. گفتم «چراغ داره سبز میشه، لطفاً برو کنار خطرناکه!» اما اصلاً گوش نمی‌داد تا اینکه چراغ سبز شد و همه ماشین‌های پشت سر با بوق‌زدن اعتراضشان رو اعلام کردند. گفتم «برو کنار خطرناکه» اما این‌دفعه پسرک با دو دست آینه ماشین را بغل کرد و من مانده بودم با این بچه چه کار کنم. هم ناراحت بودم و هم عصبی. پولی از کیفم درآوردم و به او دادم. رفت.

اما فقط همین یک بار نبود. دفعه بعد در حالی که قصد داشتم بعد از چراغی شتاب بگیرم، ناگهان پسرک هفت هشت ساله دستمال به دستی از لای درختچه‌های وسط خیابان جلوی ماشین پرید و من ناگهان روی ترمز زدم که خوشبختانه اتفاقی نیفتاد اما پسرک با لبخندی از جلوی ماشین کنار رفت و پشت سرش مرد بلندقدی از لای بوته‌ها بیرون آمد که او هم دستمال به دست داشت.

درباره اینکه چقدر این کار با برنامه‌ریزی و تشویق و آموزش صاحبان اصلی این کسب و کارها انجام می‌شود، نمی‌توان چیزی گفت. اساساً آمار دقیقی هم در این زمینه‌ها وجود ندارد. اما به نظر می‌رسد ساماندهی و بازگرداندن کودکان خیابان به محیط های امن، نیازمند اراده‌ای برای انجام این کار و مقابله جدی با سرشاخه‌های باندهای تکدی‌گری کودکان است.

از طرفی برخی روانشناسان و کارشناسان به‌درستی معتقدند که در برخورد با این کودکان باید به آنان احترام گذاشت و نباید عزت نفس و کرامت انسانی‌شان را خدشه‌دار کرد. اما واقعاً در شرایطی مانند مصداق‌هایی که گفته شد، کار درست چیست؟ شما در چنین موقعیت‌هایی چه می‌کنید؟

گزارش: سمیه رعیت

منبع: ایسنا

اگر تصور این جهان برایتان سخت است حالا آرام چشمانتان را باز کنید و این گفت‌وگو را تا انتها بخوانید تا بانویی را بشناسید که هدف زندگی‌اش صلح و محبت به جهان اطرافش است.

مریم محبی متولد سال ۱۳۶۱ است. او فوق لیسانس نقاشی دارد و گیاهخوار مطلق است. مدت زیادی هم نقاشی تدریس می‌کرده اما پس از بچه‌دار شدن تا حد زیادی کارش را محدود کرده است. او در حال حاضر در آشپزخانه کوچک خانه‌اش یک رستوران اینترنتی مخصوص گیاهخواران راه انداخته که قوانین و ویژگی‌های خودش را دارد. مثلاً اینکه این رستوران هر روز فقط میزبان ۱۰ مشتری است و بخش زیادی از عواید فروش این رستوران کوچک خانگی صرف پخت غذا برای کودکان کار می‌شود.

با مریم محبی یک گپ و گفت مفصل داشته‌ایم درباره این رستوران متفاوت و جهان‌بینی او درباره زن‌بودن، آشپزی، زندگی، صلح و … .

خانم محبی اول از علاقه‌مندی‌هایش می‌گوید: «همیشه دلم می‌خواست سراغ کاری بروم که رنگ و لعاب و نشاط داشته باشد و از طرفی با آدم‌های مختلف معاشرت کنم چون عاشق ارتباط برقرار کردن هستم. سه چیزی که خیلی مرا آرام می‌کند نقاشی، عکاسی و بعد آشپزی است و در کنار آن نیز ارتباط و شناخت از آدم‌های مختلف خیلی برایم مهم است. دوست دارم به آدم‌ها عشق بدهم؛ هرچند شاید یک‌وقت‌هایی آن عشق را دریافت نکنم اما حسی که خودم پیدا می‌کنم برایم مهم است. آن انرژی‌های بد خیلی سریع در میان حس‌های خوب گم می‌شوند و فراموششان می‌کنم. من خیلی آدم خوش‌بینی هستم؛ خوش‌بین به اطرافم، به جامعه و آدم‌ها. همیشه فکر می‌کنم هر آدمی که به زندگی‌ام می‌آید رسالتی دارد و قرار است یک چیزی به من یاد بدهد. این را از پدرم یاد گرفته‌ام.»

او اصالتاً اهل بندرعباس است و در تهران و یزد تحصیل کرده و مدتی هم به آبادان رفته است: «همیشه آشپزی می‌کردم و به این کار خیلی علاقه داشتم. دوستانم هم همیشه از دستپختم تعریف می‌کردند و به شوخی می‌گفتند: دستت خوشمزه است! البته الان یک سال و نیم است که گیاه‌خوارم.»

گیاه‌خوار شدن خانم محبی داستانی پشتش دارد که البته برای خودش با غمی بزرگ همراه است: «یک سال و نیم پیش برادرم را از دست دادم؛ وقتی او فقط ۳۶ سال سن داشت و بر اثر سرطان خون از دنیا رفت. او برای طی کردن روند درمان در تهران به خانه ما می‌آمد و من همیشه در حال تحقیق این بودم که چه غذاهایی برایش مناسب است. خیلی تحقیق کردم و بر اثر مطالعه آگاهی‌هایی پیدا کردم. دیگر تصمیم گرفتم مسیر زندگی‌ام را عوض کنم. اول فقط سالم‌خواری می‌کردم اما بعد با یک انتخاب آگاهانه گیاه‌خوار مطلق شدم. البته امروز هیچ جبهه‌ای نسبت به همه‌چیزخوارها ندارم. این فقط عقیده من است و گیاه‌خواری برایم نماد صلح است و خب برادرم باعث شد که مسیر زندگی‌ام عوض شود.»

او ادامه می‌دهد: «در آن روزها در عین حال به خاطر از دست دادن برادرم غمگین بودم و احساس می‌کردم که همه چیزم را از دست داده‌ام. خودم را باخته بودم با اینکه همیشه دختری قوی بودم. متأسفانه نمی‌توانستم با آن اتفاق کنار بیایم. نقاشی و عکاسی را به طور کامل کنار گذاشتم و با خودم لج کردم. حتی دیگر سفارش نقاشی قبول نمی‌کردم و به ۱۲ سال تدریس پشت پا زده بودم. تا اینکه مژگان، همسایه دیوار به دیوارم که از اوضاع روحی من باخبر بود، پیشنهاد داد غذا و شیرینی درست کنم و تصویرش را در فضای مجازی به اشتراک بگذارم و آموزش آشپزی گیاهی را شروع کنم. چون هم آموزش را خیلی دوست دارم و هم می‌توانستم یک کسب و کار خانگی برای خودم راه بیندازم تا کمی سرگرم شوم. با همسرم در این‌باره مشورت کردم و او هم گفت اگر فکر می‌کنی آشپزی تو را خوشحال می‌کند این کار را انجام بده اما به خاطر پول این کار را نکن!»

این ایده در حالی شکل گرفته بود که او دو روز در هفته برای کودکان کار غذای سالم می‌پخت و حالا همین ایده کوچک باعث شده بود که او هم یک کسب و کار کوچک داشته باشد و هم عواید حاصل از آن را صرف فعالیت خیرخواهانه‌اش کند: «همیشه کار کردن و استقلال را دوست داشتم و از سوم دبیرستان کار می‌کردم و آموزش نقاشی می‌دادم. آشپزی و به اشتراک گذاشتن تصویر غذاهایم اولش خیلی برایم جدی نبود. همسایه‌مان که صفحه پربازدیدی داشت، برایم تبلیغ کرد. اولین مشتری‌ام خانم عزیزی به نام گلاره از سنندج و دوست‌دار محیط زیست بود که وقتی یک‌روز به تهران آمد به من غذا سفارش داد. من در منوی خودم غذایی به اسم «بریانی» برای گیاه‌خواران دارم که دستورش برای خودم است. او خیلی از غذا خوشش آمد و اتفاقاً این مشتری هم خیلی برایم تبلیغ کرد. به تدریج دنبال‌کننده‌هایم زیاد شدند و سفارش‌هایم بیشتر شد.»

کسب و کار خانم محبی با همین روال گسترش پیدا کرد و او منوی هفتگی مشخصی برای غذاهای گیاهی‌اش ارائه داد: «با تمام وجود و با شوق کارم را پیگیری کردم و دوست‌های خوبی پیدا کردم. خیلی اتفاق‌های خوبی برایم افتاد. حس اولین مشتری که یک خانم فوق‌العاده محسوب می‌شد، برایم دوست‌داشتنی بود. مشتری‌ها زیاد شدند اما در روز بیشتر از ۱۰ سفارش قبول نکردم که هم به بچه و زندگی برسم و هم لذت کار کردن را ببرم. الان می‌توانم برای پسرم پرستار بگیرم و برای خانه خدمتکار داشته باشم که کارهایم را انجام دهد اما دوست ندارم. دلم می‌خواهد خودم کارهایم را انجام دهم و در کنارش از شغل جدیدم لذت ببرم.»

دریافت سفارش‌ها، خرید روزانه و پخت غذا بخش راحت کار خانم محبی است. او ارسال غذا را هم خودش بر عهده دارد: «زمان ارسال غذا برای مشتری‌ها همسرم خیلی کمکم می‌کند. او برای اینکه حال من خوب باشد و برای اینکه مرا تنها نگذارد به من کمک می‌کند. خیلی وقت‌ها از مشتری‌ها می‌خواهم خودشان پیک بفرستند و اغلب همکاری می‌کنند اما بعضی‌ها هم هستند که دوست ندارند همکاری کنند و بداخلاقی می‌کنند.»

شروع کار برای او با چالش‌های متعددی همراه بوده است: «دو هفته از آغاز کارم می‌گذشت که یک خانم هنرمند که نسبتاً معروف هم هست، سفارش فلافل و سمبوسه داد و من قبول کردم اما متأسفانه هنوز قلق کار دستم نیامده بود و ۱۰ دقیقه سفارش این خانم دیر شد و تلفنشان آنتن نمی‌داد که بتوانم تأخیر را به ایشان اطلاع دهم. او خیلی به خاطر این موضوع بداخلاقی کرد و من از این برخورد شوکه شدم و تا ۳ روز ناراحت بودم؛ چون همیشه فکر می‌کردم او خانم بسیار کاملی است. برایش یادداشت گذاشتم و نوشتم از شما انتظار این رفتار را نداشتم و ایشان گفت که اگر سرتان شلوغ است چرا سفارش می‌گیرید؟ کمی با ایشان صحبت کردم و در نهایت ایشان گفت که این موضوع برایش قابل قبول نبوده است. به ایشان توضیح دادم قصد من از آشپزی و فروش غذا، پول نیست؛ فقط عشق است.پس از یک مکالمه طولانی برایم پیام گذاشت و عذرخواهی کرد که در شرایط روحی خوبی نبوده است. وقتی این مشکل را حل کردم به آرامش رسیدم و هفته بعدش هم دوباره ایشان به من سفارش غذا داد و من آن روز به خاطر سفارش این خانم هیچ سفارشی را قبول نکردم. غذایشان را به زیباترین حالت بسته‌بندی کردم و پسرم را برداشتم و به آموزشگاه آن خانم رفتم تا خودم غذا را برایشان ببرم. ایشان شوکه شد و سریع میز ناهار را چید و با هم غذا خوردیم. این کار را برای جبران آن ۱۰ دقیقه تأخیر که ناراحتش کرده بود، انجام دادم و خواستم لبخند روی لبش بیاورم. موفق شده بودم که این کار را کردم و این حس خوبی به من می‌دهد.»

برای مریم محبی لبخند مشتریانش در اولویت است و بارها این را تکرار می‌کند: «من همیشه پس از ارسال غذا نظر مشتری‌ها را می‌پرسم و نظرشان خیلی برایم مهم است. یک روز ساعت ۴ بعد از ظهر مشتری سفارش غذا داد. به او گفتم غذا نزدیک ته‌دیگ است اما خودش گفت مشکلی ندارد. غذا را برایش فرستادم اما بعدش هیچ پیامی از او نگرفتم. خیلی برایم عجیب بود چون مشتری‌ها به من پیام می‌دهند و راجع به غذا نظر می‌دهند. به ایشان پیام دادم که نظرش را جویا شوم اما پاسخی نداد. بعد از دو روز به من پیام داد و گفت غذا کمی طعم ته‌گرفتگی داشت. ناراحت شدم و دیدم خوشبختانه آدرس ایشان را دارم و یک‌ روز برایشان بدون اینکه خبر داشته باشند، سمبوسه فرستادم. آنقدر خوشحال شد و ذوق کرد که این برایم یک‌دنیا ارزش داشت. یک مشتری دیگر دارم که چند وقت پیش پیام داد که عازم کانادا است و سفارش ادویه داد و من همراه ادویه برایش چند سمبوسه فرستادم. خیلی خوشحال شد. این احساس شادی که مشتری‌ها دارند خیلی برایم عزیز است. وقتی می‌فهمم کسی را خوشحال کرده‌ام به اندازه یک دنیا برایم می‌ارزد. من واقعاً از خوشحالی دیگران بال در می‌آورم. برایم لذت غیرقابل وصفی است. احساس می‌کنم قلبم لبخند می‌زند. این حس آنقدر برایم عزیز است که دوست دارم برای به دست آوردنش همه کار بکنم.»

با وجود همه این چالش‌ها رستوران خانگی مریم محبی به فکر کودکان کار هم هست: «من از خیلی قبل برای کودکان کار غذا می‌پختم و از همان روز اول که کسب و کارم را شروع کردم، هفته‌ای دوبار را به پخت غذای سالم برای کودکان کار اختصاص دادم. روزهای سه‌شنبه و پنجشنبه برای بچه‌ها غذای مخصوص می‌پزم و همسرم آن را میان کودکان پخش می‌کند. در واقع بخشی از درآمد کسب و کارم به این موضوع اختصاص دارد و این موضوع انگیزه اصلی من برای این کارم است.»

از او می‌پرسم که این بذل و بخشش‌ها به کسب و کارش لطمه مالی وارد نمی‌کند؟ جواب می‌دهد: «کار من آنقدر گسترده نیست که ضرر و زیان داشته باشم. از درآمدم راضی‌ام. اگر من ۴ تا سمبوسه برای کسی بفرستم چه اتفاقی می‌افتد؟ اصلاً ضرر نیست. هر چیزی به دنیا بدهید چهار برابر پس می‌گیرید. من امروز از بچه‌داری، خانه‌داری، شغلم، ارتباطی که با آدم‌ها در جامعه دارم و از حضور در فضای مجازی لذت می‌برم و خب از زندگی احساس رضایت دارم. مشتری‌های من دنیای خاص خودشان را دارند. ببینید غذا کاملاً با روح و روان آدم سر و کار دارد. احساس می‌کنم عشق من با عطر غذا به مشتری منتقل می‌شود.»

او آشپزخانه‌اش را نه فقط محل کارش بلکه یک مکان مقدس می‌داند: «روزهایی هست که اصلاً از مشتری‌ها سفارش نمی‌گیرم چون احساس می‌کنم آن انرژی که باید را ندارم و نمی‌توانم به مشتری احساس خوبی بدهم. ممکن است پسرم مریض باشد و تمام شب بیدار بمانم. برای همین در طول روز به آرامش خودم و پسرم اهمیت می‌دهم تا انرژی منفی با غذا برای مشتری نفرستم. آشپزخانه برای من مکان بسیار مقدسی است. همیشه یک شاخه گل طبیعی در آشپزخانه دارم. من خرید روزانه دارم و محال است که از مواد یخ‌زده استفاده کنم. همیشه فکر می‌کنم دارم برای خانواده خودم غذا درست می‌کنم. تصورم این است که هر روز ۱۰ نفر مهمان دارم. از همان میوه‌فروشی و سوپرمارکتی که برای خودمان خرید می‌کنم برای مشتری‌ها هم خرید می‌کنم. زمان ارسال غذا چون تنها هستم برایم سخت است. اگر بچه خوابش بیاید و شیر بخواهد به مشتری خبر می‌دهم که وقت شیر پسرم است و ارسال چند دقیقه طول می‌کشد و مشتری‌ها هم خیلی خوب برخورد می‌کنند اما تا ساعت ۵ که همسرم به خانه می‌آید همه چیز سر جایش است.»

او امروز از شغلش و آشپزخانه کوچکش احساس رضایت عمیق دارد: «امروز خیلی خوش‌بینم. احساس می‌کنم اعتماد، دنیا را زیباتر می‌کند و اگر حتی یک نفر را تحت تأثیر قرار دهم این برایم خیلی مهم است. من به صلح درونی رسیده‌ام و دوست دارم این صلح را پخش کنم. در خانه هم همین‌طور هستم. همیشه به این فکر می‌کنم که چه چیزی همسرم را خوشحال می‌کند و برای خوشحالی همسرم که در حال حاضر نزدیک‌ترین شخص به من است برنامه‌ریزی می‌کنم. یک وقت‌هایی برایم سوال است که چرا بعضی آدم‌ها به خوشحال کردن هم فکر نمی‌کنند؟ اگر همه آدم‌ها حتی روزی ۲ دقیقه به خوشحال کردن هم فکر می‌کردند، دنیا بهشت می‌شد.»

مریم محبی معتقد است برای رسیدن به این صلح درونی هرکس باید از خودش شروع کند: «امروز داشتم در اینستاگرام یک رشته استوری از یک خانم هنرمند می‌دیدیم که می‌گفت چرا می‌گویند دوربین ما اسلحه ماست؟ چرا بعضی‌ها به مردم می‌گویند به خاطر دفاع از خودتان فحاشی کنید و بجنگید؟ باور کنید ما اصلاً جنگ نمی‌خواهیم. شاید سلاح یک دختر لبخند او باشد. واقعاً از این تفکر لذت بردم. متأسفانه دخترهای ما خیلی سریع روی موج سوار می‌شوند و به جای اینکه با خودشان فکر کنند و ببیند کارشان آسیب‌زننده است یا سازنده شروع به واکنش می‌کنند. ما در جامعه باید هرج و مرج را کم کنیم نه اینکه بجنگیم. جنگ در دنیا فراوان است و ما فقط نیاز به آشتی با خودمان داریم. این خیلی قشنگ‌تر از فحاشی است.»

او امروز از جایگاهش در زندگی احساس خرسندی می‌کند و می‌گوید: «نقطه‌ای در زندگی‌ام نیست که به خاطرش پشیمان باشم. احساس و اعتقادم این است زنی که در جامعه نباشد منزوی می‌شود. می‌خواهم بگویم همه خانم‌ها با تلاش و برنامه‌ریزی می‌توانند کسب و کار موفقی داشته باشند. امروز به گسترش کسب و کارم فکر می‌کنم و خیلی هم پیشنهادهای خوبی برای شراکت و پروژه‌های بزرگ‌تر دارم اما الان در فکر این هستم یک کتاب آشپزی با محتوای دستور غذاهای گیاهی بنویسم.»

منبع: ایسنا

به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: بر خلاف باور عمومی که هندوانه تنها از آب و قند تشکیل شده است، این میوه محبوب تابستانی سرشار از مواد مغذی است. هندوانه سطوح بالا از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتیاکسیدان‌ها را ارائه می‌کند، در شرایطی که کالری کمی دارد.

هندوانه میوه‌ای طراوت بخش و شیرین مزه است که بدون احساس گناه از دریافت کالری اضافه می‌توانید آن را برای مقابله با گرمای تابستان مصرف کنید. به همراه طالبی و ملون (Honeydew)، هندوانه به خانواده گیاهی کدوییان (Cucurbitaceae) تعلق دارد.

حقایقی کوتاه درباره هندوانه

- هندوانه هزاران سال است که کشت می‌شود و بنا بر برخی شواهد قدمت استفاده از این میوه به دوران مصر باستان بازمی‌گردد.

- بیش از ۹۰ درصد هندوانه از آب تشکیل شده است.

- هندوانه می‌تواند به بهبود برخی شرایط از جمله آسم، سرطان و التهاب کمک کند.

ارزش غذایی

یک پیمانه هندوانه خرد شده (۱۵۲ گرم) حاوی:

۴۳ کالری

۰ گرم چربی

۲ میلی گرم سدیم

۱۱ گرم کربوهیدرات (از جمله ۹ گرم قند)

۱ گرم فیبر

یک پیمانه هندوانه حاوی درصد روزانه ویتامین‌های زیر است:

۱۷ درصد از نیاز روزانه ویتامین A

21 درصد از نیاز روزانه ویتامین C

2 درصد از نیاز روزانه آهن

۱ درصد از نیاز روزانه کلسیم

هندوانه حاوی تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، ویتامین B6، فولات، اسید پانتوتنیک، منیزیم، فسفر، پتاسیم، روی، مس، منگنز، سلنیم، کولین، لیکوپن، و بتائین نیز است. همچنین هندوانه حاوی لیکوپن بیشتری نسبت به هر میوه یا سبزی دیگری است.

فواید هندوانه

مصرف میوه‌ها و سبزی‌ها از انواع مختلف با کاهش خطر بسیاری از بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی پیوند خورده است. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که افزایش مصرف مواد غذایی گیاهی مانند هندوانه خطر چاقی، مرگ و میرکلی، دیابت و بیماری قلبی را کاهش می‌دهد. از دیگر فواید هندوانه می‌توان به بهبود شرایط پوست و مو، افزایش انرژی، و کاهش وزن اشاره کرد.

آسم

خطر ابتلاء به آسم بین افرادی که مقادیر زیاد از مواد مغذی خاص را مصرف می‌کنند، کمتر است. ویتامین C یکی از این مواد مغذی است که در بسیاری از میوه‌ها و سبزی‌ها، از جمله هندوانه یافت می‌شود.

فشار خون

مطالعه‌ای که در نشریه the American Journal of Hypertension منتشر شد، نشان داد که مکمل عصاره هندوانه به بهبود سلامت دستگاه گردش خون در افراد میانسال چاق مبتلا به پیش پرفشاری خون یا پرفشاری خون مرحله یک کمک کرده است.

رژیم‌های غذایی سرشار از لیکوپن که در هندوانه نیز یافت می‌شود، ممکن است به پیشگیری از بیماری قلبی کمک کنند.

سرطان

به عنوان یک منبع عالی برای آنتی‌اکسیدان‌ها، از جمله ویتامین C، هندوانه می‌تواند به مبارزه با رادیکال‌های آزاد که از عوامل شکل‌گیری سرطان هستند و نابودی آنها کمک کند. چندین مطالعه نشان داده‌اند که مصرف لیکوپن با کاهش خطر سرطان پروستات در ارتباط بوده است.

گوارش و اجابت مزاج

محتوای آب و فیبر چشمگیر هندوانه به پیشگیری از یبوست و بهبود شرایط اجابت مزاج برای بهره‌مندی از یک دستگاه گوارش سالم کمک می‌کند.

آبرسانی

حدود ۹۲ درصد هندوانه از آب تشکیل شده است و این میوه سرشار از الکترولیت‌ها مهم است، از این رومیان‌وعده‌ای خوب در روزهای گرم تابستان برای تأمین آب مورد نیاز بدن و پیشگیری از کم آبی بدن است.

التهاب

کولین که در هندوانه وجود دارد یک ماده مغذی مهم محسوب می‌شود. کولین به بهبود شرایط خواب، حرکت ماهیچه، یادگیری، و حافظه کمک می‌کند. همچنین، این ماده مغذی به حفظ ساختار غشاهای سلولی کمک می‌کند، در انتقال تکانه‌های عصبی نقش دارد، به جذب چربی کمک می‌کند، و التهاب مزمن را کاهش می‌دهد.

دردهای ماهیچه‌ای

هندوانه و آب هندوانه نشان داده‌اند که ماهیچه درد را کاهش داده و زمان ریکاوری پس از انجام ورزش را در ورزشکاران کاهش می‌دهند. پژوهشگران بر این باورند که اسید آمینه ال-سیترولین (L-Citrulline) موجود در هندوانه در این زمینه نقش دارد.

پوست

هندوانه یک ماده غذایی خوب برای پوست است زیرا حاوی ویتامین A است که این ماده مغذی برای تولید سبوم یا چربی پوست و مرطوب نگه داشتن پوست و مو نیاز است. همچنین، ویتامین A برای رشد بافت‌های بدن، از جمله پوست و مو نیاز است.

مصرف ویتامین C به میزان کافی نیز برای ساخت و حفظ کلاژن نیاز است که از عناصر اصلی تشکیل دهنده پوست و مو محسوب می‌شود. افزون بر این، هندوانه به تأمین آب مورد نیاز بدن کمک می‌کند که برای حفظ ظاهر سالم و شاداب پوست و مو ضروری است.

عوارض جانبی هندوانه

اگر هندوانه را به میزان معقول مصرف کنید، این میوه مغذی هیچ گونه عوارض جانبی ایجاد نخواهد کرد. اما مصرف روزانه هندوانه به میزان زیاد ممکن است به بروز برخی مشکلات ناشی از دریافت بیش از حد لیکوپن و پتاسیم منجر شود. مصرف بیش از ۳۰ میلی گرم لیکوپن در روز می‌تواند به طور بالقوه موجب حالت تهوع، اسهال، سو هاضمه و نفخ شود.

افراد مبتلا به هایپرکالمی یا میزان بیش از حد زیاد پتاسیم در خون، احتمالاً نباید بیش از یک پیمانه هندوانه در روز مصرف کنند که کمتر از ۱۴۰ میلی گرم پتاسیم دارد. هایپرکالمی می‌تواند به ضربان قلب نامنظم و دیگر مشکلات قلبی عروقی منجر شده و همچنین کنترل بر ماهیچه‌ها را کاهش دهد.

اختلالات روده‌ای

هندوانه سرشار از لیکوپن است. مصرف بیش از حد این ماده مغذی ممکن است به حالت تهوع، نفخ، اسهال، استفراغ، سو هاضمه و گاز منجر شود. این علائم می‌توانند بین افراد مسن‌تر شدیدتر باشند زیرا دستگاه گوارش با افزایش سن به طور معمول تضعیف می‌شود.

اختلالات قلبی عروقی

هندوانه حاوی سطوح بالای پتاسیم است. مصرف بیش از حد غذاهای سرشار از پتاسیم می‌تواند به مشکلات قلبی عروقی منجر شود که از آن جمله می‌توان به ضربان قلب نامنظم، نبض ضعیف، و ایست قلبی اشاره کرد. همچنین، پتاسیم بیش از حد ممکن است بر کنترل حرکتی و سیستم عصبی بدن تأثیرگذار باشد.

دیابت

فرد مبتلا به مقاومت به انسولین با مشکلات قند خون مواجه می‌شود. در این شرایط، قند در جریان خون باقی مانده و وارد سلول‌های بدن نمی‌شود. زمانی که سلول‌ها با کمبود گلوکز مواجه می‌شوند، انسولین بیشتری تولید می‌شود. انسولین و قند در خون باقی می‌مانند که می‌تواند بر سطوح تری گلیسیرید در بدن تأثیرگذار باشد. هندوانه منبع خوبی برای قند است که می‌تواند موجب افزایش ناگهانی سطح قند خون در بدن شود. بر همین اساس، افراد مبتلا به دیابت باید از مصرف هندوانه پرهیز کنند.

کاهش فشار خون

مصرف بیش از حد هندوانه می‌تواند به کاهش فشار خون در بدن انسان منجر شود. افراد مبتلا به فشار خون پایین بهتر است از مصرف هندوانه پرهیز کنند.

واکنش‌های آلرژیک

در برخی افراد، مصرف هندوانه می‌تواند موجب واکنش‌های آلرژیک شود. این شرایط می‌تواند راش های پوستی خفیف تا شدید، آنافیلاکسی و تورم صورت را شامل شود. افراد ی که به هویج، لاتکس و خیار آلرژی دارند به راحتی می‌توانند با واکنش‌های آلرژیک به هندوانه نیز مواجه شوند.

دوران بارداری

دیابت بارداری شرایطی شایع بین زنان باردار است که البته مسأله‌ای جدی نیز محسوب می‌شود. مصرف مقادیر زیاد هندوانه سطح قند خون را افزایش می‌دهد که به دیابت بارداری منجر می‌شود. از این رو، زنان باردار باید برای چند ماه از مصرف این میوه پرهیز کنند. هندوانه همچنین حاوی نوع خاصی قند به نام سوربیتول است. افرادی که به عدم تحمل سوربیتول مبتلا هستند پس از مصرف هندوانه با شل شدن مدفوع و گاز زیاد مواجه می‌شوند.

مشکلات مرتبط با اعصاب و ماهیچه‌ها

افرادی که بیش از حد هندوانه مصرف می‌کنند ممکن است به مشکلات مرتبط با اعصاب، ماهیچه‌ها و کلیه مبتلا شوند.

ناتوانی جنسی

مصرف بیش از حد هندوانه می‌تواند به ناتوانی جنسی در مردان منجر شود.

خستگی

عملکرد ضعیف کلیه‌ها تصفیه و دفع مواد مضر از بدن را دچار اختلال می‌کند که می‌تواند به تورم در پاها منجر شود. مصرف بیش از حد هندوانه می‌تواند محتوای آب بدن را افزایش دهد. عدم دفع آب اضافه از بدن می‌تواند به افزایش حجم خون منجر شود. این شرایط ممکن است تورم را هرچه بیشتر افزایش دهد و به خستگی شدید منجر شود.

عصر ایران به نقل از "دکتر هلث بنفیتس" نوشت: ژاپنی‌ها به میزان فراوان غذاهای سالم مصرف می‌کنند. مصرف میوه‌ها و سبزی‌های تازه از عوامل کلیدی در افزایش سطح سلامت رژیم غذایی ژاپنی‌ها است. افزون بر این، میزان مصرف ماهی بین ژاپنی‌ها نسبت به دیگر کشورهای آسیایی بیشتر است. از دیگر مواد غذایی پر مصرف در رژیم غذایی ژاپنی‌ها می‌توان به سویا، جلبک دریایی، خرمالو، و چای سبز اشاره کرد که همگی فواید سلامت مختلفی ارائه می‌کنند.

در ادامه با فواید سلامت رژیم غذایی ژاپنی بیشتر آشنا می‌شویم.

مواد غذایی تازه

استفاده از مواد غذایی تازه یکی از عوامل کلیدی سالم بودن رژیم غذایی ژاپنی است. ژاپنی‌ها به میزان فراوان ماهی تازه مصرف می‌کنند و البته غذاهای کم ارزش، مانند فست‌فودها و چیپس در رژیم آنها جای چندانی ندارند. ماهی نقشی کلیدی در رژیم غذایی مردم ژاپن دارد. آنها ماهی تازه مصرف می‌کنند و این ماده غذایی را در دستورالعمل‌های مختلف استفاده می‌کنند. در نتیجه، مواد مغذی موجود در مواد غذایی در بهترین حالت خود هستند. ویتامین‌ها و مواد معدنی به طور کامل در مواد غذایی وجود دارند و بدن می‌تواند از فواید سلامت آنها بهره‌مند شود.

مصرف کم شکر

یکی دیگر از جنبه‌های سلامت رژیم غذایی ژاپنی مصرف کم شکر است. این به معنای آن است که سطح قند خون بدن پایدار باقی مانده و خطر ابتلاء به دیابت کاهش می‌یابد. در نتیجه اگر قصد دارید سلامت خود را حفظ کنید، رژیم غذایی ژاپنی یکی از بهترین گزینه‌ها برای شما خواهد بود.

کالری کم

افراد بسیاری قصد دارند تا یک رژیم غذایی متعادل را دنبال کنند. برای این کار، آنها ممکن است نیازمند کنترل سطح کالری در مواد غذایی مصرفی خود باشند. در این مورد، رژیم غذایی ژاپنی به واسطه محتوای کالری کم خود شناخته شده است.

کمک به کاهش وزن

همان گونه که پیشتر اشاره شد، رژیم غذایی ژاپنی سطح کالری کمی دارد و همچنین یک منبع آنتی‌اکسیدانی است. از این رو، رژیم غذایی ژاپنی می‌تواند به کنترل وزن بدن کمک کند. در این مورد، به طور خاص می‌توان به مصرف جلبک دریایی و چای سبز اشاره کرد.

منبع پروتئین

سویا یکی از محصولات پر استفاده در رژیم غذایی ژاپنی است. مصرف محصولات تهیه شده از سویا روش خوبی برای تأمین پروتئین مورد نیاز بدن است. پروتئین ماده مغذی است که نقش مهمی در بازسازی سلول‌های آسیب دیده در بدن و تولید سلول‌های جدید ایفا می‌کند. همچنین، پروتئین در ساخت ماهیچه نقش دارد. دنبال کردن رژیم غذایی ژاپنی و مصرف سویا و محصولات تهیه شده از آن می‌تواند به پایین نگه داشتن سطوح کلسترول و فشار خون نیز کمک کند.

منبع کربوهیدرات

برنج یکی از ارکان اصلی رژیم غذایی ژاپنی را تشکیل می‌دهد. در این مورد، برنج منبع خوبی برای کربوهیدرات است که به عنوان سوخت برای بدن عمل می‌کند. بر همین اساس، رژیم غذایی ژاپنی می‌تواند به افزایش سطوح انرژی بدن انسان کمک کند.

منبع ویتامین C

ژاپنی‌ها در رژیم غذایی خود از سبزی‌های سالم مانند کلم، بروکلی، جوانه‌های بروکسل، کیل، کلم چینی و گل کلم استفاده می‌کنند که منابع خوبی برای ویتامین C هستند. مصرف این ماده مغذی به میزان کافی به تقویت سیستم ایمنی کمک خواهد کرد. ویتامین C به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند عمل می‌کند و در پیشگیری از حضور باکتری‌ها، ویروس‌ها و عوامل بیماری‌زا در بدن نقش ایفا می‌کند.

تقویت سلامت گوارش

برای تقویت سلامت گوارش ممکن است به مصرف مقدار زیاد فیبر نیاز داشته باشید. رژیم غذایی ژاپنی یکی از گزینه‌هایی است که می‌توانید برای تحقق این هدف مد نظر قرار دهید. رشته سوبا (Soba Noodles) که از آرد گندم سیاه تهیه می‌شود یکی از مواد غذایی پر مصرف در رژیم غذایی ژاپنی است. این رشته سرشار از فیبر است و می‌تواند به کاهش کلسترول و همچنین تنظیم اجابت مزاج کمک کند.

تقویت سلامت قلب

تقویت سلامت قلب یکی دیگر از فواید سلامت رژیم غذایی ژاپنی است. مصرف غلات و سبزی‌ها از عوامل اصلی در این زمینه است. همچنین، مطالعه‌ای که در نشریه the British Medical Journal منتشر شد، نشان داد که رژیم غذایی ژاپنی که شامل مصرف غلات و سبزی‌های فراوان می‌شود با کاهش خطر مرگ زودرس ناشی از بیماری قلبی یا سکته مغزی مرتبط بوده است.

تقویت سلامت مغز

مصرف ماهی‌هایی مانند تن و سالمون می‌تواند به تقویت سلامت مغز کمک کند. این نوع از ماهی‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند. مصرف آنها فواید تقویت کننده سلامت مغز و قلب را به همراه دارد. افزون بر این، مصرف ماهی می‌تواند حافظه و مهارت‌های تفکر را نیز بهبود ببخشد.

پیشگیری از سرطان

به واسطه محتوای آنتی‌اکسیدان‌های زیاد، رژیم غذایی ژاپنی گزینه‌ای مفید برای پیشگیری از برخی بیماری‌ها از جمله سرطان است. مواد غذایی موجود در رژیم غذایی ژاپنی دارای فیتواستروژن‌ها یا استروژن‌های گیاهی هستند که ممکن است به محافظت در برابر سرطان‌های وابسته به هورمون، مانند سرطان پستان کمک کند.

تقویت سیستم ایمنی

چای سبز یکی از نوشیدنی‌های اصلی در رژیم غذایی ژاپنی است. این نوشیدنی به روش‌های مختلف عملکرد بدن را بهبود می‌بخشد. به عنوان مثال، چای سبز سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها است که از بدن در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد و عفونت محافظت می‌کنند. در واقع این نوشیدنی سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. از سوی دیگر، چای سبز برای تنظیم فشار خون، کاهش قند خون، کاهش کلسترول و کند کردن روند پیری مفید است.

در تعطیلات اخیر تصاویری از تعدادی مسافر با پوشش نامتعارف در حال قایق‌سواری در سد لفور واقع در منطقه سوادکوه از توابع استان مازندران منتشر شد که نخست با واکنش امام‌جمعه بابل و سپس مقامات دادستانی استان مازندران مواجه شد و از احضار برخی مسئولان آن منطقه و دستگیری یکی از عوامل این هنجارشکنی، خبر داده شد. این ماجرا انتقاد علی مطهری نماینده مجلس را نیز برانگیخت. او در یک پیام توئیتری از وزارت نیرو و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری خواسته بود نسبت به این قانون‌شکنی پاسخگو باشند.

ولی تیموری، معاون گردشگری نیز در واکنش به انتقادهایی که متوجه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در ماجرای سد لفور شده است، به ایسنا گفت: حوزه گردشگری اخلاق‌مدار است. نه تنها در ایران، بلکه در سطح بین‌المللی و برای آن کدهای اخلاقی طراحی شده که بر این اساس به جامعه محلی سفارش می‌کند خدمات شایسته به گردشگر بدهد و در عین حال گردشگر را ملزم می‌کند به قوانین، عرف و هنجارهای جامعه محلی و میزبان احترام بگذارد.

او با بیان این‌که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همواره به کدهای اخلاقی گردشگری پایبند بوده و از جامعه میزبان و مهمان نیز خواسته که متعهد باشند، تصریح کرد: گردشگری هنجارشکن نیست و عرف، قوانین و باورهای محلی را نادیده نمی‌گیرد و متن آن نیز این هنجارشکنی‌ها را تأیید نمی‌کند.

معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: زمانی که آن اتفاق در سد لفور رخ داد، قطعاً مقامات قضائی بررسی کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که محل وقوع آن ناهنجاری در حوزه اختیار و نفوذ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نبوده و مسئولیت آن از اختیار عمل و نظارت این سازمان خارج بوده است.

وی اضافه کرد: از طرفی آن افراد هنجارشکن نیز در قالب آژانس مسافرتی به این سد سفر نکرده و یا راهنمای تور همراه آن‌ها نبوده که از این نظر مسئولیتی متوجه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای برخورد با خاطیان، باشد.

تیموری بیان کرد: داشتن این انتظار از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای پاسخگویی در این حادثه مثل این می‌ماند که در جاده چالوس که اتفاقاً محور گردشگری است، تصادفی رخ دهد، اما از این سازمان انتظار داشته باشند که پاسخگوی تصادف رخ داده باشد. واضح است که هر دستگاهی مسئولیتی دارد و مطابق با آن باید انتظار داشت.

او افزود: در ماجرایی که ارتباطی با حوزه گردشگری ندارد شاید نشانه گرفتن انگشت اتهام به سمت آن، کمی شتابزدگی باشد. متأسفانه بارها پیش آمده، اتفاقی که کوچک‌ترین ارتباطی به حوزه گردشگری نداشته را با نام آن گره زده‌اند و تمام تلاش‌ها را خراب کرده‌اند. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از دستگاه‌های نظارتی درخواست می‌کند وارد موضوع شوند و اجازه ندهند این اتفاقات تکرار شود.

معاون گردشگری سپس اظهار کرد: زمانی که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را در ماجرای سد لفور زیر سوال می‌بردند، آیا کسی این موضوع را مطرح یا بررسی کرد که وزارت نیرو بر چه اساسی در این سد کار گردشگری انجام می‌دهد؟! به‌جای بررسی این مسائل، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را زیر سوال بردند.

تیموری در پاسخ به این سوال که آیا در موضوع آموزش جامعه محلی، دستگاه‌های مرتبط و مسافران، کم‌کاری‌هایی نشده که شاهد چنین اتفاقی بوده‌ایم؟ گفت: فرهنگ گردشگرپذیری و گردشگری بسیار گسترده است و به امکانات زیادی نیاز دارد، قطعاً همکاری رسانه‌ها و دستگاه‌های فرهنگی را می‌طلبد، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با وجود چنین گستردگی و طیف وسیع انسان‌ها، به تنهایی قادر به انجام این کار نیست.