روز وکیل، برای آنانی که " در و مروارید قیمتی عدالت را پیش پای ظالمان و ستم پیشه گان نمی ریزند" مبارک باد.
روز وکیل فرصت مناسبی برای گرامی داشتن مقام و جایگاه حرفه وکالت در جامعه است.
دوران قضا و قضاوت برای یک وکیل، اگر چه ممکن است آمیزه ای از تلخی ها، نگرانی ها و سرفرازی ها و تجربه ها باشد و این مسائل در ساختار شخصیت و منش آنان بسيار عمیق بوده باشد، و لیکن وکلای شرافتمندی هم هستند که هیچ گاه وکالت را صرفا به عنوان پیشه ای برای تامین معاش انتخاب نکرده، بلکه عشق به استواری عدالت است که هیچ گاه نخواسته اند تا گردی بر چهره حساس آن بنشیند. چنین وکلایی است که ، به عنوان انسانی عامل و خدمتگزار، نقشی فراتر و والاتر از وفادار ماندن به قانون و رسوم قضایی و یا فرمان دولت ایفا کرده؛ ندای وجدان خویش را به گوش جان شنیده و خواسته اند راهی پیدا کنند تا بتوانند عشق به عدالت را با وفادار ماندن به قانون و رویه های قضایی به هم بیامیزند.
وکلای جسور و شایسته را می توان از جمله مریدان در جرگه ی سالکان طریقت عدل شناخت، آنانی که در برابر همه تندبادها استوار مانده ، پاسدار آتش جاویدان عشق به عدالت بوده اند.آنانند که پیوسته نگران آن بوده اند تا جام بلورینی را که در دستان شان نهاده شده ، فدای یک لحظه غفلت ننمایند. و نیز، آنانند هر آن، نگران از تجاوز به عدالت و لزوم رعایت احتیاط در قضاوت بوده و البته که، از تهور ناروا خود را مبری کرده، شجاعت را در موقع اش پیشه خود ساخته و می سازند. در خیل عاشقان عدالت چنین مردانی کم نبوده اند که در طریقت خود، شجاعت را در ترس از خدا می بینند و بر استواری حق و عدالت پایدار می مانند.
آری وکلایی که عاشقان عدالتند؛ همچون شجره طیبه، ریشه در علم و تقوی دارند و شاخه بر سر کاروانیان؛ سکه های قلب را رسوا می کنند و به پارسایان دلگرمی می بخشند و داستان آنان، داستان راستان نمونه، و راهنما و سرمشق آیندگان قرار می گیرد.
شغل وکالت از جمله حرف و مشاغلی بلکه هم تنها حرفه ای است که ارزیابی کارشان در پیشگاه وجدان انجام می شود. در این دادگاه دل حکومت می کند و تابع نیروی سیاسی دولت نیست.داوری ها در ضمیر انسان انجام می شود، جایی که سراسر اعتقاد است و آزادی و ایمان.
آری وکلای باوجدان، در جستجوی هدف والاتری است و می خواهد در درون نظم به عدالت دست یابد، مرزها را نشکند، اما در راهی که پیش گرفته با چشم باز و به لطافت گام بردارند. در صدد آن هستند که، روح حق پرست را نیازارند. دانش حقوق به چنین عارفان منظمی نیاز دارد؛ دادرسانی که فن اجرای قانون را به هنر عدالت پروری زینت بخشند و نظریه های حقوقی را در خدمت عدالت قرار دهند، نه بر سر راه آن. وکلا و حقوقدانان، به مقتضای تربیت دماغی و روحی خویش، ارزشی والاتر از عدالت نمی شناسند و با کانت حکیم پر آوازه آلمانی، همنوایند که گفته است که: "اگر عدالتی در جهان نباشد، زندگی به زحمتش نمی ارزد ."
در انتها می توان گفت که، عادت به بی طرفی و پرهیز از شتاب در قضاوت از آثار فرهنگ قضایی است. امید است فرهنگ قضایی کشور با اوصافی که شایسته شأن وکلای معزز هست آراسته تر گردد و کاروانیان عدالت با توشه ای گرانسنگ به سوی هدف روانه گردند. با آرزوی آن که کرسی قضا و قضاوت به وکلایی شایسته داده شود و وسیله ای برای اعطای امتیاز به این و آن نباشد.
گر ایمن کنی مردمان را به داد
خود ایمن بخسبی و از داد شاد
"حکیم ابوالقاسم فردوسی"
*به مناسبت هفتم اسفند روز وکیل
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.