به گزارش ایسنا، روزنامه «شرق» آورده است: قرار است دوازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری اردیبهشت‌ماه سال آینده برگزار شود و هرچه بیشتر به زمان انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم، رقابت‌های بین جریان‌های سیاسی برای پیروزی در این میدان جدی‌تر می‌شود و رقبا به مواضع یکدیگر می‌تازند؛ اما در این‌ میان رنگ‌وبوی این انتقادات متفاوت از گذشته شده است و توهین و افترا هم چاشنی رقابت‌های انتخاباتی تندروهای جناح راست شده است.

انتقادات تندی را رقبای حسن روحانی از تریبون‌های بزرگ و کوچکشان نثار رئیس‌جمهوری می‌کنند و به عملکرد او و دولتش بر سر برنامه هسته‌ای کشور نیز نقد وارد می‌کنند. اما در مقابل، دولت روحانی آن‌چنان به این انتقادها بی‌توجه است و سر در لاک امور یومیه‌اش دارد که صدای هوادارنش را درآورده است و به کم‌کاری و بی‌توجهی به پشتوانه مردمی‌اش محکوم می‌شود. در‌این‌باره و اینکه حسن روحانی در هشت‌ ماهی که به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری باقی‌مانده است، چه باید بکند تا حامیانش را همچنان دلگرم نگه دارد، با محمد کیانوش‌راد، عضو شورای مرکز حزب اتحاد ملت به گفت‌وگو پرداختیم.

او می‌گوید: «در شرایط فعلی جدای هر انتقاد و کاستی‌ای که به دولت وارد است، حمایت از حسن روحانی به‌عنوان فردی که به دنبال حاکمیت قانون و حاکمیت رأی مردم است، وظیفه همه اصلاح‌طلبان، اعتدال‌گرایان و قانون‌گرایان - افراد مستقلی که به جریان‌های سیاسی کشور تعلق ندارند و خواستار اجرای قانون اساسی هستند - است.»

به عقیده این استاد دانشگاه و نماینده مجلس ششم، هتاکان به شخصیت‌ها و مسئولان نظام را نمی‌توان افراطی نامید؛ چراکه در تعریف تندروی و افراطی‌بودن علم سیاسی قرار نمی‌گیرند. او می‌گوید آنها آدم‌هایی هستند که با تمسک بر آیین‌ها، علائم و نمادهای ارزشی ما سعی می‌کنند سکویی برای رشد خودشان دست‌وپا کنند.

رئیس پیشین دانشگاه شهید چمران اهواز در بخش دیگری از مصاحبه نیز بر این باور است که در کشور برخورد جبهه‌ای وجود دارد. در این فضا دو جبهه با هم رقابت می‌کنند، یک جبهه خواستار حاکمیت قانون اساسی و رأی و نظر مردم است و جبهه دیگر به‌هیچ‌وجه حاکمیت و رأی مردم و قانون اساسی را برنمی‌تابد.

مشروح گفت‌وگوی «شرق» با کیانوش‌راد، نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در ادامه می‌آید.

‌مدتی است که برخی گروه‌ها و چهره‌های تندرو جناح راست از عملکرد روحانی به‌ویژه در موضوع برجام انتقاد می‌کنند و به واسطه انتقاداتشان از برجام از تریبون‌های بزرگ و کوچکی که در اختیار دارند با القابی نامناسب به روحانی و دولتمردان توهین می‌کنند؛ اما در مقابل روحانی و تیم رسانه‌ای‌اش نسبت به این تخریب‌ها و توهین‌ها واکنش مشخصی ندارند. به نظرتان دولت باید با این هجمه‌ها در ماه‌های پایانی عمر دولت یازدهم، چه کند؟

در چند روز اخیر متأسفانه سیل حملات بی‌وقفه و ناجوانمردانه علیه رئیس دولت بیشتر از گذشته شده است و این حملات از سوی کسانی شکل می‌گیرد که خود را مدافع نظام می‌دانند. آنها سعی می‌کنند نشان بدهند که دلسوز و مدافع نظام و آرمان‌های انقلاب هستند؛ اما از این اصل غافل شده‌اند که سبک حملاتشان به حسن روحانی نشان‌دهنده لجاجت و کینه آنهاست؛ هرچند که من معتقدم چنین روشی، بیش از اینکه به روحانی آسیبی وارد کند، به شخصیت و جایگاه اجتماعی گویندگانش ضربه می‌زند و در حقیقت صداقت را از تهمت‌زنندگان سلب می‌کند. روحانی مثل هر فرد دیگری آمیزه‌ای از نقاط قوت و ضعف است و می‌شود در کارنامه کاری او نکات مثبت و منفی درخور‌توجهی را برشمرد؛ اما آنچه دراین‌میان قابل‌توجه‌تر است و سبب حیرت و شگفتی مخاطبان می‌شود، این است که این دست توهین‌ها و تهمت‌ها از سوی جمعی در جامعه رواج داده می‌شود که دغدغه حفظ نظام جمهوری اسلامی را دارند و می‌خواهند مروج اسلام و اخلاقیات باشند؛ اما دریغ که چنین مواضعی جز بی‌اعتمادی و روی‌گردانی مردم و نسل جوان برای آنها ثمری نخواهد داشت.

‌فکر می‌کنید این جمع چرا سعی دارند رقبایشان را با توهین و تحقیر از میدان به‌در کنند؟

متأسفانه گروهی در کشور هستند که به نظر خودشان کارشان و دغدغه‌شان دفاع است. آنها خودشان را مدافع دین و اخلاقیات می‌دانند؛ درحالی‌که رفتارهای نادرستی را می‌توان از آنها مشاهده کرد. گروهی که به اعتقاد من حتی نمی‌توان آنها را هتاکان افراطی نامید؛ چراکه در تعریف معنای تندروی و افراطی‌بودن علم سیاسی قرار نمی‌گیرند. آنها افراد بی‌صداقتی هستند که با تمسک بر آیین‌ها و علائم و نمادهای ارزشی ما سعی می‌کنند سکویی برای رشد خودشان دست‌وپا کنند. به عقیده من این دست از افراد را باید از افراطیون و تندروها جدا دانست. رادیکال‌ها اگرچه در جناح‌های مختلف سیاسی با تکیه تند بر اهدافشان شناخته می‌شوند؛ اما رادیکال بودن، هتاکی و فحاشی در کارشان جایی ندارد.

‌خاستگاه این سبک از جدل سیاسی که مدتی است از سوی برخی جریان‌های سیاسی جناح راست روال‌شده کجاست؟

متأسفانه این ادبیات سخیف از سوی کسانی وارد ادبیات سیاسی کشور شده است که در برخی سازمان‌های کشور ریشه دارند. این ادبیات همواره در مبتذل‌ترین بخش‌های اجتماعی هر جامعه‌ای وجود دارد و حالا هم متأسفانه از سوی برخی افراد در مراسم‌های خاص یا برخی رسانه‌های خاص، وارد ادبیات سیاسی کشور شده است؛ من فکر می‌کنم اگر بزرگان جریان‌های سیاسی کشور چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا، تدبیری برای آن اتخاذ نکنند و این مشکل و انحراف اخلاقی - اجتماعی را درمان نکنند، باید به‌زودی برای عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور به سوگواری نشست؛ چراکه مردم با مشاهده چنین رفتارهایی به مسئولان کشور بی‌اعتماد خواهند شد.

‌به نظرتان این هتاکی‌ها تأثیری بر پشتوانه اجتماعی روحانی داشته است؟ فکر می‌کنید پشتوانه مردمی و جایگاه اجتماعی روحانی و دولت امید درباره خرداد ٩٢ چه تغییری کرده است؟ آیا روحانی و تیمش توانسته‌اند این پایگاه اجتماعی را حفظ یا تقویت کنند؟

بدون تردید کسانی که انتقادات غیرواقع‌بینانه به دولت دارند و با هتاکی و فحاشی با دولتمردان برخورد می‌کنند، به خوبی بر بازخورد منفی رفتارشان در جامعه آگاه هستند و آن را بارها و بارها امتحان کرده‌اند. آنها مردم و آرای‌شان را نشانه نگرفته‌اند که روحانی و تیمش بخواهند نگران آن باشند، هتاکی‌های آنها دو هدف را نشانه گرفته است؛ هدف اول آنها این است که دولت را ناچار به انصراف، عقب‌نشینی و کوتاه‌آمدن در مواضعی بکنند که مقبول آنها نیست و هدف دومشان هم این است با این هتاکی‌ها مانع ریزش بیشتر نیروهای حامی خود شوند که از چنین ادبیاتی لذت می‌برند. درواقع هدف آنها دلگرم کردن تندروها و افراطی‌های اصولگراست وگرنه اصولگرایان معتدل و منصف که به‌خوبی به شرایط جهانی و داخلی کشور واقفند، نشان داده‌اند همواره از مواضع تندروهایشان دوری می‌کنند و با آنها فاصله دارند.

‌تحلیلگران سیاسی و جمعی از صاحب‌نظران اصلاح‌طلب، این انتقاد را به روحانی و تیم رسانه‌ای او وارد می‌دانند که آن‌طور که باید و شاید شفاف و صریح درباره موانع موجود با مردم سخن نمی‌گوید؛ آنها روحانی و تیمش را به تغییر رویه در امور رسانه‌ای و ارتباط با مردم تشویق و سفارش می‌کنند، مثلا می‌گویند روحانی باید در مصاحبه اخیرش با مردم شفاف‌تر و قاطعانه‌تر سخن می‌گفت. ارزیابی‌تان از این امر چیست؟

به نظرم روحانی هوشمندتر از آن است که در هنگامی که باید سخنی بگوید، سکوت کند، او به‌زودی و در ایام انتخابات صراحت لهجه بیشتری خواهد داشت و روشنگری‌های بیشتری از خود نشان می‌دهد. او به‌زودی با مردم آنچنان که شرایط ایجاب می‌کند، سخن می‌گوید. امروز باید شرایط روحانی را درک کرد و به او حق داد قدم‌به‌قدم و دست‌به‌عصا حرکت کند. می‌دانیم که کشور نیازمند آرامش است و همراهی همه دستگاه‌های اجرایی را طلب می‌کند.

‌پس روحانی زمان را برای بیان مسائل مناسب نمی‌داند؟

بله، به همین دلیل هم است که من فکر می‌کنم بسیاری از تحلیل‌های سیاسی صاحب‌نظران باید با درنظرگرفتن چارچوب تاریخی این روزهای جامعه ایران مورد اعتنا و ارزیابی قرار گیرد. بدون تردید جامعه سیاسی ایران خوب می‌داند که در کشور برخورد جبهه‌ای وجود دارد؛ در این فضا دو جبهه با هم رقابت می‌کنند، یک جبهه خواستار حاکمیت قانون اساسی و رأی و نظر مردم است و جبهه دیگر ‌به هیچ‌وجه حاکمیت و رأی مردم و قانون اساسی را بر نمی‌تابد.

‌زمان زیادی تا برگزاری دوره بعدی انتخابات ریاست‌جمهوری باقی نمانده است و شنیده می‌شود جمعی از هواداران اصلاحات که رأیشان را به سبد حسن روحانی ریختند و در انتخابات مجلس شورای اسلامی هم با حضورشان جناح راست را غافلگیر کردند، از انفعال حسن روحانی در سیاست داخلی و ناکامی محمدرضا عارف در ریاست مجلس دلسرد شده‌اند و می‌گویند حضورشان پای صندوق‌های رأی سودی برایشان نخواهد داشت، به عقیده شما برگ برنده روحانی برای جذب مجدد آرای این طیف از پشتوانه مردمی‌اش چیست؟

مهم‌ترین برگ برنده روحانی در انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری برخورد صادقانه و شفاف و شجاعانه‌اش با مردم است؛ روحانی اگر بیاید و صادقانه، شفاف و شجاعانه با مردم سخن بگوید و برایشان آشکار کند که چه موانعی بر سر راه داشته است، مردم بازهم به او اعتماد خواهند کرد. در این بین اما فعالان سیاسی - اجتماعی وظیفه دشواری دارند؛ باید توجه مردم را به واقعیت‌های موجود جلب کنند. مردم باید به‌خوبی بدانند که الان شرایط ایده‌آل‌ نیست. مردم باید در این شرایط از کسی حمایت کنند که نماینده طیفی باشد که حاکمیت رأی مردم و قانون اساسی جزء اصولش است. ما باید بدانیم که در شرایط خیالی، کاری از پیش نخواهیم برد و در شرایط خیالی نمی‌شود موضوعات سیاسی را به بحث گذاشت.

‌ با این اوصاف فکر می‌کنید روحانی موفق می‌شود برای دوره دوم انتخابات ریاست‌جمهوری‌اش که اردیبهشت‌ماه سال آینده برگزار می‌شود، آرای هواداران و حامیان اصلاح‌طلب را مجدد جذب کند؟

سخن دقیق دراین‌باره نیازمند ارزیابی میدانی است و به تأمل بیشتری نیاز دارد اما من تصور می‌کنم که اگر رأی حسن روحانی بیشتر از دوره اولش نباشد، کمتر هم نخواهد بود. چراکه مردم هشت سال پیش و مدیریت احمدی‌نژاد را خوب به یاد دارند و فراموش نکرده‌اند که محمود احمدی‌نژاد و حلقه مشهور یارانش چه بر سر این کشور آوردند. مردم می‌دانند ریشه بسیاری از کاستی‌هایی که در زندگی روزمره با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، به دولت روحانی ارتباط ندارد. باید ریشه این عوامل را در جاهای دیگری یافت.

‌و نکاتی که روحانی می‌تواند روی آن برای ارائه کارنامه به مردم تأکید کند، کدامند؟

مردم به‌خوبی درک می‌کنند که کنترل تورم در دولت روحانی در مقابل افزایش قیمت‌های هرروزه پیشرفت محسوب می‌شود هرچند هنوز دولت نتوانسته است موفقیت محسوسی در رونق‌بخشیدن به اقتصاد داشته باشد. به هر حال در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی و به‌ویژه در امر سیاست خارجی، عملکردها قابل‌مقایسه با دولت محبوب تندروها نیست. مردم همه اینها را کنار هم قرار می‌دهند و تصمیم می‌گیرند؛ تجربه‌هایی که مردم در دولت‌های قبل به دست آورده‌اند، سبب رویگردانی آنها از تندروی‌ها و افراطی‌گری‌ها شده است. مردم ما واقعا پخته شده‌اند. آنها مردمی هستند که انقلاب کردند، هشت سال جنگیدند، تجربه دولت سازندگی را دارند، دولت اصلاحات را تجربه کردند. آنها آن‌قدر پخته شده‌اند که می‌دانند اگر در انتخاباتی مثل شورای شهر تهران دوم نباشند، نتیجه‌اش می‌شود پیداشدن فردی به اسم احمدی‌نژاد و دردسر‌هایی که به‌خاطر ظهورش هشت سال در کشور به وجود آمد. آنها می‌دانند در این شرایط ویژه و خاصی که کشور قرار دارد، روحانی گزینه مطلوبی است که به حاکمیت رأی آنها و قانون معتقد است

امروز نسبت به داشتن سالی بهتر امیدوارترم

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی در گفت‌وگوی تلویزیونی امشب خود با اشاره به اینکه دولت در سال 94 با مشکلات زیادی همراه بود، اظهار کرد: مذاکرات با فراز و نشیب پیش رفت و در 26 دی ماه 94 اجرای آن آغاز شد؛ از سویی به خاطر کاهش بی‌سابقه قیمت نفت فشار اقتصادی برای مردم وجود داشت.

وی افزود: من امیدوار بودم امسال سال گشایش‌ها باشد و هر روز که پیش می رویم با کمک مردم و سایر قوا بتوانیم قدم‌های موثرتری برای سربلندی و رفاه مردم برداریم. اکنون من نسبت به روز اول سال 95 بسیار امیدوارتر هستم.

روحانی با اشاره به اوضاع امنیتی منطقه اظهار کرد: دولت این افتخار را دارد که در طول این سه سال و در چهار ماهه اول امسال در کنار قوای مسلح و همت مردم یک آرامش و ثبات بی‌نظیری را ایجاد کند. ایران همواره منطقه ثبات بوده و در امنیت و ثبات کشورهای همسایه هم تأثیرگذار است.

روحانی با اشاره به شرایط اقتصادی کشور خاطرنشان کرد: گرچه ما هنوز آمار اولیه از سه ماه اول سال در زمینه شد اقتصادی نداریم اما همه علائم به ما می‌گوید حرکت کشور رو به جلو است. من بسیار امید دارم به هدف رشد 5 درصدی دست پیدا کنیم. علائم هم این را به ما می‌گوید. یکی از این علائم مصرف برق در بخش صنعت است که در چهار ماه اول امسال ما شاهد رشد 4.2 درصد در مصرف برق در صنعت بودیم که این علامت به معنای حرکت کشور در مسیر توسعه است. از سویی ما در این چهار ماهه اول سال شاهد این هستیم که 461 هزار نفر نسبت به پارسال بیشتر در تأمین اجتماعی بیمه شده‌اند. این هم یکی دیگر از علائم رشد کشور است.

رئیس دولت تدبیر و امید در ادامه با تأکید بر اینکه در صادرات غیرنفتی هم یک حرکت بسیار خوبی را شاهدیم تصریح کرد: در چهار ماهه اول سال 95 میزان صادرات ما 13.4 میلیارد دلار و واردات ما 12.9 میلیارد دلار بوده است. در واقع صادرات از وادرات پیشی گرفته است. البته واردات کالاهایی مصرفی بد است که در داخل مشابه آن تولید شود والا واردات قطعات برای تولید خوب است. مسیر حرکت کشور هم به سمت مسیر مثبت اقتصادی است.

رئیس جمهور همچنین درباره تلاش‌های دولت برای مبارزه با قاچاق گفت: طبق آماری که از مسئولان مربوط به من رسیده در یک سال گذشته آمار قاچاق کاهش یافته و به رقم 15 میلیارد رسیده است. در این زمینه باید نیروهای مسلح و مرزبانی تلاش بیشتری بکنند و زمانی که ما به سمت دولت الکترونیک حرکت کنیم بهتر می‌توانیم با قاچاق مبارزه کنیم. عزم دولت در مبارزه با قاچاق جدی است و البته سایر قوا و نیروهای مسلح هم باید به کمک دولت بیایند.

برجام سایه شوم تهدید را از سر مردم برداشت

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام حسن روحانی در ادامه گفت و گوی زنده تلویزیونی خود با مردم در خصوص بدعهدی‌های آمریکا در مسیر اجرای برجام گفت: ما وقتی در برابر طرف خارجی قرار می‌گیریم باید یک جور حرف بزنیم یعنی کمبودها، کاستی‌ها و اهمال آن‌ها را به رخشان بکشیم و وقتی با مردم حرف می‌زنیم باید طرف دیگر قصه را نیز برای‌شان توضیح دهیم.

وی افزود: طرف مقابل ما اهمال‌هایی داشته است ، اما در عین حال برجام فضای خوبی در کشورمان به وجود آورده است.

رئیس جمهور کشورمان با سپاس از مسئولین نفتی کشور اظهار کرد: مسئولان در این حوزه کار بزرگی انجام دادند و تولیدات صادرات نفتی و میعانات بسیار بالا رفت و تقریباً به شرایط قبل از تحریم بازگشتیم که این آمادگی از قبل از اجرای برجام ایجاد شده بود و امروز ما با آمار و ارقام خوبی در این رابطه مواجه هستیم.

روحانی با نشان دادن نموداری از آمار و ارقام تولیدات و صادرات نفت خام در 10 ماهه اول سال 94 و پس از آن خاطرنشان کرد: تولیدات و صادرات ما چیزی حدود یک میلیون بشکه در عرض چهار ماه افزایش داشته است که این رقم بسیار خوبی است.

وی افزود: یکی دیگر از آثار برجام علاوه بر افزایش فروش و تولیدات نفت خام و میعانات این است که آن‌ها تا دیروز به ما تحمیل می‌کردند که چقدر باید بفروشیم و به چه کشورهایی باید صادر کنیم و فروش داشته باشیم، اما امروز این عزت را داریم که هر تعداد بشکه و با هر ارزی که خواستیم فروش و صادرات داشته باشیم و این از لحاظ سیاسی و انقلاب در جهت استقلال کشور بسیار مهم و قابل توجه است؛ چرا که می‌توانیم در برابر قدرت‌های بزرگ این‌گونه ایستادگی کنیم.

رئیس جمهور کشورمان یادآور شد: امروز 400 بانک خارجی با ما در ارتباط هستند و تعدادشان روز به روز بیشتر می‌شود و دوران پسابرجام فرصت خوبی را برای دسترسی به اموالمان در کشورهای دیگر، در حوزه بیمه، کشتی‌رانی و فروش نفت فراهم کرده است.

روحانی همچنین تصریح کرد: اگر شرایط قبل از برجام و مذاکرات دولت یازدهم و توفیقاتی را که به دست آمده را ببینیم، شاهد خواهیم بود شرایط این گونه بود که باید فقط یک میلیون بشکه نفت می‌فروختیم و با تصویب تحریم‌ها به مرور زمان  این مقدار ، 20 درصد کاهش پیدا می‌کرد. در عین حال شرایط دسترسی به اموالمان هر روز سخت‌تر می‌شد، کشورها سخت‌گیری می‌کردند و در حوزه‌های دیگری همچون پتروشیمی، فلزات گرانبها و خودرو هم نمی‌توانستیم صادرات داشته باشیم.

وی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین اثر برجام این بود که سایه شوم تهدید از بالای سر ما دفع شد، ادامه داد: شش یا هفت قطعنامه علیه ما تصویب کرده بودند و شرایط طوری بود که هر لحظه ممکن بود یک جنگ و یا آتش ناخواسته در کشور ما ایجاد شود. اما با تصویب برجام ایران‌هراسی از بین برده و تهدید از سر ما برداشته شد.

روحانی خاطرنشان کرد: توفیق ما در برجام لطف 1+5 نبوده و مردم با ایستادگی، مقاومت، اتحاد و با هدایت رهبر شجاعشان حقشان را بازستاندند پس لطف کسی نبوده بلکه در سایه‌ی این مقاومت ما به پیروزی رسیدیم البته از ابتدا گفتیم که دنبال برد ـ برد هستیم و طرف مقابل هم احساس پیروزی می‌کند.

رئیس جمهور کشورمان تأکید کرد: آن‌ها امروز می‌گویند ما آن‌ها را از ساخت بمب دور کردیم. بگذار دلشان خوش باشد چرا که با فتوای مقام معظم رهبری ما اصلاً دنبال ساخت بمب هسته‌ای نبودیم، بنابراین مهم‌ترین مسئله احقاق حقوقمان است که به آن دست پیدا کردیم و در بسیاری از زمینه‌ها شرایط بهتری برای مردم فراهم شده است.

اگر در برجام حسن نیت رعایت می‌شد چه بسا در موضوعات دیگر هم مذاکره می‌کردیم

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی درباره اجرای تعهدات طرف مقابل در برجام گفت: اگر طرف مقابل به تمام تعهدات خود عمل می‌کرد، ما شرایط بهتری داشتیم. اکنون قطعاً سنگ‌اندازی‌هایی توسط کسانی که با اصل برجام مخالف بودند انجام می‌گیرد. برخی کشورهای منطقه از روی کودک‌صفتی خود و همچنین رژیم صهیونیستی مخالف برجام‌اند و سنگ‌اندازی می‌کنند. کنگره و جمهوری‌خواهان نیز این اقدامات را انجام می‌دهند و دولت آمریکا مجبور است برخی مصوبات آن‌ها را وتو کند.

وی گفت: همانطور که رهبری فرمودند اگر طرف مقابل به تعهدات خود عمل می‌کرد هم به نفع منطقه و هم به نفع خودش بود. رهبری گفتند برجام یک آزمایش برای طرف مقابل بود. اگر آمریکا با حسن نیت برجام را رعایت می‌کرد و جلوی سنگ‌اندازی‌ها و کندکاری‌ها را می‌گرفت، چه بسا به طرف مقابل اعتماد می‌کردیم و در یک موضوع دیگر با آن‌ها مذاکره می‌کردیم که مذاکرات به نفع آن‌ها، ما و منطقه بود اما متأسفانه آن‌ها این آزمایش را به خوبی انجام ندادند. ما باید حواسمان هم جمع باشد.

رئیس دولت یازدهم در ادامه با تأکید بر اینکه برجام حاصل وحدت و انسجام ملی، همکاری همه قوا، حمایت مردم و رهنمودهای رهبری بود خاطرنشان کرد: امروز هم برای استفاده از فرصت به وجود آمده باید در کنار هم باشیم تا اگر دیدیم طرف مقابل می‌خواهد بدعهدی کند همه مقابل او بایستیم.

روحانی درباره دستاوردهای برجام تصریح کرد: برجام در برخی مسائل همانند صادرات نفت و گاز، کشتیرانی، بیمه و نقل و انتقالات پول خیلی خوب اجرا شد، بعضی‌ جاها مثل فعالیت بانک‌های بزرگ به کندی پیش رفت و در برخی مسائل دیگر مثل نقل و انتقالات ذخایر و یا تبدیل ذخایر ما به ارز کم و بیش مشکل وجود دارد اما روند کلی این گونه است که گشایش‌های بیشتری پیش روی ماست.

روحانی در ادامه این گفت‌وگو در پاسخ به پرسشی درباره فعالیت دولت برای مبارزه با فساد و فیش‌های نامتعارف گفت: فیش‌های حقوقی حرکت خیری بود. در این موضوع افراد با نیات مختلف فیش‌های حقوقی را دنبال کرده بودند اما این مسئله در نهایت به نفع کشور و مردم ما شد و در مسیر درست برخورد با فساد و شفافیت قرار گرفت. در این بین نقش فضای مجازی هم بسیار موثر بود. برخی دنبال فیلتر شبکه‌های مجازی بودند اما تأکید دولت یازدهم بر استفاده از فضای مجازی بود زیرا بیش از 60 درصد مردم برای تفریح و سرگرمی از فضای مجازی استفاده می‌کنند و 20 تا 30 درصد مردم برای اخبار، اطلاعات یا مسائل علمی از این شبکه‌ها بهره می‌گیرند. مردم ما هوشیار و بیدار هستند و با آگاهی خود نمی‌گذارند فضای مجازی مورد سوءاستفاده عده‌ای قرار بگیرد.

به گفته رئیس جمهور باید از فضای مجازی به نفع کشور استفاده کرد و دولت به دنبال ساخت شبکه اطلاعات ملی است.

رئیس دولت تدبیر و امید همچنین با بیان اینکه اساس مسئله در فیش‌های حقوقی شفافیت و دسترسی مردم به اطلاعات است تأکید کرد: در مبارزه با فساد، رانت، سوءاستفاده و قاچاق باید همه کنار همدیگر باشیم و این مسئله را جناحی نکنیم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در رابطه با فیش‌های حقوقی به این مسئله رسیدم که در موضوع امور استخدامی و اداری یک معاونت جداگانه تشکیل بدهم که با حکم امروز من سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان امور اداری و استخدامی ایجاد شد. ما باید به تشکیلات‌مان سامان دهیم تا از فساد دور شویم نه اینکه اجازه دهیم فساد رخ دهد سپس به مقابله با آن برویم.

روحانی تشکیل نهادهای عمومی غیردولتی و قوانین مربوط به حقوق و دریافتی را ریشه‌های فیش‌های نامتعارف دانست و گفت: متأسفانه شکاف‌ها و استثناهایی در قانون مربوط به دریافتی‌ها وجود داشت که موجب سوءاستفاده شد. از سویی نهادهای عمومی غیردولتی هم تحت کنترل دولت نبود. اولین باری که مسئله دریافتی‌های نامتعارف در دولت مطرح شد زمانی بود که مقررات بودجه اجرایی 95 در دولت طرح شده بود. آن‌جا بحث شده بود که عده‌ای حقوق نامتعارف می‌گیرند و از  وام‌های نامتعارف بهره می‌گیرند که البته همانجا مقررات خوبی در دولت وضع شد اما همزمان با آن مسئله فیش‌های حقوقی در جامعه مطرح شد و معلوم شد برخی حقوق‌ها در چارچوب متعارف نیست.

وی ادامه داد: بندهایی مثل پاداش، کارانه یا رفاهیات در حقوق‌ها آمده بود یا اینکه برخی هیئت مدیره‌ها برای خودشات تصمیم می‌گرفتند که من گفتم لایحه شفافیت و ذی‌نفعان تهیه شود تا این مسئله تکرار نشود.

روحانی با بیان اینکه ما متوجه شدیم برخلاف انصاف دریافت‌هایی انجام شده است، اظهار کرد: تصمیمات خوبی در این زمینه شروع شد. همه قوا و رهبر انقلاب هم کمک کردند و در نهایت شورای حقوق و دستمزد میزان حقوق را مشخص کرد. البته لازم است بگویم کارمندان از این مسئله کاملاً مبرا هستند. در این زمینه حقوق آن‌ها کاسته نمی‌شود و این‌ها همه شایعه است. ما چند هزار مدیر دولتی و غیردولتی داریم و آنهایی که حقوق نامتعارف داشتند به یک درصد مدیران هم نمی‌رسند. بنابراین تخلفات عام نبود اما مهم بود.

رئیس جمهور همچنین تأکید کرد: تخلفات به وسیله سوءاستفاده از قانون بوده و این پول‌ها برمی‌گردد و اگر فسادی هم انجام شده به قوه قضاییه معرفی می‌شود. دولت به این موضوع حساس است و در مقررات جدید دولت، بحث حقوق و فوق‌العاده مطرح نیست بلکه به مجموع دریافتی بازمی‌گردد که از حدی بالاتر نرود.

قرار است سود تسهیلات 18 درصد و سود سپرده‌ها 15 درصد باشد

به گزارش ایسنا، رئیس جمهور کشورمان در ادامه گفت و گوی زنده تلویزیونی خود بامردم گفت هدف نظام در سیاست‌ها

به گزارش ایسنا، رئیس جمهور کشورمان در ادامه گفت‌وگوی زنده تلویزیونی خود با مردم گفت: هدف نظام در سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی این بود که بخش‌های غیرضروری که ضرورتی ندارد، تصدی آن‌ها بر عهده دولت باشد به مردم واگذار شود اما اجرای بد اصل 44 بسیاری از این مسائل و فسادها را به وجود آورد؛ چرا که بسیاری از این واگذاری‌ها به بخش‌های عمومی بود و بخش بزرگی از فساد همین جا رقم خورد.

وی ادامه داد: بخش بسیار کمی از این واگذاری‌ها به بخش خصوصی واقعی داده شد و تلاش ما این است که این واگذاری‌ها به درستی انجام گیرد. اقتصاد باید به خود مردم واگذار شود، باید دست بخش خصوصی را باز بگذاریم و موانع را از جلوی پای آن‌ها برداریم. دولت باید حامی بخش خصوصی باشد. چارچوب‌ها و امنیت را برای آن‌ها تعیین و تأمین کند، بنابراین اگر مدیریت ما دقیق باشد ریشه بسیاری از مفاسد خشکانده خواهد شد.

روحانی همچنین درباره اقدامات دولت برای رونق بیشتر تولید داخل اظهار کرد: ما برای اینکه در بخش تولید کشور را در مسیر رونق قرار دهیم نیاز به سرمایه داخلی، سرمایه خارجی، بودجه دولت و یا حمایت بانک‌ها داریم.

وی با بیان اینکه بودجه دولت محدود است و نمی‌تواند تحولات بزرگ را ایجاد کند تصریح کرد: سرمایه داخلی نیز بدون کمک بانک‌ها نمی‌تواند اثرگذار باشند بنابراین بانک‌ها باید متحول شوند و ما بسته‌ای تحت عنوان لایحه اصلاح امور بانکی تقدیم مجلس کردیم که می‌تواند منشاء تحول باشد. طبق آن تسهیلات ارائه شده توسط بانک‌ها بیشتر و در عین حال نرخ سودها کمتر می‌شود و دولت در این زمینه با بانک‌ها در حال مشورت و رسیدن به تفاهم است.

رئیس جمهور کشورمان خاطرنشان کرد: قرار است سود تسهیلات 18 درصد و سود سپرده‌ها نیز 15 درصد باشد و چون تورم کاهش پیدا کرده این کار شدنی است.

روحانی همچنین گفت: از سال 92 و با روی کار آمدن دولت یازدهم روند کاهش مداوم تورم را شاهد بودیم. پیش‌بینی ما این بود که در سال 96 به تورم یک‌رقمی برسیم اما امسال تورم 9.5 درصد شد و ما در این مسئله شرایط خوبی را ایجاد کردیم.

وی در رابطه با این‌که برخی تحلیل‌ها کاهش تورم را در کنار تشدید رکود ارزیابی می‌کنند اظهار کرد: سال 93 ما یک بار توانستیم از رکود عبور کرده و به رشد 3 درصد برسیم، اما در ادامه راه قیمت نفت کاهش پیدا کرد و سال 94 با مشکلاتی رو به رو شدیم. اما ان‌شاءالله امسال رشد 5 درصد را خواهیم داشت و می‌توانیم از رکود هم عبور کنیم که این کار نیازمند تشدید سرمایه‌گذاری و رشد فناوری دارد. در مجموع من سال خوبی را در بخش کشاورزی و صنعت می‌بینم و حرکت‌های خوبی در چارچوب اقتصاد مقاومتی انجام شده است.

روحانی یادآور شد: تلاش می‌شود که امسال 36 پروژه بزرگ و عظیم به ثمر و نتیجه برسد و ان‌شاءالله بیش از 10 سد در کشور تکمیل می‌شود. باید بدانیم اگر در برجام به نتیجه برسیم یا نرسیم راه ما اقتصاد مقاومتی است و باید اقتصادی درون‌زا و برون‌گرا داشته باشیم. شفافیت جزو همین چارچوب اقتصاد مقاومتی است و اگر همه ابعاد آن اجرا شود قطعاً تحول بزرگی رخ خواهد داد.

نباید آبروی مردم توسط رسانه‌ها و تریبون‌ها خدشه‌دار شود

به گزارش ایسنا، رئیس جمهور در ادامه با بیان اینکه برجام زمینه را برای تحقق اقتصاد مقاومتی احیا می‌کند، اظهار کرد: اکنون در کشور 2500 شرکت دانش‌بنیان فعال شده‌اند. در جلسه‌ای نماینده جهاد دانشگاهی می‌گفت آنقدر شرکت دانش‌بنیان وجود دارد که نمی‌دانیم که با کدامشان پس از برجام کار کنیم. درواقع یکی از گشایش‌های برجام دریافت فناوری جدید است و برجام زمینه را برای اقتصاد دانش‌بنیان فراهم کرده است.

روحانی با اشاره به اینکه هدف ما رونق اقتصادی و اشتغال جوانان است خاطرنشان کرد: در کشور 11 میلیون تحصیل‌کرده دانشگاهی داریم و جزء 5 کشور اول دنیا در زمینه فارغ‌التحصیلان مهندسی هستیم. 47 درصد جمعیت کشور بین 15 تا 40 سال است. بیکاری جوانان تحصیل‌کرده بار زیادی بر دوش ما گذاشته است.

روحانی افزود: در یک سال اخیر 250 نفر از تحصیل‌کردگان مقاطع دکترا و بالاتر به ایران بازگشته‌اند و روند بازگشت مغزها به کشور آغاز شده است.

رئیس جمهور با اشاره به دستورش برای اصلاح استخدام کشوری خاطرنشان کرد: نحوه استخدام به گونه‌ای است که فقط پسران جذب می‌شوند اما من گفتم ما به دنبال شایسته‌سالاری هستیم و جایی که هر دو جنس بتوانند فعال باشند نباید تفاوتی بین دختران و پسران وجو داشته باشد. در زمینه آموزش و پرورش هم دستور دادم اجبار دانش‌آموزان وجود نداشته باشد و هدایت انجام شود. درواقع نباید یک فرد برای 100 دانش‌آموز تصمیم بگیرد. البته باید یک چارچوب و مقرارت برای هدایت تحصیلی داشته باشیم تا سلیقه‌ای عمل نشود.

روحانی در ادامه این گفت و گو با اشاره به در پیش بودن المپیک گفت: المپیک آنقدر مهم بود که خودم به بدرقه ورزشکاران رفتم و قول‌هایی که به ورزشکاران داده بودیم را عملی کردیم. اهتمام دولت توسعه ورزش قهرمانی و ورزش عمومی است و طبق آمار ورزش عمومی از 9 به 21 درصد افزایش یافته است. تعداد ورزشکاران المپیکی ما نیز نسبت به دوره قبل بیشتر شده و امیدواریم در المپیک ورزشکاران برای کشور افتخارات خوبی به دست آورند. ورزش برای سلامت مردم و غرور ملی خیلی مهم است.

رئیس جمهور با بیان اینکه یکی از وعده‌های من احیای اخلاق بود اظهار کرد: از ابتدای دولت یک چارچوب اخلاقی برای همه مسئولان آماده کردیم و همه هم به آن قسم خوردند. ضعف اخلاق یکی از ریشه‌های آسیب‌های اجتماعی و شکاف در جامعه است.

روحانی افزود: رعایت مسائل اخلاقی موجب ایجاد امنیت می‌شود نباید آبروی مردم توسط رسانه‌ها و تریبون‌ها خدشه دار شود. حتی اگر فردی در دادگاه محکوم شود حق نداریم به آن توهین کنیم. ما حق نداریم به هموطنان خود توهین کنیم. خداوند گفته است اگر کسی به مومنی اهانت کند به خدا اعلام جنگ شده است اما در جامعه ما به راحتی توهین انجام می‌شود و با کلماتی مجهول شنیده شده یا گفته شده تهمت‌هایی زده می‌شود.

وی افزود: ما باید کاری کنیم که اگر کسی اخلاق را زیر پا گذاشت و هتاکی کرد منزوی شود و گوش شنوایی برای او وجود نداشته باشد. باید دولت در این زمینه کار بیشتری انجام دهد و باید در سایه اخلاق و احترام به یکدیگر عمل کرده و به سهولت آبرو و حیثیت مردم را به تاراج نگذاریم.

به گفته رئیس جمهور هزینه‌های مختلفی در دستگاه‌های مختلف برای مسائل فرهنگی اختصاص داده می‌شود اما بهتر است این پول به معلمان داده شود چرا که آن‌ها بهتر می‌توانند کار فرهنگی انجام دهند.

با اجازه مقام معظم رهبری 8 میلیارد دلار برای معضل آب از صندوق توسعه برداشت می‌کنیم

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی در بخش پایانی سخنان خود با مردم در برنامه زنده تلویزیونی درباره معضلات محیط زیستی و برنامه‌های دولت برای آن‌ها گفت: در کنار مسائل مهمی همچون سیاست خارجی و برجام، ایجاد آرامش و ثبات در اقتصاد و فعالیت در زمینه‌ی سلامت، یکی از اولویت‌های بسیار مهم ما مباحث محیط زیستی و آب بود و دیدیم که اولین مصوبه دولت یازدهم در ارتباط با احیای دریاچه ارومیه بود.

وی ادامه داد: در سفری که به ارومیه داشتم بسیار خوشحال شدم که دیدم آب این دریاچه تثبیت شده و چند سانتی هم بالا آمده البته هنوز بسیار کار دارد اما از خطر حتمی دور شده است.

رئیس جمهور کشورمان خاطرنشان کرد: ما همواره برای رسیدن به وضعیت محیط زیست در تلاش هستیم و در عین حال در رابطه با مشکلات بنزین و گازوئیل نیز کارهای زیادی انجام شده است. در سال 92، 43 درصد سوخت نیروگاه‌های کشور از سوخت مایع بود اما امسال به 9 درصد رسیده و سال گذشته هم این رقم به 18 درصد کاهش یافته بود که همه این ها گوشه‌ای از فعالیت‌های دولت در زمینه محیط زیست است.

روحانی با بیان اینکه آب مسئله‌ای حیاتی است تصریح کرد: اگر دیر بجنبیم برای تأمین آب آشامیدنی برخی شهرها در آینده‌ی نزدیک دچار مشکل جدی خواهیم شد که واردات آب یکی از راه‌حل‌ها است. در عین حال 125هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی در سال گذشته به روش آبیاری‌های نوین تجهیز شده است.

وی در پایان گفت: شیرین کردن آب دریاها و مهار آب‌های مرزی نیز از دیگر راه‌حل‌ها است که با اجازه مقام معظم رهبری 8 میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای مسئله آب‌ برداشت می‌کنیم. در برنامه ششم توسعه نیز یکی از اولویت‌های اصلی ما آب و محیط زیست است.

به گزارش ایسنا، محمدرضا عارف در دیدار جمعی از مدیران وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی با اشاره به نقش تاثیرگذار مردم در انقلاب اسلامی ایران، گفت: اگر بگوییم انقلاب اسلامی ایران مردمی‌ترین انقلاب در دنیا بود اغراق نکرده‌ایم و به همین دلیل سرمایه اصلی نظام مردم هستند و با همین سرمایه در سال‌های بعد از انقلاب در برابر قدرت‌های بزرگ جهانی ایستادیم و توانستیم از حقوق خود دفاع کنیم.

وی به وظیفه حاکمیت در برابر مردم اشاره کرد و گفت: مردم بزرگوار ما نجیبانه مشکلات را تحمل می‌کنند و هر وقت احساس کنند نظام به آنها نیاز دارد در صحنه حضور دارند و در عمل نشان دادند صاحب اصلی انقلاب هستند. حاکمیت هم باید به مطالبات به حق مردم رسیدگی کند و کوتاهی در این خصوص پذیرفتنی نیست.

رئیس فراکسیون امید دغدغه‌های معیشتی را مشکل اصلی مردم دانست و خاطرنشان کرد: داشتن زندگی آبرومند حق طبیعی مردم است ولی متاسفانه می‌بینیم که درصد قابل توجه ای از مردم در تأمین حداقل‌های یک زندگی آبرومند با مشکلات مختلفی رو به رو هستند.

وی با اشاره به پدیده تکدی‌گری در جامعه گفت: در شان نظام اسلامی نیست که در خیابان‌ها، کودکان و نوجوانان به تکدی‌گری مشغول باشند و دستگاهای مسئول هم به جای حل ریشه‌ای این معضل به برخوردهای فیزیکی متوسل ‌شوند.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام یکی از اقشار مرتبط با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را کارگران دانست و با اشاره به نقش قشر کارگر در پیروزی انقلاب اسلامی، تصریح کرد: کارگران در طول انقلاب اسلامی هیچ گاه توقع زیادی نداشتند و همواره قناعت و صبوری آنان را شاهد بودیم به طوری که در طول دوران دفاع مقدس کارگران علاوه بر حضور در جبهه عموما بخشی از حقوق خود را به هزینه‌های جبهه اختصاص می‌دادند.

عارف با بیان اینکه اعتماد مردم به نظام اسلامی سرمایه ملی است نسبت به اقداماتی که موجب سلب اعتماد مردم از نظام می‌شود هشدار داد و گفت: مردم نسبت به حقوق‌های نامتعارف حساس هستند وقتی یک جوان برای گرفتن وام دو میلیون تومانی باید ماه‌ها منتظر باشد و وقتی می‌بیند مدیری در این نظام حقوق‌های آنچنانی می‌گیرد آیا به مانند گذشته به مسئولان اعتماد می‌کند؟ مردم منتظر اقدامات دولت در برابر حقوق‌های نامتعارف هستند و البته نباید این معضل دستاویزی برای تخریب مدیران و تسویه حسابهای سیاسی شود.

رئیس فراکسیون امید اعتقاد به عدالت اجتماعی را مزیت اصلی اصلاح طلبان دانست و از اولویت فراکسیون متبوع خود برای تهیه و ارائه طرحهایی برای تحقق عدالت اجتماعی خبر داد.

وی بر ضرورت افزایش ثروت ملی تاکید کرد و با بیان اینکه با منابع محدود نمی‌توان معجزه کرد، گفت: سازمان تأمین اجتماعی در دوران جدید اقدامات قابل توجه ای انجام داده است و مشکلاتی که برای این سازمان در گذشته بخاطر برخی بی‌تدبیری‌ها و سوء مدیرت‌ها ایجاد شده بود از یاد نمی‌بریم. باید مجموعه بزرگ تأمین اجتماعی که برای توسعه آن تلاش زیادی شده در خدمت اقشار مختلف بخصوص کارگران بماند چرا که این مجموعه از دسترنج کارگران ایجاد شده و باید حق و حقوق کارگران مراعات شود.

عارف در پایان با بیان اینکه وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی اقدامات خوبی در این وزراتحانه انجام داده است گفت: فضای مجلس دهم فضای مچ گیری از دولتمردان نیست و به دنبال اصلاح برخی کاستی‌ها و نارسایی‌ها در بخش‌های مختلف است. انتظار می‌رود دولت با همکاری با مجلس بتواند تلاش بیشتری را در جهت بهبود وضعیت اقتصادی کشور و ارتقاء شاخص‌های رشد اقتصادی انجام دهد و به مطالبات مردم بویژه  در ارتباط با امر اشتغال جوانان و معیشت جدی‌تر پاسخگو باشد.

به گزارش ایسنا، روزنامه «اعتماد» نوشته است: فصل انتخابات كه نزدیك می‌شود تحركات در گروه‌ها و جناح‌های سیاسی به اوج خود می‌رسد و شاید به همین دلیل است كه چند هفته‌ای است بحث حضور محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سال آینده شكل جدی‌تری به خود گرفته است. مركز جهان برای رئیس دولت سابق همچنان حاشیه‌ها و شهرستان‌های كوچك است و به باور بسیاری حرف‌ها و سیاست‌هایش هم جز در این مناطق خریداری ندارد.

عباس عبدی اما بر خلاف بسیاری دیگر احمدی‌نژاد را به هیچ عنوان تهدیدی برای روحانی نمی‌داند و برای این ادعا دلایل خودش را دارد. او معتقد است سال ٨٤ همدستی متن و حاشیه بود كه همای سعادت را روی شانه‌های احمدی‌نژاد نشاند و او را پاستورنشین كرد اما امروز دیگر چنین همدستی وجود ندارد و حاشیه‌ها هم نمی‌توانند بر متن غلبه كنند، بنابراین محال است كه بار دیگر احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران شود و بر همین اساس است كه می‌گوید: پیش از انتخابات مثل یك گلوله برف در تابستان داغ، به سرعت آب خواهد شد. در عین حال اما نقطه ضعف بزرگ روحانی را در عدم ارتباط‌گیری با نخبه‌ها و گروه‌های اجتماعی می‌داند. اصو لا او ارتباط با توده‌های جامعه را وقت تلف كردن می‌داند و معتقد است ارتباط با نخبگان و گروه‌های اجتماعی جامعه است كه راه ارتباطی سالم با مردم را می‌سازد، مساله‌ای كه دولت روحانی به‌شدت از نبود آن ضربه خواهد خورد.

مشروح گفت‌وگو با عباس عبدی را در ادامه بخوانید.

زمزمه‌های بازگشت محمود احمدی‌نژاد در این روزها مطرح است اما سوال اصلی این است كه در فضای جامعه و به ویژه توده‌ها چقدر این زمزمه جدی است؟

مشكل اصلی در ساختار سیاسی ایران فقدان نظام حزبی است. در چنین ساختاری افراد به نحو غیرقابل پیش‌بینی محوریت پیدا می‌كنند و به همین دلیل هم تا حدود زیادی دچار توهم لایزالی قدرت خود نیز می‌شوند. در این ساختار شهرت نقش حامی‌پروری را ایفا می‌كند. این در حالی است كه همه تجربیات گذشته نشان داده است كه شهرت اگرچه از جهتی ممكن است نقطه قوت باشد ولی در عین حال نقطه ضعف هم محسوب می‌شود، زیرا رای منفی را قطعی می‌كند. این موضوع در انتخابات سال ١٣٨٤ و حتی ١٣٩٢ دیده شد. نیروهای سیاسی چون نمی‌توانند طرفداران خود را حول شعارها و مفاهیم سیاسی بسیج كنند، حول افراد بسیج می‌كنند، و در این میان عده‌ای كه فاقد شهرت هستند، در برابر آنها راهبرد محتوایی و جریان‌سازی را و ضد شهرت و تخریبی را پیش می‌گیرند، و چه‌بسا برنده هم می‌شوند. ولی در مورد اینكه مردم چه اندازه چنین حضور احتمالی را جدی می‌گیرند، نمی‌توان اظهارنظر قطعی كرد، زیرا چنین اظهارنظری مستلزم وجود نظرسنجی است. با این حال باید دید كه از سوی یك نامزد احتمالی چه پیامی می‌تواند داده شود. گمان نمی‌كنم كه نیروهای سیاسی منتقد ظرفیت دادن شعاری ملموس را داشته باشند.

به‌طور كلی پوپولیسم با چه مكانیزمی باز می‌گردد؟ نسبت پوپولیسم و انتظار مردم برای بهبود وضعیت اجتماعی چیست؟

پوپولیسم یا عوام‌گرایی به همان دلایل و همانطور كه می‌آید، بازمی‌گردد. سازمان‌نیافتگی گروه‌های سیاسی، بی‌اعتمادی به ساختار و گروه‌ها، ناامیدی از آینده، و وفور دلارهای كثیف نفتی و نابخردی نیروهای سیاسی به ویژه وقتی قدرت‌طلبی كنند، فضا را برای چنین حضوری به وجود می‌آورد. برای مثال حضور آقای هاشمی در سال ١٣٨٤ و بی‌اعتمادی به او در كنار وجود درآمدهای نفتی و تشتت نیروهای سیاسی مجموعه شرایطی را به وجود آورد كه مردم حس كردند الیگارشی حكومتی همچون پیش از ١٣٧٦ قصد قبضه مجدد قدرت را دارد. لذا در برابر هاشمی قاطعانه به احمدی‌نژاد رای دادند. فراموش نكنید كه در دوره اول انتخابات سال ١٣٨٤، شعارهای پوپولیستی چندان خریدار پیدا نكرد چون یكی، دو مورد از شروط فوق در آن نبود، بلكه در سوم تیر بود كه حضور و وجود آقای هاشمی در قالب الیگارشی سیاسی به علاوه موارد پیش‌گفته چنین جریانی را ایجاد كرد. از میان موارد فوق قضیه نفت خوشبختانه مثل گذشته نیست. از سوی دیگر احمدی‌نژاد هم نمی‌تواند نقش اپوزیسیون را برای الیگارشی سیاسی بازی كند، ضمن آنكه نقد نسبت به حكومت و حضور منتقدانه اصلاح‌طلبان هم اتهام الیگارشیك بودن نامزدشان را از میان می‌برد. ولی در نهایت نقش تعیین‌كننده و مهم را برجام به عهده دارد. بازگشت از برجام به معنی خودكشی برای ایران است و حضور احمدی‌نژاد به معنای این بازگشت است.

چرا تمركز محمود احمدی‌نژاد بر مناطق حاشیه‌ای تهران است؟ به بیان دیگر آیا می‌توان گفت كه حداقل بخشی از طبقه‌های پایین‌تر و حاشیه‌ای جامعه خواهان بازگشت محمود احمدی‌نژاد هستند؟

در واقع نوعی قرابت فرهنگی و ادبی و منافعی میان آنان وجود دارد كه چاره‌ای جز این توجه نیست. به علاوه نیروهای سیاسی دیگر به دلیل انتساب به پایگاه‌های اجتماعی مشخص اصراری بر توجه به نیروهای حاشیه‌ای ندارند. نیروهای سیاسی موجود به جز جریان نزدیك و تابع احمدی‌نژاد خواهان جذب نیروهای حاشیه‌ای به متن هستند، لذا موفقیت حاشیه را اصیل نمی‌دانند و آن را به رسمیت نمی‌شناسند، در حالی كه احمدی‌نژادی‌ها اصولا این نیروها را با همین وضع اصیل می‌دانند و خواهان ارتقای قدرت آنان و تغییر جایگاه متن و حاشیه با یكدیگر هستند و نه امتزاج آنها و نه تغییر در سایر موقعیت‌های اجتماعی آنان.

اگر توجه كنید در دوره ٨ ساله آن دولت نیز این مجموعه از نیروهای حاشیه‌ای فقط توانستند چند پله از قدرت را طی كنند و هیچ تغییر دیگری در نسبت آنان با سایر گروه‌ها و اقشار اجتماعی پدید نیامد. بنابراین بخشی از نیروهای حاشیه‌ای جامعه نیز به همین دلیل همسو با این گروه هستند.

آیا می‌توان گفت كه حافظه كوتاه‌مدت مردم باعث می‌شود كه آنها كاستی‌های برخی دولتمردان را كه موجب به وجود آمدن مشكلات فراوانی شده است فراموش كنند؟

این موضوع ربط چندانی به حافظه تاریخی ندارد. به علاوه به این معنا هیچ ملتی حافظه تاریخی موردنظر شما را ندارد زیرا در انتخابات به وضع و نیروهای موجود رای می‌دهد و نه به عملكردهای تاریخ.

موضوعی كه به چشم می‌آید این است كه حتی در میان آنهایی كه تمایل به بازگشت احمدی‌نژاد دارند نگاه منفی نسبت به حسن روحانی وجود ندارد. فكر می‌كنید كه چرا برخی طبقه‌ها با وجود آنكه نگاه مثبتی به حسن روحانی دارند هنوز خواهان بازگشت فردی مثل احمدی‌نژاد هستند؟

به‌طور قطع نمی‌توان براساس برداشت‌های فردی و گفت‌وگو با چند نفر قضاوت تحلیلی و قطعی كرد. ولی با فرض درست بودن ادعای شما، می‌توان گفت كه تضادهای این دو نگرش هنوز برای برخی افراد روشن نیست. شاید فكر كنند كه برجام قطعی شده و دیگر خطری آن را تهدید نمی‌كند، از این رو و به نظر بنده هنگام انتخابات و ملاحظه تمام شرایط و مقایسه خوب و بد ماجرا، نظرات بیشتر چنین افرادی تغییر خواهد كرد. ضمن اینكه نیروهای حاشیه به خودی خود و به تنهایی نمی‌توانند بر نیروهای متن غلبه كنند، مگر آنكه مثل سال ١٣٨٤ با بخشی از نیروهای متن همدست شوند كه در مورد انتخابات سال آینده رخ‌دادن چنین اتفاقی تقریبا محال است.

آیا می‌توان گفت كه روحانی نتوانست با این بخش از مردم ارتباط برقرار یا آنكه دستاوردهایش را برای آنها ملموس‌تر كند؟

به‌طور كلی نظام و ساختار رسانه‌ای این دولت فشل است. به جای آنكه از توان نیروهایش استفاده كنند، این نیروها هستند كه دولت را هُل می‌دهند. دولتی تماما بروكراتیك و فاقد ظرفیت و اقدامات سیاسی و تبلیغی است، و همین پاشنه آشیل آن است. بنابراین مشكل مطرح شده از طرف شما نیز به شكلی بازتاب این واقعیت است.

عدم ارتباط حسنه دولت با صدا و سیما چقدر در این ضعف ارتباط روحانی با توده‌های جامعه موثر بوده است؟

فكر نمی‌كنم این صداوسیما بتواند كار مثبتی برای دولت انجام دهد، زیرا منطق و فرهنگ غالب آن بیشتر به همان نیروهای حاشیه‌ای نزدیك است تا نیروهای در متن جامعه. ولی صداوسیما می‌تواند مشكلات دولت را تشدید كند. هرچند خوشبختانه با حضور شبكه‌های مجازی و سایر رسانه‌ها از قدرت تخریبی آن نیز كاسته شده و چه بسا اقدامات تخریبی آن نتیجه معكوس داشته باشد. در اقدامات تخریبی نمونه‌ها زیاد است، از جمله همین برنامه چند روز پیش است كه یك نامه جعلی را در برنامه تلویزیونی برای تخریب دولت به كار بردند، كه واقعا تاسف‌آور بود و اگر در یك كشور دیگر چنین رویدادی رخ می‌داد، آن رسانه عذرخواهی می‌كرد و برنامه و مجری آن به‌طور كلی از مدار تولید خارج می‌شد. نكته مهم دیگر این است كه مسوولان چون خودشان تلویزیون را می‌بینند تحت تاثیر قرار می‌گیرند. اگر نبینند، تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند و از اهمیت آن در ذهن‌شان كاسته می‌شود.

عدم اطلاع‌رسانی روحانی از میراث به جا مانده از دو دولت سابق چقدر در این موضوع بازگشت احمدی‌نژاد موثر بوده است؟

اتفاقا به میزانی كه دولت روحانی به‌طور مستقیم بر فساد و میراث ویرانگر دولت سابق تاكید كند، ضرر می‌كند، آنها باید بر دستاوردهای خودشان تاكید كنند. بیان و تحلیل آن میراث را بگذارند برای نیروهای سیاسی. نكته مهم این است كه دولت در این زمینه‌ها هم مثل افراد سیاسی برخورد می‌كند، در حالی كه باید گزارش‌های كارشناسی مستدل ارایه كند. مثل نمونه مربوط به حكم دادگاه امریكا برای برداشتن از اموال ایران به نفع خواهان‌های امریكایی، البته آن گزارش هم باید در نحوه ارایه دچار تغییراتی می‌شد تا بهتر شنیده شود.

در انتخابات مجلس شورای اسلامی شاهد بودیم در شهر تهران و حتی در مناطق حاشیه‌ای استقبال خوبی از لیست امید صورت گرفته بود. فكر می‌كنید این موضوع در تضاد با برخی خواسته‌ها برای بازگشت احمدی‌نژاد نیست؟

اول اینكه ابعاد چنین درخواستی روشن نیست ولی در هر حال علت اصلی این است كه درك مردم حاشیه از اصولگرایان متفاوت از دركی است كه از احمدی‌نژاد دارند. اصولگرایان به عنوان الیگارشی سیاسی شناخته می‌شوند، در حالی كه احمدی‌نژاد خود را در مقام ضدیت با این الیگارشی معرفی می‌كند. این یكی از مشكلات اصولگرایان است كه چگونه می‌توانند از احمدی‌نژاد حمایت كنند، در حالی كه او خود را دشمن الیگارشی آنان می‌داند، حتی این دشمنی احمدی‌نژاد با آنان بیشتر از ضدیت او با اصلاح‌طلبان است. بنابراین مقایسه میان این دو مورد دقیق نیست. رای دادن به لیست امید تا حدی مصداق ضدیت با الیگارشی اصولگرایان نیز بود.

فكر می‌كنید در شهرهای بزرگ شاهد ایجاد دو قطب بالادستی و پایین‌دستی هستیم كه ارزش‌های متفاوت و خواسته‌های متضاد و سبك زندگی منحصر به فرد خود را دارند؟ آیا جز تهران، دیگر كلانشهرهای ایران نیز از این دوقطبی پیروی می‌كنند؟

هر انتخابات رقابتی و جدی مستلزم ایجاد یك دو یا چندقطبی سیاسی است. این دو یا چندقطبی‌ها پیرامون شكاف‌هایی شكل می‌گیرد كه فعال هستند یا از جانب نیروهای سیاسی می‌توانند فعال شوند. این شكاف‌ها برحسب نوع آنها می‌توانند در همه كشور یا فقط در برخی مناطق فعال شوند. ولی در هر حال شكاف‌ها عمدتا حول منافع و به تعبیر دقیق‌تر درك از منافع است. ولی گمان نمی‌كنم كه این شكاف براساس سبك زندگی باشد زیرا صف‌بندی‌های موجود از این حیث به نسبت مغشوش‌ هستند.

آیا طبقات فرودست جامعه در دوره محمود احمدی‌نژاد فقیرتر نشده‌اند و اگر شده‌اند چرا متوجه این حقیقت نمی‌شوند؟

درباره اینكه فقیرتر شده‌اند یا خیر، باید با آمار و ارقام صحبت كرد. یكی از مسائل مهم ضریب جینی یا همان نابرابری اقتصادی است كه در پنج سال اول دوره او بهبود كه نیافت تا حدی بدتر هم شد ولی پرداخت یارانه‌ها به صورت مبلغ ثابت آن را تا حدود اندكی كاهش داد و از حدود ٤/٠ به ٣٧/٠ رساند. ولی از همان موقع هم گفته شد كه با شكل‌گیری تورم این شاخص دوباره به جایگاه اولیه برمی‌گردد. از نظر گروه‌های حاشیه‌ای در این زمینه احمدی‌نژاد یك نقطه قوت و دو نقطه ضعف دارد. قوت او پرداخت یارانه بود، ولی نقاط ضعف او كه اساسی‌تر بود، تورم فوق‌العاده بالا، به علاوه فقدان اشتغال بود. ولی دولت فعلی از حیث تورم وضع خوبی دارد، اشتغال هم به‌طور نسبی بدتر از گذشته نیست و نقطه ضعفش عدم پرداخت یارانه در حد انتظار است. البته در موضوع فساد و امنیت خارجی هم می‌توان آنها را با یكدیگر مقایسه كرد كه كفه ترازو به‌شدت به سمت دولت فعلی است. ولی مهم‌تر از همه یادآوری نوع مدیریت و ادبیات سخیف گذشته است كه گمان نمی‌كنم به جز اندكی از مردم حاشیه به بازگشت چنان وضعی رضایت دهند.   تورم سال‌های ۸۹ تا ۹۲ همواره بیشتر از ۳۰درصد بوده و این به معنای فشار سنگین بر طبقه فرودست جامعه بیش از هر بخش دیگری است. آیا آن سال‌ها امروز فراموش شده است؟

همانطور كه عرض كردم، مساله تورم مهم است، ولی مردم در هر حال با توجه به شرایط موجود رای خواهند داد. تورم در زمان آقای هاشمی و در سال‌های ١٣٧٣ و ١٣٧٤ هم جمعا صددرصد شد، ولی چون آقای هاشمی در جهت‌گیری‌های سیاسی و ادبیات خود تغییرات كلی داد، اقبال نسبی هم به سوی او به وجود آمد. ولی گمان نمی‌كنم احمدی‌نژاد ظرفیت چنین تغییراتی را داشته باشد.

فكر می‌كنید كه واكنش بخش‌های مختلف جامعه به كاندیداتوری احمدی‌نژاد چه خواهد بود؟

به‌طور قطع بخش اصلی جامعه در برابر این حضور واكنش سختی نشان خواهند داد. این واكنش از روحانیون سنتی تا مدرن‌ترین اقشار جامعه را در برخواهد گرفت. البته به شرط آنكه بیاید یا اصولا مجاز به حضور شود زیرا صدور چنین اجازه‌ای در شرایط كنونی در حد ٥ درصد هم نیست. در هر حال شدت مخالفت‌ها و كمیت آنها در برابر چنین حضوری چند برابر موافقت‌ها خواهد بود.

وی را خطری جدی برای ادامه راه روحانی می‌دانید یا خیر؟

رقیب اصلی روحانی عملكرد خودش است و اینكه مجموعه اطرافیانش تا چه حد كارآمد و با سلامت عمل كنند. نه احمدی‌نژاد و نه كس دیگری رقیب اصلی و اولیه او نیست.

هدف فعالیت‌های اخیر احمدی‌نژاد چیست؟ كاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری؟

اگر او اكنون فعال نشود، احتمال كمی وجود دارد كه در آینده شرایطی برای حضور سیاسی به دست آورد. او گروه و جریان سیاسی پایدار و مستمر نیست. فرد است و باید خود را زنده نگه دارد. بنابراین فعال شده تا زنده بماند، ولی هدف اصلی او آمدن نیست، هرچند اگر بتواند بیاید از آن استقبال می‌كند، شاید گمان دارد كه فضای سیاسی برای زدن روحانی به او نیاز دارد و ویزای ورود را كسب خواهد كرد. اگر چنین فكر كند این ناشی از درك نادرست او از ساختار سیاسی ایران است بنابراین او فعال می‌شود و مدتی پیش از انتخابات مثل یك گلوله برف در تابستان داغ، به سرعت آب خواهد شد.

چه چیزی در احمدی‌نژاد هست كه در روحانی نیست؟

تحلیل مساله را نمی‌توان از فرد آغاز كرد. آنچه برای یك فضای پوپولیستی با همه ویژگی‌های آن لازم است در احمدی‌نژاد جمع است یا به تعبیر دقیق‌تر او پاسخ مثبتی به چنین فضایی می‌دهد مشروط بر اینكه این فضا در عینیت جامعه باشد. با حالت عصا قورت داده حرف زدن كه نمی‌توان این نقش را ایفا كرد. به علاوه روحانی مجبور است یا می‌خواهد كه ملتزم به برخی قواعد حكومت‌داری عقلایی شود و اطرافیانش نیز متناسب با این ویژگی هستند؛ در حالی كه اطرافیان احمدی‌نژاد مثل خودش هستند، از همه مهم‌تر پس‌زمینه تاریخی آنان است. یادم می‌آید كه در تعزیه‌هایی كه قدیم می‌دیدیم، به راحتی متوجه می‌شویم كه چه كسانی باید مخالف‌خوان شوند و چه كسانی موافق‌خوان. از تن صدا گرفته تا چهره ظاهر و... همه و همه نشانگر این بود كه چگونه و چه نقشی را باید بازی كنند. حالا در سیاست هم همین‌طور است. بنابراین تحلیل فردی بعد از زمینه‌های اجتماعی قرار می‌گیرد. زمینه‌ها فراهم شوند افرادی كه نقش‌های مناسب آن زمینه‌ها را ایفا كنند نیز پیدا خواهند شد. در دو سال ٩٠ تا ٩٢ بروز هیچ یك از ویژگی‌های سال‌های اولیه را در احمدی‌نژاد نمی‌بینید چون زمینه‌هایش از میان رفته بود و خریدار نداشت. در این سال‌های آخر شما چند بار درباره هلوكاست و مدیریت جهانی شنیدید؟ چون بی‌مایه فطیر است. پول نفت ته كشید و مدیریت جهانی و هلوكاست هم فراموش شد.

آیا در دسترس بودن احمدی‌نژاد است و اینكه روحانی در بین مردم نیست مهم نیست؟

در دسترس مردم بودن یك اسطوره است. این كار در قالب عوام‌گرایانه آن برای سیاستمدار آگاه و خدمتگزار فقط وقت تلف كردن است. سیاستمدار آگاه و كارآمد، با نخبگان و نمایندگان مدنی مردم باید رابطه داشته باشد، و الا اگر بخواهد سالانه برای هر هزار نفر یك دقیقه هم وقت بگذارد، ٨٠ هزار دقیقه از وقت خود را باید صرف مردم كند كه شدنی نیست. البته نقصان جدی روحانی این است كه همان ارتباط مدنی و نخبگانی را در حد مناسب و سازمان‌یافته ندارد. البته در ماه رمضان قدری این كمبود جبران شد، ولی به نظرم باید منظم و سازمان‌یافته و مستمر باشد.

آیا یكی از علت‌های محبوبیت احمدی‌نژاد در این قشر از مردم را می‌توان در این دید كه روحانی در سیاست كلان حرف می‌زند اما احمدی‌نژاد اینگونه نیست؟

پاسخ منفی است. آیا مدیریت جهانی و سخنان ارایه شده سازمان ملل، امور جزیی و ملموس برای مشكلات مردم و جامعه بود؟ آیا هاله نور از این دست بود؟ به نظرم مشكل موضوعاتی نیست كه موضوع بحث است، بلكه نحوه بیان آنها است. روحانی همانطور با مردم سخن می‌گوید كه با نخبگان حرف می‌زند. سخنرانی وی در كنفرانس اقتصاد ایران در دو سال پیش را مقایسه كنید با سخنرانی او در تلویزیون برای مردم، ظاهرا هر دو از یك ادبیات و لحن است. او باید ادبیات و نحوه سخن گفتن خسته‌كننده خود را كنار بگذارد و با مردم خودمانی‌تر و نزدیك‌تر حرف بزند به‌طوری كه مردم فاصله‌ای میان او و خودشان حس نكنند. البته منظورم مردم است و نه یك قشر محدود حاشیه‌ای كه حتما باید در استفاده از ادبیات آنان پرهیز كرد.