به گزارش ایسنا، مسیح مهاجری - مدیرمسئول روزنامه «جمهوری اسلامی»، در سرمقاله این روزنامه نوشته است: انتظار این بود که رئیس‌جمهور روحانی در روزهای اول بعد از تشکیل مجلس دهم برای ترمیم کابینه خود اقدام می‌کرد. با این حال، همین اقدام دیرهنگام نیز قابل تقدیر است هر چند این یک ترمیم ناقص است و شایسته این است که آن را کامل کند.

بعضی نکات مهم مربوط به ترمیم کابینه از این قرارند:

۱- صاحبنظران با تجربه از همان روزهای آغازین تشکیل دولت آقای روحانی معتقد بودند این کابینه ضعف‌هایی دارد که مانع رسیدن دولت یازدهم به اهداف اعلام شده‌اش خواهند شد. متاسفانه برای این خیرخواهی‌ها گوش شنوائی وجود نداشت و بدین ترتیب بیش از سه سال از عمر دولت درحالی که از آن ضعف‌ها رنج می‌برد سپری شد.

۲- تعدادی از اعضاء کابینه آقای روحانی شاید به دلیل خوش ذاتی یا خوش بینی و یا دلیل دیگری که نمی‌دانیم، هنوز به ترکیب زیرمجموعه‌های خود که براساس چیدمان دولت‌های نهم و دهم شکل گرفته بودند دست نزده‌اند یا اندک تغییری در آنها ایجاد کرده‌اند آن هم در بخش‌های غیرمؤثر. روشن است که دولت تدبیر و امید با شعارها و برنامه‌های اعلام‌شده‌اش نمی‌تواند در قالب دولت‌های نهم و دهم، به اهداف خود برسد. اینکه چرا چنین مطلب روشنی را رئیس دولت یازدهم مورد توجه قرار نداده، معمائی است که هنوز برای ما رمزگشایی نشده است.

۳- بعضی وزرای دولت یازدهم با اینکه تغییرات قابل ملاحظه‌ای در زیرمجموعه وزارت متبوع خود پدید آورده‌اند، متاسفانه انتخاب‌های درستی نکردند و دولت به همین دلیل از ضعف‌های زیادی رنج می‌برد. برای نمونه، وزیر کشور، استاندارها را تغییر داد اما اکثر آنها قدرت و کارائی لازم را برای انجام کامل وظایف خود ندارند، تعدادی از آنها نیز بسیار ضعیف هستند و بعضی از آنها نیز اصولاً از جنس دولت یازدهم نیستند و محصول نوعی معامله سیاسی هستند. تعدادی از فرمانداران و بخشداران و حتی مدیران ارشد استانداری‌ها دست‌نخورده باقی مانده‌اند و تقویت هم شده‌اند و عجیب آنکه آشکارا با سیاست‌های دولت یازدهم مقابله می‌کنند و کارگزار دولت‌های نهم و دهم هستند!

۴- اینکه هر دولت جدیدی تمام مدیران دولت قبل از خود را کنار بگذارد، اقدام مقبولی نیست ولی این واقعیت را هم بپذیریم که مدیران هر دولتی فقط درصورتی که سیاست‌های آن دولت را قبول داشته باشند می‌توانند اهداف آن را محقق نمایند. از مدیرانی که سیاست‌های دولت یازدهم را قبول ندارند و کارگزار دولت قبلی هستند چگونه می‌توان انتظار داشت با این دولت همراهی کنند و در پیشبرد اهداف آن نقش ایفا نمایند؟

۵- درخصوص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نکته مهمی وجود دارد که تا به آن توجه نشود هر کس در راس این وزارتخانه قرار گیرد توفیقی در انجام وظایف واقعی خود به دست نخواهد آورد. نکته این است که بعد از گذشت قریب ۳۸ سال از عمر نظام جمهوری اسلامی هنوز تکلیف هنر، مطبوعات و بسیاری از مقولات مرتبط با این وزارتخانه روشن نیست. به همین دلیل، در موارد زیادی اقدامات با بن بست مواجه می‌شوند و در موارد زیاد دیگری نیز از بیرون دولت برای این وزارتخانه تعیین تکلیف می‌شود. آقای رئیس‌جمهور مطمئن باشند با تغییر وزیر، مشکلی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حل نخواهد شد. چاره کار این است که ابتدا تکلیف مقولاتی که هنوز بلاتکلیف هستند روشن شود و سپس نوبت به تعیین وزیر برسد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باید فردی باسواد، با فرهنگ، عاقل، مقتدر، مستقل، با صلابت و پرتحرک باشد تا بتواند بن بست‌ها را بشکند، به دیگران اجازه دخالت در امور وزارتخانه را ندهد و قدرت تصمیم‌گیری و عمل در چارچوب قانون را داشته باشد. برهمین اساس، به آقای رئیس‌جمهور توصیه می‌کنم درباره معرفی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عجله نکنند.

۶- اکنون که رئیس‌جمهور روحانی عزم جزم بر ترمیم کابینه خود دارند، شایسته است این کار به صورت کامل انجام شود. وزارتخانه‌های دیگری هم هستند که بشدت نیاز به تغییرات اساسی دارند از جمله وزارت کشور، مجموعه اقتصادی و بخش‌های صنعتی و آموزش عالی. از فرصت استفاده کنید و ترمیم کابینه را کامل نمائید. شما آقای رئیس‌جمهور برای ادامه کارتان و برای اینکه در انتخابات ۹۶ با پشتوانه بالائی از آراء مردم ابقاء شوید، به انجام کارهای مهمی در این بخش‌ها در فاصله زمانی اکنون تا انتخابات نیاز دارید. مردم به دولت شما دل بسته‌اند ولی ضعف‌های آن را هم می‌بینند و از شما انتظار دارند آنها را برطرف کنید.

۷- یکی از اساسی‌ترین ضعف‌های دولت شما جناب آقای رئیس‌جمهور، فعال نبودن بخش رسانه‌ای آن و همینطور مجموعه دفتر ریاست جمهوری است. در این زمینه مطالب زیادی وجود دارد که شاید انتشار عمومی آن به صلاح نباشد ولی درباره اینکه لازم است شما در این بخش‌ها تجدیدنظر اساسی نمائید میان دلسوزان دولت یازدهم و دوستان شما و صاحب نظران اتفاق نظر وجود دارد. اکنون که تصمیم به خانه تکانی گرفته اید، این بخش‌ها را، که نزدیک‌ترین بخش‌ها به خودتان و از موثرترین بخش‌ها هستند، نیز مشمول این خانه تکانی قرار دهید.

۸- دولت شما آقای رئیس‌جمهور، دارای بخش‌های قوی و موفق نیز هست. وزارت امور خارجه، وزارت بهداشت و وزارت اطلاعات از جمله قوی‌ترین بخش‌ها هستند. دشمنی‌ها و تبلیغات فراوانی که علیه این وزارتخانه‌ها می‌شود به این دلیل است که اینها کار خود را به درستی انجام داده‌اند و به دولت شما اعتبار بخشیده‌اند. وزرای کاردان و فعال کابینه خود را حمایت و تقویت کنید تا توفیقات بیشتری کسب کنند و مردم را به آینده کشور و نظام جمهوری اسلامی امیدوارتر نمایند.

به گزارش ایسنا، بهرام پارسایی در گفت‌وگو با «خانه ملت»، با اشاره به بررسی پرونده دکل نفتی گمشده در کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی، گفت: دو پرونده دکل گمشده نفتی در کمیسیون باز شده است که در مورد پرونده دکل فورچونا هیچ دکلی خریداری نشد و تنها موضوع محدود به زد و بند پشت پرده و پرداخت 78 میلیون دلار بدون هیچ ضمانت و سندی به یک شرکت واسطه بوده است.

نماینده مردم شیراز در مجلس، با بیان اینکه "اسامی شرکت واسطه و خریداران در پرونده کمیسیون اصل 90 موجود است"، افزود: تا زمانی که حکم قضایی مشخص نشود نمی‌توان اسامی افراد را منتشر کرد. امیدواریم که قوه قضاییه سریعتر به این پرونده رسیدگی و احکام افراد متخلف را صادر کند.

پارسایی با بیان اینکه "در سال 2007 دولت وقت یک دکل منهدم شده در طوفان کاترینای مکزیک را خریداری و برای نگهداری و ترمیم به سواحل شارجه منتقل کرد"، ادامه داد: تاکنون بالغ بر 7 میلیون دلار هزینه نگهداری این دکل شده است و اخیراً شرکت نگهدارنده در مکاتبه با مقامات کشور اظهار داشته که دکل در حال نابودی است و اگر انتقال نیابد قطعاً غرق می‌شود.

سخنگوی کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی یادآور شد: کارشناسان برای دکلی که 37 میلیون دلار خریداری شده و 7 میلیون دلار هزینه نگهداری آن شده است، حدود 4 تا 5 میلیون دلار قیمت‌گذاری کرده‌اند.

وی با بیان اینکه "بخشی از  750 میلیون دلار درآمد نفتی دولت گذشته در این زمینه‌ها به هدر رفته است"، تصریح کرد: پرونده این دکل نیز در کمیسیون اصل 90 باز است و اگر دیده شود که رسیدگی به پرونده های کلان فساد اقتصادی به ویژه دو دکل نفتی دچار گذشت زمان شده است، کمیسیون اصل 90 از وزارت نفت گزارش می خواهد و اسامی این افراد را منتشر می کند.

به گزارش ایسنا، الیاس حضرتی در گفت‌وگو با «آنا» اظهار کرد: تنها 16 درصد از بودجه فرهنگی کشور در اختیار وزارت ارشاد است. این در حالی است که علما، بزرگان و مراجع کل مسئولیت مسائل فرهنگی کشور را از وزارت ارشاد می‌خواهند.

وی افزود: بهتر است که این 16 درصد بودجه وزارت ارشاد را بین سایر نهادهای دریافت‌کننده بودجه فرهنگی تقسیم کنند و مسئولیت را هم به آنان واگذار کنند.

نماینده تهران تأکید کرد: آنها که بودجه فرهنگی را می‌گیرند، مسئولیت آن را نیز قبول کنند. کسی از دبیرخانه ائمه جمعه، سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه‌های علمیه، صداوسیما و دیگر ارگان‌ها بازخواست نمی‌کند و همه صرفا نسبت به عملکرد وزارت ارشاد انتقاد دارند.

علی مطهری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تصویب استفساریه قانون انتخابات مجلس مبنی بر اینکه شورای نگهبان نمی‌تواند پس از اعلام صحت انتخابات، صلاحیت منتخب را رد کند، اظهار کرد: پیش از این شورای نگهبان به مصوبه مجلس ایراد گرفته بود و گفته بود در قسمتی از آن ابهام وجود دارد که آن ابهام برطرف شد. همچنین شورای نگهبان در بخش دیگری گفته بود این مصوبه برخلاف اصل 99 قانون اساسی و تفسیر آن است.

وی افزود: کمیسیون شوراها در بررسی مجدد این استفساریه که از سوی شورای نگهبان اعاده شده بود این دو ایراد را رفع کرد؛ هم رفع ابهام شد و هم اضافه شد که با توجه به قانون مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب 78 که در آن تصریح شده هر رد صلاحیتی باید فرصت اعتراض داوطلب و پاسخ شورای نگهبان را داشته باشد، شورای نگهبان می‌تواند درباره صحت انتخابات یک حوزه اظهار نظر کند و طبیعتا بعد از انتخاب یک کاندیدا به وسیله مردم امکان رد صلاحیت وجود ندارد و اگر مدرک جدیدی هم پیدا شده باشد، طبق ماده 30 قانون آئین نامه داخلی باید به مجلس ارسال شود تا در زمان بررسی اعتبارنامه‌ها به آن رسیدگی شود.

مطهری با تاکید بر اینکه اصلاحات اعمال شده در این استفساریه با حضور نماینده شورای نگهبان در کمیسیون شوراها انجام شده تاکید کرد: این احتمال وجود دارد که مصوبه امروز مجلس به تایید شورای نگهبان برسد اما اگر شورای نگهبان هم این مصوبه را رد کند قاعدتا مجلس بر نظر خود اصرار می‌کند و مصوبه به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع خواهد شد.

نائب رئیس مجلس درباره اینکه آیا با تصویب این استفساریه زمینه ورود مینو خالقی به مجلس فراهم می شود یا خیر؟ گفت: البته این مصوبه ناظر به آینده است و صرفا به خاطر موضوع خانم خالقی نیست ولی احتمالا مشکل ایشان را هم حل می‌کند.

وی در پایان اضافه کرد: حقوقدانان می‌گویند همیشه استفساریه عطف به ماسبق می‌شود زیرا قانونگذاری جدید نیست بلکه همان قانون قبلی است و فقط برداشت جدیدی از آن صورت می‌گیرد لذا این مصوبه هم به طور خودکار عطف به ماسبق می شود و احتمالا زمینه ورود خانم خالقی به مجلس را فراهم می‌کند.

به گزارش ایسنا، محمدرضا بادامچی در نطق میان دستور مجلس شورای اسلامی با تسلیت ماه محرم، گفت: به امید حل معضلات اجتماعی و تصویب قوانین تسهیل کننده در  حوزه رکود و بیکاری به کمیسیون اجتماعی آمدم.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه بیکاری عامل اصلی آسیب‌های اجتماعی است، اظهار کرد: مشکلات تصاعدی جامعه باید از طریق تولید داخلی و رونق مولد پیگیری کرد و مجلس می‌تواند برای اشتغال، برنامه ملی و موثر به تصویب برساند. متاسفانه کشور در سالیان گذشته در کمال ناباوری به دلیل ندانم‌کاری و بی‌توجهی برخی مسئولان فرصت‌های بسیاری را از دست داد. نااهلان مشکلات گسترده‌ای را پیشروی رشد و تعالی کشور قرار دادند. حجم عظیمی از اخبار رسانه‌ها و پژوهش‌های اجتماعی به داده‌های بسیار تلخ و دل‌آزار از سونامی ویرانگر فقر، گرسنگی و بیکاری حکایت دارد. وضعیت نابسامان بی‌آبی و بی‌توجهی به شهرهای کوچک و روستاها، روستاییان عزیز را بالجبار در جستجوی آینده‌ای بهتر راهی شهرها کرده است.

به گفته وی، بخشی از فقر گسترده در کلان‌شهرها، ناکامی‌های اجتماعی، حاشیه‌نشینی، گدایی و مصائبی از این دست را از محصول مهاجرت‌های دسته جمعی روستاییان به کلان‌شهرها دانست.

بادامچی ادامه داد: در برابر آسیب‌های اجتماعی اگر سیاست فوری، ضربتی و البته درست اتخاذ نشود فاجعه انسانی، فقر و گرسنگی ایران را گرفتار بلاهای ویرانگر اجتماعی خواهد کرد. وجود 11 میلیون حاشیه‌نشین یعنی یک هشتم جمعیت کشور بحران دردناکی است. اکنون مردان و زنان بسیاری قربانی افیون اعتیاد هستند. میلیون‌ها جوان ایرانی زیر بهمن بیکاری له می‌شوند. وضعیت غیرعادی طلاق سایه شوم خود را بر خانواده ایرانی گسترده و رفته رفته به اضمحلال خانواده‌ها انجامیده است. طلاق، خروجی مشکلات بنیان‌برافکن اقتصادی و بیکاری است.

عضو کمیسیون اجتماعی خطاب به مسئولان پرسید: مردمی که پشتوانه درخشان هشت سال دفاع مقدس را در برابر نابرابری قدرت‌های جهانی دارند، آیا اینگونه باید پاسخ جانفشانی‌هایشان داده شود؟ پرندگان کره زمین هم آرام آرام از ما رمیده می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه فلات ایران در آستانه خشکی مطلق است، گفت: 58 درصد از تالاب‌های کشور در وضعیت خشکی قرار دارد و دریاچه ارومیه به دلیل سیاست‌گذاری غلط، در حال احتضار است. مردم و مسئولان با سرعتی زیاد در حال تبدیل ایران به بیابان هستیم.

مسعود پزشکیان در گفت‌و‌گو با «ایران» چندان روی خوشی به تلاش‌های اخیر برای مقابله با حقوق‌های کلان نشان نمی‌دهد. او معتقد است نه گزارش دیوان محاسبات و نه گزارش کمیسیون اصل 90، گزارش‌های جامعی نبودند و طرح‌هایی که برای اصلاح قوانین مطرح می‌شوند نیز نمی‌تواند گره این ماجرا را باز کند. او حتی هشدار می‌دهد که این تلاش‌های «عجولانه» ممکن است به بدتر شدن اوضاع منجر شوند، چراکه از نظر او پشتوانه کارشناسی جدی ندارند.

در زیر، متن کامل مصاحبه روزنامه «ایران» با مسعود پزشکیان را می‌خوانید:

گزارش دیوان محاسبات و کمیسیون اصل 90 مجلس از حقوق‌های کلان یکسری ابهاماتی داشت مانند اینکه سهم دستگاه‌ها یا دوره‌های مختلف پرداخت این حقوق‌ها در آن مشخص نشده بود.

البته جایی در گزارش دیوان تفکیک صورت گرفته بود و تعداد پرونده‌ها برای هر سال مشخص شده بود که اتفاقاً تعداد پرونده‌های دولت قبل هم خیلی بیشتر بود.

بله این بود، ولی بجز این مورد تفکیک جدی انجام نشده بود. این ضعف تفکیک نشدن موارد با توجه به اینکه موضوع هم تا حدود زیادی سیاسی شده چقدر آسیب‌زا  است؟

با توجه به زمانی که داشتند تا این گزارش‌ها تهیه شود، این اطلاعاتی که در گزارش‌ها بود باید ارائه می‌شد اما من هم قبول دارم که هم نیاز به اطلاعات و آمار بسیار دقیق‌تری داریم و هم اینکه نباید فکر کنیم با این گزارش‌ها اتفاقی خواهد افتاد. من قبول دارم که قدری این بحث سیاسی شده و نیاز داریم تا جایی بگوییم که الان هم در موضوع پرداخت‌های ناعادلانه داریم به بیراهه می‌رویم. یعنی اتفاقاً گروه‌هایی که با شعار عدالتخواهی آمدند این بحث را با هدف زمین زدن دولت به سمتی خاص بردند، روندی را شروع کردند که من فکر نمی‌کنم پایان آن به ایجاد عدالت اقتصادی در پرداخت‌ها منجر شود. این اقداماتی هم که الان انجام می‌شود اگر درست به آن دقت کنیم خیلی چشم‌انداز خوبی ندارد.

چطور؟ فکر می‌کنید این اقدامات چه مشکلی دارند؟

ببینید ما واقعاً در این کشور عدالت پرداخت نداریم. من هم هر چند خیلی‌ها الان می‌گویند این پرداخت‌ها تخلف و خلاف قانون بوده اما هنوز اصرار دارم که برای تمام این پرداخت‌ها ما قانون داشتیم. قانون اجازه می‌داد و هنوز هم می‌دهد که یک نفر در این مملکت 800 هزار تومان بگیرد و یک نفر بالای 150میلیون تومان. این هم یک مسأله فراگیر است که آن را به چند مدیر دولتی که کم و بیش وجهه سیاسی داشته‌اند تخفیف داده‌اند. یعنی فقط مدیران دولتی باید شامل عدالت بشوند. بروید ببینید من از چه زمانی درباره پرداخت‌ها به برخی از پزشکان در بیمارستان‌های دولتی دارم فریاد می‌زنم اما یک نفر نیامده بگوید آنجا هم بی‌عدالتی است. من فکر می‌کنم چون نمی‌شود از آن علیه دولت بهره‌برداری سیاسی کرد کاری به آن ندارند. بروند ببینند تعداد پزشکانی که دریافتی غیرعادلانه دارند چند برابر آن مدیران دولتی است. مگر اینها شکاف اجتماعی تولید نمی‌کنند؟ یا مگر در دولت قبل این موارد نبوده؟ الان چرا کسی درباره آن نمی‌گوید؟ در همین گزارش دیوان محاسبات آمده بود که سال 91 بالای 130 مورد پرونده راجع به همین موضوع برای مدیران دولت قبل تشکیل شده بود. در همین گزارش عنوان مدیران قبلی که بالای 900 میلیون و یک میلیارد تومان پاداش گرفته بودند، آمده بود. خب این سؤال پیش می‌آید چرا کسی آن زمان چیزی نمی‌گفت؟ چرا کسی پیگیری نمی‌کند که پاداش‌های غیر عادلانه اینها به بیت‌المال بازگشته یا نه؟

اینها درست است. اما شما در سؤال قبلی گفتید داریم با برخی واکنش‌ها به سمت بیراهه یا کج راهه در این مسیر می‌رویم. این بیراهه مد نظر شما چیست که حتی نگرانید کار را بدتر هم بکند؟

بیراهه همین‌هاست که می‌خواهیم از موضوع بهره‌برداری سیاسی بکنیم. بعد همه تمرکز فضای سیاسی و کارشناسی کشور روی چهار تا گزارش و دو تا طرح جمع می‌شود که قرار است یک شبه اوضاع را درست کند. به نظر من نه این گزارش‌هایی که آمد کارشناسی شده بود و نه آن طرح‌هایی که مطرح هستند. همه این کارها شده برای اینکه بخواهیم جواب افکار عمومی را بدهیم. حالا هر کسی به یک طریقی. یکی بیاید بگوید که بله ما داریم کار می‌کنیم و مبارزه می‌کنیم. یکی بگوید که‌ ای مردم دیدید در این دولت چه شد و به سر بیت‌المال چه آمد. یکی نگران است که فردا بگویند نظارت نکرده و حالا با این کارها می‌خواهد اگر روزی مقابل سؤال قرار گرفت بتواند پاسخ دهد که نه ما داشتیم نظارت می‌کردیم. واقعیت این است که من انگیزه عملیاتی و کارشناسی جدی پشت این کارها برای مبارزه با فساد و ناعدالتی نمی‌بینم. عرض کردم که به نظر من خیلی‌ها می‌خواهند از این طریق کاری کنند که جا برای حرف‌زدن داشته باشند.

کار سیاسی الزاماً کار کارشناسی نیست. حالا من که می‌گویم مسیر کج‌راهه است به این دلیل می‌گویم که ناعدالتی و فساد ما ریشه در ساختار و قوانین ما دارد و همه هم می‌دانند بسیار پیچیده است. مگر می‌شود با دو تا گزارش و طرح این را حل کرد؟ مگر می‌شود یک شبه به مسأله جواب داد؟ ما اگر می‌خواهیم چهار روزه قانونی بنویسیم که این مورد را حل کنیم من با چشم بسته و از قبل به شما می‌گویم آن قانون خودش سوراخ‌هایی دارد که دوباره ناعدالتی به بار خواهد آورد و فساد از آن به وجود می‌آید. خیلی هم طبیعی است، چون اصلاً فرصت کار کارشناسی در آن نداشتیم. از نظر من خنده‌دار است که بخواهیم با طرح دو فوریتی بیاییم و با فساد و ناعدالتی مبارزه کنیم. کار کارشناسی زمانبر است. نیاز به مطالعه دارد. نیاز به فعالیت تیم‌های مختلف متخصص دارد. با چهار تا جلسه کمیسیون و صحن که نمی‌شود به نتیجه رسید. یعنی باید به سمت قانون جامع و کامل و شامل برویم و قطعاً این راهش نیست. همین قوانین ما الان چرا سوراخ فسادزا و ضد عدالت دارند؟ چون همه را در حالت اضطرار نوشته‌ایم. همه را با عجله نوشته‌ایم و یادمان رفته خیلی چیزها را در آن مورد تدقیق قرار دهیم. اگر دوباره هم همین کار را کنیم، نتیجه‌اش مدتی بعد دوباره ایجاد فساد و ناعدالتی می‌شود. خلاصه اینکه موضوع روشن است.

ما 38 سال است که هر سال شدیدتر از قبل از این شعارها می‌دهیم و هر سال فساد بدتر از قبل می‌شود. یک جا باید به خود بیاییم و این روش را کنار بگذاریم و دنبال درمان جدی برویم که زمانبر هم هست. ما طی این مدت حرف درست و علمی درباره فساد نزدیم و به خاطر عجله و انواع دلایل دیگر از آن فرار کرده‌ایم. الان هم داریم با شعار با این موضوع مقابله می‌کنیم، هم آن گزارش‌ها و هم طرح‌هایی که من دیدم بیشتر حالت شعاری داشتند.

این گزارش‌هایی که در مجلس خوانده شدند به نظر شما جدای از بحث‌های راهکاری برای مبارزه با فساد و ناعدالتی، آیا توانستند تصویر درستی از موضوع ارائه دهند؟

نه. به نظر من از این حیث هم موفق نبودند. این گزارش‌ها قسمت اعظمشان می‌گویند که فلان تعداد مدیر فلان مقدار حقوق و پاداش گرفتند که غیر عادلانه یا حتی غیر قانونی بوده. خب اینکه اصل ماجرا نیست. خیلی از مردم حتی قبل از اینکه دستگاه‌های نظارتی هم بگویند می‌فهمیدند که در این سیستم عده‌ای دارند حقوق ناحق می‌گیرند. اولاً اینکه این گزارش‌ها همان‌طور که اول هم شما اشاره کردید نیامده یک تصویر تفکیک شده از این تخلف بدهد که کدام مدیر از کجا آمده و چه وقت اینها را گرفته است. از این هم که بگذریم مورد بعدی این است که زیرساخت این مسأله چیست؟ می‌آیند می‌گویند دنیاپرستی و ولع مدیران باعث شده و از این جور عوامل. اینکه دلیل نمی‌شود. باید گفته شود کدام قانون زیرساخت این ماجرا بوده و مهم‌تر اینکه آن قانون چرا اینگونه تصویب شده؟ چه عواملی در ایجاد این قوانین غیرعادلانه مؤثر بوده؟ چه فشارهایی وجود داشته؟ زمان بحث بر سر تصویب آن قانون چه مباحثی در جریان بوده که نگذاشته تا قانونگذار و دیگران این نقاط ضعف را ببینند و از آن گذشتند؟ چرا این گزارش‌ها قبلاً نبوده و تا صدایی بلند شد همه به فکر گزارش دادن و طرح دو فوریتی افتادند؟ مهم‌تر اینکه این گزارش‌ها روی چند مدیر دولتی متمرکز شده‌اند. یعنی پرداخت ناعادلانه فقط اینهاست؟ من شش سال است که دارم می‌گویم در بهداشت و درمان ما پرداخت‌های ناعادلانه به مراتب بزرگ‌تر و بیشتر از اینهاست. سند و مدرک هم دارم و همه هم این را می‌دانند. وقتی در این گزارش‌ها یک خط درباره این پرداخت‌ها نیست یعنی اینکه تصویر درستی ارائه نکرده‌اند.

احتمال دارد بگویند به موضوع گزارش که روی آن تمرکز شده ربطی نداشته است. البته این یک حدس است.

اگر هم این‌طور باشد باز هم پذیرفتنی نیست. وقتی داریم درباره حقوق‌های کلان حرف می‌زنیم مگر حقوق فلان پزشک با حقوق فلان مدیر فرق دارد؟ یا مثلاً درباره فرآیند عقد بسیاری از قراردادها و اعطای پیمانکاری‌ها هیچ حرفی زده نمی‌شود. الان در شهرداری‌ها و خیلی جاهای دیگر عملاً برخی کارمندان و مسئولان نقش کارچاق‌کن پیمانکاران را دارند و در این میان پول‌های به مراتب بزرگ‌تری جابه‌جا می‌شود.

الان فراتر از این انتقادها اگر قرار باشد شما برای مقابله با موضوع فساد و پرداخت‌های غیر عادلانه راهکار بدهید، با توجه به انتقادهایی که مطرح کردید چه راهکاری پیشنهاد می‌کنید؟

ما نیازمند یک کارگروه ملی برای اندیشیدن در باب این موضوع هستیم. جایی که از همه دیدگاه‌های اجتماعی و کارشناسی در آن باشند. الان مسأله فساد تبدیل به بمبی شده که جریان‌های سیاسی هر کدام آن را از سنگر خود به سنگر دیگری پرتاب می‌کند و این آخرش یک جایی منفجر می‌شود و همه را با هم آسیب می‌زند. این موضوع بسیار پیچیده است؛ حقوقدانان ما، جامعه‌شناسان ما، اقتصاددانان ما، دانش آموختگان مدیریت ما و حتی روانشناسان ما باید روی آن کار کنند و به نتیجه برسیم. باید رسانه‌های ما آزاد باشد تا بتوانند مسائل را رصد کنند. و گرنه من واقعاً نه تنها خوشبین نیستم که این طرح‌ها و قوانین عجولانه به جایی برسند بلکه نگرانم و هشدار می‌دهم که با این عجله و سرعت و بدون پشتوانه کارشناسی احتمال دارد به چاله بدتری بیفتیم. خصوصاً اینکه داریم با عینک سیاسی به موضوع نگاه می‌کنیم. این گزارش‌ها و طرح‌ها اگر کار را بدتر نکنند، دردی از ما دوا نخواهند کرد.

به گزارش ایسنا، در این استفساریه که جهت تامین نظر شورای نگهبان اصلاح شده، این سوال مطرح شده که آیا با توجه به مفاد تبصره ۴ ماده ۵۲ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب ۱۳۷۸/۹/۷ و اصلاحات بعدی آن مبنی بر اینکه پس از اعتراض نامزد انتخابات به رد صلاحیت خود از سوی هیأت مرکزی نظارت، شورای نگهبان ۲۰ روز پس از اظهارنظر هیأت مرکزی نظارت «نظر قطعی و نهایی» خود را در خصوص تأیید یا رد صلاحیت داوطلبان به وزارت کشور اعلام خواهد نمود؟، آیا شورای نگهبان می‌تواند پس از اعلام صحت انتخابات حوزه انتخابیه مربوطه صلاحیت منتخب را رد کند و به این وسیله آرای او را باطل نماید؟

در پاسخ این استفساریه آمده است: خیر، پس از اعلام نظر قطعی و نهایی شورای نگهبان در مهلت ۲۰ روزه مذکور در تبصره چهار ماده ۵۲ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی درباره صلاحیت یک نامزد انتخابات و بعد از اعلام صحت انتخابات حوزه انتخابیه مربوطه با رعایت «قانون لزوم رسیدگی دقیق به شکایات داوطلبین رد صلاحیت شده در انتخابات مختلف (مصوب ۱۳۷۸/۸/۲۲ مجمع تشخیص مصلحت نظام)» این شورا نمی‌تواند اظهار نظر مجددی درباره صلاحیت آن نامزد یا منتخب داشته باشد و چنانچه مدارک جدیدی درباره او به شورا رسیده باشد، این مدارک طبق ماده ۳۰ قانون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در زمان بررسی اعتبارنامه‌های منتخبان مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.

به گزارش ایسنا، نمایندگان مجلس با ۱۵۱ رأی موافق، ۶۶ رأی مخالف و ۹ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۱ رأی، با این استفساریه موافقت کردند.

این استفساریه پیش از این در مجلس به تصویب رسیده بود اما مورد ایراد شورای نگهبان قرار گرفته بود.

به گزارش ایسنا، دکتر مسعود پزشکیان نایب رئیس مجلس شورای اسلامی میهمان برنامه "دست‌خط" بود که از شبکه ۵ پخش شد.

متن کامل گفت‌وگوی تلویزیونی پزشکیان به شرح زیر است:

سوال: مهمان امشب برنامه، دست‌خط بسیار زیبایی دارد. فوق تخصص جراحی قلب است و البته یک انسان بسیار صریح و صاحب سخن و از سمت دیگر جدای از تخصص پزشکی که دارد تخصص ویژه‌ای در نهج‌البلاغه دارد. فردی که شاید این روزها به عنوان چهره سیاسی شناخته شده است اما همواره زبان صریح ایشان و چهره علمی و پزشکی وی زبان‌زد است و بیشتر با این نام و این چهره شناخته می‌شوند. کسی که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را سابقاً بر عهده داشتند و خیلی از مردم ایشان را می شناسند. در خدمت دکتر مسعود پزشکیان، نائب رئیس اول مجلس شورای اسلامی و وزیر اسبق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، هستیم. جایگاه جدید در نائب رئیسی مجلس چطور است؟ اداره مجلس با اداره وزارت‌خانه چقدر تفاوت دارد؟

پزشکیان: طبیعی است که اداره کردن سازمانی، ساختار تعریف‌شده‌ای دارد و طبیعتاً کسانی که در اداره هستند موظف به گوش دادن به حرف شما هستند. شما مسئول هستید و آنها موظف به اجرای تصمیمات و سیاست‌هایی هستند که مدیر ارشد می‌گیرد ولی مجلس این گونه نیست. نماینده‌ای از سوی نمایندگان هستیم که آنجا هستیم و همانند نمایندگان دیگر یک رای داریم. در نتیجه باید تلاش شود زبان و نگاه مشترکی بین خودمان ایجاد کنیم تا بتوانیم معضلات را حل کنیم.

سوال: در این ۴-۳ ماه خوب بوده است؟

پزشکیان: کار سختی است. به آنجا رسیدن سخت است. علت گرفتاری‌ها و مشکلات ما همین نداشتن نگاه و زبان مشترک برای حل مشکلات است. تا زمانی که این را نداشته باشیم با مشکلات جامعه مواجه خواهیم بود.

سوال: برخی می‌گویند مجلس دهم به لحاظ وزن سیاسی از طیف‌های مختلف و یا از لحاظ تجربه نمایندگان همانند مجالس قبل نیست، این درست است؟

پزشکیان: بستگی دارد چه چیز را می‌خواهیم با چه چیزی مقایسه کنیم. اگر این تعریف را داشته باشیم می‌توان گفت با هم فرق دارند. من تصور می‌کنم مجلس دور اول و شاید دوره دوم یک مجلس سنگین و پخته و وزینی بود. البته به این معنا نیست که بقیه وزین نیست ولی آن افراد با آن توانمندی‌ها و سابقه بلند تاریخی دیگر وجود ندارد. آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله شهید بهشتی، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، مقام معظم رهبری و... در این مجالس حضور داشتند. قابل قیاس با این مجلس‌ها نیست. بعد از دو دوره مجالس در روالی افتاد که امروز می‌بینید.

سوال: نسبت به دوره هشتم و نهم که خود شما هم بودید چطور؟

پزشکیان: نه، من تصور می کنم مشکل مملکت ما از مجلس است. اگر مجلس یک ساختار مناسب داشت و همان زبان و نگاه مشترک و برنامه‌ای داشت نباید به اینجا که الان هستیم می‌رسیدیم. ما اگر بتوانیم حرف درست بزنیم و حرف درست را درست نظارت کنیم نباید مشکل داشته باشیم.

سوال: منظورتان از ساختار، نظارت موثر است؟

پزشکیان: نه، تنها نظارت موثر نیست. گفتن حرف درست روش علمی دارد. برای این که بتوانیم سیاست درستی را در اقتصاد، صنعت، کشاورزی، بهداشت و درمان داشته باشیم با شعار نمی‌توان پیش رفت. مبنای علمی و راه دارد. ما اگر این راه را درست نرویم و تصمیم درست نگیریم نتیجه درست دریافت نمی‌شود. در قرآن کلمه طیبه و خبیثه را ببینید، می فرماید، یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنوا بِالقَولِ الثّابِتِ فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَفِی الآخِرَةِ ۖ بیان می‌شود، یعنی اگر مومن باشیم باید حرف ثابت بزنیم. حرف رو هوا نباید زده شود. نباید قانونی نوشت که ۶ ماه دیگر عوض شود. یک سال دیگر ده تبصره به آن بخورد. اگر به جامعه رفت به جای باز کردن گره‌ای، گره دیگر در جامعه ایجاد کند.

وقتی قانونی می‌نویسم و عوض می کنیم و تبصره به آن اضافه می‌کنیم به این معنا است که حرف‌های محکمی نتوانستیم بزنیم. حرف درست نزدیم. اگر جایی حرف درست زدیم نتوانستیم درست نظارت کنیم که اجرا کنند و این معضلاتی که گریبان جامعه را گرفته است از همان جهت‌گیری‌هایی است که در مجلس داریم.

سوال: ریل‌گذاری‌ها اشتباه است.

پزشکیان: همان سخن رهبری که فرمودند. اگر ریل درست بود چرا باید الان مشکل راه، آب، کار و صنعت و ... داشته باشیم؟ هر روز هم مشکلات بیشتر می‌شود.

سوال: چطور می‌توان درست کرد؟

پزشکیان: راه درست را باید در پیش گرفت. حرف درست و علمی باید زده شود. برای حرف درست زدن باید بدانیم برای هر کاری کارشناس و خبره مربوطه وجود دارد. خبره و کارشناسی این گونه نیست که من اگر ۴ سال درس خواندم و دکترای فلان رشته را دارم یعنی متخصص آن رشته هستم. من جراح قلب هستم و فوق تخص دارم. در داخلی قلب سعی می‌کنم به افراد خبره این کار ارجاع دهم. در داخلی قلب و جراحی قلب رشته‌های مختلفی وجود دارد. من به یکسری اعمال دست نمی زنم چرا که تجربه لازم را کسب نکردم. نه این که نمی‌توانم ببرم و بدوزم ولی نتیجه کار من با کسی که هر روز این کار را انجام می‌دهد متفاوت است.

سوال: یعنی به تخصص باید احترام گذاشت.

پزشکیان: در جامعه درباره همه چیز نظر می‌دهند. کارشناس در یک رشته در رشته دیگر با قاطعیت حرف می‌زند. وقتی با قاطعیت سخن می‌گوییم از ناآگاهی است.

سوال: جدیداً یک مسئولیت دیگر هم به شما سپرده شده است. رئیس هیات نظارت بر عملکرد نماینده‌ها است. خیلی‌ها می‌گویند این هیات تشریفاتی است و قبلا هم کارایی نداشته است.

پزشکیان: این جزو همان بحث‌هایی است که خدمت شما گفتم. قانونی که نوشتیم قانون جامع و شاملی نیست. واقعاً تنها نامش نظارت است و چیزی از نظارت از این قانون در نمی آید. اگر شکایتی شد این هیات می‌تواند نظارت کند. نظارت به این معنا است که شما برنامه و رسالتی دارید و آن رسالت تعریف‌شده است و عده‌ای این را نظارت می‌کنند که آیا طبق آن چارچوب حرکت می‌کنید یا خیر.

وقتی چنین تعریفی وجود ندارد شما نمی‌توانید نظارتی کنید. نظارت یعنی برنامه را بدانید و طرف می‌داند چه باید بکند و شما می‌دانید چه چیزی را باید ببینید. نه این که اگر شکایتی شد به جای این که قوه قضائیه رسیدگی کند اول مجلس رسیدگی کند. به نظر من هم این قانونی جامع و شامل نیست.

سوال: ممکن است اصلاح شود؟

پزشکیان: مهم‌ترین بحثی که در مجلس الان باید به دنبالش برویم بحث داده و اطلاعات است. تا یک سیستم اطلاعات درست در مملکت نداشته باشیم پیش نخواهیم رفت. بحث قاچاق، پول‌شویی، رانت، رشوه، فساد، زمین‌خواری و... را داریم و برای هر کدام سازمان درست می‌کنیم ولی خود آن سازمان‌ها یک زمانی معضل می‌شوند. گاهی دیده می شود که در خود آن سازمان‌ها یک مسائلی بیرون می‌آید.

همه اینها یک مشکل دارد. اگر ما سیستم داده داشته باشیم و اطلاعات فرد در جایی ثبت شود و این که چه درآمدی دارم و چه ملک و املاکی دارم و دارایی من چه اندازه است و این روند در آنجا ثبت است. سقف درآمد من مشخص است و نمی‌توانم بعد از یک ماه دیگر در آمدی یا سندی را به ثبت بیاورم و ادعا کنم برای من است. در کشور ما با دلالی می‌توانید درآمد کسب کنید. کسی نمی‌پرسد این پول را از کجا آوردید. در کشور خارجی نمی‌توانید چنین کنید. نمی‌توانید دو هزار دلار را نقد در بانک بگذارید. ده میلیارد تومان را در بانک بگذارم کسی نمی گوید از کجا آوردید. در بانک می‌گذارم و سود بیشتری هم به من می‌دهند که پولم را به بانک دادم.

اگر این رصد مالی را از پول و سرمایه و دارایی را در سیستم ثبت کنیم و علاوه بر مسائل اجتماعی که وجود دارد، البته در مجلس به مسائل صنعت و کشاورزی بازمی‌گردد، این مشکلات به وجود نخواهد آمد. فرض کنید من قاچاق کنم، دزدی کنم یا رشوه گرفتم، باید این پول را در جایی خرج کنم. سندی را برای خودم درست کردم فردا می پرسند که این سند از کجا آمده است. درآمد ماهانه من مشخص است. اولا الان مالیات درستی نمی گیرند. در کشورهای دیگر به راحتی نمی‌توانم از زیر مالیات دربروم.من یک خانه نیاز دارم و در تهران سه خانه دارم، از دو خانه دیگر مالیات درستی می گیرند. اگر برای این موارد مالیات درستی بگیرند در جایی که تولید و صنعت است خرج خواهد شد و در دلالی و این جور جاها نمی رود.

سوال: اراده ای برای این وجود دارد که این اتفاق رخ دهد؟

پزشکیان: من در این دوره مجلس دنبال این هستم که این اتفاق رخ دهد. با دارایی، گمرک، بیمه، دانشگاه ها و دانشجویان آی تی و سازمان های دیگر صحبت کردم و هم چنین با یکسری از نمایندگان هم صحبت کردم. قدم اول برای هر تصمیمی وجود اطلاعات درست است.

سوال: می خواهید در مجلس ابتدا این کار را انجام دهید؟

پزشکیان: حداقل من دنبال این هستم که این کار را انجام دهم که اگر انجام شود به نفع کل مملکت است. الان هر تصمیمی در مملکت می گیریم بدون پشتوانه اطلاعاتی است. بخاطر همین است که دائم راه عوض می کنیم.

سوال: همه نمایندگان راضی می‌شوند اطلاعات دهند؟

پزشکیان: کل مملکت باید این گونه باشد.

سوال: می خواهید از مجلس شروع کنید. فکر نمی کنید مانعی باشد؟

پزشکیان: من وظیفه دارم به این مملکت مالیات دهم. من حق ندارم دارایی خود پنهان کنم. اگر می خواهیم مملکت اداره شود باید حاکمیت بتواند از آن چیزی که دارم مالیات بگیرد. قدیم چگونه مالیات می گرفتند؟ اگر چیزی که دارم را نگویم حق من است؟ حاکمیت باید جلوی این را بگیرد که من از مالیات درنروم. یعنی در حقیقت من به حاکمیت حقیقت را نگفتم. اگر بتوانیم چنین کنیم می توانیم مملکت را با مالیات اداره کنیم. الان با مالیات اداره نمی شود. الان افرادی که دلالی می کنند و پول مفت گیر می‌آورند و مالیات هم نمی دهند و کسانی که رشوه می گیرند -که گاهی از صدا و سیما و قوه قضاییه بیان می کنند که چند نفر را گرفتیم-  اگر داده وجود داشته باشد کار به آن جا نمی رسد.

سوال: مجلس نهم مصوبه داشت که حاشیه‌های زیادی همراه داشت، مخالفان و موافقان زیادی داشت. درباره برجام بود. فکر می کنید این مصوبه قابل دفاعی هست؟

پزشکیان: آن زمان من در گروه بررسی بودم.

سوال: کمیسیون ویژه

پزشکیان: این که می گویم علمی همین است. باید گفته شود طبق کدام روش علمی برجام را بررسی می کنیم. قبل از این که تصمیم بگیریم قرار بود معایب و مزایای این تصمیم را درآورده و به مجلس گزارش بدهیم که اگر ما زیر بار برجام برویم این معایب و این مزایا را دارد.

کاری که به عنوان گروه بررسی، کردیم مبنای علمی نداشت. طبق چه روشی بررسی کردیم؟ من در جلسه اول هم گفتم که روش بررسی ما چیست تا اگر صد نفر دیگر بخواهند از راهی که ما رفتیم بروند به همان نتیجه ای برسند که ما رسیدیم. اگر من بخواهم از این راه بروم و چهار صندلی ببینم شما هم باید وقتی از همین راه می آیید چهار صندلی ببینید.  اگر ندیدید یا راه را اشتباه رفتید یا من اطلاعات غلط دادم.

روش ما روش علمی نبود. گزارش هم درست نبود. این که چطور داده ها را جمع می کنیم و چگونه می خواهیم ارائه دهیم هم روش دارد. من آن جا هم گفتم شما چگونه می خواهید این داده ها را پردازش کنید، از جلسه هم بیرون آمدم و گفتند به دموکراسی اعتقادی ندارید. ارزیابی دموکراسی نیست. تحقیق چپ و راست نمی شناسد. چپ برود یا راست برود باید به همان نتیجه ای برسد که رسیدیم. این تصمیم بر آن تحقیق است که ممکن است نگاه ها را با هم فرق دهد.حال فرض کنیم اطلاعاتی داریم و باید این را بپذیریم یا نپذیریم؟ اینجا رای می گیرد. اینکه چهار صندلی وجود دارد رای نمی گیرند بلکه می شمارند. وضعیت ما برای پذیرفتن و نپذیرفتن برجام به گونه ای بود که باید معایب و مزایا را بررسی می کردیم و این که اگر نپذیرفتیم راهی که می رویم چه مزایا و معایبی خواهد داشت.

سوال: روش درست نبود؟

پزشکیان: ما اصلا روش نداشتیم. باید روش مشخص‌می شد و این که چطور داده ها را پردازش کردند.

سوال: شما در صحن به آن رای ندادید؟

پزشکیان: من رأی دادم و الان هم معتقدم که اگر رای نمی دادیم معایبش خیلی بیشتر بود. اگر وضعیتی که داشتیم ادامه می دادیم را درست بررسی کنیم هزینه زیادی برای مملکت داشت. اگر نمی پذیرفتیم انتخاب دوم ما چه بود؟ می خواستیم چه کنیم که بگوییم می ارزید ما این را نمی پذیرفتیم.  ما اطلاعات درست را به مجلس و مردم ندادیم. الان هم نمی دانیم مزایا و معایب تصمیمی که گرفتیم چه بود!

سوال: کجا باید این اطلاعات را بدهند؟

پزشکیان: از روش باید به دست آید. همان داده و اطلاعاتی که گفتم نداریم.

سوال: مسئولش کیست؟

پزشکیان: اگر روش را نگوییم و همه آن روش را نپذیریم، داده ها بسته به سلیقه ها است.

سوال: اگر بین مردم بروید می گویند چه چیز به سفره ما آمده است؟

پزشکیان: بازار دنیا را از دست ما گرفتند و دوباره می خواهیم بازار را به دست بگیریم، چه اندازه زمان می برد؟ به اضافه این که آنهایی هم که از اول با برجام مشکل داشتند می خواهند بگویند نشد.

سوال: اصلا آنها به کنار.

پزشکیان: بالاخره جوی درست می کنند بازار نفت، گاز، فرش، پسته و معاملات دیگر را از دست دادیم. الان دوباره می خواهیم بازار را به دست بگیریم.

سوال: درست است اما راههایی که در رسیدن به بازار می بندند چطور؟ این با بدعهدیها است.

پزشکیان: این روند ساده نیست و وقتی وارد دنیا می شوید پیچیده تر می شود. خود این حرفها وجود دارد. بحثی درباره FATF شده بود و من گفته بودم سر در نمی آورم.

سوال: واقعا سر در نمی آورید؟

پزشکیان: من معتقدم اینهایی که ادعا می کنند هم سر در نمی آوردند. یک معاهده بین المللی در صنعت متخصص خاص خود را دارد و با متخصص یک معاهده بین المللی در کشاورزی متفاوت است. حتی در خود صنعت متخصصین این رشته ها در شعبه های مختلف با هم متفاوت است.

از من که علمش را ندارم می پرسند چطور است. من در کلیات می توانم نظر دهم اما جزئیات را باید متخصصین آن رشته بگویند. نه این که هر کسی رسید چیزی بگوید و به مردم بگوییم ببینید چه می گوید. من که جراح قلب هستم نمی توانم چشم عمل کنم. جامعه ما پیچیده تر از بدن انسان است. ما حق نداریم به این سادگی مغز و شکم کسی را باز کنیم. چون نمی دانیم این کار را می کنیم. می گویند کسی که نمی داند نمی ترسد و کسی هم خیلی می داند نمی ترسد. اگر یک ذره بدانید احتیاط می کنید. با قاطعیت نظر نمی دهید. با قاطعیت نظر دادن نشانه ناآگاهی است.

سوال: می گویید که روش در کمیسیون روش علمی نبوده است، باتوجه به اطلاعاتی که خودتان داشتید رای دادید.

پزشکیان: در کمیسیون من گفتم سر در نمی آورم. گفتند تو خیلی آدم خوبی هستی، سر در نمیاوری، اما خود کسانی هم که این حرف را می زدند سر در نمی آوردند اما می گفتند سر در می آوریم. من در سه، چهار ماه مطالعات زیادی کردم. تازه فهمیدم خیلی پیچیده تر از آن است که من نوعی تصمیم بگیرم. یه یک کتاب و دو کتاب که همه جا را هم که لازم بود رفتم دیدم، نمی توان با دو، سه کتاب نظر داد. به همین خاطر است که گیر داریم و نمی توانیم مشکلات را حل کنیم.

سوال: الان با این بدعهدیها باید چه کرد؟

پزشکیان: باید کارشناسهای خود را در این مسائل تقویت کنیم. علم و مهارت و تجربه آنها افزایش یابد. بحث کنند و جمع بندی کنند. این "چگونه" روش دارد. یکی سابقه علمی و آکادمیک و دانشگاهی است و دوم سابقه عملکردی است. خیلیها تخصص دارند اما توان اداره کردن مغازه را هم ندارند. فرد طبیب است اما نمی تواند مریض عمل کند و محفوظات ذهنی او بالا است. این دانستن مساوی توانستن نیست.

سوال: با طرح تحول سلامت مخالفید؟

پزشکیان: من از ابتدا گفتم این مملکت را به سقوط خواهد کشید. الان هم گرفتارند. من روز اول به برادران گفتم رفرانس، کتاب و تجربه ها می گوید که از پیشگیری شروع کنید. سیاستهای کلی مقام معظم رهبری و قانون برنامه و بودجه نیز همیشه گفته است که پیشگیری مقدم بر درمان است، تمام تجربیات بین المللی می گویند هیچ گاه نباید هزینه را سطح سوم قرار داد. هزینه در سطح سوم مشکل ایجاد می کند. دعوا سر این بود که محرومین را ببینیم نه این که در شهرهای بزرگ استانداردهای آمریکایی درست کنیم، عدالت و دسترسی را برای همه درست کنیم. اگر پزشک خانواده را اجرا می کردند مشکلی نداشتیم. پزشک خانواده به معنای عدالت در گرفتن خدمت، در اشتغال، در دسترسی، در سلامت و ... است.

سوال: مبدع آن هم شما بودید؟

مبدع آن من نبودم، تجربه بین المللی است.

سوال: شما کلیدش را در کشور زدید.

پزشکیان: هر کشور و هر انسانی عقلش به جایی برسد که می خواهد درست عمل کند باید مشخص کند چه کسی و چه خدمتی و به چه کسانی و به چه قیمتی بدهد. سیستم هم باید نظارت کند. من به عنوان پزشک باید مشخص کنم چه خدمتی ارائه می دهم و حاکمیت چه پولی را در ازای این خدمت می دهد. اگر من این خدمت را ارائه ندهم باید پاسخگو باشم. اگر سیستمی درست کنیم که هر تیمی از سلامت مسئول بخشی از جامعه باشد معنی است این خواهد بود که نه یتیمی، نه محرومی، نه فقیری از چشم حاکمیت دور نیست. ما همه را می بینیم و همه مسئول سلامت دارند. پاسخگو در قبال او است. بر اساس عدالت سهم هر کسی را خواهیم داد.

سوال: زمانی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودید خیلی توانستید در این زمینه جلو بروید.

پزشکیان: در شش ماه این پیشرفت را داشتیم.

سوال: در زمان وزارت نتوانستید این را پیش ببرید.

پزشکیان: زبان و نگاه مشترک ایجاد کردن بحث است. من در عرض شش ماه بدون اعتبار ۶۰۰ خانه بهداشت ساختم.

سوال: ۵۰ مرکز بهداشت هم بود.

پزشکیان: بله، همان مرکز بهداشت را در جایی که می خواستم ساختم. سخت افزاری بود و همه دیدند و فکر کردند که ما کار بزرگی کردیم، اما سالها در ایجاد زبان و نگاه مشترک کار کردیم. سالها در اتاق نشستیم و سر این که چگونه باید مدیریت کنیم بحث کردیم. کسی متوجه نشد و ارزشی برای این قائل نشد. این مهم تر از سخت افزار است. اندیشه است که اهمیت دارد. اگر خاطرتان باشد زمانی که وزیر شدم فرد فوت شده مردم را نمی دادند اما زمانی که داشتیم می آمدیم دیگر هیچ مریضی این گونه نبود که به بیمارستان برود اما نتواند بستری شود در بیمارستان هم کسی را بخاطر پول نگه نمی داشتیم. این کاری نبود که به سادگی اتفاق افتد. مجلس راضی شد قانون نوشت، سیستم هماهنگ شد، روسا دانشگاه هماهنگ شدند.

قانون برنامه سوم و چهارم را با هم مقایسه کنید، خیلی از نظر جهت گیری و نگاه در بهداشت و درمان با هم فرق دارد. در آنجا برون سپاری بود، این که به خصوصی و بازار بدهید، این سمت این بود که حاکمیت پاسخگوی سلامت است. زیرا انسان کالا نبود، انسان را نمی توان همانند بازار معامله کرد، نمی توانید جان یک انسان را نبینید چون پول ندارد. اگر آدمی نداشت و کس و کاری نداشت تحویل نگیرید. حاکمیت باید این را ببیند، نگاه ها عوض شده است.

در این قسمت از برنامه نیز دوربین دست خط با پسران دکتر پزشکیان و در رابطه با وی به گفتگو نشست.

سوال: با همسرتان در دانشگاه آشنا شدید. نمی خواهم کامتان را تلخ کنم اما از حادثه برای ما بگویید.

پزشکیان: حادثه که گفتنی نیست ماشین چپ شد و ....

سوال: چیزی در ذهن ندارید

پزشکیان: آن چیز که نباید اتفاق می افتاد، افتاد

سوال: بعد از این اتفاق ازدواج نکردید.

پزشکیان: یادآوریش هم تلخ است.

سوال: خدارحمتشان کند. بچه ها می گویند شما هم مادر بودید و هم پدر بودید، خیلی دوستتان دارند. از حاج خانم چیزی نمی خواهید بگویید.

پزشکیان: زندگی ما بر اساس اعتقاد بود. زندگیها اکنون تجملات و چشم و هم چشمی است، ما بر اساس اعتقادی که داشتیم ازدواج کردیم. در آن زمان هر دو دانشجو بودیم. پانصد تومان پول داشتم و با همان پانصد تومان ازدواج کردیم.

سوال: مهریه چه بود؟

پزشکیان: یکسری کتاب المیزان و یک جلد قرآن بود.

سوال: ایشان هم پزشکی می خواندند؟

پزشکیان: بله، در زمان تحصیل بچه دار شدیم. کار سختی بود. تازه انقلاب شده بود. با جریانهایی  که در دانشگاه ایجاد شده بودند باید سروکله می زدیم و دفاع می کردیم. هنوز انقلاب فرهنگی نشده بود. هم باید جنگ می رفتیم و هم درس می خواندیم.

ما مسئول اکیپهای اضطراری لشگر عاشورا بودیم. هر عملیاتی لشگر عاشورا می کرد ما بچه ها را جمع می کردیم و می بردیم به جبهه. و یا پشت جبهه پشتیبانی می کردیم،  طبیعتا در هر عملیاتی خانه نبودیم. سخت هم بود. پدر و مادر خانمم برای همسرم به تبریز آمدند. ساکن شدند. خیلی هم کمک کردند.

با سختیها پیش بردیم. بعد از این که جنگ تمام شد بحث سر این بود که ما بتوانیم مشکل مردم را حل کنیم و برای همین هم انقلاب کردیم. برای این که این کار را کنیم باید مهارت کسب می کردیم. وقتی در دانشگاه کار تمام می شد امکان نداشت در دانشکده و بیمارستان بمانم. به خانه می آمدم تا خانمم هم درس خود را بخواند.

بعد از اتمام جنگ برای درس وقت بیشتری گذاشتیم. در امتحانات کتبی من نفر دوم کشور و همسرم نفر اول شد. ایشان جراح زنان شدند و ما هم جراح قلب. من فوق تخصص قلب را در تهران ادامه دادم و ایشان هم در فوق تخصص نازایی ادامه دادند. در هر کاری که می کردیم بهترین بودیم. با چهار بچه کار سختی بود و تمام تلاشمان هم این بود که مشکل مردم را حل کنیم.

سوال: خدا رحمتشان کند، بعد از ایشان هم مسیر سختی را رفتید.

پزشکیان: اگر کسی در خانه باشد و بخواهد با بچه ها سروکله بزند باید طرف یکی را بگیرید. ما می توانستیم راحتتر با هم باشیم بدون اینکه این اختلافات ایجاد شود.

سوال: این نشان می دهد این عشق واقعی بوده است. بچه ها پزشکی نخواندند؟

پزشکیان: نه. هر چه دلشان خواست ادامه دادند. شیمی، فیزیک و کنترل برق خواندند.

سوال: رابطه با بچه ها چگونه است؟

پزشکیان: با هم دوست هستیم، بالاخره با هم صادق هستیم. خدا را شکر می کنم که بچه های من با این سختیها درست زندگی کردند. خیلی از بچه هایی که پدر و مادر دارند و این مشکلات را نداشتند، به این جا نرسیدند. خدا لطف کرد و من شاکرم، در این اوضاع و احوال دنیا، بچه ها سالم ماندند و دنبال دنیا نرفتند و در مسیری که خیلیها قرار می گیرند، قرار نگرفتند و در مسیر ساده زندگی کردند و این نعمت خداوند است.

سوال: نوه هم دارید؟

پزشکیان: بله. سه نوه دارم.

سوال: نوه ها شیرین ترند؟

پزشکیان: الان فرصت بیشتری برای رسیدن به بچه ها دارم. در زمان بچه های خودمان فرصت نمی کردیم. شاید اصلا متوجه بزرگ شدن بچه های خود نشدیم. با جنگ به اینجا رسیدیم. ساده نبود.

سوال: انس شما با قرآن و نهج البلاغه از کجا شکل گرفت؟

پزشکیان: بچه که بودیم به مسجد می رفتیم. در مهاباد که می رفتیم به مسجد و سینه زنی می رفتیم، در ارومیه و در هنرستان برخی از معلمان در این مسیر بودند. ارومیه فضا بازتر بود. قبل از انقلاب هم آنجا جایی بود که از هر سلیقه ای آنجا وجود داشتند از نظر فرهنگی. شهر آزادی هم بود و به هر چه می خواستید دست می یافتید. ما به آنچه داشتیم تعصب داشتیم.

در مدرسه معلمان ما را مسخره می کردند. مسلمانان و اسلام را مسخره می کردند و ما هم دعوا می کردیم. بعد فهمیدیم با دعوا نمی توان پیش رفت و در نتیجه به مطالعه پرداختیم تا منطقی پاسخ دهیم. من هر چه پول داشتم را کتابهایی هم چون کتابهای شهید مطهری، دکتر شریعتی کتابهای صدر اسلام و... خریداری می کردم. هر کتابی که آن زمان چاپ می شد را خریداری می کردیم.

سوال: کتابها را به این نیت خریداری می کردید که پاسخ آنها را بدهید.

پزشکیان: بله. دوست نداشتیم اعتقاد ما را زیر سوال ببرند.

سوال: موفق بودید؟

پزشکیان: همین مطالعات ما را به اینجا رساند، توانستیم علم وقدرت کسب کنیم و به آنها ثابت کنیم این اعتقاد ما است که ما را به اینجا رسانده است. ما عاجز نیستیم و این را نه دین و نه باور ما گفته است. به همین علت وقتی ازدواج کردیم هم همسرم و هم من تا درجه فوق تخصصی پیش رفتیم. همه مراحل را خواندیم و رفتیم، این گونه نبود که سهمیه بگیریم علی رغم این که آنها دوست نداشتند ما یاد بگیریم، یاد گرفتیم.

سوال: چه کسانی؟

پزشکیان: خیلی از کسانی که آن زمان استاد ما بودند. ما روی باور خود بودیم.

سوال: به لحاظ فکری با شما زاویه داشتند.

پزشکیان: زاویه داشتند و نمی خواستند ما یاد بگیریم. ما با چنگ و دندان تا اینجا رسیدیم. در جراحی دو بار هم نشده استادی بیاید و دست من را بگیرد که عمل کنم. با تلاشی که کردیم هم از لحاظ علمی، هم از لحاظ مهارتی و هم از جهت کاری پیش رفتیم. من و همسرم خودمان را جایی کشیدیم که کسی به ما نگوید شما سواد ندارید، نمی توانید. از نظر علمی در جایی قرار گرفتیم که بالاترین درجه علمی در مملکت است. ادعایی را نداریم که آنها دارند. هر کاری که آنها می گویند را می توانیم انجام دهیم و باید برای این مردم باشیم و تلاش کنیم این مملکت را به جایی برسانیم که لایقش است.

سوال: کلاس نهج البلاغه دارید؟

پزشکیان: برخی مواقع که تبریز هستم با بچه ها کار می کنیم که بیشتر به نفع خودم است چون هر بار مراجعه می کنید دید تازه ای نسبت به آن آیات و احادیث پیدا می کنید.

سوال: اهل ورزش هستید!

پزشکیان: بله

سوال: فوتبالی هم هستید؟

پزشکیان: هر چه گیرمان آید. دیروز والیبال بازی کردیم دستمان را شکستند.

سوال: در فوتبال قرمز یا آبی؟

پزشکیان: تعصب ما اکنون روی تراکتور است. همان تعصبی که به اعتقاد و آب و خاک خود داریم به منطقه خود هم همان تعصب را داریم.

سوال: به کدام رشته هنری علاقه مندید؟

پزشکیان: فرصت این را نداشتیم. یا درس خواندیم یا بحث کردیم یا جنگ رفتیم.

سوال: شما چرا مطب ندارید؟

پزشکیان: من معتقدم سلامت و پزشکی بازار نیست. نمی توان جان انسان را به بازار واگذار کرد.

سوال: الان شما یک متخصص خوب و شناخته شده هستید.

پزشکیان: در بیمارستان و جاهای دیگر فعالیت می کنم. من باید همواره در اختیار گروهی باشم که مسئولشان هستم. مطب و غیر مطب ندارد.

سوال: گفته بودید پزشکان متخصص ایران هفت برابر پزشکان متخصص امریکا درآمد کسب می کنند. درست است؟

پزشکیان: بله. مقایسه سرانه باید شود. سرانه بهداشت و درمان در آمریکا ۸ هزار دلار است. درآمد حداقل و حداکثر ۱۵۰ الی ۶۰۰ هزار دلار در سال است. این میانگین را در اینترنت جست وجو کنید به راحتی دست تان خواهد آمد.

سهم پزشک از ۸ هزار دلار در سال ۱۵۰ الی ۶۰۰ هزار دلار است که ۳۰ درصد را از آنها مالیات می گیرند. حساب کنید چه میزان می شود! ببینید پزشکان ما در بیرون چه اندازه درآمد دارند! در دولتیهای ما چه اندازه درآمد دارند. من الان می دانم در سیستم دولتی ما ۱۵۰ میلیون تومان تا ۱۹۰ میلیون تومان پول می ‌گیرند.

سوال: ماهیانه؟

پزشکیان: بله، ماهیانه است. این میزان را به سال برسانید و با دلار و درآمد پزشکان در امریکا مقایسه کنید. اگر با سرانه مقایسه کنید که بیشتر خواهد شد. سرانه بهداشت و درمان ما هزار دلار نمی شود. ۳۰۰، ۴۰۰ دلار است.

سوال: با این اوضاع زیرمیزی هم فراوان داریم.

پزشکیان: خصوصی را ببینید. چند نفر بالای میلیارد درآمد دارند در ماه. پول یک سال امریکا را عده ای در عرض یک ماه در ایران در می آورند.

سوال: مالیات چطور؟

پزشکیان: مالیات نمی دهند یا بسیار کم می دهند. این به دلیل نبود سیستم داده و اطلاعات است.

سوال: این شکاف هر روز بیشتر می شود.

پزشکیان: بله و ما هم دنبال آدم می گردیم. تا زمانی که اطلاعات دقیق و روشنی کسب نشود این مشکلات خواهد بود. من مسئول چه کسی هستم؟ آیا نباید یک جا جواب بدهم؟ اگر با من مشکل چیز دیگر داشته باشند گیر می دهند و اگر مشکلی نداشته باشند کاری به من و درآمد من ندارند.

سوال: حقوق از مجلس می گیرید؟

پزشکیان: من استاد تمام هستم و در خواب هم نمی دیدم این میزان پول دهند. یک بار در صداوسیما گفته بودم پولهای مفت زیاد می دهند. منظورم به مجموعه ای که ما هستیم بود. ما یا باید حقوق بگیریم یا کارانه کار کنیم. ما هم حقوق می گیریم و هم کارانه پول می گیریم. یعنی من اگر به اتاق عمل بروم یک درصدی از مبلغ را به من خواهند داد. جدای از حقوقی که می گیرم این کارانه هم هست. من الان ۱۱ میلیون حقوق می گیرم که در خواب هم نمی دیدم این میزان بدهند. اگر عمل کنم پول به حساب من می ریزند و هر چه بیشتر عمل کنم این بیشتر خواهد شد.با تعرفه هایی که در دولت وجود دارد راحت می توانم ۸۰ میلیون تا ۱۰۰ میلیون درآمد داشته باشم در دولتی.

سوال: چرا با این درآمدی که شما خدا را شکر می کنید برخی از پزشکان ناراضی هستند؟

پزشکیان: مشکل همین است . حاکمیت نباید کاری کند که کسی ۱۰۰ میلیون درآمد داشته باشد و دیگری یک میلیون درآمد داشته باشد.

سوال: بعد قصه حقوق های نجومی شود.

پزشکیان: این هم سیاسی است. این که تازه درست نشده است. اینها قوانینی است که در مجلس گذاشتیم.

سوال: برای من ناراحت کننده همین بود. چه در مورد حقوقهای نجومی چه در مورد املاک در شهرداری، نفراتی که آوردیم گفتند قانونی است. این چه قوانینی است؟

پزشکیان: این همان قوانینی است که می گویم چارچوب علمی ندارد. با این قوانینی که الان می نویسیم هم مشکل حل نمی شود. این کار کارشناسی می خواهد. برای این که چارچوب حقوقی بنویسید باید افراد کارشناس این کار را بخواهید و اقدام کنید. من الان با شعار و احساسات بگویم برای عده ای را قطع می کنم، بندی در آن می گذارند که فردا ده برابرش را کسب می کنند. اینها کار کارشناسی است. باید کسانی که علم این را دارند و زیر و بم این کار را بلد هستند، اقدام کنند. نه این که صدا بلند شد یک طرح دو فوریتی بنویسیم. با تصویب شدن این طرح چیزی حل می شود؟ این ساده نگاه کردن به مشکل و مسئله است.

سوال: مسئله دیگر درباره بیمه است که می گویند اگر چنین رقمی را ندهیم افراد خبره نمی آیند در دولتی کار کنند.

پزشکیان: وقتی روش را درست نمی رویم همین می شود. ما در بهداشت و درمان وقتی وزیر بودیم یا رئیس دانشگاه بودیم، می خواستیم اعمال قدرت کنیم تا سیستم را اصلاح کنیم و از افراد می خواستیم طبق چارچوب عمل کنند اهمیت به حرف ما نمی داد و تامین اجتماعی دو برابر پول می داد و به آنجا می رفت و به ریش ما می خندید. تامین اجتماعی قبول نمی کرد و با سپاه قرارداد می بست. با سپاه قرارداد نمی بست با نفت قرارداد می بست با نفت قرارداد نمی بست با ... . سیستم باید دست یک نفر باشد و ریل مشخص شود که اگر من تخلف کردم در هیچ جای دیگر نتوانم کاری کنم. وقتی من با شما مشکل پیدا می کنم و به راحتی می توانم با دیگری قرارداد ببندم دیگر نمی توانید من را در چارچوب و ریل نگاه دارید. اگر حاکمیت، حاکمیت کند و کسی که از چارچوب و ریل بیرون رفت نتواند کاری کند آن زمان همه سر خم می کنند.

در این بخش از برنامه دوربین "دست خط" به سراغ منطقه ای محروم در همین حوالی‌های نزدیک قم رفت.

سوال: چطور بعد این همه سال از انقلاب باز ما مناطق محروم داریم.

پزشکیان: من یک بار خدمت آیت الله جنتی رسیدم و همین بحث هایی که داریم بود. شورای نگهبان قوانینی که ما می نویسیم بعضا می نویسد که این خلاف شرع و یا خلاف قانون اساسی است. من سوالی پرسیدم و هنوز جوابی نگرفتم. یک بار نشد ما قانونی بنویسیم و شورای نگهبان بگوید این خلاف عدالت است. در صورتی که قوانین ما این اوضاع را به وجود آورده است، بی عدالتی، عدم تعادل را ایجاد کرده است.

همه پیامبران برای عدالت آمدند. من نمی توانم بپذیرم قوانینی که می نویسیم بر اساس عدالت است در حالی که باید شاخص هر کدام از اینها عدالت باشد. اینها بدون عدد و رقم نمی شود. قابل قبول نیست که ما در مملکت تصمیم بگیریم و عدالت شاخص اصلی نباشد. چون من با فلانی دوستم و فلانی با فلانی رابطه دارد....

سوال: در جایی گفته بودید مشکل مملکت از مجلس و دولت است و اگر راست می گوییم همان سفره ای که برای مردم پهن کردیم را برای خود پهن کنیم.

پزشکیان: این را حضرت علی (ع) در نامه خود به مالک اشتر می گوید. حضرت امیر، خدا و مردم را یک سو قرار می دهد و خودش، مالک و قوم و خویشان و دارودسته اش را سو دیگر قرار می دهد. می گوید هر کاری برای خود و قوم و خویشان و دارودسته ات انجام دادی برای مردم و خدا هم همان کار را بکن. اگر چنین نکنید ظلم کردید. مردم ببینند بنده سر سفره ای هستم که خودشان هستند ناراضی نمی شوند. الان می بینند من مشکلات خود را به راحتی حل می کنم و به آنها می گویم تحمل کنید او می فهمد. مردم زبان من را نمی فهمند بلکه رفتار من را می فهمند.

سوال: خیلی کلان تر گفتید. در جایی گفتید برخی از مشکلات به نظام بانکی بازمی گردد که شفاف نیست.

پزشکیان: بله. اگر داده درست شود مگر می شود پول مفت کسب کرد، رشوه گرفت؟

سوال: لوایح نظام بانکداری را دولت دادند یا هنوز نداده اند؟

پزشکیان: مشکل همان داده است. اگر سیستم را درست کنیم دیگر هر کسی از هر جایی نمی تواند کاری کند. چرا در مملکت ما همانند قارچ بانک روئیده است؟ چرا کشورهای دیگر این میزان بانک ندارند؟ چون دلالی می کنند و پول کسب می کنند. ربا به چه معنا است؟ این کاری که بانکها در مورد سود بانکی انجام می دهند اگر ربا نیست پس چیست؟

سوال: آقای پزشکیان به کار خیر برنامه چه کمکی می کنند؟

پزشکیان: همه کارهای ما خیر است. اگر کاری از دست من برآید جانی، مالی، لسانی، بدنی و... برای مناطق محروم دریغ نخواهیم کرد.

در این بخش از برنامه دوربین دست خط به سراغ یکی از دوستان آقای پزشکیان رفت؛ دوستی که در دانشگاه تبریز و در دولت هشتم باهم بودند.

سوال: معمولا نزد هر کسی که می رویم برای مهمان برنامه "دست خطی" می نویسند. آقای مهرعلیزاده برای شما چه نوشتند؟

مهرعلیزاده: آزادگی و اعتقاد عملی برادر عزیزم، جناب آقای دکتر پزشکیان، و نیز عمل او به باورهای اسلامی و تلاش او در نهج البلاغه  و شیوه و سیره ائمه اطهار در کنار پرتلاش بودن ایشان شخصیتی منحصر به فرد در ایشان ایجاد کرده است که امیدوارم با همین مشی و مرام بتواند همواره در خدمت نظام و انقلاب و مردم عزیز کشورمان باشد.

خدا کند این گونه باشد که ایشان می بینند.

سوال: در دانشگاه تبریز با هم آشنا شدید؟

پزشکیان: ما در دانشکده پزشکی بودیم و ایشان در دانشکده فنی بودند. آن زمان به خصوص قبل از انقلاب، تنها دانشکده ای بودیم که بچه مذهبیهای مستقل توانستند رای بیاورند. حتی انقلاب فرهنگی کشور از دانشکده پزشکی ما شروع شد. ما دانشگاه را بستیم و بعد دانشگاههای دیگر بستند. دعوا هم سر گروهکها بود که به دانشگاه آمدند. آقای رفسنجانی آمدند سخنرانی کند و اجازه ندادند و سخنرانی را برهم ریختند و ما هم دانشگاه را برهم ریختیم.

انقلاب کرده بودیم و شخصیتی از جمهوری اسلامی آمده بود. آن زمان شورای انقلاب همه کاره بودند ایشان و نگذاشتند سخنرانی کنند. این حرکت به ما برخورد. هر چند که رابطه ای هم با اینها نداشتیم اما از آن طرف این کار به ما برخورد.  دانشگاه را بستیم و گفتیم در مملکتی که حکومت آن اسلامی است به چه دلیل یک نماینده این نظام نتواند در دانشگاه حرف بزند.

سوال: کدام یک از وزرای بهداشت را می پسندید؟

پزشکیان: دکتر مرندی را هم سابقه بیشتری داشته و هم نگاه بیشتری به روستاها و شبکه و پیشگیری داشته است و هم دست ما را گرفته و کشیده و آورده است. زمان ایشان رئیس دانشگاه شدم علی رغم این که آن زمان آدم تند و به نظر خیلیها صریحی بودم. هر کسی تحلیلی از ما داشت و فرد آرامی نبودیم. ما را رئیس دانشگاه کردند. با همان نگاه بعد از آن پشتیبانی کردند.

سوال: زمان شما سیاستهای کنترل جمعیت می شد؟

پزشکیان: به این شدت نبود. به شدتی که ابتدا بود.

سوال: کار کارشناسی دقیق نشده بود؟

پزشکیان: مشکل ما الان هم آن طور که الان طرح می کنند نیست. مشکل نسل الان کشور ما بیکاری جوانان و عدم ازدواج و طلاق است. همین جوانان ازدواج کنند به شدت رشد جمعیت بالا خواهد رفت. چه اندازه از جوانان ما ازدواج نکردند؟

سوال: یا ازدواج کردند و بچه دار نمی شوند.

پزشکیان: برای این که کار ندارند و زندگی اینها نمی چرخد.

سوال: حضرت آقا گفتند کاری کنید جامعه اقناع شوند برای این حرکت.

پزشکیان: شما به جوانان بگویید ازدواج کنند. اگر تعادل بین منابع و مصارف نداشته باشیم و همین گونه می خواهیم رشد کنیم و برای جوانان کار درست نکنیم، درست نخواهد شد. الان پدر و مادر این جوانان پشت سرشان هستند.

بعد از فوت والدین، فرزندانی می مانند که پشتوانه ندارند و سن شغل آنها هم گذشته است، می خواهند چه کنند؟ خطر روز به روز بیشتر می شود و ما هم کاری نمی کنیم. حالا هر روز می گوییم ازدواج کنند، اگر ازدواج کنند بچه را چه کنند؟ مگر می توانند ازدواج کنند. از طرف دیگر ساده زیستی را از مردم گرفتیم و چشم و هم چشمی را آوردیم. دعوا سر این است که چه کسی پول بیشتر کسب کند. علی رغم این همه پولی که به من می دهند ناراضی هستم. چرا؟

این ساختاری که از نظر فرهنگی درست شده است باید بررسی شود. مسئولین فرهنگی و روحانیت باید به این مسئله فکر کنند. با بگیر و ببند و امر و نهی درست نمی شود. فرهنگ باوری در دل و درون من است. اگر در درون من نباشد، با زور به راهی که شما می خواهید من نمی روم. باید از درون خود بپذیرم که باید این گونه باشم که شما می خواهید و شما راست می گویید.

دست خط دکتر پزشکیان: بسم الله الرحمن الرحیم همچو آینه مشو محو جمال دگران، از دل و دیده فرو شوی خیال دگران، در جهان بال و پر خویش گشودن آموز که پریدن نتوان با پر و بال دگران آتش از ناله مرغان حرم گیرو بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران، با آرزوی توفیق و سربلندی برای ملت ایران و موفقیت برای برادران و خواهران و دست اندرکاران برنامه.

به گزارش ایسنا، این‌ بخشی از سخنان آیت الله محمد یزدی، رییس شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است که ۹ روز پیش از برگزاری بازی تیم‌های ملی ایران و کره جنوبی مطرح و باعث ایجاد حاشیه‌هایی پیرامون این بازی شد؛ سخنانی که واکنش‌های زیادی از سوی مردم و برخی چهره‌های سیاسی داشت.

همانند بسیاری موارد، اولین واکنش از سوی علی مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی نشان داده شد. او فردای آن روز در نامه‌ای خطاب به آیت‌الله یزدی رویکرد وی درباره مسابقه فوتبال ایران و کره جنوبی را غیرقابل هضم دانست و گفت که چنین اظهاراتی، عده‌ای را از دین گریزان می‌کند و انسان را به یاد اقدامات کلیسای کاتولیک در قرون وسطی می‌اندازد.

مطهری با بیان اینکه ابراز حساسیت بیش از حد نسبت به این موضوع، امری ضد تبلیغ دین به شمار می‌رود، خطاب به آیت‌الله یزدی تصریح کرد: فرضا مردم برای گلی که ایران به کره جنوبی بزند خوشحال شوند و عده‌ای ابراز شادی کنند. آیا این امر به معنی خوشحالی و شادی برای شهادت امام حسین علیه السلام و هتک حرمت و اهانت به ساحت سیدالشهداست؟ علاوه بر این که مردم در چنین موقعیت‌هایی به خوبی می‌دانند که چگونه رفتار کنند و چندین  سال پیش شبیه این اتفاق برای مسابقه تیم استقلال تهران و دالیان چین افتاد و تماشاگران رفتار قابل ستایشی داشتند.

بعد از انتشار این نامه، منصور ارضی واکنش شدید اللحنی در مراسم شب سوم ماه محرم در مسجد ارگ داشت. او در منبری که برای رثا و ذکر مصیبت امام حسین(ع) و یارانشان برپا شده بود، در جمع عزاداران و عاشقان حسینی در این باره گفت: بمیرند آنهایی که هر غلطی که بخواهند بر زبان جاری می‌کنند. از بس که حرام خورده‌اند، الان هم می‌خواهند شب تاسوعا جوان‌ها را بکشانند؛ میدان کربلا را رها کنید، بیایید میدان بازی! نقشه‌ها زیاد است. شما مردم باید بیدار باشید. شما هر کدام اعتراض کنید، آرام‌آرام می‌فهمند. دنبال درگیری هستند. اگر حزب‌الله خشمگین شود، همه‌شان را نابود می‌کند.

شاید حساسیت‌ها زمانی بیشتر شد که حسین الله کرم در صفحه اینستاگرام خود فراخوانی برای برگزاری راهپیمایی اعتراضی و اعلام انزجار از برگزاری مسابقه فوتبال ایران و کره جنوبی بعد از نماز جمعه تهران منتشر کرد و این به معنای ورود انصار حزب الله به موضوع بود.

این راهپیمایی توسط آنها ابتدا تحت عنوان حمایت از امر به معروف و نهی از منکر تا میدان فلسطین برگزار شد اما در پایان، الله کرم بیانیه‌ای تهدیدآمیز قرائت کرد. او گفت که خود به سفارت کره جنوبی رفته و خواسته بازی یا برگزار نشود یا در جای دیگری برگزار شود.

الله کرم در این بیانیه تاکید کرد که این بازی بسترساز حرمت شکنی عاشوراست و نگران است عاشورای ۸۸ در بازی ایران و کره تکرار شود. در عین حال از قوه قضاییه خواست با کسانی که بسترساز تصمیم برگزاری بازی هستند، برخورد شود و اگر حرمت‌شکنی انجام گیرد، مسئولان قوای سه گانه باید پاسخگو باشند و به دلیل عدم پیشگیری و بی‌توجهی به طرح‌های حزب‌الله باید استعفا کرده یا از کار برکنار شوند.

پیش از برگزاری این راهپیمایی که شرکت‌کنندگان در آن حدود ۵۰ نفر بودند، آیت‌الله محمدعلی موحدی کرمانیخطیب نماز جمعه تهران نیز برای برگزاری این مسابقه فوتبال در تریبون نماز جمعه شرط گذاشت و گفت که اگر قرار است شب عاشورا مسابقه فوتبال برگزار شود، دقت کنید که فضای مسابقه باید صد درصد عاشورایی و کربلایی باشد، در و دیوار آنجا باید سیاه پوش شود، تمام فضا سیاه پوش شود و فریاد یا حسین از میان جمعیت پیوسته بلند شود.

بعد از آن عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور نیز نسبت به مسئله موضع گیری کرد و گفت: باید تلاش کنیم تمام دست‌اندرکاران اعم از بازیکنان، لیدرها، رسانه‌ها و... رفتار و اقداماتشان به گونه‌ای باشد که مشکلی پیش نیاید چرا که برای ما اصل، اعتقادات دینی مردم است و نباید طوری باشد که مردم برنجند.

وی تاکید کرد: ناجا موظف شده تمهیدات لازم را برای برگزاری هرچه بهتر این دیدار انجام دهد.

عصر روز یکشنبه و در جلسه هیئت دولت، وزیر کشور گزارشی در مورد هماهنگی‌های بعمل آمده برای برگزاری این مسابقه فوتبال با حفظ شئونات اسلامی و حرمت ایام عزاداری به اعضای کابینه ارایه کرد و اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور در این خصوص گفت: همگان شاهد خواهند بود که جای جای این سرزمین بزرگ، تجلی‌گاه عاشقان و شیفتگان حسینی خواهد شد.

تمام این مسائل در حالی مطرح شد که پیش از آن مسئولان ورزشی کشور، وزیر ورزش و جوانان و مدیر تیم های ملی فوتبال ایران تلاش‌های زیادی برای تغییر تاریخ این بازی و یا جابه‌جایی میزبانی آن داشتند به طوری که گفته شد تاج، رییس فدراسیون فوتبال به سوئیس و مالزی رفته و با مسئولان مربوطه دیدار و گفت‌وگو داشته است. مکاتباتی نیز با فدراسیون فوتبال کره انجام شد اما چون فردای روز بازی ایران و کره «فیفا دِی» محسوب نمی‌شود، نتوانستند بازی را بعد از روز تاسوعا یا پیش از آن برگزار کنند.

سید حسین هاشمی استاندار تهران نیز در اظهاراتی به این موضوع واکنش نشان داد و ضمن تاکید بر حفظ شئون عزاداری سید و سالار شهیدان، گفت که در گذشته نیز سابقه برگزاری دیدار فوتبال در ایام سوگواری را داشته‌ایم که اتفاقا عزاداری باشکوهی در ورزشگاه آزادی توسط مردم شکل گرفته بود.

شب برگزاری بازی و در شب تاسوعا، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز به موضوع ورود کرد و در حساب توییتری خود نوشت: با نام حسین جنگیدن برای ما تازگی ندارد. فردا هم‌نوا با ملکوتیان با ذکر حسین برای ایران می‌جنگیم.

به گزارش ایسنا، بازی فوتبال ایران و کره جنوبی در قالب رقابت ‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، شامگاه سه‌شنبه و در شب عاشورای حسینی با وجود تمامی حواشی که برخی سیاسیون برای آن ایجاد کردند با حضور تماشاگران سیاه‌پوش برگزار شد.

حاضرین در ورزشگاه پرچم‌هایی با مضامین عاشورایی در دست داشتند و پرچم ۲۰۰۰ متری ایران و دو پرچم ۶۰۰ متری "لبیک یا حسین" و "یا ابوالفضل العباس" نیز به اهتزاز در آمد.

عزاداران حسینی که از ابتدای ورود به استادیوم، پیش از آغاز بازی همراه با مداحان اهل بیت، یک صدا به سوگ سرور شهیدان نشسته بودند، در بین دو نیمه نیز فریاد یا حسین(ع) سر دادند و حسینیه هشتاد هزار نفری آزادی را خلق کردند.

این بازی با تمام حواشی که چند روزی دست‌اندرکاران ورزشی و هواداران بی‌شمار فوتبال در ایران را به خود مشغول کرده بود با اوصافی که گفته شد برگزار شد اما شاید ضرورت دارد که این امر کمی دقیق‌تر از سوی مسئولان و سیاستمداران کشور مورد بررسی قرار گیرد تا از ایجاد اینگونه حساسیت‌ها و تنش‌ها در سطح جامعه و نزد افکار عمومی جلوگیری شود.

خبرنگار ایسنا- مرجان سادات احمدی