به گزارش ایسنا، فائزه مردانی، مدرس دانشگاه بولونیا در یادداشتی که در روز درگذشت آنا وانزان نوشته عنوان کرده است: «آنا وانزان، ایران‌شناس، اسلام‌شناس و مترجم سرشناس و گرانقدر ایتالیایی، صبح پنجشنبه(چهارم دی‌ماه) جهان را واگذاشت و رفت تا میراث ارزشمند عمری پرتلاش، در راستای شناخت فرهنگ و ادب ایران، گنجینه‌ای بماند پربار برای امروزیان و فرداییان.

استاد اسلام‌شناسی و ادبیات فارسی با دکترا در مطالعات خاور نزدیک از دانشگاه نیویورک یونیورسیتی، از نخستین پژوهشگرانی بود که در حیطه ایران‌شناسی به ادبیات معاصر و به ویژه ادبیات زنان پرداخت و نویسندگان زن ایران را در دهه ۹۰ میلادی به خوانندگان ایتالیایی شناساند. نزدیک به چهار دهه با نیرویی خستگی‌ناپذیر تعداد بسیاری از رمان‌های ارزشمند نویسندگان معاصر ایران را به زبان ایتالیایی ترجمه کرد و حاصل آخرین تلاش‌هایش رمان‌هایی چون «بوف کور» صادق هدایت، «سووشون» سیمین دانشور و «دایی جان ناپلئون» ایرج پزشکزاد بود که آخرینش همین چند هفته پیش در انتشارات بریوسکی چاپ شد و به کتابفروشی‌ها رسید.

پرشتاب می‌نوشت و پرشتاب می‌رفت، ایران و گفتن و شنیدن از ایران را عاشقانه دوست می‌داشت و از هر تلاشی در جهت شناسایی کشوری که وطن دومش بود بهره می‌گرفت. این عشق و این باور، انگیزه ده‌ها جلد پژوهش، بررسی، نقد و ترجمه از زبان فارسی به زبان ایتالیایی شد. افسوس که نشد در زمان حیاتش، بزرگداشتی شایسته این همه عشق و این همه تلاش فروتنانه انجام گیرد و صد افسوس که نشد دوباره در کافه کوچک کتابخانه بزرگ شهر بولونیا روبه‌روی هم بنشینیم و او با فارسی شیرینش از ترجمه‌ها و پروژه‌های تازه‌اش پرشتاب سخن بگوید.

یادش عزیز و ماندگار خواهد ماند.»

همچنین ناهید نورزی، مترجم و مدرس دانشگاه بولونیا سال ۱۳۹۶ در یادداشتی به بررسی سفرنامه ایران آنا وانزان با عنوان «سیری عاطفی در ایران» پرداخته است.

او در بخش‌هایی از  این یادداشت که متن کاملش در پایگاه اطلاع‌رسانی شهر کتاب منتشر شده نوشته است: «آنا وانزان، سفرنامه فارسی. سیری عاطفی در ایران، انتشارات ایل مولینو، بولونیا ۲۰۱۷

Anna Vanzan, Diario persiano. Viaggio sentimentale in Iran, il Mulino, Bologna ۲۰۱۷.

آنا وانزان (Anna Vanzan)، استاد دانشگاه میلان در گفت‌وگویی که با اینجانب داشته گفته بود که مطالعات ایران‌شناسی‌اش را تقریباً تصادفی پیش گرفته ولی در همان نگاه نخستین شیفته ایران شده بود؛ شیفتگی‌ای که هنوز ادامه دارد و حتی در طول زمان قوی‌تر هم شده است. (۱)

 زمینه اختصاصی پژوهش‌های آنا وانزان بیشتر درباره‌ مطالعات ادبیات زنانه است. وی ترجمه‌های قابل توجهی از نویسندگان زن ایرانی به زبان ایتالیایی انجام داده است که به عنوان مثال از رمان شهرنوش پارسی‌پور، «زنان بدون مردان» می‌توان نام برد. آنا وانزان تالیفات متعددی نیز دارد که چهار مورد از آن‌ها را برمی‌شمریم: «دختران شهرزاد. نویسندگان زن ایرانی از قرن نوزدهم تا به امروز»؛ «شیعیان»، «زن و باغ در دنیای اسلامی» و «بهارهای صورتی‌فام. انقلاب‌ها و زنان در خاورمیانه».

چندی پیش سفرنامه‌ای از آنا وانزان به چاپ رسیده است که در این فرصت می‌خواهیم از نزدیک نگاهی بر آن بیاندازیم.

سفرنامه‌ها و خاطرات‌نویسی درباره‌ ایران سابقه وسیعی دارند و ایرانیان با نام‌های زیادی از سفرنامه‌نویسان غربی نیز آشنا هستند. از نویسندگانی که در مورد ایران مطالبی نوشته‌اند، به زبان ایتالیایی هم ترجمه شده‌اند مثل: بایرون (۲)، شاردن(۳)، فوکو (۴)، فلوبر (۵)، تاوِرنیه (۶)، گوبینو (۷)، نروال (۸)، شوایتزر (۹)، استارک (۱۰) و کاپوشینسکی (۱۱). در میان این نویسندگان، ایتالیایی‌های سفرنامه‌نویس یا خاطره‌نویس کم نیستند، به عنوان نمونه پیترو دِلّا والّه (۱۲) از قرن هفدهم میلادی، آنجلو لِگرنسی (۱۳) از قرن هفدهم ـ هجدهم، گائِتانو اُسکولاتی (۱۴)، فیلیپّو دِ فیلیپّی (۱۵) از قرن نوزدهم و چِزاره براندی (۱۶) از قرن بیستم. که البته همه‌ این آثار صرفاً سفرنامه نیستند، یا به عبارتی لزوماً نویسندگانش سفر فیزیکی به ایران نداشته‌اند ولی می‌توان از آن‌ها به عنوان مسافران ذهنی و یا تخیلی یاد کرد، به عنوان مثال کریستینا کامیو (۱۷) از قبیل آن‌هاست. در قرن بیست‌ویکم از خاطره‌نویسان و مولفین ایتالیایی متعددی می‌توان نام برد که البته بازتاب مسائل اجتماعی، سیاسی و مردم‌شناسی، شاید بی‌غرضانه، پررنگ‌تر از وجوه دیگر جلوه می‌کند. مناسب است نام برخی از آن‌ها که اکثراً روزنامه‌نگار و گاه تاریخ‌نگار هستند، برشمرده شود: لیلّی گروبِر (۱۸)، مارچلّا کروچه (۱۹)، رِنتسو گوئولو (۲۰)، آلبرتو نگری (۲۱)،  السّاندرو پلّه گَتّا (۲۲)، آنتونلّوساکِّتّی (۲۳)،  باربارا نپیتلّی و چِزارینا تریلّینی (۲۴)، آلبرتو زانکوناتو (۲۵)...

آنا وانزان از میان این مولفین از آن‌جا که ایران‌شناس است، با عمق و ادراک ویژه یک محقق، ولی به زبانی ساده، به مسائل گوناگون هنری، تاریخی، مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی پرداخته است و همان‌طور که از عنوان کتاب برمی‌آید، احساس و عاطفه خاص بر نوشته‌هایش جریان دارد که دلبستگی وی را نسبت به ایران و ایرانی‌ها نشان می‌دهد. طبیعتاً این دلبستگی او را وامی‌دارد تا به نکته‌های انتقادی و به مشکلات جامعه به ویژه پیرامون زنان هم اشاراتی داشته باشد و امیدوار است که کم‌کم این معضلات رفع شوند همان‌طور در سال‌های اخیر، به گفته وی، ایران به بهبودی‌های قابل توجهی دست یافته است.

کتاب با پیش‌درآمدی کوتاه که در آن به پیش‌نظرهای منفی و کلیشه‌ای غربیان بر ایران اشاره دارد و بر پیچیدگی و تناقضات این کشور تأکید می‌کند، آغاز می‌شود. آنا وانزان تلاش دارد طرح کتابش را بر اساس شناساندن ایران و فرهنگ و هنر و مردمش به منظور زدودن ابرهای تیره ابهام و کج‌فهمی از دیدگان خارجی‌ها بچیند.

فصل اول که بخش گسترده‌ای از کتاب را تشکیل می‌دهد، بر شهر تهران متمرکز است. ابتدا نویسنده دلایل تاریخی پایتخت شدن شهر را توضیح می‌دهد و بعد به معماری دوره قاجار می‌پردازد، از جمله کاخ گلستان و دیگر اماکن قاجاریه. سلیقه هنری این سلسله به نظر وی قابل تحسین نیست. پس از این موضوع به تاریخ ساختمان سفارت ایتالیا و چگونگی اخذ آن از خانواده فرمانفرما به‌ویژه شخص فیروز میرزا اشاره می‌کند.

بخش دیگر از این فصل به پارک‌های شهر اختصاص دارد که نویسنده آن را به «شُش‌های سبز» تهران (اصطلاحی که برای جنگل‌های آمازون استفاده می‌شود) تشبیه می‌کند و در عین حال مکانی است که به نظر وی جوانان فرصت تنفس عاطفی و تفریحی هم پیدا می‌کنند. سپس به مترو تهران می‌پردازد و آن را زیبا و منظم و فضادار توصیف می‌کند. در بند بندهای این کتاب همیشه راهی بر مسائل اجتماعی باز می‌شود و در مترو، زنان فروشنده در واگن‌ها نظر نویسنده را جلب می‌کنند و یکی از مسائلی که جلوه گر می‌شود، مصرف‌گرایی ایرانی‌هاست.

مقصد بعدی آنا وانزان بهشت زهراست و در این بخش نیز تاریخچه این مکان به‌ویژه در ارتباط با انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، وجود مرقد آیت‌الله خمینی و توجه شیعیان به امامزاده‌ها شرح داده می‌شود.

از میان آثار معماری تهران پل طبیعت نظر مثبت نویسنده را برای ویژگی منحنی بودن و کارایی آن در برآوردن چند هدف با یک پروژه جلب می‌کند و طبیعتا این‌که معمار آن زن جوانی است و طرح آن به همت شرکتی ایتالیایی به انجام رسیده است، برای محققی ایتالیایی که در زمینه زنان کار کرده «غرورانگیز» است...

او در بخش دیگری از یادداشتش نوشته است: ... نویسنده از کافه‌شاپ‌های تهران نام می‌برد و خاطرنشان می‌کند که به عنوان مثال کافه‌هایی هستند که در آن کتاب‌فروشی و یا گالری عکس و نقاشی و مجسمه و دیگر آثار هنری موجودند که برای جوانان جذابند و برخی از این گالری‌ها را خانم‌ها اداره می‌کنند.

وانزان هم مثل همه سفرنامه‌نویسان خارجی پیرامون حجاب سخنانی دارد و تاریخچه اجباری شدن آن را چه در گذاشتن چه در برداشتن آن توضیح می‌دهد... 

بخش دیگر از کتاب نگاهی‌ است به هنرهای معاصر و موزه‌ها و گالری‌ها و نویسنده یادآوری می‌کند که صحنه هنری ـ فرهنگی ایران در دهه‌های اخیر خیلی پرجنب و جوش و قوی‌ است...

نویسنده سپس درباره موزه ملی تهران می‌نویسد که به نقل از وی میزبان آثار ادوار مختلف تاریخ ایران است و جنبش‌های هنری و اثرهای باستانی و فرهنگی ایران را به نحو احسن معرفی می‌کند. وانزان همچنین موزه رضا عباسی و کلکسیون مینیاتورهایش را تحسین می‌کند. او از موزه جواهرات تهران نیز یاد می‌کند و آن را چشم‌گیر و باارزش می‌خواند و البته از داستان الماس کوه نور هم که بعدها به ملکه ویکتوریا تعلق پیدا کرد، چند سطر می‌نویسد. سپس بندهایی از کتابش را به موزه بلور و کاشی و نیز موزه سینما اختصاص می‌دهد و از تاریخچه آن‌ها می‌نویسد. جلوتر نویسنده به هنر سینما و موفقیت‌های آن به ویژه در خارج از ایران با فیلم‌های کیارستمی، مخملباف، بیضایی، بنی‌اعتماد و میلانی می‌پردازد و درباره این‌که چرا این کارگردانان در داخل ایران به اندازه‌ای که باید و شاید استقبال نمی‌شوند، بحث می‌کند.

شهر تهران به گفته نویسنده در مورد هنر هم مثل خیلی موارد دیگر فقط یک پایتخت نیست بلکه نقش تمامیت یک کشور را بازی می‌کند. هنرمندان جوان برای مطرح شدن حتما باید هنرشان را در این شهر به نمایش بگذارند تا به مراحل بعدی عرضه در گالری‌های دوبی، ابوظبی و سپس استانبول برسند و بعدتر به سوی کشورهای غربی راه پیدا کنند. وانزان می‌گوید ایران همیشه به دنیای خارج‌ روی داشته و دارد تا در جریان جنبش‌های هنری دنیا باشد و از تازه‌ها بی‌خبر نماند.

وانزان در جایی دیگر از کتابش از خصوصیت ذاتی ایرانی‌ها در باز بودن‌شان به سوی فرهنگ‌های دیگر و تاثیرپذیری می‌نویسد، ولی می‌افزاید که این وام گرفتن‌ها که به نظر او تقریبا در همه هنرهای ایرانی دیده می‌شود، به معنی فراموش کردن فرهنگ بومی نیست، چرا که آن هنرهای ملهم معمولا به شکل ایرانی‌اش عرضه می‌شوند. این سخنان آنا وانزان را البته پیش‌تر السّاندرو بائوزانی، ایران‌شناس و اسلام‌شناس برجسته ایتالیایی به نحو دیگری بیان کرده بود.

آن‌جا که می‌گفت ایران همیشه خود را با فرهنگ‌های دیگر وفق داده است ولی هرگز نه تنها هویت خود را فراموش نکرده بلکه هنر دیگر اقوام را در خود حل کرده و به آن فرمی ایرانی داده است (۲۶).

وانزان در مورد تاکسیران‌ها هم نوشته است. وی معتقد است که از طریق آن‌ها می‌توان چهره‌های مختلف ایرانی‌ها و گرایش‌های سیاسی ـ اجتماعی ایران را شناخت ولی نقطه مشترک آن‌ها و در نتیجه همه‌ مردم ایران در عِرق ملی‌گرایی‌ است و بر محور میهن‌دوستی می‌گردد.

روی هم رفته در جاهایی که آنا وانزان از برخی ویژگی‌های ایرانی‌ها خرده می‌گیرد، با ظرافت و احتیاط تمام آن‌ها را شبیه عادات و خلق ایتالیایی‌ها می‌داند، و با این تشبیه‌سازی گویی تلاش دارد در عین این‌که واقعیات را می‌گوید، دل ایرانی‌ها را نرنجاند.

از کنار و گوشه کتاب مسائلی مطرح می‌شود که دانستن آن برای ایرانی‌ها به منظور خودشناسی در آینه واقع‌بین دیگران مفید است. به قول معروف: «دشمن می‌خنداند و دوست می‌گریاند»، و نباید منتظر بود که فقط ذکر طوطی‌وار «هنر نزد ایرانیان است و بس» را شنید و آینه‌ای را که با خلوص کم و کاستی‌های‌مان را نشان می‌دهد و نسبت به ذهنیت ما اندیشه‌ای دیگرگونه دارد، شکست، چرا که شناخت نقص، راه نزدیکی به کمال را هموار می‌سازد. خوشبختانه در ایران(البته به ندرت) پیش می‌آید که این نوع تعمق صورت گیرد و مثال بارزش می‌تواند کتاب «جامعه شناسی خودمانی» از حسن نراقی باشد.

آنا وانزان ایران را بهشت کتاب‌دوستان می‌داند و از افزایش ناشران زن ایرانی در سه دهه اخیر ابراز خرسندی می‌کند و می‌افزاید که رد سلیقه و هنر زنان را همچنین می‌توان در جنس‌های مرغوب کاغذها، گرافیک و جلدهای زیبای کتاب‌ها (که آن‌ها هم البته آثار هنری محسوب می‌شوند)، یافت...

در بخش‌های پایانی کتاب نویسنده از سفرش به کویر ایران روایت می‌کند و بر شهرهایی که در آن واقعند متمرکز می‌شود. وی از قنات‌ها، باغ‌ها، بادگیرها و خانه‌های سنتی کاشان و حمام فین می‌نگارد و البته تاریخچه آن را فراموش نمی‌کند. بعد نوبت یزد می‌رسد و از مسجد و آتشکده  و زرتشتیان و برج سکوتش می‌نویسد و دین زرتشتی را کمی شرح می‌دهد. سفر نویسنده را به کرمان و بم و دیگر شهرها می‌برد و فرصتی دیگر پیش می‌آید که مروری بر گوشه‌ای از تاریخ و جغرافیا و هنر ایران شود. مقصد بعدی شیراز است و تاریخی که در آن استنشاق می‌شود، طبیعتا تخت جمشید، نقش رستم و آرامگاه کوروش کبیر مباحث دیگر این سفرنامه‌اند و به ویژه از کوروش به عنوان امپراتوری انسان‌دوست تقدیر می‌شود...

شیراز شهر حافظ و سعدی هم هست و نویسنده بر اهمیت این دو شاعر برای شیراز و ایران تاکید می‌کند...

سفر بعدی به جنوب ایران است جایی که در آن به گفته وانزان شیعیان و اهل سنت در کنار هم زندگی می‌کنند. وی از بوشهر و تعزیه‌اش هم می‌نویسد و حضور فعال زنان در این مناسک مذهبی را برآمده از تجارب جنگ ایران و عراق می‌داند که در طول آن مجبور شدند آستین‌های‌شان را بالا بزنند تا جای خالی مردان‌شان را که پشت سنگر مشغول دفاع یا شهادت بودند، هم در خانه و هم در کار و عمران معاش پر کنند. وانزان همچنین این زنان جنوبی را با زنان بازمانده از حادثه عاشورا مقایسه می‌کند که عقاید شیعی را بعد از شهادت خاندان امام حسین(ع) در غیاب مردان‌شان زنده نگه داشتند.

مقصد بعدی نویسنده به اصفهان است و به ویژه معماری دوران صفوی، حضور ارمنی‌ها و یهودی‌ها و مسائل دیگر مربوط به این شهر زیبا، به شرح و توصیف نسبتا مفصل درآمده است.

آنا وانزان در خاتمه کمی راجع‌به آشپزی ایرانی هم می‌نویسد و خاطرنشان می‌کند که غذاهای ایرانی خیلی لذیذ هستند ولی متاسفانه نه در رستوران‌ها.

کتاب با تمرکزی بر کوه دماوند و داستان باستانی‌اش به پایان می‌رسد. جمله‌ پایانی آنا وانزان باید برای ایرانیان خوشایند باشد: «نفرتی که نسبت به ایران در برخی محافل آمریکایی مانند ماری می‌خزد این خطر را در پی دارد که ما همه را به پرتگاه سقوط بکشاند. تا آن‌جایی که به من مربوط می‌شود و تنها کاری که از دست من برمی‌آید این است که به شناساندن و اشاعه فرهنگ این کشور خارق‌العاده‌ای که بسان کشور خودم دوستش دارم، ادامه دهم.»

[۱] NOROZI N.,Intervista a Anna Vanzan sulla sua attività di studiosa e traduttrice di letteratura persiana contemporanea, in "Quaderni di Meykhane", IV (۲۰۱۴), pp. ۱-۴.

[۲] BYRON R., La via per l'Oxiana, Adelphi, Milano ۱۹۹۳.

[۳] CHARDIN J., Da Parigi alla Persia, Medusa edizioni, Napoli ۲۰۰۵.

[۴] FOUCAULT M., Taccuino persiano, (a cura di Renzo Guolo e Pierluigi Panza), Guerini, Milano ۱۹۹۸.

[۵] FLAUBERT G., Viaggio in Oriente, Mancosu, Roma ۱۹۹۳.

[۶] TAVERNIER J.B, Viaggi nella Turchia, nella Persia e nelle Indie, Bologna, Gioseffo Longhi, ۱۶۹۰

[۷] GOBINEAU A, Viaggio in Persia ( a cura di Vahramian H), Medusa, Milano ۲۰۰۳.

[۸] NERVAL G., Viaggio in Oriente, Einaudi, Torino ۱۹۹۷.

[۹] SCHWEIZER G., I Persiani Da Zarathustra A Khomeini, Garzanti, Milano ۱۹۸۶.

[۱۰] STARK F., La valle degli assassini, Guanda, Milano ۲۰۰۳.

[۱۱] KAPUSCINSKI R., Sha-in-sha, Feltrinelli, Milano ۲۰۱۰.

[۱۲] DELLA VALLE P.,Viaggi di Pietro Della Valle il Pellegrino, In Lettere familiari all'Erudito suo amico Mario Schipani, Baglioni, Venezia ۱۶۲۱.

[۱۳] LEGRENZI A., ll Pellegrino Nell'Asia, Cioè Viaggi Del Dottor Angelo Legrenzi Fisico, e Chirurgo, Cittadino Veneto, Con i Ragguagli dello Stato della Santa Città di Gerusalemme, Bethelemme, Nazareth, e altri luoghi Santi, e Città Marittime, Vol ۲, Venezia, ۱۷۰۵ .

[۱۴] OSCULATI G., Note di un viaggio nella Persia e nelle Indie Orientali, Tipografia Luca Corbetta, Monza ۱۸۴۴.

[۱۵] DE FILIPPI F., Note di un viaggio in Persia, G. Daelli & C. Editori, Milano,۱۸۶۵.

[۱۶] BRANDI C., Persia mirabile, Einaudi,Torino ۱۹۷۸.

[۱۷] CAMPO C., Il flauto e il tappeto, Rusconi, Milano ۱۹۷۱.

[۱۸] GRUBER L., Chador.Nel cuore diviso dell'Iran, Rizzoli, Milano ۲۰۰۵.

[۱۹] CROCE M., Oltre il Chador. Iran in bianco e nero, Medusa, Milano,۲۰۰۶.

[۲۰] GUOLO R., La via dell'Imama. L'Iran da Khomeini a Ahmadinejad, Laterza, Bari ۲۰۰۷.

[۲۱] NEGRI A., Il turbante e la corona, Marco Tropea Editore, Milano ۲۰۰۹.

[۲۲] PELLEGATTA A., Taqiyya. Alla scoperta dell'Iran, FBE, Milano ۲۰۰۹.

[۲۳] SACCHETTI A., Misteri Persiani, Infinito, Modena ۲۰۰۹; SACCHETTI A., Trans-Iran, Infinito, Modena ۲۰۱۲.

[۲۴] NEPITELLI B.; TRILLINI C.; Le rose e il chador. Iran, viaggio nel paese gentile, FasidiLuna, Bari ۲۰۱۱.

[۲۵] ZANCONATO A., L'Iran oltre l'Iran. Realtà e miti di un paese visto da dentro, Castelvecchi, Roma, ۲۰۱۶.

[۲۶] BAUSANI A., Iran e la sua tradizione millenaria, ISIAO, Roma ۱۹۷۱.

دکتر هاله بوستانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دانشگاه گیرنه در قبرس شمالی از پردیس‌های بین‌المللی دانشگاه آریزونا آمریکا است.این دانشگاه با دانشگاه‌های مطرح آمریکایی قرادادهای چند ساله امضا می‌کند و به عنوان پردیس همان دانشگاه آمریکایی فعالیت می‌کند که با تغییر قرارداد شرایط تحصیلی نیز متفاوت می‌شود.

وی ادامه داد: در این دانشگاه تمامی رشته‌ها از جمله پزشکی و مهندسی ارائه می‌شود.

وی با اشاره به اولین روز شیوع کرونا در شهر گیرنه گفت: یک روز در ماه مارس زمانی که سر کلاس بودم، ایمیلی به تمامی شهروندان فرستاده شد که در آن به مردم اطلاع داده شد اولین مورد ابتلا به کرونا در شهر مشاهده شده است. در ایران وزارت بهداشت به مردم پیامک ارسال می‌کند ولی در قبرس شمالی طی ایمیلی به همه شهروندان، مشاهده اولین مورد ابتلا به کرونا اطلاع‌رسانی شد. از لحظه ارسال ایمیل به شهروندان، تمامی مشاغل و به تبع آن‌ دانشگاه‌ها تعطیل شدند و حتی در آن روز اطلاع‌رسانی در ماه مارس در اواسط کلاس، دانشگاه تعطیل شد و همه مردم در ساعت ۲ بعداز ظهر در خانه‌های خود بودند.

این استاد دانشگاه  راجع به شرایط آموزش عالی در روزهای بتدایی شیوع کرونا افزود: پس از اعلام تعطیلی کل کشور، ما تا دو هفته هیچ‌گونه ارتباطی نداشتیم و فقط از سمت دانشگاه ایمیل‌هایی ارسال می‌شد که به زودی سیستم تدریس آنلاین راه‌اندازی می‌شود. شرایط به مدت ۲ تا ۳ هفته به همین شکل ادامه پیدا کرد ولی از هفته سوم، دانشگاه یک سری پلتفرم را ایجاد کرد که طی آن بتوانیم آموزش مجازی را پیگیری کنیم. در حال حاضر نیز با پلتفرم "زوم" آموزش مجازی را ارائه می‌دهیم.

وی خاطر نشان کرد: از تاریخ ۱۰ مارس، تا چندین ماه کسی اجازه ورود به دانشگاه را نداشت و قوانین قرنطینه بسیار جدی دنبال می‌شد و ما هیچ ارتباطی با دانشگاه نداشتیم. از یک زمان به بعد هم تنها یک سری جلسات رسمی در دانشگاه برگزار می‌شد.

استاد ایرانی دانشگاه "گیرنه" با اشاره به مشکلات زیرساختی آموزش مجازی در این دانشگاه اظهار کرد: این مشکلات تنها در باره دو سه مورد از دانشجویان من که ساکن روستاهای ترکیه بودند و با مشکلات زیرساختی از جمله مشکل اینترنت مواجه شدند، صدق کرد.

دکتر بوستانی با اشاره به شهریه دانشگاه گیرنه گفت : شهریه این دانشگاه در سال حداقل بین ۶ تا ۷ هزار دلار است و دانشجویی که چنین شهریه‌ی گرانی را پرداخت می‌کند، طبیعتا با مشکلات زیرساختی از جمله نداشتن اینترنت و تبلت مواجه نمی‌شود.

وی با بیان اینکه با شروع آموزش مجازی، دانشگاه حقوق اساتید را کاهش داد، خاطرنشان کرد: با شیوع کرونا و ارائه آموزش آنلاین، دانشگاه گیرنه حقوق اساتید را به مدت چند ماه به ۶۰ درصد کاهش داد ولی پس از اعتراض اساتید، میزان حقوق ها به ۹۰ درصد رسید که البته بسیاری از اساتید استعفا دادند و ترافیک کاری روی اساتید باقی مانده افزایش پیدا کرد.

دکتر بوستانی با اشاره به نحوه ارائه دروس عملی رشته معماری در دروان آموزش مجازی اضافه کرد: در حال حاضر، هنگامی‌که دانشجو در حال گذراندن درس‌های عملی خود است، من می‌توانم از طریق دوربین، روند انجام کارهای عملی دانشجویان را بررسی و نظارت کنم.ولی امکان شکل‌گیری بحث و گفت‌وگو میان دانشجویان وجود ندارد چراکه اگر ۴۰ دانشجو به طور همزمان در یک پلتفرم مجازی به گفت‌وگو بپردازند، بی‌نظمی زیادی در کلاس به وجود می‌آید. به این دلیل و با این رویکرد، همکاری استاد با دانشجو به صورت تک نفره افزایش یافته است.

استاد ایرانی دانشگاه گیرنه با بیان اینکه طبیعتا هر سیستمی به مرور زمان احتیاج دارد، خاطر نشان کرد: شرایط کنونی نسبت به ماه مارس بهبود پیدا کرده است و این موضوع به دانشجویان تفهیم شده که یک بخشی از کار به عهده خود دانشجو است. اگر قبل از کرونا دانشجویان تنها به اساتید متکی بودند، در حال حاضر بیشتر روی پای خود می‌ایستند.

وی در خصوص آموزش ترکیبی در دروان پسا کرونا گفت: در شرایط فعلی و با استعفای برخی از اساتید، بار کاری دیگر اساتید افزایش یافته و تعداد دانشجویان هر کلاس بیشتر شده که سبب می‌شود کیفیت آموزش چندان قابل قبول نباشد. اگر این سیستم با تعداد دانشجویان کمتر ارائه شود، کیفیت بسیار خوبی خواهد داشت. حضور فیزیکی دانشجویان و ارتباط چشمی آن‌ها با یکدیگر و استاد خود نکته مثبتی است و اگر زیرساخت‌ها به طور کامل فراهم شود آموزش ترکیبی راهکار بسیار خوبی خواهد بود.

دکتر بوستانی با بیان اینکه کرونا برای خانواده دانشجویان مشکلات اقتصادی به بار آورد یادآور شد: با بروز این مشکلات، برخی از دانشجویان قادر به ثبت‌نام در دانشگاه را نبودند. از وظایف همه اساتید دانشگاه‌های قبرس انتخاب واحد دانشجویان است. به این ترتیب با مقایسه تعداد دانشجویان ثبت‌نامی این دوره با دوره‌های قبلی، دانشجویان کمتری ثبت‌نام کردند. این امر به دانشگاه ضرر وارد می‌کند و بازتاب این ضرر به اساتید وارد می‌شود. چراکه دانشجو شهریه خود را پرداخته و توقع دارد کیفیت مطلوب آموزش را کسب کند. بنابراین این کسری بودجه و ضرر با تعدیل نیرو و افزایش بار کاری اساتید جبران می‌شود و تنها اساتید متضرر می‌شوند و بازتاب همه این‌ها در کیفیت آموزش مشاهده می‌شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از ان بی سی، این واکسن که دو دوز آن باید تزریق شود روی ۳۰ هزار داوطلب تست شده و تاکنون نتایج ایمنی داشته است.

شرکت مدرنا می‌گوید داده‌های آزمایش بالینی فاز سه یا مرحله سوم واکسن کووید-۱۹ این شرکت نشان می‌دهد که این واکسن بیش از ۹۴ درصد در جلوگیری از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ موثر است. نتیجه‌ای که "استفان بنسل" مدیر عامل این شرکت آن را "تغییر دهنده بازی" نامیده است.

بررسی های آزمایش بالینی مرحله سوم، ۹۵ مورد ابتلا به کووید-۱۹ را در بین ۳۰ هزار شرکت کننده در این آزمایش ارزیابی کرده است. "مدرنا" که واکسن خود را با همکاری انستیتوی ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی تولید کرده، می‌گوید که ۹۰ مورد ابتلا به کووید-۱۹ در گروه دارونما در مقابل پنج مورد در گروهی که این واکسن دو دوزه را دریافت کرده‌اند، مشاهده شده است و این یعنی اثربخشی این واکسن ۹۴.۵ درصد تخمین زده می‌شود.

پس از اعلام این خبر، سهام شرکت "مدرنا" در معاملات پیش از بازار بیش از ۱۷ درصد جهش کرده است.

این خبر در پی خبر مشابه هفته گذشته از آزمایش واکسن کووید-۱۹ شرکت "فایزر"(Pfizer) منتشر شده که اثربخشی آن ۹۰ درصد اعلام شده بود.

براساس اطلاعات جمع‌آوری شده توسط دانشگاه "جانز هاپکینز" تاکنون بیش از ۵۴.۴ میلیون نفر در سراسر جهان به کرونا مبتلا شده‌اند و بیش از ۱.۳ میلیون نفر نیز کشته شده‌اند.

"بنسل" در بیانیه‌ای گفت: این یک لحظه محوری در توسعه واکسن بالقوه کووید-۱۹ ما است. ما این ویروس را از اوایل ژانویه تعقیب کردیم تا بتوانیم هرچه سریع‌تر و بیشتر از مردم در سراسر جهان محافظت کنیم. در کل ما می‌دانیم که گذر هر روز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این تجزیه و تحلیل موقت و مثبت، حاصل از مطالعه فاز ۳ ما است که اولین اعتبار بالینی را به ما داده است مبنی بر اینکه واکسن ما می‌تواند از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ از جمله ابتلای شدید به آن جلوگیری کند.

کمپانی مستقر در کمبریج، ماساچوست نیز اظهار داشت که هیچ نگرانی قابل توجهی در مورد ایمنی این واکسن وجود ندارد و افزود که واکسن به طور کلی ایمن است، چرا که اکثر عوارض جانبی در دریافت کنندگان این واکسن، برچسب خفیف یا متوسط دارد. این عوارض جانبی شامل درد در محل تزریق و بعد از تزریق دوز دوم، خستگی، درد عضلانی و سردرد است.

"بنسل" گفت: دانستن اینکه ما واکسنی داریم که به بیشتر افرادی که آن را دریافت می کنند، کمک می‌کند، احساس فوق العاده‌ای است.  

واکسن ما تغییر دهنده بازی است

وی افزود: با نرخ اثربخشی ۹۵ درصدی، من فکر می‌کنم این واکسن یک تغییر دهنده بازی است.

"بنسل" گفت که این شرکت قصد دارد این واکسن را خیلی زود روی نوجوانان آزمایش کند و به دنبال آن روی کودکان زیر ۱۲ سال نیز آزمایش شود.

وی گفت: ما باید بسیار بسیار دقیق باشیم، زیرا ایمنی اولویت شماره یک است.

سرمایه گذاران پس از اینکه هفته گذشته اعلام شد واکسن "فایزر" بیش از ۹۰ درصد موثر است، انتظار داشتند که واکسن "مدرنا" نیز بسیار کارآمد باشد، چرا که واکسن "مدرنا" نیز مانند "فایزر" از فناوری "آر ان ای پیام رسان" یا mRNA استفاده می‌کند. این رویکرد جدیدی برای واکسن‌ها است که از مواد ژنتیکی برای ایجاد پاسخ ایمنی استفاده می‌کند.

قابل نگهداری در دمای یخچال

"مدرنا" می‌گوید این واکسن در دمای دو تا هشت درجه سانتیگراد که دمای یک یخچال خانگی استاندارد یا یک یخچال پزشکی است تا ۳۰ روز پایدار باقی می‌ماند. همچنین تا شش ماه در منفی ۲۰ درجه سانتیگراد قابل نگهداری است و سالم می‌ماند. برای مقایسه باید گفت که واکسن "فایزر" برای نگهداری و جابجایی نیاز به دمای منفی ۷۰ درجه سانتیگراد دارد.

این واکسن همچنین توزیع گسترده‌تری در مقایسه با واکسن "فایزر" خواهد داشت  و نیاز به رقیق سازی قبل از واکسیناسیون ندارد.

طبق گزارش "مدرنا"، حدود ۳۷ درصد از شرکت کنندگان در آزمایش مرحله سوم این واکسن از جمعیت‌های جوان‌تر بودند و ۴۲ درصد دارای شرایط یا سنینی بودند که آنها را در معرض خطر ابتلای شدید به بیماری قرار می‌داد. نسبت مردان به زنان در این آزمایش ۵۳ به ۴۷ است.

از ۹۵ مورد ابتلا به کووید-۱۹، ۲۰ شرکت کننده از جوامع متنوعی هستند، از جمله ۱۲ نفر اسپانیایی تبار، چهار آفریقایی-آمریکایی، سه آسیایی-آمریکایی و یک نفر چند نژادی. ۱۵ نفر نیز بالای ۶۵ سال سن داشتند.

"مدرنا" می‌گوید قصد دارد در هفته‌های آینده برای دریافت مجوز استفاده اضطراری از سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) اقدام کند. به گفته این شرکت، آزمایش‌های مربوط به ایمنی و کارآیی این واکسن همچنان ادامه خواهد داشت.

این شرکت می‌گوید انتظار دارد در پایان سال جاری تقریباً ۲۰ میلیون دوز واکسن آماده ارسال در ایالات متحده داشته باشد. طبق این گزارش، تولید ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد دوز در سطح جهان در سال ۲۰۲۱ مورد هدف است.

این شرکت قبلاً توافق نامه‌های عرضه در آمریکای شمالی، خاورمیانه و سایر مناطق جهان را منعقد کرده است. از جمله در ماه اوت اعلام کرد که با دولت ایالات متحده برای تهیه ۱۰۰ میلیون دوز واکسن به توافق رسیده است.

این معامله به دولت فدرال امکان خرید حداکثر ۴۰۰ میلیون دوز اضافی را نیز می‌دهد. "مدرنا" در آن زمان گفت ایالات متحده پیش از این ۹۵۵ میلیون دلار در تولید واکسن بالقوه این شرکت سرمایه‌گذاری کرده بوده است و مبلغ کل سرمایه‌گذاری خود را به ۲.۴۸ میلیارد دلار رسانده است.

"مدرنا" در ماه اوت اعلام کرد که برای هر دوز از واکسن خود بین ۳۲ تا ۳۷ دلار بودجه دریافت می‌کند. این شرکت گفته است که در حال مذاکره برای توافق نامه‌های با حجم بیشتر است تا واکسن را با قیمت پایین تری ارائه دهد.

به گزارش ایسنا، روزنامه دیلی بیست در گزارشی نوشت: « اما بسیاری از رهبران جهان که روی انتخاب مجدد ترامپ حساب باز کرده بودند همچنان سکوت اختیار کرده‌اند از جمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، شی جینپینگ، رئیس جمهور چین، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، ژائیر بولسونارو، رئیس جمهور برزیل و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی که بایدن را "فردی کم هوش و خنگ که جاه‌طلبی قدرت او را اسیر خود کرده است" توصیف کرده بود. همچنین هیچ اظهارنظری از سوی محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی شنیده نشده است؛ فردی که از خصوصیت دمدمی مزاجی ترامپ درخصوص محکوم کردن او برای مشارکتش در قتل وحشیانه جمال خاشقجی، مخالف سعودی و مقاله‌نویس روزنامه واشنگتن پست سود برده بود.

اندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیس جمهور مکزیک گفته است: تا زمان مشخص شدن نتایج شکایت‌های قانونی ترامپ برای تبریک گفتن به جو بایدن صبر می‌کند. ما نمی‌خواهیم بی‌ملاحظه و بی‌پروا باشیم.‌     

ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان که یکی از طرفداران پر و پاقرص ترامپ است در بیانیه‌ای از سوی معاون مطبوعاتی‌اش برای بایدن آرزوی موفقیت کرد. در این بیانیه که توسط اوربان امضا شده آمده است: به شما به خاطر موفقیت کمپین انتخاباتی‌تان تبریک می‌گویم. برای شما آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.

مجله آلمانی "اشپیگل" عکس روی جلد خود مربوط به انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی آمریکا را که در آن ترامپ سر مجسمه آزادی را می‌برید، در کنار تصویر کارتنی از بایدن که با دقت سر این مجسمه را در جای خود قرار می‌دهد، منتشر کرد.

اکثر شهرداران جناح چپ دوستانه‌تر از رهبران جناح راست برخورد کردند. "آن ایدالگو"، شهردار پاریس در توییتی نوشت "آمریکا خوش برگشتی" و صادق خان، شهردار لندن که صریحا از سیاست‌های ترامپ انتقاد کرده، در توییتی نوشت "لندن منتظر همکاری با شماست. اکنون زمان آن فرا رسیده که پل بسازیم نه دیوار".

پسکوف، سخنگوی پوتین گفته است که روسیه ترجیح می دهد تا اعلام رسمی نتایج صبر کند.

سخنگوی وزارت خارجه چین هم گفته است پکن بنابر عرف دیپلماتیک تا پایان شمارش رسمی آرا در آمریکا صبر خواهد کرد.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ۱۲ ساعت پس از اعلام نتایج، نشست روز یکشنبه کابینه خود را با تبریک‌های صمیمانه به بایدن آغاز کرد اگرچه او ترجیح خود را نسبت به پیروزی مجدد دولت ترامپ ابراز کرده بود. نتانیاهو گفت: نزدیک به ۴۰ سال است که ارتباط شخصی، دیرینه و گرمی با جو بایدن دارم. می دانم که او دوست بسیار خوبی برای اسرائیل است.

نتانیاهو همچنین از ترامپ به خاطر دوستی فوق‌العاده‌اش با اسرائیل و شخص خودش تشکر کرد. او ترامپ را به خاطر به رسمیت شناختن قدس و جولان، به خاطر ایستادن در برابر ایران، به خاطر پیمان‌های صلح تاریخی و به خاطر ارتقا ائتلاف میان آمریکا و تل‌آویو به سطحی بی‌سابقه تحسین کرد.  

امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه که زمانی در گوش ترامپ نجوا کرده بود که او توانایی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری را دارد، در توییتی نوشت: آمریکایی‌ها رئیس جمهور خود را انتخاب کردند. ما باید کارهای بسیاری برای غلبه بر چالش‌های امروز انجام دهیم. بیایید با یکدیگر همکاری کنیم.

بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس که مطمئن بود به لطف دوستی خوبش با ترامپ توافق بریگزیتش شامل جزئیات تجاری سودآوری با آمریکا خواهد بود، تلاش کرد تا با اشاره به تغییرات آب و هوا خوب رفتار کند و گفت: آمریکا متحد مهم ماست و ما به دنبال همکاری نزدیک حول محور اولویت‌های مشترکمان از تغییر آب و هوا گرفته تا موضوعات تجاری و امنیتی هستیم.

وولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین که تماس تلفنی‌اش با ترامپ یکی از موضوعات کلیدی پرونده استیضاحش شده بود، در توییتی نوشت: اوکراین نسبت به آینده شراکت استراتژیک با آمریکا خوش‌بین است.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا که اغلب ترامپ او را به سخره می‌گرفت، طبق پیشبینی‌ها بسیار خوب برخورد کرد و گفت: همزمان با اینکه به صورت مشترک با بزرگ‌ترین چالش‌های جهان مبارزه می‌کنیم، به دنبال همکاری با جو بایدن رئیس جمهور منتخب آمریکا، کامالا هریس معاونش، دولتش و کنگره آمریکا هستیم.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان امروز (دوشنبه) با تبریک دوباره به جو بایدن، تجربه و دانش او درباره اروپا و آلمان را ستود. او به خبرنگاران گفت: آلمانی‌ها مستقیما اهمیت نقش آمریکا در آزادی و دموکراسی در جهان را تجربه کرده‌اند. ما مستقیما تجربه کرده‌ایم و می‌دانیم که روابط آمریکایی – آلمانی  و شراکت دو سوی آتلانتیک تا چه حد برای اروپا و جهان اهمیت دارد. از صمیم قلبم پیروزی جو بایدن را تبریک می‌گویم. او تجربه زیادی در سیاست داخلی و خارجی دارد. من دیدارهای خوشایند و گفت‌وگوهای خوبی با او را به یاد دارم.  

به گزارش ایسنا به نوشته روزنامه ایندیپندنت، این معاون پیشین رئیس‌جمهور در دلاور، ایالت محل اقامت‌اش، گفت که هنوز اعلام پیروزی نمی‌کند، اما معتقد است که با تکمیل شمارش آرا قادر خواهد بود اکثریت آرا را در کالج انتخاباتی کسب کند و ترامپ را شکست دهد. 

بایدن گفت: «روشن است در این مسیری که اینک در آن قرار گرفته‌ایم، ۲۷۰ رأی کالج انتخاباتی مورد نیاز برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری را به دست خواهیم آورد. من و کامالا هریس، یار انتخاباتی اش، این‌جا نیامده‌ایم تا اعلام پیروزی کنیم. اما من این جا هستم تا گزارش دهم ما معتقدیم که وقتی شمارش آرا پایان یابد، برنده خواهیم بود.» 

جو بایدن عمری را در سیاست گذرانده است. وی ۳۶ سال سناتور بود و هشت سال در دولت اوباما خدمت کرده است.

اما درباره مردی که می‌تواند رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده باشد چه می‌دانیم؟

 در کودکی لکنت زبان داشت

بایدن پیش از آن‌که در ۱۰ سالگی همراه خانواده به ویلمینگتون در ایالت دلاور نقل مکان کند، دوران کودکی خود را در اسکرانتون در ایالت فیلادلفیا گذراند. در مدرسه همکلاسی‌هایش او را به دلیل لکنت زبانش مسخره می‌کردند. آن‌ها وقتی او می‌خواست نام خانوادگی خود را بر زبان آورد، او را با «بای‌بای» پاسخ می‌دادند. 

در دبیرستان فوتبال آمریکایی بازی می‌کرد

معاون سابق رئیس جمهور در آکادمی آرچمیر که یک مدرسه کاتولیک است، فوتبال آمریکایی بازی می‌کرد. او ۱۹ گل با حرکت شش‌امتیازی به ثمر رسانده است. 

برای جنگ ویتنام به خدمت فراخوانده شد اما در آزمون پزشکی موفق نشد

بایدن جوان دانشکده حقوق را در دانشگاه سیراکوز به پایان رساند. پس از آن برای خدمت در جنگ ویتنام فراخوانده شد. اما به دلیل آسم در آزمون پزشکی رد شد. 

 اینک ۷۷ساله است، اگر پیروز انتخابات شود، در مراسم تحلیف، مسن‌ترین رئیس‌جمهور آمریکا خواهد بود، او در ۲۰ نوامبر ۷۸ساله خواهد شد

وی  در ژانویه سال جاری، بسیار جلوتر از پیروزی‌اش در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات، اظهار داشته بود که به واسطه سن بالایش کسی را به عنوان معاونت خود بر خواهد گزید، که از همان روز اول برای تصدی مقام ریاست جمهوری آمادگی داشته باشد. 

وی در مورد این موضوع در آیووا اظهار داشته بود که «حداقل هشت زن، و حداقل چهار یا پنج زن رنگین‌پوست» وجود دارند که به اعتقاد او «کاملاً واجد شرایط معاونت ریاست جمهوری هستند.»

«اما برای من نامزد صالح برای معاونت ریاست جمهوری باید حائز دو ویژگی باشد. یکی این است که باید قادر باشد که رئیس جمهور شود، چرا که من مرد سن‌وسال‌داری هستم.»

 برای اولین بار در سال ۱۹۸۷ خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کرد و دوباره در سال ۲۰۰۸ برای ریاست جمهوری اعلام نامزدی کرد

 با این حال او انصراف داد و نامزد معاونت ریاست‌جمهوری اوباما شد. اما برگزیده شدن او توسط اوباما به عنوان معاونش به هیچ وجه مسلم نبود. بایدن در جریان انتخابات مقدماتی اوباما رقیب دموکرات خود را، به عنوان «اولین آفریقایی-آمریکایی متعارف با بیان خوب  و هوش بالا، ظاهر تر و تمیز و خوش قیافه» خوانده بود.

 شاهد چند فاجعه خانوادگی در زندگی‌اش بود

بایدن در سال ۱۹۷۲ همسر اول خود نیلیا و نوزاد دخترش به نام نائومی را در یک تصادف رانندگی از دست داد. دو پسر او بو و هانتر نیز در آن خودرو بودند اما زنده ماندند. پسر بزرگ او بو در سال ۲۰۱۵ بر اثر سرطان مغز درگذشت. 

 فیلم مورد علاقه او «ارابه آتش» است 

بایدن در مصاحبه ای در سال ۲۰۰۸ گفت: «ارابه‌های آتش احتمالاً فیلم مورد علاقه من است.»

وی گفت: «حقیقت این است که جذابیت این فیلم برای ما آنجایی است که قهرمان  شهرت و شکوه شخصی را فدای اصول می‌کند. برای من، این علامت قهرمانی واقعی است. وقتی کسی چنین انتخابی می‌کند.»

 جو بایدن عاشق بستنی است 

بایدن اعتراف می‌کند که ذائقه شیرینی ‌دارد و وقتی بخواهد خود را خوشحال کند، بستنی می‌خورد. او در سال ۲۰۱۶ گفت: «نام من جو بایدن است و من عاشق بستنی هستم.» وی افزود: «من مشروب الکلی نمی‌نوشم. سیگار نمی‌کشم اما زیاد بستنی می‌خورم.» 

در سال ۱۹۶۷ یک توله سگ برای همسر اول خود نیلیا خریداری کرد و آن را «سناتور» نام نهاد 

بایدن در حال حاضر دو سگ دارد که میجر و چمپ نام دارند. او در سال ۲۰۰۸ چمپ را که از نژاد ژرمن شپرد است، وقتی سه ساله بود، و میجر را که از همان نژاد است، در سال ۲۰۱۸ به فرزندی قبول کرد.

 در سال ۱۹۷۷ با همسر فعلی خود جیل تریسی جیکوبز که معلم است، ازدواج کرد

این زوج در سال ۱۹۷۵ با هم دیدار کردند. بایدن مجبور شد پنج بار خواستگاری کند تا از تریسی جواب مثبت بگیرد.

بایدن غالباً با افتخار از خود به عنوان «شوهر جیل بایدن» یاد می‌کند. وی پس از کسب نامزدی حزب دموکرات به حضار گفت: «به آموزگار مورد علاقه خود فکر کنید که به شما اعتماد به نفس داد. آن آموزگار همان بانوی اولی است جیل خواهد بود.»

تازه‌ترین به‌روز رسانی: 21:50 جمعه

به گزارش ایسنا، بر اساس اعلام مقام‌های انتخاباتی آمریکا، بیش از ۱۰۰ میلیون نفر از مردم آمریکا تا پیش از سوم نوامبر (روز اصلی انتخابات) به صورت پستی یا زودهنگام و در مراکز قرار داده شده، رای خود را به صندوق انداختند و روز سه‌شنبه نیز میلیون‌ها تن دیگر به پای صندوق‌های رای رفتند، به طوری که انتخابات امسال در ۱۲۰ سال اخیر از نظر حضور واجدان شرایط رای‌دهی، رکورد شکست.

روز سه‌شنبه با توجه به تفاوت ساعتی در ایالات مختلف آمریکا از شرق تا غرب و قوانین مختلف انتخاباتی در ایالات مختلف، مراکز رای‌گیری کم کم بسته شدند و نتایج انتخابات به صورت تدریجی اعلام می‌شود که حاصل حجم بالایی از آرای پستی است. هر نامزد برای پیروزی در انتخابات به ۲۷۰ رای الکترال نیاز دارد.

هنوز شمارش آرای انتخاباتی در ایالت‌های نوادا، پنسیلوانیا، کارولینای شمالی، جورجیا و آلاسکا به اتمام نرسیده است. به گفته یکی از مقام‌های ایالت جورجیا، حدود ۱۰ هزار رای هنوز شمارش نشده است و انتظار نمی‌رود به‌زودی نتیجه اعلام شود. نتیجه این ایالت برای بایدن حیاتی است.

وضعیت شمارش آرا در ایالت‌های تاثیرگذار باقیمانده:

در همین حال، کمپین انتخاباتی ترامپ و شخص وی با طرح شکایتی در دادگاه و در توییتر خواستار متوقف شدن شمارش آرا شده‌اند. تیم او تاکید دارد که دسترسی برای نظارت از زمان آغاز و حین شمارش آرا فراهم نبوده است. بایدن و تیم او اما می‌گویند تمام آرا باید شمارش شوند.

تیم انتخاباتی ترامپ همچنین با طرح ادعاهایی همانند شکایت در ایالت میشیگان، در پنسیلوانیا، ویسکانسین و جورجیا طرح دعوی کرده است تا جلوی شمارش آرای انتخابات را بگیرد.

آرای سرنوشت‌ساز

گرچه تکلیف آرای نوادا هنوز مشخص نیست اما انتظار می‌رود آرای آن به بایدن برسد. آلاسکا هم در ردیف پیروزی‌های ترامپ قرار می‌گیرد. بدین ترتیب تعداد آرای الکترال بایدن مقابل ترامپ، ۲۷۰ به ۲۱۷ می‌شود. این به معنای پیروزی برای بایدن است. وضعیت در جورجیا و کارولینای شمالی هنوز روشن نیست. بایدن در جورجیا با ۱۰۹۷ رای پیشتاز است. سرنوشت ۲۰ رای الکترال پنسیلوانیا هم که بایدن در آن اندکی پیشتازی دارد، همچنان نامعلوم مانده است.

آلاسکا (با ۳ رأی الکترال) -- نوادا (با ۶ رأی الکترال) -- جورجیا (۱۶ رأی الکترال) -- کارولینای شمالی (۱۵ رأی الکترال) -- پنسیلوانیا (۲۰ رأی الکترال)

نقشه زیر هم تازه‌ترین تحولات از شمارش آرای انتخابات را به تصویر می‌کشد.

نامزدهای انتخابات تاکنون به صورت زیر ایالت‌ها را از آن خود کرده‌اند:

ترامپ: کنتاکی (رای الکترال ۸)، اوکلاهاما (۷)، تنسی (۱۱)، وست ویرجینیا (۵)، آرکانزاس (۶)، می‌سی‌سی‌پی (۶)، آلاباما (۹)، کارولینای جنوبی (۹)، ایندیانا (۱۱)، وایومینگ (۳)، داکوتای جنوبی (۳)، داکوتای شمالی (۳)، لوئیزیانا (۸)، نبراسکا (۴)، کانزاس(۶)، میسوری (۱۰)، آیداهو (۴)، یوتا(۶)، اوهایو (۱۸)، مونتانا (۳)، آیووا (۶)، فلوریدا (۲۹)، تگزاس(۳۸)، مین (۱)

بایدن: ورمونت (۳)، مریلند (۱۰)، نیوجرسی (۱۴)، ماساچوست (۱۱)، واشنگتن دی‌سی (۳)، دلاور (۳)، ویرجینیا (۱۳)، ایلینوی (۲۰)، کنتیکت (۷)، رودآیلند (۴)، نیویورک (۲۹)، نیومکزیکو (۵)، کلورادو (۹) نیوهمپشایر (۴) ایالت واشنگتن (۱۲)، اورگان (۷)، کالیفرنیا (۵۵)، هاوایی (۴)، مینه‌سوتا(۱۰)، نبراسکا (۱)، مین (۳)، آریزونا (۱۱)، ویسکانسین (۱۰) ، میشیگان (۱۶)

*از پنج رای الکترال ایالت نبراسکا، ۴ رای به ترامپ و یک رای به بایدن رسید؛

*ایالت آریزونا که در انتخابات ۲۰۱۶ به ترامپ رسیده بود، این بار به دست بایدن افتاد؛

*ترامپ تنها یکی از چهار رای الکترال ایالت مین را گرفت؛

*ایالت ویسکانسین در انتخابات ۲۰۱۶ به ترامپ رسید و این بار در کنترل بایدن قرار گرفت؛

*میشیگان هم در ۲۰۱۶ در کنترل ترامپ بود که این بار به بایدن رسید؛

 گرچه نظرسنجی‌های پیش از انتخابات، پیروزی آسانی را برای جو بایدن متصور می‌شدند، اما رقابت بسیار نزدیک پیش می‌رود.

با توجه به اینکه شمارش در ایالت‌های پنسیلوانیا، کارولینای شمالی، جورجیا، نوادا و آلاسکا هنوز تکمیل نشده است و ترامپ هنوز هم فرصت پیروزی در انتخابات را دارد، بعید نیست نتیجه انتخابات ۲۰۱۶ که با پیروزی ترامپ همراه شد هم تکرار شود.

در انتخابات ۲۰۱۶ ترامپ ۳۰۶ رای الکترال و رقیب دموکراتش هیلاری کلینتون ۲۳۲ رای را به دست آورده بود. چهار سال پیش نظرسنجی‌های پیش از انتخابات بر پیروزی کلینتون دلالت داشتند اما این ترامپ بود که با وجود رای مردمی کمتر، رای الکترال بیشتری را از آن خود کرد و در انتخابات پیروز شد همانند آنچه در سال ۲۰۰۰ افتاد و جورج بوش توانست با کسب ۵۳۷ رای بیشتر در ایالت فلوریدا از ال گور، کاندیدای دموکرات، با رای دیوان عالی و به دست آوردن آرای الکترال بیشتر، رییس جمهور آمریکا شود. 

در ایالات متحده، نامزد ریاست جمهوری با اکثریت آرایی که در روز انتخابات به دست می‌آورد، پیروز نمی‌شود بلکه این آرای الکترال هستند که رییس جمهور را تعیین می‌کنند و هر نامزدی که دست‌کم ۲۷۰ الکترال کالج از مجموع ۵۳۸ رای الکترال را به دست آورد، رییس جمهور خواهد بود.

هر ایالت بر اساس جمعیتش دارای تعداد مشخصی رای الکترال است که هر یک از دو نامزد می‌توانند با پیروزی نسبی در هر ایالتی، تمام آرای الکترال آن ایالت را از آن خود کنند. البته نسبت جمعیت هر ایالت با تعداد آرای الکترال آن متناسب نیست، به این معنی که ایالت کالیفرنیا با جمعیت حدود ۴۰ میلیون نفر (در سال ۲۰۲۰) دارای ۵۵ رای الکترال است (حدودا به ازای هر ۷۳۰ هزار نفر یک رای الکترال) اما ایالتی همچون وایومینگ با جمعیت تقریبی ۵۸۰ هزار نفر سه رای الکترال دارد (حدودا به ازای هر ۱۹۳ هزار نفر یک رای الکترال).

این دو موضوع یعنی اینکه یک نامزد با پیروزی فرضی ۵۱ درصد آرای مردمی در مقابل ۴۹ درصد آرای رقیبش، تمام آرای الکترال آن ایالت را از آن خود می‌کند و نیز رعایت نشدن تناسب جمعیتی در اختصاص آرای الکترال به ایالت‌ها باعث شده تا رای‌گیری الکترال دارای یک عیب بزرگ باشد و آن این است که به دست آوردن رای اکثریت در انتخابات الزاما به معنی پیروزی نهایی نیست و این جمعیت اقلیت (الکترال کالج هر ایالت) هستند که تصمیم نهایی را برای اکثریت می‌گیرند؛ امری که موجب می‌شود تا به سختی گفت کاخ سفید نماینده اراده مردم آمریکاست. پنج مرتبه در سال‌های ۱۸۲۴، ۱۸۷۶، ۱۸۸۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ برنده بیشترین آرای مردمی با پیروز نهایی انتخابات متفاوت بوده‌ است.

در زیر تقسیم جغرافیایی ایالتهای دموکرات (آبی) و جمهوری‌خواه (قرمز) پس از انتخابات سال ۲۰۱۶ نمایش داده شده است:

در شرایطی که بحث و جدل‌های انتخاباتی بالا گرفته است، بایدن به پیروزی امید دارد. در همین حال دونالد ترامپ هم در توییتی دموکرات‌ها را به تلاش برای سرقت آرا متهم کرده است. او در واشنگتن در جمع حامیانش گفت: من با اعلام آرای پستی، دادگاه را پیش بینی‌ می‌کردم. ما این انتخابات را بردیم، هدف ما در حال حاضر تضمین این پیروزی است، ما می‌خواهیم قانون اجرا شود، به دیوان عالی می‌رویم و می‌خواهیم رای گیری پایان یابد. تا آنجا که به من مربوط است ما پیروزیم.

بایدن پس از اظهارات ترامپ در تشکیک صحت نتیجه انتخابات در سخنانی گفت: باید تک تک آرا شمرده شود. ما زیر بار زورگویی نمی‌رویم و تسلیم نمی‌شویم و مطمئن هستم پیروز بیرون خواهیم آمد اما این پیروزی من به تنهایی نیست بلکه پیروزی مردم آمریکاست.

بایدن هم‌چنین در تازه‌ترین توییت خود نوشته است: شکی ندارم که پیروز انتخابات خواهم شد. مردم آمریکا نظرشان را گفته‌اند و انتخابشان را انجام داده‌اند بنابراین باید همه آرا خوانده شود. شکی نداریم که پیروز انتخابات معرفی خواهیم شد. از همه می‌خواهم صبوری‌شان را حفظ کنند. دموکراسی گاهی به هم ریخته است، لازم است مردم صبور باشند، نتایج وقتی تمام آرا شمرده شود اعلام خواهد شد و این معنی دموکراسی است.