در 12 مارس، جوزف سیکلا، کمیسر اروپایی مشارکت های بین المللی، به عنوان بخشی از کار اتحادیه اروپا برای گسترش همکاری ها تحت استراتژی دروازه جهانی، از ترکمنستان بازدید کرد. به گفته هیئت اتحادیه اروپا در ترکمنستان، این سفر بر اتصال حمل و نقل، انرژی های تجدیدپذیر و تسهیل تجارت با هدف ادغام ترکمنستان در شبکه های اقتصادی منطقه ای و جهانی متمرکز بود.
دروازه جهانی و کریدور حمل و نقل ترانس کاسپین
استراتژی جهانی Gateway ابتکار اتحادیه اروپا برای ایجاد شکاف های سرمایه گذاری جهانی با ارتقاء اتصال پایدار در بخش های دیجیتال ، انرژی و حمل و نقل ، ضمن تقویت سیستم های آموزش و تحقیقات است. این ابتکار به دنبال بسیج 300 میلیارد یورو سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی بین سالهای 2021 تا 2027 است و باعث رشد پایدار و مشارکتهای انعطاف پذیر در سراسر جهان می شود.
یک موضوع مهم در جلسات Síkela با رئیس جمهور ترکمنستان ، سردار بردی محمدوف و وزیر امور خارجه رشید مریدوف ، کریدور حمل و نقل ترانس کاسپین بود ، یک مسیر استراتژیک باعث تقویت اتصال بین آسیای میانه و اروپا شد.
Síkela مجدداً حمایت اتحادیه اروپا از نقش ترکمنستان در این راهرو را تأکید کرد و بر پتانسیل آن برای ایجاد مسیرهای تجاری سریعتر و امن تر تأکید کرد.
ما ترکمنستان را به عنوان یک شریک اصلی برای ایجاد ارتباطات قوی تر بین اروپا و آسیای میانه می دانیم. با همکاری مشترک در زیر دروازه جهانی ، به ویژه از طریق راهرو حمل و نقل ترانس کاسپین ، ما در حال ایجاد مسیرهای تجاری سریعتر و امن تر هستیم که فرصت های جدیدی را برای مشاغل باز می کند ، سرمایه گذاری می کند و شغل ایجاد می کند. تلاش های مشترک ما با هدف کاهش زمان تجارت بین اروپا و آسیا تنها به 15 روز ، در حالی که به ترکمنستان کمک می کند تا به یک مرکز مهم برای تجارت بین آسیا و اروپا تبدیل شود. "
براساس اعلام وزارت امور خارجه ترکمن ، سردار بردی محمدوف بندر ترکمنباشی را به عنوان یک قطب حمل و نقل حیاتی در ساحل خزر برجسته کرد و پیوند مستقیمی به دریای سیاه ، اروپا ، خاورمیانه ، آسیای جنوبی و منطقه آسیا و اقیانوسیه ارائه داد.
جوزف سیکلا در حالی که در ترکمنستان بود ، از بندر ترکمنباشی بازدید کرد ، جایی که با مامان چاکویف ، مدیر کل آژانس حمل و نقل و ارتباطات تحت کابینه وزیران ملاقات کرد. وی مجدداً بر تعهد اتحادیه اروپا در حمایت از نوسازی زیرساخت ها و تراز نظارتی با استانداردهای بین المللی تأکید کرد.
همکاری انرژی و آب و هوا
به عنوان بخشی از این بازدید ، دو ابتکار اصلی تحت تأسیسات همکاری دو جانبه اتحادیه اروپا و تورکمنستان آغاز شد:
یک پروژه 6 میلیون یورویی که توسط مرکز تجارت بین المللی (ITC) اجرا شده است ، از الحاق ترکمنستان به سازمان تجارت جهانی (WTO) پشتیبانی می کند و نوسازی اقتصادی را ترویج می کند.
ابتکار عمل 4.5 میلیون یورویی ، که توسط GIZ اجرا شده است ، هدف از آن پیشبرد توسعه انرژی تجدید پذیر ، کاهش انتشار متان و بهبود بهره وری انرژی است.
جوزف سیکلا همچنین از الحاق ترکمنستان به تعهد جهانی متان استقبال کرد و تأکید کرد که بر اهمیت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و راه حل های انرژی پایدار برای پرورش اقتصاد سبزتر. کمک های فنی و مالی اتحادیه اروپا بیشتر از تلاش های ترکمنستان برای هماهنگی با تجارت بین المللی و استانداردهای زیست محیطی پشتیبانی خواهد کرد.
تاجیکستان بخش های انرژی، پنبه و آموزش را با کمک های مالی اتحادیه اروپا مدرن می کند
همچنین در 14 مارس، جوزف سیکلا، کمیسر اروپایی مشارکت های بین المللی، وارد تاجیکستان شد. او با امامعلی رحمان، رئیس جمهور دیدار کرد تا بر تعهد اتحادیه اروپا به این کشور از طریق ابتکار دروازه جهانی اتحادیه اروپا تأکید کند.
سیکلا و رحمان در این دیدار در مورد وضعیت و آینده روابط اتحادیه اروپا و تاجیکستان و همچنین مسائل مبرم منطقه ای گفتگو کردند. گفتگوهای آنها بر گسترش روابط اقتصادی و تجاری، جذب سرمایه گذاری در صنعت و زراعت و تأمین بودجه برای پروژه های برق آبی متمرکز بود. رحمان بر تعهد تاجیکستان به فناوری های سبز و هدف آن برای تولید 100 درصد برق خود از منابع تجدیدپذیر تحت استراتژی توسعه اقتصاد سبز تا سال 2037 تأکید کرد.
بودجه جدید اتحادیه اروپا برای تاجیکستان
سیکلا در طول سفر خود چندین ابتکار مالی جدید اتحادیه اروپا را با هدف تقویت توسعه پایدار تاجیکستان اعلام کرد.
به گفته هیئت اتحادیه اروپا به تاجیکستان ، دو توافق نامه Key با شرکای Team Europe برای انجام تلاش های پایداری در کشور امضا شد:
کمک هزینه سرمایه گذاری 20 میلیون یورویی با بانک اروپا برای بازسازی و توسعه (EBRD) برای مدرن سازی شبکه برق تاجیکستان ، کاهش تلفات انرژی و آماده سازی برای سرمایه گذاری های انرژی تجدید پذیر در آینده. این با هدف گسترده تر اتحادیه اروپا در تقویت امنیت انرژی و حمایت از انتقال سبز در آسیای میانه هماهنگ است.
کمک هزینه 20 میلیون یورویی با Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) ، آژانس همکاری های بین المللی آلمان ، برای ارتقاء پایداری در بخش پنبه تاجیکستان. این ابتکار عمل از تولید پنبه پایدار معتبر ، بهبود پردازش برای صادرات با کیفیت بالا و ایجاد فرصت های جدید برای بخش خصوصی داخلی پشتیبانی می کند.
علاوه بر این ، اتحادیه اروپا 10 میلیون یورو پرداخت به عنوان بخشی از برنامه پشتیبانی بودجه 30 میلیون یورویی بزرگتر اعلام کرد. این بودجه به اجرای استراتژی ملی برای توسعه آموزش 2030 و برنامه آموزش حرفه ای شهروندان 2021-2025 ، بهبود کیفیت و ارتباط هر دو آموزش متوسطه عمومی و آموزش حرفه ای کمک خواهد کرد.
به عنوان بخشی از بازدید خود ، جوزف سیکلا در کارخانه هیدروپون Rogun ، یک پروژه مهم برای زیرساخت های انرژی تاجیکستان ، بازدید کرد.
جوزف سیکلا اظهار داشت: "با استراتژی جهانی دروازه خود ، اتحادیه اروپا با حمایت از به روزرسانی های بحرانی زیرساخت ها ، گسترش ظرفیت انرژی تجدید پذیر و نوسازی صنایع کلیدی مانند تولید پنبه ، در آینده تاجیکستان سرمایه گذاری می کند." "این سرمایه گذاری ها باعث کاهش تلفات انرژی ، ایجاد شغل و باز کردن بازارهای جدید صادراتی می شود."
8 مارس، روز جهانی زن، جایگاه ویژه ای در آسیای مرکزی دارد. در طول سال ها، این تعطیلات از ریشه های دوران شوروی خود به جشنی مدرن تبدیل شده است که سنت را با تفاسیر معاصر ترکیب می کند.
گذشته شوروی: 8 مارس به عنوان روزی برای زنان کارگر
در دوران اتحاد جماهیر شوروی، 8 مارس بیش از جشن بهار و زنانگی بود، بلکه نماد مبارزه برای حقوق و برابری زنان بود. این روز با برگزاری مراسم رسمی که دستاوردهای آنها را برجسته می کرد، از زنان شاغل تقدیر شد. شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی رویدادهای رسمی برگزار کردند و به کارمندان زن گل و هدایایی اهدا کردند و رسانه‌ها مقالاتی درباره زنان برجسته کشور منتشر کردند.
دوره گذار: دهه 1990
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای آسیای مرکزی شروع به بازتعریف هویت خود کردند که در نحوه برگزاری 8 مارس منعکس شد. در حالی که جشن های دولتی ادامه داشت، آنها رام تر شدند. مردان هنوز به زنان گل و هدایا هدیه می دادند، اما اهمیت سیاسی آن روز به تدریج در پس زمینه محو شد.
جشن های مدرن: متعادل کردن سنت و روندهای جدید
امروز، 8 مارس در آسیای مرکزی در درجه اول روزی است برای قدردانی از کمک های زنان و ابراز قدردانی. این تعطیلات همچنان به طور گسترده در سراسر قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان جشن گرفته می شود، اگرچه هر کشور سنت های متمایز خود را توسعه داده است.
قزاقستان: شهرهای بزرگ میزبان فلش موب ها، رویدادهای خیریه و برنامه های فرهنگی هستند. در سالهای اخیر، فعالیت‌های فمینیستی شتاب بیشتری گرفته است و برخی از تعطیلات برای برجسته کردن نابرابری جنسیتی استفاده می‌کنند.
آینور 24 ساله از آلماتی به TCA گفت: "برای من 8 مارس فقط دریافت گل نیست، بلکه یادآوری است که برابری یک امتیاز نیست، بلکه یک ضرورت است."
ازبکستان: تعطیلات گرم و خانوادگی است. زنان گل، شیرینی و هدایایی از همکاران و بستگان دریافت می کنند، در حالی که سازمان های دولتی کنسرت ها و جشن ها را ترتیب می دهند.
مدینا، 27 ساله، از تاشکند، به TCA گفت: "من و دوستانم همیشه 8 مارس را جشن می گیریم. دریافت هدایایی از برادران، دوستان و همسرم فوق العاده است، اما ای کاش قدردانی بیشتری از زنان در طول سال وجود داشت."
قرقیزستان: در کنار جشن‌های سنتی، سازمان‌ها و فعالان زنان راهپیمایی‌ها و بحث‌هایی درباره حقوق جنسیتی برگزار می‌کنند که نشان‌دهنده تغییر به سوی تفسیر مجدد این تعطیلات است.
من هر سال در راهپیمایی حقوق زنان شرکت می کنم زیرا این روز فقط مربوط به گل نیست. گلزات، 23 ساله، از بیشکک، به TCA گفت: این در مورد فرصت ها و آزادی های ما است.
تاجیکستان و ترکمنستان: 8 مارس تعطیل رسمی است، اما بدون برنامه سیاسی قوی.
زارینا، 40 ساله، از دوشنبه به TCA گفت: «این روز برای من زمانی است که با خانواده دور هم جمع شوم، اما می بینم که زنان جوان به آن معنای جدیدی می دهند.
تغییر ارزش ها و دیدگاه ها
هر سال، بحث ها در مورد اهمیت 8 مارس قوی تر می شود. برخی استدلال می کنند که باید جشن بهار و زنانگی باقی بماند، در حالی که برخی دیگر بر نقش آن در ترویج برابری جنسیتی تأکید می کنند. صرف نظر از تفسیر، روز جهانی زن یک مناسبت مهم است که نسل های مختلف زنان را متحد می کند و نیاز به احترام و حمایت را تقویت می کند.
با گذشت زمان، تعطیلات در آسیای مرکزی از یک سنت شوروی به یک جشن مدرن تبدیل شده است که هم تأثیرات تاریخی و هم چالش های معاصر را منعکس می کند. چه به عنوان روز قدردانی یا فراخوانی برای برابری در نظر گرفته شود، اما همچنان نمادی قدرتمند از مشارکت زنان در جامعه است.
همزیستی - رسانه ها و بخصوص مطبوعات در جمهوری های سابق اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی واقع در آسیای مرکزی به رغم گذشت بیش از سه دهه از فروپاشی یکی از دو ابرقدرت آن دوران و تغییرات ظاهری در آنها همچنان با ساختاری انحصاری و تحت کنترل شدید دولت های این جمهوری ها فعالیت می کنند.
شرح مختصری از وضعیت رسانه ها در این پنج کشور آسیای مرکزی در ابعاد چالش ها، محدودیت ها و چشم انداز به ترتیب در ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان در پی می آید:
* ترکمنستان
مطبوعات در ترکمنستان تحت محدودیت های شدید فعالیت می کنند و به شدت تحت کنترل دولت هستند. عملا هیچ رسانه مستقلی وجود ندارد و دولت نفوذ قدرتمندی بر تمام جنبه های انتشار اطلاعات دارد.
خصوصیات کلیدی:
* کنترل دولتی: دولت تقریباً همه رسانه ها از جمله روزنامه ها، کانال های تلویزیونی و ایستگاه های رادیویی را در اختیار دارد و اداره می کند. این به آنها اجازه می دهد تا روایت را کنترل کنند و هر گونه صدای مخالف را سرکوب کنند.
* سانسور: سانسور شدید همه‌گیر است و روزنامه‌نگاران برای جلوگیری از عواقب، خودسانسوری می‌کنند. انتقاد از رئیس جمهور یا دولت اکیداً ممنوع است.
* دسترسی محدود به اطلاعات: دولت دسترسی به رسانه های خارجی و اینترنت را محدود می کند و جریان اطلاعات را بیشتر محدود می کند.
* تبلیغات: رسانه های دولتی در درجه اول به عنوان بلندگو برای دولت عمل می کنند و بر اخبار و دستاوردهای مثبت تمرکز می کنند و در عین حال هرگونه مشکل یا انتقاد را نادیده می گیرند یا کم اهمیت جلوه می دهند.
چالش ها و محدودیت ها:
* فقدان صداهای مستقل: نبود رسانه های مستقل به معنای دسترسی محدود شهروندان به دیدگاه ها و اطلاعات گوناگون است.
* ایمنی روزنامه نگاران: خبرنگاران به دلیل گزارش در مورد موضوعات حساس یا ابراز نظرات انتقادی با آزار، ارعاب و حتی زندان مواجه می شوند.
* اعتماد عمومی پایین: به دلیل عدم اعتبار و استقلال، اعتماد عمومی به رسانه های دولتی پایین است.
اینترنت:
در حالی که دسترسی به اینترنت در حال افزایش است، دولت به شدت محتوای آنلاین را نظارت و فیلتر می کند. بسیاری از وب سایت ها و پلتفرم های رسانه های اجتماعی مسدود شده اند و استفاده از VPN برای دور زدن این محدودیت ها اغلب خطرناک است.
به طور کلی:
چشم انداز رسانه ای در ترکمنستان بسیار محدود است و دولت کنترل دقیقی بر اطلاعات دارد. این امر آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات را به شدت محدود می کند و مانع از توسعه یک جامعه پر جنب و جوش و باز می شود.
* قزاقستان
مطبوعات در قزاقستان در یک محیط پیچیده با برخی از آزادی های تضمین شده توسط قانون، اما محدودیت ها و چالش های قابل توجهی در عمل فعالیت می کنند. در اینجا یک مرور کلی وجود دارد:
چارچوب قانونی:
* قانون اساسی قزاقستان آزادی بیان و مطبوعات را تضمین می کند.
* با این حال، قوانین و مقررات مختلفی برای این آزادی ها محدودیت هایی قائل شده اند.
چشم انداز رسانه ای:
* ترکیبی از رسانه های دولتی، خصوصی و خارجی وجود دارد.
* رسانه های دولتی بر بخش صدا و سیما تسلط دارند.
* رسانه های مستقل با چالش های مختلفی از جمله فشارهای مالی، محدودیت های قانونی و آزار و اذیت مواجه هستند.
چالش ها و محدودیت ها:
* نفوذ دولت: دولت نفوذ قابل توجهی بر چشم انداز رسانه ای اعمال می کند، به ویژه از طریق رسانه های دولتی و نهادهای نظارتی.
* خودسانسوری: بسیاری از روزنامه نگاران برای جلوگیری از عواقب احتمالی، مانند شکایت، آزار و اذیت، یا بسته شدن رسانه های خود، خودسانسوری را انجام می دهند.
* محدودیت های قانونی: قوانین مربوط به افترا، افراط گرایی و امنیت ملی را می توان برای محدود کردن گزارش های انتقادی مورد استفاده قرار داد.
* آزار و اذیت و ارعاب: روزنامه نگاران و رسانه های منتقد دولت ممکن است با آزار، ارعاب و حتی حملات فیزیکی مواجه شوند.
* محدودیت های اینترنت: در حالی که دسترسی به اینترنت نسبتاً گسترده است، دولت گاهی اوقات وب سایت ها و پلت فرم های رسانه های اجتماعی را مسدود می کند، به ویژه در زمان ناآرامی های سیاسی یا اعتراضات.
تحولات مثبت:
* ظهور رسانه های آنلاین و روزنامه نگاری شهروندی، بسترهای جایگزینی را برای اطلاع رسانی و بیان فراهم کرده است.
* برخی از رسانه های مستقل علیرغم چالش ها به فعالیت خود ادامه می دهند و گزارش های انتقادی و دیدگاه های متنوع ارائه می دهند.
به طور کلی:
مطبوعات در قزاقستان با چالش ها و محدودیت های قابل توجهی روبرو هستند که توانایی آن را برای فعالیت آزادانه و مستقل محدود می کند. در حالی که برخی تحولات مثبت وجود دارد، محیط کلی برای روزنامه نگاران و رسانه هایی که به دنبال ارائه گزارش انتقادی و مستقل هستند چالش برانگیز است.
* قرقیزستان
مطبوعات در قرقیزستان تصویری متفاوت ارائه می دهند. در حالی که از لحاظ تاریخی به عنوان یکی از محیط های رسانه ای بازتر در آسیای مرکزی در نظر گرفته شده است، روندهای اخیر نشان دهنده کاهش نگران کننده آزادی مطبوعات است. در اینجا یک تفکیک وجود دارد:
چارچوب قانونی:
* قانون اساسی قرقیزستان آزادی بیان و مطبوعات را تضمین می کند.
* با این حال، قوانین و مقررات مختلف، به ویژه قوانین مربوط به افراط گرایی، افترا، و امنیت ملی، اغلب برای محدود کردن آزادی رسانه ها استفاده می شود.
چشم انداز رسانه ای:
* قرقیزستان دارای یک چشم انداز رسانه ای متنوع با ترکیبی از رسانه های دولتی، خصوصی و بین المللی است.
* رسانه‌های مستقل نقش مهمی در ارائه دیدگاه‌های مختلف و پاسخگو کردن مقامات ایفا کرده‌اند.
چالش ها و محدودیت ها:
* افزایش فشار دولت: در سالهای اخیر، فشارهای دولت بر رسانه‌های مستقل افزایش محسوسی داشته است.
* محدودیت های قانونی: قوانین مربوط به افترا، افراط گرایی و امنیت ملی اغلب برای هدف قرار دادن روزنامه نگاران و رسانه های منتقد استفاده می شود.
* آزار و اذیت و ارعاب: خبرنگاران و رسانه های منتقد دولت با آزار، ارعاب و حتی حملات فیزیکی مواجه می شوند.
* تعطیلی رسانه ها: برخی از رسانه های مستقل به دلیل فشارهای قانونی یا مشکلات مالی مجبور به تعطیلی شدند.
* خودسانسوری: بسیاری از روزنامه نگاران برای جلوگیری از عواقب احتمالی، خودسانسوری می کنند.
جنبه های مثبت:
* با وجود چالش ها، تعدادی از رسانه های مستقل همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند و گزارش های انتقادی و دیدگاه های متنوع ارائه می کنند.
* جامعه مدنی و سازمان های حقوق بشر فعالانه برای حمایت و ترویج آزادی مطبوعات در قرقیزستان تلاش می کنند.
به طور کلی:
در حالی که قرقیزستان از نظر تاریخی از مطبوعات نسبتاً آزادتری در مقایسه با همسایگان آسیای مرکزی خود برخوردار بوده است، روندهای اخیر نشان دهنده فرسایش نگران کننده آزادی مطبوعات است. فشار فزاینده دولت بر رسانه های مستقل، همراه با قوانین محدودکننده و آزار و اذیت، تهدیدی قابل توجه برای چشم انداز رسانه ای در قرقیزستان است. با این حال، مقاومت برخی رسانه‌های مستقل و تلاش‌های سازمان‌های مدنی، امیدی به آینده آزادی مطبوعات در کشور است.
* تاجیکستان
مطبوعات در تاجیکستان تحت محدودیت‌های شدیدی فعالیت می‌کنند و آزادی و استقلال خود با چالشهای مهمی روبرو هستند. در اینجا خلاصه ای از وضعیت آمده است:
چارچوب قانونی:
* در حالی که قانون اساسی تاجیکستان آزادی بیان و مطبوعات را تضمین می کند، قوانین و مقررات مختلفی برای محدود کردن این آزادی ها در عمل استفاده می شود.
چشم انداز رسانه ای:
* چشم انداز رسانه ای در تاجیکستان شامل رسانه های دولتی، خصوصی و خارجی است.
* با این حال، رسانه های دولتی بر بخش پخش تسلط دارند و به شدت بر روایت تأثیر می گذارند.
* رسانه های مستقل با چالش های متعددی روبرو هستند و در فضایی محدود فعالیت می کنند.
چالش ها و محدودیت ها:
* کنترل دولت: دولت کنترل قابل توجهی بر چشم انداز رسانه ای اعمال می کند، به ویژه از طریق رسانه های دولتی و نهادهای نظارتی.
* سانسور: سانسور گسترده است و روزنامه نگاران اغلب برای جلوگیری از عواقب احتمالی، خودسانسوری می کنند.
* محدودیت های قانونی: قوانین مربوط به افراط گرایی، افترا و امنیت ملی برای هدف قرار دادن روزنامه نگاران و رسانه های منتقد استفاده می شود.
* آزار و اذیت و ارعاب: خبرنگاران و رسانه های منتقد دولت با آزار، ارعاب و حتی حملات فیزیکی مواجه می شوند.
* تعطیلی رسانه ها: چند رسانه مستقل به دلیل فشارهای قانونی یا مشکلات مالی مجبور به تعطیلی شدند.
* محدودیت های اینترنت: دولت دسترسی به وب سایت ها و پلت فرم های رسانه های اجتماعی خاص را محدود می کند و جریان اطلاعات را محدود می کند.
به طور کلی:
مطبوعات در تاجیکستان با محدودیت های شدید روبرو هستند و در یک محیط بسیار کنترل شده فعالیت می کنند. تسلط شدید دولت بر چشم انداز رسانه ای، همراه با قوانین محدودکننده و آزار و اذیت، آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات را به شدت محدود می کند. در حالی که برخی از رسانه های مستقل به فعالیت خود ادامه می دهند، توانایی آنها در ارائه گزارش انتقادی و دیدگاه های متنوع به طور قابل توجهی با مشکل مواجه شده است.
نگرانی های کلیدی:
* وضعیت رو به افول آزادی مطبوعات در تاجیکستان.
* افزایش فشار بر رسانه های مستقل.
* استفاده از قوانین محدودکننده برای خاموش کردن صداهای منتقد.
* ایمنی و امنیت خبرنگاران.
وضعیت تاجیکستان چالش‌هایی را که روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در رژیم‌های خودکامه با آن مواجه هستند، نشان می‌دهد. فقدان آزادی مطبوعات تأثیر قابل توجهی بر دسترسی مردم به اطلاعات و توانایی آنها برای پاسخگویی دولت دارد.
* ازبکستان
مطبوعات در ازبکستان تحت محدودیت های قابل توجهی فعالیت می کنند و در حالی که در سال های اخیر نشانه هایی از بهبود بالقوه وجود دارد، هنوز با چالش های قابل توجهی مواجه است. در اینجا یک تفکیک وجود دارد:
چارچوب قانونی:
* قانون اساسی ازبکستان آزادی بیان و مطبوعات را تضمین می کند.
* با این حال، قوانین و مقررات مختلف برای این آزادی ها محدودیت هایی قائل می شوند که اغلب برای محدود کردن گزارش انتقادی استفاده می شوند.
چشم انداز رسانه ای:
* فضای رسانه ای شامل رسانه های دولتی، خصوصی و خارجی است.
* رسانه های دولتی بر بخش پخش تسلط دارند و به شدت بر روایت تأثیر می گذارند.
* رسانه های مستقل با چالش های متعددی روبرو هستند و در فضایی محدود فعالیت می کنند.
چالش ها و محدودیت ها:
* کنترل دولت: دولت کنترل قابل توجهی بر چشم انداز رسانه ای اعمال می کند، به ویژه از طریق رسانه های دولتی و نهادهای نظارتی.
* سانسور: سانسور گسترده است و روزنامه نگاران اغلب برای جلوگیری از عواقب احتمالی، خودسانسوری می کنند.
* محدودیت های قانونی: قوانین مربوط به افراط گرایی، افترا و امنیت ملی برای هدف قرار دادن روزنامه نگاران و رسانه های منتقد استفاده می شود.
* آزار و اذیت و ارعاب: خبرنگاران و رسانه های منتقد دولت با آزار، ارعاب و حتی حملات فیزیکی مواجه می شوند.
* تعطیلی رسانه ها: برخی از رسانه های مستقل به دلیل فشارهای قانونی یا مشکلات مالی مجبور به تعطیلی شدند.
* محدودیت های اینترنت: دولت دسترسی به وب سایت ها و پلت فرم های رسانه های اجتماعی خاص را محدود می کند و جریان اطلاعات را محدود می کند.
تحولات اخیر:
* در دوران رئیس جمهور میرضیایف، نشانه های محدودی از بهبود بالقوه در فضای رسانه ای وجود داشته است.
* برخی از روزنامه نگاران از زندان آزاد شده اند و سانسور آشکار اندکی کاهش یافته است.
* برخی از منابع خبری مستقل ظاهر شده اند و مشمول سانسور آشکار نیستند، اگرچه اکثر رسانه ها همچنان از انتقاد آشکار از رئیس جمهور و دولت اجتناب می کنند.
به طور کلی:
مطبوعات در ازبکستان همچنان با چالش ها و محدودیت های قابل توجهی روبرو هستند و توانایی آن را برای فعالیت آزادانه و مستقل محدود می کنند. در حالی که برخی تحولات مثبت محدود وجود داشته است، کنترل شدید دولت بر چشم انداز رسانه ها، همراه با قوانین محدودکننده و آزار و اذیت، همچنان یک نگرانی است.
نگرانی های کلیدی:
* سرعت کند اصلاحات در بخش رسانه.
* استفاده مداوم از قوانین محدودکننده برای خاموش کردن صداهای منتقد.
* ایمنی و امنیت خبرنگاران.
وضعیت ازبکستان چالش‌هایی را که روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در رژیم‌های خودکامه با آن مواجه هستند، نشان می‌دهد. فقدان آزادی مطبوعات تأثیر قابل توجهی بر دسترسی مردم به اطلاعات و توانایی آنها برای پاسخگویی دولت دارد.
منبع: Gemini
همزیستی – هفته نامه اکونومیست در شماره ویژه سالانه پایان سال تحت عنوان جهان پیش رو( The World Ahead) روندها و رویدادهای مهم سال 2025 را بررسی کرده است.
تام استندیج سردبیر این ویژه نامه درباره نسخه امسال جهان پیش رو گفت: «پیروزی قاطع دونالد ترامپ و بازگشت قریب الوقوع ترامپ به کاخ سفید، بیش از هر چیز دیگری، سال آینده را شکل خواهد داد و پیامدهایی در بسیاری از حوزه‌های سیاست دارد، نه فقط. برای آمریکا، اما برای جهان. این برای امنیت جهانی، انتقال انرژی پاک، تجارت بین‌المللی و تلاش‌های دولت‌ها برای کاهش کسری چه معنایی خواهد داشت؟ در سالی که نوید تغییرات و عدم قطعیت غیرمعمولی را می‌دهد، دنیای پیش رو به شما کمک می‌کند تا گوشه و کنار را ببینید و بفهمید چه چیزی ممکن است در آینده رخ دهد.
در سی و نهمین سال خود، نسخه World Ahead طیف وسیعی از موضوعات را مورد بحث قرار می دهد، اما ده موضوع برتر آن برای سال 2025 که از صفحات آن استخراج شده است، به شرح زیر است:
1- انتخاب آمریکا پیامدهای پیروزی گسترده آقای ترامپ بر همه چیز از مهاجرت و دفاع گرفته تا اقتصاد و تجارت تأثیر خواهد گذاشت. سیاست "اول آمریکا" او باعث خواهد شد که دوستان و دشمنان استحکام اتحادهای آمریکا را زیر سوال ببرند. این می‌تواند منجر به اصلاحات ژئوپلیتیکی، تشدید تنش‌ها و حتی گسترش سلاح‌های هسته‌ای شود.
2- رای دهندگان انتظار تغییر دارند. به طور کلی، احزاب فعلی در موج بی سابقه انتخابات سال 2024 عملکرد بدی داشتند. برخی از آنها رانده شدند (مانند آمریکا و بریتانیا). دیگران مجبور به ائتلاف شدند (مانند هند و آفریقای جنوبی). دیگران به زندگی مشترک رانده شدند (مانند تایوان و فرانسه). بنابراین سال 2025 سال انتظارات خواهد بود. آیا رهبران جدید می توانند آنچه را که وعده داده اند انجام دهند؟ آیا رهبران متواضع تغییر خواهند کرد؟ در غیر این صورت ممکن است ناآرامی به دنبال داشته باشد.
3- دخالت گسترده تر آقای ترامپ ممکن است اوکراین را وادار کند تا با روسیه معامله کند و دست اسرائیل را در درگیری‌هایش در غزه و لبنان باز بگذارد. موضع معاملاتی بیشتر آمریکا و بدبینی نسبت به درگیری های خارجی باعث ایجاد مشکل توسط چین، روسیه، ایران و کره شمالی ("چهارگانه هرج و مرج") و مداخله بیشتر قدرت های منطقه ای می شود، مانند آنچه در سودان بحران زده مشاهده شد. اما مشخص نیست که آیا آمریکا در درگیری بر سر تایوان یا دریای چین جنوبی در برابر چین بایستد.
4- تعرفه گذاری چشم اندازها: در حال حاضر، رقابت آمریکا با چین خود را به عنوان یک جنگ تجاری نشان می دهد، زیرا آقای ترامپ محدودیت هایی را اعمال می کند و تعرفه ها را افزایش می دهد - از جمله بر متحدان آمریکا. با تشدید حمایت گرایی، شرکت های چینی در حال گسترش در خارج از کشور هستند، هم برای دور زدن موانع تجاری و هم برای دستیابی به بازارهای جدید در جنوب جهانی. خیلی برای جداسازی؛ شرکت های چینی که از مکزیک تا مجارستان کارخانه می سازند، برنامه های دیگری نیز دارند.
5- رونق فناوری پاک: دولت چین صادرات پررونق پنل های خورشیدی، باتری ها و وسایل نقلیه الکتریکی را تشویق کرده است تا اقتصاد ضعیف داخلی را جبران کند. نتیجه یک رونق فناوری پاک به رهبری چین است، با پذیرش پنل‌های خورشیدی و ذخیره‌سازی شبکه که از پیش‌بینی‌ها پیشی گرفته است. و جهان به زودی خواهد فهمید که آیا انتشار جهانی به اوج خود رسیده است یا خیر.
6- پس از تورم : بانک‌های مرکزی ثروتمند جهان شکست تورم را جشن گرفته‌اند. اکنون اقتصادهای غربی با چالش جدیدی روبرو هستند: کاهش کسری بودجه، با افزایش مالیات، کاهش هزینه ها یا افزایش رشد. همچنین ممکن است بسیاری مجبور به افزایش بودجه دفاعی شوند. انتخاب های اقتصادی دردناکی در راه است. در آمریکا، سیاست‌های آقای ترامپ اوضاع را بدتر خواهد کرد: تعرفه‌های سنگین واردات می‌تواند مانع رشد و افزایش مجدد تورم شود.
7- سوالات قدیمی: آمریکا به تازگی مسن ترین رئیس جمهور منتخب خود را انتخاب کرده است. رهبران جهان به همراه جمعیتشان خاکستری می شوند. منتظر بحث بیشتر در مورد محدودیت های سنی برای رهبران سیاسی باشید. در همین حال، چین به دنبال فرصت های اقتصادی در دنیای پیر است. در مقابل، در بخش‌هایی از خاورمیانه، جمعیت جوان رو به رشد، همراه با کمبود شغل، بی‌ثباتی را به خطر می‌اندازد.
8- زمان بحران برای هوش مصنوعی: این بزرگترین قمار در تاریخ تجارت است: بیش از یک تریلیون دلار برای مراکز داده برای هوش مصنوعی (AI) هزینه می شود، حتی اگر شرکت ها هنوز مطمئن نیستند که چگونه از آن استفاده کنند و نرخ پذیرش پایین است (اگرچه بسیاری از کارکنان ممکن است به سادگی از آن استفاده کنند. در خفا). آیا سرمایه‌گذاران اعصاب خود را از دست خواهند داد، یا هوش مصنوعی ارزش خود را ثابت خواهد کرد، زیرا سیستم‌های «عامل» توانمندتر می‌شوند و داروهای توسعه‌یافته با هوش مصنوعی ظاهر می‌شوند؟
9- مشکلات سفر: حرکت جهانی مردم، نه فقط کالاها، با اصطکاک فزاینده ای مواجه است. درگیری هوانوردی جهانی را مختل می کند. اروپا در حال اضافه کردن کنترل های مرزی جدید است و سیستم شینگن بدون مرز آن در حال نابودی است. در سال 2025 واکنش شدید علیه "گردشگری بیش از حد" کاهش خواهد یافت، اما محدودیت های اعمال شده توسط بسیاری از شهرها، از آمستردام تا ونیز، باقی خواهد ماند.
10- زندگی شگفت انگیز: با تلاش برای ترور، انفجار واکی تاکی و راکت‌های غول‌پیکر ، یکی از درس‌های سال 2024 انتظار چیزهای باورنکردنی بود. چه اتفاقاتی با صدای نامعقول ممکن است در سال 2025 رخ دهد؟ بخش «کارت‌های وحشی» ما مجموعه‌ای را ارائه می‌کند که باید مراقب آن باشید، از جمله طوفان خورشیدی ویرانگر، کشف متون باستانی گمشده - و حتی یک بیماری همه‌گیر جهانی دیگر.
هلند موقعیت خود را در بخش کشاورزی ترکمنستان تقویت می کند//
شرکت‌های هلندی در حال گسترش حضور خود در بخش کشاورزی ترکمنستان هستند و فرصت‌های تجاری جدیدی را برای نوسازی و تقویت شیوه‌های کشاورزی محلی بررسی می‌کنند. هیئتی به رهبری سفیر سابق هلند در قرقیزستان پیتر ون لیوون در اوایل دسامبر از عشق آباد بازدید کرد تا همکاری های احتمالی را ارزیابی کند.
این هیئت شامل نمایندگانی از شرکت های برجسته هلندی مانند Agrotech Didam، Dalsem، Geerlofs، HZPC و Kubo بود. بحث‌ها بر روی زمینه‌های کلیدی برای تلاش‌های مشترک، از جمله ساخت گلخانه‌های مدرن، اجرای سیستم‌های آبیاری قطره‌ای، و پیشرفت در تولید بذر متمرکز شد. مقامات ترکمنستان علاقه شدیدی به اتخاذ فناوری های هلندی برای افزایش عملکرد و کارایی کشاورزی ابراز کردند.
به عنوان بخشی از بازدید خود، نمایندگان هلند از مجتمع های گلخانه ای در نزدیکی عشق آباد بازدید کردند که در آن محصولاتی مانند گوجه فرنگی، توت فرنگی و موز کشت می شود. آنها همچنین مزارع سیب زمینی و سیستم های ذخیره سازی را بازرسی کردند. این هیئت بر پتانسیل قابل توجه کشاورزی ترکمنستان تاکید کرد و بر تمایل خود برای تطبیق نوآوری های هلندی متناسب با شرایط خاص این کشور تاکید کرد.
این سفر به دنبال سفر یک هیئت ترکمنستان به هلند در تابستان 2024 صورت گرفت. در این سفر، نمایندگان بخش خصوصی ترکمنستان و وزارت کشاورزی در نمایشگاه بین المللی گرین تک آمستردام شرکت کردند. این رویداد به مقامات ترکمن اجازه داد تا فناوری های کشاورزی پیشرفته را بررسی کنند و با رهبران صنعت جهانی ارتباط برقرار کنند.
تبادل هیئت‌ها بر همکاری رو به رشد بین دو کشور تاکید می‌کند و تخصص هلندی می‌تواند نقشی محوری در نوسازی صنعت کشاورزی ترکمنستان ایفا کند.
از شرکت های آلمانی خواسته شد تا به خطرات حقوق بشر در پنبه ازبکستان رسیدگی کنند//
شرکت های آلمانی با حمایت وزارت فدرال همکاری اقتصادی و توسعه و بخش نساجی آلمان، به طور فزاینده ای در حال بررسی ازبکستان به عنوان بازار بالقوه هستند. گزارشی با عنوان "تخصص مربوط به حقوق بشر: ارزیابی ریسک برای شرکت های آلمانی در صنعت نساجی ازبکستان" چگونگی تبعیت این شرکت ها از قوانین زنجیره تامین و انجام تعهدات حقوق بشری خود را ارزیابی می کند.
این گزارش بر چالشهای جاری در صنعت پنبه ازبکستان، علیرغم اصلاحات اخیر تاکید می‌کند. مسائل کلیدی شامل خطرات کار اجباری، دخالت دولت در تولید پنبه و شرایط بد کار است. کشاورزان با قراردادهای اجباری، مالکیت زمین ناامن و محدودیت حقوق اتحادیه روبرو هستند. این مشکلات حتی پس از اینکه ازبکستان صنعت پنبه خود را خصوصی کرد و مدل «خوشه ای» را که کشاورزی، فرآوری و تولید را ادغام می کند، اتخاذ کرد، همچنان ادامه دارد.
اومیدا نیازوا، بنیانگذار مجمع حقوق بشر ازبکستان، نقض گسترده از جمله تصرف غیرقانونی زمین و سهمیه تولید اجباری را برجسته کرد. او بر عدم حمایت از کارگران پنبه تاکید کرد. علاوه بر این، این گزارش هشدار می دهد که ممکن است مقداری پنبه ازبکستان به طور غیرمستقیم از طریق تامین کنندگان در ترکیه و سایر کشورها وارد بازارهای آلمان شود.
این گزارش تاکید می‌کند که بررسی مؤثر حقوق بشر برای حفظ یکپارچگی برند ضروری است. با این حال، به گفته نویسنده Ben Vanpeperstraete، شرکت های آلمانی در رسیدگی به خطرات مرتبط با پنبه ازبکستان ناکام هستند. ارتباطات عمومی توسط شرکت ها اغلب فاقد رویکردهای مناسب برای شناسایی و کاهش این خطرات است.
در این گزارش آمده است که خطرات کار اجباری در صنعت پنبه ازبکستان با وجود اصلاحات در حال انجام همچنان قابل توجه است. افشای شرکت ها اغلب شناسایی کار اجباری را به عنوان یک ریسک منبع حذف می کند. این گزارش از کسب‌وکارها می‌خواهد تا شیوه‌های دقت لازم را اتخاذ کنند که به محدودیت‌های ازبکستان در اتحادیه‌سازی و فعالیت‌های جامعه مدنی رسیدگی می‌کند. از شرکت‌ها خواسته می‌شود تا برای افزایش انطباق و قابلیت ردیابی، زنجیره‌های تامین خود را نقشه‌برداری و افشا کنند.
تجارت بین آلمان و ازبکستان در سال 2023 از یک میلیارد یورو فراتر رفت و سرمایه گذاری آلمان در ازبکستان تا اوایل سال 2024 به 800 میلیون یورو رسید.
همزیستی - دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، شخصیت سال ۲۰۲۴ تایم، در ۲۵ نوامبر در کلوب Mar-a-Lago خود در پالم‌بیچ، فلوریدا، برای یک مصاحبه گسترده نشست.
ترامپ در طول این مصاحبه درباره پیروزی خود در انتخابات، اقتصاد و شرایط اوکراین و خاورمیانه صحبت کرد. او همچنین در مورد برنامه های خود برای دور دوم، از جمله اخراج میلیون ها مهاجر و عفو متهمان 6 ژانویه، و همچنین آینده جنبش MAGA صحبت کرد.
در زیر متن مصاحبه را مشاهده می کنید که برای وضوح کمی ویرایش شده است، که توسط اریک کورتلسا، خبرنگار سیاسی ملی تایم، الکس آلتمن سردبیر ویژگی های اجرایی، ماسیمو کالابریسی رئیس دفتر واشنگتن و سام جاکوبز سردبیر انجام شده است.
تایم: شما سال فوق العاده ای داشتید. تو آن را زندگی کردی و می دانی. شما میدان را در کمپین جمهوری خواهان پاکسازی کردید. بخشی از کمپین خود را در دادگاه سپری کردید. نزدیک بود در مسیر به ضرب گلوله کشته شوید. حریف شما کنار رفت و سپس شما در ایالت هایی پیروز شدید که خیلی ها انتظارش را نداشتند. چه چیزی را باید در مورد تجربه امسال شما بدانیم که نمی دانیم؟
ترامپ: خب، من فکر می‌کنم ما کمپین بی‌عیب و نقصی را اجرا کردیم. بود، واقعاً چیزی بود. اسمش را گذاشتم «72 روز خشم» روزهای تعطیل نبود. هیچ تایم اوتی وجود نداشت. اگر اشتباهی مرتکب شوید، در سطوحی بزرگ‌نمایی می‌شود که تا به حال کسی ندیده است. بنابراین شما نمی توانید اشتباه کنید. و من فکر می کنم ما واقعاً خوب دویدیم. گذر از آن یک رانندگی بود. 72 روز شروع شد. بنا به دلایلی، به نظر می رسید که اینطور باشد. و من خیلی سخت کار کردم. من بوده ام، در واقع خبرنگارانی که من را دنبال کرده اند به من اعتبار داده اند، زیرا می دانید، فقط همیشه، هر روز بود، و ما چیزهای درستی می گفتیم. حرف هایی زدیم که در ذهن کشور بود. من فکر می کنم دموکرات ها آن را دریافت نکردند. آنها فقط به همان مزخرفات قدیمی بازگشتند. و این مزخرف بود، به خصوص در جایی که ما الان هستیم. و ما ضربه زدیم - به چیزی زدیم که خیلی خاص بود. به اعصاب کشور ضربه زدیم. آنها نمی خواهند ببینند که زندان ها در کشور ما خالی می شوند. آنها نمی خواهند ببینند که افراد موسسات روانی از موسسات خود اخراج می شوند.
آیا متعهد می شوید که به اختیارات سنا برای رد یا تایید کاندیداهای خود احترام بگذارید؟
خوب، مطمئنا، من می خواهم آنها تایید کنند. فکر نمی‌کنم تعداد مخالفان زیاد باشد. به همین دلیل است که در رستوران ها منو دارند. شما انتخاب های متفاوتی دارید. برخی افراد کاندیداهای خاصی را دوست دارند. من به شما می گویم، من مواردی را مطرح کردم که فکر می کردم کمی بحث برانگیزتر هستند، و معلوم شد که لزوماً موارد بحث برانگیز نیستند.
یکی از آنها که بحث برانگیز است و من فقط می‌خواهم یک سوال سریع در موردش بپرسم، RFK Jr است که یک شکاک مشهور در مورد واکسن است. اگر او به برنامه های واکسیناسیون دوران کودکی پایان دهد، آیا آن را امضا می کنید؟
ما یک بحث بزرگ خواهیم داشت. میزان اوتیسم در سطحی است که هیچ کس آن را باور نمی کرد. اگر به چیزهایی که در حال وقوع هستند نگاه کنید، چیزی باعث آن شده است.
آیا فکر می کنید با واکسن ها مرتبط است؟
نه، من به بابی گوش خواهم داد، که واقعاً با او خیلی خوب کنار آمدم و برای ارتباط با غذا و واکسیناسیون احترام زیادی قائل هستم. او با واکسیناسیون، همه واکسن ها مخالف نیست. او احتمالا با برخی مخالف است. اما ما آن را خواهیم داشت. ما کاری را انجام خواهیم داد که به نفع کشور است.
بنابراین این می تواند شامل خلاص شدن از شر برخی از واکسن ها باشد؟
اگر فکر کنم خطرناک است، اگر فکر کنم مفید نیستند، ممکن است، اما فکر نمی‌کنم در پایان خیلی بحث برانگیز باشد.
آیا با او در مورد ارتباط واکسن و اوتیسم موافق هستید؟
من می خواهم اعداد را ببینم. این اعداد خواهد بود. ما قادر به انجام این کار خواهیم بود—فکر می‌کنم در پایان احساس بسیار خوبی در مورد آن خواهید داشت. ما می‌توانیم آزمایش‌های بسیار جدی انجام دهیم و اعداد را خواهیم دید. بسیاری از مردم به چیزهای مختلف فکر می کنند. و در پایان مطالعاتی که انجام می‌دهیم، و همه چیز را انجام می‌دهیم، خواهیم دانست که چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست. ما مطمئناً خواهیم فهمید که چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست.
فهمیدم آقا بیایید به موضوعی بپردازیم که می دانم شما تا حد زیادی به آن اهمیت می دهید: مهاجرت. شما اخیراً در Truth Social گفته اید که قصد دارید از ارتش برای اخراج مهاجران استفاده کنید. قانون Posse Comitatus استفاده از ارتش را برای اجرای قانون داخلی ممنوع می کند. اگر ارتش دستورات شما را اجرا نکند یا امتناع کند، چه خواهید کرد؟
خوب، اینطور نیست، اگر تهاجم به کشور ما باشد، جلوی ارتش را نمی گیرم و من آن را تهاجم به کشورمان می دانم. ما جنایتکارانی داریم که به کشورمان می آیند که هرگز آنها را ندیده بودیم، ما افرادی را داریم که در سطوح و تعداد بی سابقه ای وارد می شوند که قبلاً هرگز ندیده بودیم. و من فقط کاری را انجام می دهم که قانون اجازه می دهد، اما تا حد حداکثری که قانون اجازه می دهد بالا می روم. و من فکر می کنم در بسیاری از موارد، کلانتری ها و مجریان قانون به کمک نیاز دارند. گارد ملی را نیز فرا می خوانیم. و طبق قوانین کشورمان تا جایی که اجازه داشته باشم پیش می رویم.
اگر نمی‌توانید با دولت‌های پذیرنده توافق‌نامه مذاکره کنید، و هیچ‌کدام هم پذیرا به نظر نمی‌رسند، آیا مجبور خواهید بود این مهاجران بازداشت شده را در کمپ‌ها نگه دارید؟
من آنها را وارد کشورشان خواهم کرد(کشورهایی که آنها را نپذیرند) با آن کشورها تجارت نخواهیم کرد.
پس نیازی به ساخت بازداشتگاه های بیشتری نخواهید داشت، قربان؟
نه، زیرا، نگاه کنید، ممکن است مجبور باشیم این کار را انجام دهیم. زیرا، ببینید، آنها میلیون ها نفر را آوردند و بسیاری از آن افراد، می دانید، از زندان ها و زندان ها بیرون آورده شده اند. شما به جمعیت زندان ها نگاه کنید، چه اتفاقی در سراسر جهان می افتد، به جز اینجا. نه، آنها - من حتی نمی توانم تصور کنم که چرا به جنایتکاران، جنایتکاران شناخته شده، افرادی که سوابق فوق العاده ای از زندان دارند اجازه می دهند. ببینید، اگر به 13000 به اضافه 13099 نفر که توسط گشت مرزی ثبت شده است، نگاه کنید، آنها گفتند این افراد قاتل هستند و آنها را به کشور ما راه دادند. چرا کسی باید این کار را انجام دهد؟ چرا کسی باید این کار را انجام دهد؟ و به همین دلیل است که دموکرات ها به دلیل بسیاری از موارد مشابه شکست خوردند. اتفاقاً این یکی بد است. می‌دانی که این بد است، اما چیزهای زیادی وجود دارد که-
بنابراین شما می گویید که اردوگاه های جدیدی وجود نخواهد داشت، اردوگاه های بیشتری برای نگهداری مهاجران بازداشت شده وجود نخواهد داشت؟
خوب، ممکن است وجود داشته باشد. هر آنچه که برای بیرون آوردن آنها لازم است. برام مهم نیست راستش را بخواهید، هر کاری که برای بیرون آوردن آنها لازم است. باز هم، من این کار را کاملاً در محدوده قانون انجام خواهم داد، اما اگر به اردوهای جدید نیاز داشته باشد، اما امیدوارم به تعداد زیادی نیاز نداشته باشیم زیرا می خواهم آنها را بیرون بیاورم و نمی خواهم آنها بنشینند. در اردوگاه برای 20 سال آینده. من می‌خواهم آنها را خارج کنند، و کشورها باید آنها را پس بگیرند، و اگر آنها را پس نگیرند، ما با آن کشورها تجارت نخواهیم کرد و تعرفه‌های بسیار زیادی برای آن کشورها وضع خواهیم کرد. هنگامی که آنها محصولات را ارسال می کنند، تعرفه های قابل توجهی خواهند داشت و این امر تجارت با ما را برای آنها بسیار سخت می کند.
سوالی که در ذهن بسیاری از آمریکایی ها وجود دارد: آیا سیاست جداسازی خانواده ها را باز خواهی کرد؟
فکر نمی‌کنم - مجبور نباشم، زیرا اولاً، این سیاست من نبود. این سیاست اوباما بود. من سلول های زندان برای کودکان نساختم. او انجام داد. اگر به سال 2014 نگاه کنید—
من نمی‌خواهم به گذشته اعتراض کنم. من فقط می پرسم که آیا شما این کار را انجام خواهید داد -
خوب شما گفتید، سیاست شما. این یک سیاست کشور بود. من فکر نمی کنم مجبور شویم، زیرا ما تمام خانواده را به کشورشان باز خواهیم فرستاد.
آنها با هم دیپورت می شوند؟
من ترجیح می دهم آنها را با هم اخراج کنم، بله، تا جدایی. به هر حال، وقتی شما از جدایی صحبت می کنید، ما در زمان دموکرات ها 325000 کودک داریم - و این کار توسط دموکرات ها انجام شد - که در حال حاضر برده، برده جنسی یا مرده هستند، و به آنها اجازه داده شد. بنابراین منظورم این است که اینها هستند و کاری که من انجام خواهم داد تلاش خواهم کرد آنها را پیدا کنم و آنها را به والدینشان برگردانم.
بسیاری از افرادی که به شما رای دادند، همانطور که شما چند لحظه پیش اشاره کردید، به قیمت های بالا، به ویژه مواد غذایی و مواد غذایی اشاره کردند. اگر میلیون ها کارگر و کشاورز مهاجر را اخراج کنید، قیمت مواد غذایی به شدت افزایش نمی یابد؟
نه، چون به مردم اجازه ورود می دهیم، اما باید به صورت قانونی وارد بشوند. ما نمی خواهیم مردم از زندان بیایند. ما زندانی های ونزوئلا و بسیاری از کشورهای دیگر و نه فقط کشورهای آمریکای جنوبی را نمی خواهیم. ما نمی‌خواهیم در زندان‌ها به داخل کشورمان باز شود. ما اسیران آنها را نمی پذیریم. ما قاتل آنها را نمی پذیریم. ما افراد آنها را از موسسات روانی نمی پذیریم. ما این کارها را انجام نمی دهیم.
هاوارد لوتنیک، رئیس مشترک انتقال شما، گفت که منصوبان شما از نظر وفاداری بررسی خواهند شد. آیا می خواهید از منصوبان خود بخواهید که تعهد وفاداری بگیرند؟
فکر نمی کنم مجبور باشم. فکر می‌کنم می‌دانم چه کسی – یعنی ببین، تنها کاری که می‌توانی انجام دهی این است که با مردم احساس راحتی کنی. همیشه افراد بی وفا وجود دارند و هر رئیس‌جمهوری آنها را داشته است. من آنها را داشته ام و هر رئیس جمهور آنها را داشته است. اما نه، فکر می‌کنم، فکر می‌کنم در بیشتر موارد قادر خواهم بود تعیین کنم چه کسی وفادار است. من از آنها می خواهم که به سیاست و کشور وفادار باشند. باید وفادار باشه
اگر دستورات شما را اجرا نکنند، آنها را اخراج خواهید کرد؟
اگر فکر کنم مناسب است، آنها را اخراج خواهم کرد.
آقای رئیس جمهور که در قوه مجریه کار می کنند اما منصوب نمی شوند، آیا این برای کارمندان دولت نیز صدق می کند؟
خب بستگی داره ما چیزهای جالبی در قوانین و مقررات داریم، اما خواهیم دید. اما مطمئناً، اگر به من اجازه داده شود، این کار را انجام خواهم داد. اگر آنها از سیاست های من پیروی نمی کنند، قطعا.
شما ایلان ماسک را مسئول DOGE قرار داده اید و به او قدرت می دهید تا...
همراه با- در کنار ویوک راماسوامی، بله، کاملاً. اما به طور خاص در مورد ماسک، به او قدرت نظارت بر آژانس هایی که شرکت هایش را تنظیم می کنند، می دهد. آیا این تضاد منافع نیست؟
من اینطور فکر نمی کنم. ببینید، ما کشوری داریم که پر از قوانین، مقررات و صراحتاً با مردمی است که انجام آنها غیرضروری است. ما در بسیاری از مشاغل دیگر به افراد زیادی نیاز خواهیم داشت. ما به دنبال جذب افراد در مشاغل بخش خصوصی هستیم تا بتوانند بهتر عمل کنند و بهره وری بیشتری داشته باشند. میریم ببینیم چی میشه در آغاز ماه های جالبی در پیش داریم. میریم ببینیم چی میشه اما این کشور باد کرده و متورم شده است.
من فکر می کنم همه موافق هستند که در دولت فدرال اتلاف وجود دارد-
اتلاف، تقلب و سوء استفاده.
اما ایلان ماسک در مورد کاهش هایی صحبت می کند که مستقیماً ناسا را تحت تأثیر قرار می دهد و سپس به طور مستقیم بر SpaceX، شرکت او تأثیر می گذارد. آیا این تعریف کتاب درسی از تعارض منافع نیست؟
من فکر می کنم که ایلان کشور را خیلی قبل از شرکت خود قرار می دهد. منظورم این است که او در بسیاری از شرکت ها حضور دارد، اما او واقعاً همینطور است و من آن را دیده ام. او این را مهم ترین پروژه خود می داند و می خواست این کار را انجام دهد. و، می دانید، من فکر می کنم، من فکر می کنم او یکی از معدود افرادی است که می تواند اعتبار انجام این کار را داشته باشد، اما او کشور را قبل از آن قرار داده است، و من آن را دیده ام، قبل از اینکه شرکت خود را بگذارد.
خب، در نهایت، کنگره هزینه ها را کنترل می کند. آیا بودجه یا اعتباراتی را که با کمیسیون ماسک-راماسوامی، DOGE مطابقت ندارد، وتو می کنید؟
من ممکن است. اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید بدون کنگره انجام دهید. وقتی نوبت به برش می رسد، به دست آوردن سخت تر است، اما بریدن، می توانید بسیاری از کارها را بدون کنگره انجام دهید.
چه برنامه ای دارید؟
یعنی برای شما مثال می زنم. ما می خواهیم مدارس را به ایالت ها برگردانیم. می‌دانید، ما می‌خواهیم، از نظر تحصیلات در انتهای لیست هستیم، و از نظر هزینه هر دانش‌آموز در بالای لیست هستیم، و می‌خواهیم آنها را به ایالت‌ها برگردانیم. و ما نیمی از پول را برای یک محصول بسیار بهتر خرج خواهیم کرد. ما می‌گیریم—من معتقدم که می‌توانیم با نروژ، دانمارک، فنلاند و سایر کشورها رقابت کنیم. و من به شما خواهم گفت، چین نیز درست در صدر فهرست قرار دارد. اکثر لیست ها
من به سمت سیاست خارجی می روم. آیا از زمان انتخاب خود با ولادیمیر پوتین صحبت کرده اید؟
من نمی توانم به شما بگویم. من نمی توانم به شما بگویم. فقط نامناسب است
اگر اوکراین با توافق صلحی که گفته‌اید میانجی‌گری می‌کنید موافقت نکند، آیا کمک‌های نظامی، بشردوستانه و اطلاعاتی به آنها را قطع می‌کنید؟
دلیل اینکه من دوست ندارم این را به شما بگویم این است که به عنوان یک مذاکره کننده، وقتی می نشینم و با چند جوان بسیار باهوش صحبت می کنم: جوان، جوان، جوان، جوان. در مقایسه با من، شما خیلی جوان هستید. اما وقتی با مردم صحبت می‌کنم – وقتی شروع می‌کنم، فکر می‌کنم برنامه بسیار خوبی برای کمک دارم، اما وقتی شروع به افشای آن طرح می‌کنم، تقریباً به یک برنامه بی‌ارزش تبدیل می‌شود.
آیا شما متعهد به حفاظت از حاکمیت اوکراین در برابر روسیه هستید؟
من می خواهم اوکراین را ببینم - خوب، آماده؟ شما باید کمی به عقب برگردید. اگر من رئیس جمهور بودم هرگز این اتفاق نمی افتاد. هرگز اتفاق نمی افتاد -
اما اتفاق افتاده است. بنابراین سوالی که مردم می خواهند بدانند این است که آیا اوکراین را رها می کنید؟
خیلی بدش میکنه و من اخیراً با گروهی از دولت جلسه ای داشتم که آنها وارد شدند و به من توضیح دادند و من خارج از نوبت صحبت نمی کنم، تعداد سربازان کشته شده در ماه گذشته اعدادی است که خیره کننده، هم روس ها و هم اوکراینی ها، و مقادیر نسبتاً برابر است. می‌دانی، می‌دانم که آنها دوست دارند بگویند که چنین نبوده‌اند، اما نسبتاً برابرند، اما تعداد سربازان جوان مرده‌ای که در همه جا در مزارع دراز کشیده‌اند، حیرت‌انگیز است. این دیوانه کننده است آنچه در حال وقوع است. این دیوانه است. من به شدت با ارسال موشک به فاصله صدها مایلی به روسیه مخالفم. چرا این کار را می کنیم؟ ما فقط این جنگ را تشدید می کنیم و آن را بدتر می کنیم. نباید اجازه داده می شد که این کار انجام شود. اکنون آنها نه تنها موشک، بلکه انواع دیگر سلاح ها را نیز انجام می دهند. و من فکر می کنم که این یک اشتباه بسیار بزرگ است، اشتباه بسیار بزرگ. اما سطح، تعداد افرادی که می میرند شماره یک است، پایدار نیست، و من از هر دو طرف صحبت می کنم. انجام این کار واقعاً برای هر دو طرف یک مزیت است.
سوالی که بسیاری از آمریکایی ها و بسیاری از مردم در سراسر جهان دارند این است که آیا اوکراین را رها خواهید کرد؟
من می خواهم به توافق برسم و تنها راهی که می خواهید به توافق برسید این است که دست از کار نکشید. می فهمی یعنی چی، درسته؟
درسته خب نه بگو
خب همین الان گفتم به نظر من اگر دست بردارید نمی توانید به توافق برسید. و من با کل ماجرا مخالفم، زیرا نباید هرگز اتفاق می افتاد. اگر من رئیس جمهور بودم به دلایل متعدد پوتین هرگز به اوکراین حمله نمی کرد. شماره یک، آنها قیمت نفت را بالا بردند. وقتی قیمت نفت را بالا بردند، آن را برای او سودآور کردند، باید قیمت نفت را پایین می آوردند. اگر سقوط می کرد، شما نداشتید، فقط به دلایل اقتصادی ناب شروع نمی شد. اما زمانی که به 80، 85 و 90 دلار در هر بشکه می رسد. منظورم این است که او درآمد زیادی به دست آورد. نمی گویم چیز خوبی است، چون او هم آسیب دیده است، اما آنها دارند جلو می روند. می دانید، این جنگی است که بوده است - این یک تراژدی است. این مرگی است که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که کسی بداند. وقتی اعداد واقعی بیرون آمد، اعدادی را خواهید دید که باور نمی کنید.
خب، جنگ دیگری با تلفات بالا در خاورمیانه در حال وقوع است. گفته می شود که شما به نخست وزیر نتانیاهو گفته اید که می خواهید قبل از روی کار آمدن شما به جنگ غزه پایان دهد. او چه گفت؟
من فکر می‌کنم قبل از اینکه در مورد آن صحبت کنم، فکر می‌کنم که خاورمیانه مشکلی آسان‌تر از آنچه در مورد روسیه و اوکراین اتفاق می‌افتد، است. خوب، من فقط می خواهم این را از قبل بگویم. خاورمیانه حل خواهد شد خاورمیانه بوده است - این یک چیز وحشتناک است. 7 اکتبر اتفاق وحشتناکی بود. همه به راحتی 7 اکتبر را فراموش می کنند، اما آن روز وحشتناکی برای جهان بود، نه برای اسرائیل، برای جهان. و من فکر می‌کنم که خاورمیانه به نتیجه خواهد رسید - همینطور که ما صحبت می‌کنیم، چیزهایی بسیار سازنده در خاورمیانه اتفاق می‌افتد. من فکر می کنم خاورمیانه حل خواهد شد. من فکر می‌کنم پیچیده‌تر از روسیه-اوکراین است، اما فکر می‌کنم حل آن آسان‌تر است.
آیا نتانیاهو در مورد زمان پایان جنگ به شما اطمینان داده است؟
اوم، من نمی‌خواهم این را بگویم، اما فکر می‌کنم او به این موضوع اطمینان دارد - فکر می‌کنم او به من بسیار مطمئن است، و فکر می‌کنم او می‌داند که من می‌خواهم این کار تمام شود. من می خواهم همه چیز تمام شود. من می خواهم، من نمی خواهم مردم کشته شوند، می دانید؟ من نمی‌خواهم مردم از هیچ یک از طرفین کشته شوند، و این شامل روسیه، اوکراین، یا فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها و همه موجودات مختلفی است که ما در خاورمیانه داریم. موجودات مختلف بسیار زیادی وجود دارد. اما من نمی خواهم مردم کشته شوند.
وقتی می گویید اتفاقات سازنده ای در حال رخ دادن است، می توانید دقیق تر بگویید؟
نه، نمی توانم. یعنی دوست دارم باشم، خیلی دوست دارم باشم، اما نمی توانم. من خواهم بود. ما قرار است در یک دوره زمانی بنشینیم، امیدوارم به زودی، و من همه چیزهایی را که در حال رخ دادن است به شما بگویم. اما اتفاقات بسیار سازنده ای در حال وقوع است. من فکر می کنم - خوب، زیرا من به دو، دو جبهه اصلی نگاه می کنم، درست است؟ شما روسیه و اوکراین را دارید و این را دارید و مشکلات دیگری نیز وجود دارد. اما ببینید، وقتی کره شمالی درگیر می شود، این عنصر دیگری است که عامل بسیار پیچیده ای است. و من کیم جونگ اون را می شناسم، با کیم جونگ اون خیلی خوب کنار می آیم. من احتمالا تنها کسی هستم که او تا به حال واقعاً با او برخورد داشته است. وقتی به آن فکر می کنید، من تنها کسی هستم که او تا به حال با او برخورد کرده است. اما شما عوامل پیچیده‌کننده بسیار بدی دارید، اما ما می‌نشینیم و در پایان هر کدام از اینها، یا هر دو، شاید همزمان، می‌نشینیم و به شما نشان می‌دهم که چه خوب است. کاری که انجام دادم
شما به مردم فلسطین اشاره کردید. در دوره اول ریاست جمهوری شما، دولت شما جامع ترین طرح را برای راه حل دو دولتی در مدت طولانی ارائه کرد. آیا هنوز از آن طرح حمایت می کنید؟
من از طرح صلح حمایت می کنم و می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. وقتی پیمان ابراهیم را انجام دادم، می‌دانید که باید بقیه کشورها هم به آن می پیوستند. من بیانیه ای دادم. من فکر می کنم آنها یک کشور اضافه نکردند. به آن فکر کنید. آنها یک کشور را به پیمان ابراهیم اضافه نکردند. ما چهار کشور را داشتیم، کشورهای بسیار مهمی، اما باید با کشورهای خاورمیانه بارگیری می شد.
آیا همچنان از راه حل دو کشوری حمایت می کنید؟
من از هر راه حلی که بتوانیم برای رسیدن به صلح انجام دهیم، حمایت می کنم. ایده های دیگری غیر از دو کشور وجود دارد، اما من از هر چیزی که برای به دست آوردن صلح نه فقط، بلکه یک صلح پایدار لازم باشد، حمایت می کنم. نمی توان ادامه داد که هر پنج سال یک بار در یک تراژدی قرار می گیرید. جایگزین های دیگری نیز وجود دارد.
سفیر جدید شما در اسرائیل، مایک هاکبی، از جنبش شهرک سازی و اسرائیل در الحاق کرانه باختری حمایت می کند. سوال اصلی در قلب این موضوع، آقا، این است که آیا می‌خواهید یک معامله دو کشوری را که در توافق صلح تا سعادت مطرح کرده‌اید، انجام دهید یا مایلید به اسرائیل اجازه دهید کرانه باختری را ضمیمه کند؟
بنابراین آنچه من می خواهم توافقی است که در آن صلح برقرار شود و کشتار در آن متوقف شود.
آیا به اسرائیل می‌گویید-بی‌بی آخرین بار تلاش کرد و شما او را متوقف کردید. آیا این بار دوباره این کار را انجام می دهید؟
خواهیم دید چه اتفاقی می افتد. بله، انجام دادم. جلوی او را گرفتم. اما خواهیم دید چه اتفاقی می افتد. 7 اکتبر روز بسیار وحشتناکی بود. می دانید، 7 اکتبر. مردم آن را فراموش می کنند. آنها هرگز اشاره نمی کنند. روز غم انگیزی بود. اتفاق دیگری که می افتد گروگان ها هستند، گروگان ها کجا هستند، چرا برنمی گردند؟ خوب، آنها ممکن است رفته باشند. آنها ممکن است رفته باشند. من فکر می کنم حماس احتمالاً می گوید، وای، گروگان ها رفته اند. این چیزی است که آنها می خواهند.
بنابراین سناریویی وجود دارد که به اسرائیل اجازه دهید کرانه باختری را ضمیمه کند؟
من انجام خواهم داد - کاری که دارم انجام می دهم و آنچه را که دوباره می گویم، دوباره می گویم، من یک صلح طولانی مدت می خواهم. من نمی گویم که این یک سناریوی بسیار محتمل است، اما من یک صلح طولانی مدت می خواهم، صلحی که در آن سه سال دیگر 7 اکتبر را نخواهیم داشت. و راه های زیادی وجود دارد که می توانید آن را انجام دهید. شما می توانید آن را دو حالت انجام دهید، اما راه های زیادی وجود دارد که می توان آن را انجام داد. و من می خواهم ببینم چه کسی می تواند خوشحال باشد؟ اما من دوست دارم همه را خوشحال ببینم. همه به دنبال زندگی خود می روند و مردم از مردن باز می مانند. که شامل بسیاری از جبهه های مختلف می شود. منظورم این است که ما مشکلات جهانی عظیمی داریم که در زمان ریاست جمهوری من نداشتیم. می دانید، وقتی من رفتم، ایران داشتیم که خیلی تهدیدکننده نبود. پول نداشتند. آنها به حماس پول نمی دادند. آنها به حزب الله پول نمی دادند.
ایران اخیراً برای ترور شما نقشه کشیده است. شانس جنگ با ایران در دوره بعدی شما چقدر است؟
هر اتفاقی ممکن است بیفتد. هر اتفاقی ممکن است بیفتد. این یک وضعیت بسیار ناپایدار است. من فکر می کنم خطرناک ترین چیز در حال حاضر اتفاقی است که در حال رخ دادن است، جایی که زلنسکی تصمیم گرفته است، با تایید رئیس جمهور، به احتمال زیاد، شلیک موشک به روسیه را آغاز کند. من فکر می کنم که این یک تشدید بزرگ است. فکر می کنم تصمیم احمقانه ای است. اما تصور می کنم مردم منتظرند تا من وارد شوم قبل از اینکه اتفاقی بیفتد. من تصور می کنم. من فکر می کنم انجام این کار بسیار هوشمندانه خواهد بود.
آیا به نتانیاهو اعتماد دارید؟
من به هیچکس اعتماد ندارم
می توانم بپرسم آیا ایلان ماسک به دستور شما با ایرانی ها ملاقات کرده است؟
من نمی دانم که او با آنها ملاقات کرده است.
گفته می شود او با ایرانی ها دیدار کرده است.
من نمی دانم. او این را به من نگفت.
همه در سراسر طیف سیاسی ماهیت بازگشت شما، ماهیت تاریخی بازگشت و انعطاف پذیری شما را می شناسند. شما از روان آمریکایی چه می‌فهمید که مخالفانتان نمی‌دانند؟
ببینید، من به آن به عنوان یک بازگشت نگاه نمی کنم. و مردم گفته اند که این بزرگترین بازگشت در تاریخ سیاسی و حتی فراتر از تاریخ سیاسی به علاوه بود. گفتند ورزش را اضافه کن و بقیه را اضافه کن. اما من اینطور به قضیه نگاه نمی کنم. فکر می کنم یک کمپین عالی راه اندازی کردم. فکر می کنم محبوب بودم. فکر می کنم ترم اول خیلی خوب کار کردم. ما در پایان به کووید مبتلا شدیم. اما حتی با کووید، ما کار بسیار بسیار خوبی انجام دادیم که مردم شروع به تشخیص آن کردند. اما شما به آن چند سال اول نگاهی بیندازید، ما هرگز اقتصادی حتی نزدیک به آن نداشتیم. بنابراین، من آن را به عنوان یک بازگشت نمی بینم. من می دانم که این در نظر گرفته شده است. من باید اجازه بدهم که اینطور باشد و اجازه خواهم داد که چنین باشد. اما، می دانید، از چه چیزی برگردید؟ من همیشه اینجا بودم، می دانید.
من فکر می‌کنم بیشتر نکته‌ای که این سوال مطرح می‌شد این است که می‌دانی، اکنون دو بار برنده شده‌ای.
درسته
شما هر دو حزب سیاسی را دوباره تنظیم کردید، آمریکا را تغییر دادید. باید چیزی را در مورد کسب آرا یا مردم آمریکا درک کنید که شاید مخالفانتان به شما اعتباری برای آن قائل نباشند. و من حدس می زنم که کنجکاو هستم که چیست.
می دانید، فکر می کنم مردم می خواهند زندگی خوبی داشته باشند. من فکر می کنم آنها می خواهند بتوانند مواد غذایی را با قیمت مناسب بخرند و مجبور نباشند برای خرید دو سیب گرما را خاموش کنند. من فکر می کنم که مردم امنیت می خواهند. من فکر نمی‌کنم مردم بخواهند مرزهای ما را تحت فشار قرار دهند - این واقعاً تهاجم کشورهای خارجی به کشور ما است و نه فقط آمریکای جنوبی. منظورم این است که اینها کشورهای سراسر دنیا هستند. واقعاً، من فکر می‌کنم مردم ما می‌خواهند عقل سلیم در زندگی‌شان اعمال شود، و نمی‌خواهند ببینند که یک دختر در رینگ بوکس توسط یک مرد مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد، همانطور که اتفاق می‌افتد. آنها نمی خواهند کسی را در مسابقه وزنه برداری ببینند، یک زن در برابر یک مرد. معنی ندارد. آنها نمی خواهند ببینند، می دانید، مردانی که در ورزش زنان بازی می کنند. آنها نمی کنند. آنها نمی خواهند همه این تراجنسیتی ها را ببینند، یعنی فقط تسخیر شده است. و سپس نگاهی بیندازید، و نه سالها بعد از آن فردی که این روند را طی کرده است می گوید، چه کسی این کار را با من کرد؟ همانطور که می دانید درصد بسیار بالایی است. من واقعاً فکر می کنم که مردم این کشور قلب های فوق العاده ای دارند. آنها درک می کنند و می خواهند عقل سلیم در زندگی آنها اعمال شود. بیشتر چیزهایی که من در مورد آنها صحبت می کنم عقل سلیم است. آنها نمی خواهند شاهد افزایش 57 درصدی قیمت مواد غذایی در مدت زمان کوتاهی باشند. و فکر می کنم به همین دلیل برنده شدم. فکر می کنم - فکر می کنم به همین دلیل برنده شدم. حزب جمهوری خواه تبدیل به حزب عقل سلیم شده است، و بسیاری از چیزهایی که ذکر کردم و چیزهای دیگر نیز هست. آنها نمی خواهند همه ماشین های برقی داشته باشند. آنها ممکن است یک ماشین الکتریکی بخواهند. خودروهای برقی عالی هستند، اما برای همه مناسب نیستند. آنها همچنین می خواهند اتومبیل های بنزینی یا هیبریدی یا هر چیز دیگری که اتفاقاً بیرون بیاید. آنها نمی‌خواهند خودروهایی را که مجبور می‌شوند خودرویی بخرند که نمی‌خواهند، اختیار داشته باشند. چیزهای زیادی وجود دارد. منظورم این است که آنها بیش از حد بی شمار هستند. تعداد زیادی برای ذکر وجود دارد. می‌توانم تمام روز را ادامه دهم و آمارهای دیوانه‌کننده‌ای به شما بدهم-
اما درخواست تجدیدنظر شما از قبل بسیاری از این موارد وجود دارد-
آره، اریک، اما در نهایت، آنها می خواهند ببینند کشور ما با عقل سلیم اداره می شود. آنها نمی خواهند در این لحظه افرادی از 100 و 182 کشور به آنها حمله کنند. ما در طول سه سال گذشته – افرادی از182 کشور - داشته ایم، مردم نمی دانند چند کشور وجود دارد. کشورهای زیادی وجود دارد، 182 کشور حتی به این تعداد هم نزدیک نیست، خوب، اما ما 182 کشور داشتیم که افرادی از آنها به کشور ما حمله کردند، اساساً به کشور ما حمله کردند. ما نمی دانیم آنها کی هستند، نمی دانیم کجا هستند. ما چیزی در مورد آنها نمی دانیم. آنها فقط وارد کشور ما می شوند و آنها را به دست می گیرند. می بینید که چه اتفاقی برای باندهای ونزوئلا می افتد. آنها در همه جا هستند - آنها در بسیاری از ایالت های مختلف هستند. آنها از این لحظه در 12 ایالت هستند و باعث خرابی و خشونت بسیار زیادی می شوند. مردم این را نمی خواهند.
من می دانم که بدیهی است که شما فقط در شرف ورود به دفتر هستید، اما من به نوعی کنجکاو در مورد نوع مولفه قدیمی هستم. لیندسی گراهام می گوید سیاست های ترامپ بدون ترامپ کارساز نیست. شما گفتید که از جهاتی معتقدید که این درست است. اگر اینطور است، MAGA چگونه به عنوان یک جنبش سیاسی پس از ترک سمت شما در چهار سال ادامه می یابد؟
خوب، سیاست های من - من این بیانیه را شنیدم. به نظر من در واقع بیانیه بسیار جالبی بود. ما می‌توانیم از همان کلمات استفاده کنیم، اما شاید این نگاه به چشم شما باشد که کارساز باشد. می دانید، برای کشوری مانند مکزیک، ما اجازه نخواهیم داد که مکزیک با اجازه دادن به مردم در مکزیک و ورود به ایالات متحده، به حمله به کشور ما ادامه دهد. ما اجازه نمی دهیم چنین اتفاقی بیفتد. و من به مکزیک یک جور می گویم و یکی به مکزیک به شکلی دیگر همین را خواهد گفت و شاید روش من پذیرفته شود و شخص دیگری با همان کلمات پذیرفته نشود. بنابراین من به نوعی با او موافقم، اما دیگرانی هستند که شاید بتوانند این کار را انجام دهند، شاید هم نتوانند این کار را انجام دهند، اما سیاست های من کارساز است. منظورم این است که سیاست های من کار می کند. ما باید باشیم—آنچه که با افرادی که از مکزیک و کانادا می آیند اتفاق می افتد، می دانید، ما نمی توانیم کانادا را فراموش کنیم. ما مهاجرت غیرقانونی فوق العاده ای داریم که از طریق کانادا انجام می شود. مواد مخدر به مقدار زیادی از طریق کانادا وارد می شود. ما اجازه نمی دهیم چنین اتفاقی بیفتد. و من علیه کانادا و مکزیک اقدام خواهم کرد. ما اجازه نمی دهیم این اتفاق بیفتد.
شما یک جنبش اجتماعی و سیاسی را به راه انداخته اید که این کشور را متحول کرده است. فکر می کنید با ترک دفتر یا زمانی که دیگر در صحنه نباشید، برای جنبش MAGA چه اتفاقی می افتد؟
خوب، من امیدوارم که وقتی من دفتر را ترک می کنم، بتوانم افرادی را که بسیار شایسته هستند داشته باشم. و ما آن افراد را داریم. ما خیلی بیشتر از آن چیزی که فکر می کنید داریم. ما چند رزمنده بزرگ داریم. ما افراد بزرگی داریم که می خواهند مراقبت از این کشور را بعهده بگیرند.
آیا این افراد شامل اعضای خانواده شما می شوند؟
فکر می‌کنم، بله، من اعضای بسیار شایسته‌ای از خانواده‌ام دارم. بچه های من خیلی توانمند هستند. من نمی دانم که آنها تصمیم خواهند گرفت که از این طریق عبور کنند. با آنها بسیار بد رفتار شده است. منظورم این است که پسرم دان ساعت‌ها و ساعت‌ها را در مقابل هیئت‌های منصفه و کنگره بر سر موضوعی سپری کرده است که هرگز با آن کاری نداشته است: روسیه. او برمی‌گشت و می‌گفت: بابا، من با روسیه کاری ندارم. او چیزی در مورد روسیه نمی دانست و معلوم می شد که این یک فریب است.
او از نظر سیاسی بسیار فعال است.
او هست.
آیا فکر می کنید او ممکن است آینده ای در سیاست داشته باشد؟
من فکر می‌کنم که او عملکرد خوبی خواهد داشت، به‌ویژه در زمینه‌های خاصی. من فکر می کنم او خیلی خوب عمل می کند. به نظر من او مرد بسیار توانمندی است. اریک بسیار توانا است و نوع بسیار متفاوتی دارد. لارا. شما به برخی از این افراد نگاه کنید. ایوانکا اگر می‌خواست، یک سوپراستار در سیاست می‌شد. من فکر می کنم او، او، او یک فرد بزرگ است. فکر می‌کنم او احتمالاً خیلی خانواده‌دار است، ایوانکا، و می‌دانم که این کار را دشوارتر می‌کند. قطعا کار را سخت تر می کند. اما، می دانید، آنها افراد بسیار توانمندی هستند. خوب، آنها یک نام دارند که به نظر می رسد نام بسیار خوبی باشد.
آیا فکر می کنید یک سلسله ترامپ وجود خواهد داشت؟
من فکر می کنم می تواند وجود داشته باشد، بله. من افرادی را می بینم که در مورد آنها صحبت می کنیم. لارا شگفت انگیز بوده است. ببینید، او رئیس حزب جمهوری خواه بود. او یک زن جوان است و رئیس حزب جمهوری خواه بود. و به کاری که انجام دادیم نگاه کنید. این تقلب نفس گیر و نفس گیر بود. و ما، ما، آن را به حداقل رساندیم. و آنها تقلب می کنند، اما ما آن را به حداقل رساندیم. بسیار موثر بودند. RNC بسیار بسیار مؤثر بود.
نظر پدرتان درباره بازگشت سیاسی شما چیست؟
من فکر می کنم که او شاید آن را یک بازگشت نمی خواند. او می گفت این فقط دونالد است.
اما او در مورد حرفه سیاسی شما چه فکر می کند؟
اوه، او شگفت زده می شد، بله. پدرم تعجب می کرد، چون پدرم سخنرانی نمی کرد. او ساخته نشد، می دانید، اینطور نبود، احتمالاً می توانست آن را به خوبی انجام دهد، اما این کار او نبود. فکر نمی‌کنم این کار او باشد. این به نوعی ترکیبی از مادر و پدر است. برای انجام این کار به انرژی زیادی نیاز داشتید. می دانید، من انجام دادم، من رالی انجام دادم. ما در سه روز 12 تجمع انجام دادیم و اینها تجمعات کامل بود. زیرا، می دانید، وقتی مردم دو روز و سه روز منتظرند تا وارد شوند، شما نمی توانید انجام دهید—مردم می گویند، خوب، شاید شما آن را به 25 دقیقه یا 15 دقیقه کاهش دهید. اگر روزی 15 دقیقه بالا رفتم، روزها منتظرند. میدونی چادر دارن ما افراد زیادی داشتیم که تجمعات را دنبال می کردند. آنها آن را دنبال کردند و دیگر هرگز تکرار نمی شود. یه جورایی غمگینه دیگر هرگز تکرار نخواهد شد.
تغییر ژئوپلیتیک ترکمنستان به سمت غرب
ترکمنستان که سیاست خارجی آن از سال 1995 بر اساس اصل بی طرفی دائمی استوار است، ظاهراً به دنبال برقراری روابط نزدیکتر با غرب و در درجه اول با ایالات متحده است. این کشور غنی از انرژی مدت‌هاست که تمایل خود را برای صادرات گاز طبیعی به اروپا ابراز کرده است، اما اقدامات اخیر رهبری آن نشان می‌دهد که عشق آباد همچنین ممکن است به دنبال توسعه روابط سیاسی و اقتصادی نزدیکتر با کشورهای غربی باشد.
طی چند ماه گذشته مقامات ترکمنستان و آمریکا چندین نشست بسیار مهم برگزار کرده اند. اخیراً، در 25 نوامبر، رئیس جمهور ترکمنستان، سردار بردی محمداف، میزبان استیو دینز، سناتور ایالات متحده از مونتانا و عضو کمیته انرژی و منابع طبیعی سنای ایالات متحده بود. این واقعیت که رهبر ترکمنستان به سیاستمدار آمریکایی گفت که عشق آباد در حال «اجرای راهبردی برای تنوع بخشیدن به مسیرهای صادرات انرژی» است، به وضوح نشان می دهد که جاه طلبی ترکمنستان برای آغاز صادرات گاز طبیعی به اروپا در دستور کار بوده است. اما بعید است انرژی تنها دلیلی برای آمدن داینز به عشق آباد بوده باشد.
وی همچنین با رشید مرداف وزیر امور خارجه ترکمنستان دیدار کرد و با وی "جنبه های کلیدی همکاری های مشارکتی در زمینه های سیاسی و دیپلماتیک، تجاری و اقتصادی، فرهنگی، بشردوستانه و سایر زمینه ها" را بررسی کرد. بر اساس گزارش‌ها، در این دیدار «بر پویایی فعال توسعه روابط سیاسی در بالاترین سطح دولتی تأکید شد» که نشان می‌دهد ترکمنستان اجرای برنامه ۲۰۲۳ خود برای تقویت روابط با ایالات متحده را آغاز کرده است.
علاوه بر این، در نتیجه سفر سناتور آمریکایی به عشق آباد، قرار است نشست شورای بازرگانی ترکمنستان و آمریکا در اواخر این ماه برگزار شود. یکی از دلایلی که مقامات ترکمنستان به دنبال روابط اقتصادی عمیق تر با واشنگتن هستند این است که آنها امیدوارند که چنین رویکردی بتواند به کشورشان کمک کند تا به سازمان تجارت جهانی (WTO) بپیوندد.
در 20 تا 22 نوامبر، درست چند روز قبل از سفر داینز به ترکمنستان، وزارت دارایی و اقتصاد ترکمنستان یک سمینار آموزشی را به عنوان بخشی از آمادگی این کشور برای پیوستن به WTO ترتیب داد. جالب توجه است که آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده (USAID) "سهم قابل توجهی در آماده سازی این رویداد داشت"، در حالی که الیزابت رود، سفیر ایالات متحده در ترکمنستان نیز در این سمینار شرکت کرد.
ایالات متحده بدون شک ترکمنستان را یک بازیگر مهم منطقه ای می داند. در ماه فوریه، شرکت‌های آمریکایی از جمله جان دیر، بوئینگ، اکسون موبیل و جنرال الکتریک با هیئت تجاری ترکمنستان در واشنگتن دیدار کردند و در مورد اشکال مختلف همکاری گفتگو کردند. 9 ماه بعد، در 6 نوامبر، رحیم بردی جباروف، رئیس هیئت مدیره بانک دولتی فعالیت های اقتصادی خارجی ترکمنستان، در یک سفر کاری در واشنگتن بود تا در مورد "مسائل تقویت بیشتر همکاری های اقتصادی و زیست محیطی با ایالات متحده" گفتگو کند. به گفته وزارت امور خارجه ترکمنستان، روز بعد، ایالات متحده "دستاوردهای ترکمنستان در اجرای تعهدات بین المللی خود در مورد تغییرات آب و هوایی را بسیار تحسین کرد."
اما واشنگتن همیشه چنین دیدگاه مثبتی در مورد ترکمنستان نداشت. در سال 2018، در گزارش سالانه وزارت امور خارجه امریکا، عشق آباد به دلیل «شکنجه، دستگیری و بازداشت خودسرانه، حبس غیرعمد، حبس زندانیان سیاسی، فساد شدید، عدم برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه، و محدودیت در آزادی مذهب، تجمع، و حرکت.» همچنین، در ماه مه 2023، کمیسیون آزادی مذهبی بین‌المللی ایالات متحده، دولت ترکمنستان را «رژیمی به‌شدت اقتدارگرا با سابقه‌ای افتضاح در زمینه حقوق بشر و آزادی مطبوعات» توصیف کرد.
با این حال، پس از اقدامات متحدان اروپایی واشنگتن برای کاهش قابل توجه وابستگی خود به انرژی روسیه، اوضاع شروع به تغییر کرد. اگرچه بازار اصلی صادرات ترکمنستان چین است - با توجه به اینکه تامین گاز طبیعی به چین منبع اصلی درآمدهای بودجه عشق آباد است - مسکو همچنان ترکمنستان را بخشی از "منطقه نفوذ انرژی" خود می داند.
در سال 2008، کمیسیون اروپا پیشنهاد ایجاد کریدور گاز جنوبی را داد که در آن ترکمنستان به عنوان یکی از کشورهای شریک در نظر گرفته می شد. طبق گزارش ها انتظار می رفت که این جمهوری شوروی سابق بتواند سالانه حدود 30 میلیارد متر مکعب گاز را از طریق خط لوله گاز ترانس خزر تامین کند. اما پروژه ترانس خزر هنوز اجرایی نشده است، در حالی که روسیه همچنان به تلاش برای توسعه خط لوله ترک استریم با هدف ایجاد یک هاب گاز در مرز ترکیه و اتحادیه اروپا ادامه می دهد و در نتیجه دسترسی گاز ترکمنستان به بازار اروپا را مسدود می کند.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، با این حال، معتقد است که عرضه گاز از ترکمنستان به ترکیه و اروپا «فقط موضوع زمان» است. به نظر می رسد رهبران ترکمنستان نیز همین دیدگاه را دارند.
قربانقلی بردی محمداف، رئیس جمهور ترکمنستان گفت: ما فرصت های خوبی برای صادرات گاز طبیعی و برق ترکمنستان به قزاقستان، آذربایجان و ترکیه داریم.
قرقیزستان مفهوم «کارآفرینی زنان» را در قانون گنجاند
پارلمان قرقیزستان لایحه ای را تصویب کرد که عبارت «کارآفرینی زنان» را به قانون حمایت از حقوق کارآفرینان کشور وارد می کند.
این اصلاحات که توسط نمایندگان این پارلمان شامل کامیلا تالیوا، الدار آباکیروف، دانیار تولونوف، طاالیبک ماسابیروف، الویرا سورابالدیوا و نیلوفر آلیمژانوا پیشنهاد شده است، با هدف به رسمیت شناختن زنان کارآفرین به عنوان یک دسته متمایز در مشاغل کوچک و متوسط (SMEs) است. انتظار می رود این ابتکار رشد کسب و کارهای کوچک و خرد را در قرقیزستان با الگوبرداری از رویه های بین المللی هدایت کند.
نابرابری های استخدامی
بر اساس یادداشت توضیحی ضمیمه این لایحه، نرخ اشتغال زنان در سن کار در سال 2020، افزون بر 43 درصد در مقایسه با مردان 70.9 درصد بوده است. در مناطق شهری، اشتغال زنان به 46.8 درصد رسیده است، در حالی که در مناطق روستایی به 40.6 درصد کاهش یافته است. علاوه بر این، زنان 69 درصد از جمعیت غیرفعال اقتصادی را تشکیل می دهند که 97 درصد آنها به کارهای خانگی مشغول هستند.
مسیری به سوی توانمندسازی اقتصادی
نویسندگان این لایحه تأکید می کنند که به رسمیت شناختن کارآفرینی زنان از طریق قانون، دسترسی به حمایت دولتی برای مشاغل تحت رهبری زنان را افزایش می دهد. این می تواند مشارکت زنان را در بخش تجارت افزایش دهد، وضعیت اقتصادی آنها را بهبود بخشد و به رفاه کلی خانواده ها و جامعه کمک کند.
هدف اقدامات پیشنهادی رفع موانع جنسیتی، تشویق فعالیت اقتصادی زنان و ایجاد شرایط مطلوب برای مشارکت کامل آنها در توسعه SMEها است. قانونگذاران معتقدند چنین تغییراتی نه تنها ثبات اقتصادی را تقویت می کند، بلکه انسجام اجتماعی را نیز تقویت می کند.
یک گام نادر قانونی
تلاش قرقیزستان برای تثبیت کارآفرینی زنان در قانون در زمینه جهانی بسیار نادر است. در حالی که سایر کشورها چارچوبی برای حمایت از کارآفرینی در میان زنان دارند، مقررات اغلب مبهم‌تر است. به عنوان مثال:
– در ازبکستان، قانون ضمانت‌های آزادی فعالیت‌های کارآفرینی حمایت‌های گسترده‌ای را ارائه می‌کند، اما به طور خاص به کارآفرینی زنان نمی‌پردازد.
- در روسیه هیچ تعریف قانونی از کارآفرینی زنان وجود ندارد، اگرچه برنامه های مختلفی از زنان در تجارت حمایت می کند.
- در ایالات متحده، قانون مالکیت مشاغل زنان در سال 1988 حمایت قابل توجهی از زنان کارآفرین ارائه می دهد، اما این اصطلاح را به صراحت تعریف نمی کند.
با برداشتن این گام قانونی، قرقیزستان خود را به عنوان یک رهبر در تقویت سیاست های اقتصادی دربرگیرنده جنسیت قرار می دهد و به طور بالقوه به عنوان الگویی برای سایر کشورها عمل می کند.
ازبکستان برای مقابله با بحران انرژی در زمستان به گاز ترکمنستان چشم دوخته است
ازبکستان بیش از 25 سال است که با کمبود مداوم گاز و برق مواجه بوده است و بسیاری از شهروندان را مجبور کرده است که برای گرم ماندن در زمستان های سخت به اجاق گازها و سیستم های گرمایش موقت تکیه کنند. تنها در سال 2024، 82 نفر جان خود را از دست داده اند و 80 نفر دیگر به دلیل مسمومیت با مونوکسید کربن در وضعیت وخیم قرار دارند.
اگر ازبکستان به واردات گاز طبیعی از ترکمنستان روی آورد، وضعیت می تواند بهبود یابد. ترکمنستان اخیرا از تمدید قرارداد گاز خود با روسیه خودداری کرد و به استراتژی خود برای تنوع بخشیدن به صادرات و تضمین قیمت های بهتر اشاره کرد. ترکمنستان با ذخایر گاز طبیعی که 17.5 تریلیون متر مکعب تخمین زده می شود، یک نیروگاه انرژی منطقه ای است که با حفظ ثبات داخلی، حجم قابل توجهی را به چین عرضه می کند.
در همین حال، تولید گاز ازبکستان کاهش یافته و بحران انرژی آن را تشدید کرده است. ازبکستان به رغم اینکه از نظر ذخایر گاز در رتبه هفدهم جهان قرار دارد، بین ژانویه تا سپتامبر 2024 تنها 33.48 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی تولید کرده است که 4.8 درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته است. در عین حال، تقاضای انرژی به دلیل رشد جمعیت و توسعه اقتصادی 6 درصدی در حال افزایش است.
کارشناسان پیشنهاد می کنند که اولویت دادن به واردات از ترکمنستان می تواند مشکلات انرژی ازبکستان را کاهش دهد. انوامیرزو حسین اف، وزیر سابق انرژی، 1500 کیلومتر مرز مشترک بین دو کشور و زیرساخت های خط لوله موجود را که می تواند واردات گاز ترکمنستان را تسهیل کند، برجسته می کند. با این حال، چنین تصمیمی مستلزم آن است که ازبکستان اتکای تاریخی خود به روسیه را کاهش دهد - اقدامی که پیامدهای سیاسی قابل توجهی دارد.
نزدیک شدن به زمستان ممکن است تاشکند را مجبور به انجام این انتخاب حساس کند. تامین گاز قابل اعتماد و مقرون به صرفه از ترکمنستان می تواند کمک های بسیار مورد نیاز را فراهم کند و به ازبکستان کمک کند کمبود انرژی طولانی مدت خود را برطرف کند.
بدهی خارجی تاجیکستان به 3.25 میلیارد دلار رسید
بر اساس گزارش آسیا پلاس به نقل از وزارت دارایی تاجیکستان، تا اول اکتبر، بدهی خارجی این کشور به 3.25 میلیارد دلار رسید. این نشان دهنده افزایش متوسط 0.2 درصدی یا 7.1 میلیون دلاری نسبت به اول ژانویه است.
تقریباً 96٪ از بدهی شامل بدهی مستقیم دولت است که برای انجام تعهدات دولت ایجاد شده است، در حالی که 138.8 میلیون دلار تحت ضمانت دولت است. نسبت بدهی خارجی به تولید ناخالص داخلی تاجیکستان 27 درصد است که سطح مطلوبی محسوب می شود.
بزرگترین طلبکاران عبارتند از: بانک جهانی (370 میلیون دلار)، بانک توسعه آسیایی (260 میلیون دلار)، بانک توسعه اسلامی (212 میلیون دلار)، و بانک اروپایی بازسازی و توسعه (167 میلیون دلار).
بخش قابل توجهی از بدهی، 500 میلیون دلار، شامل اوراق قرضه یورویی است که در سال 2017 برای تامین مالی تکمیل نیروگاه برق آبی روگون منتشر شد. در حالی که دولت به برنامه بازپرداخت این اوراق پایبند است، اما تاکنون فقط سود پرداخت شده است.
انتظار می رود تاجیکستان در سال آینده به دنبال وام های اضافی از شرکای توسعه برای ادامه کار بر روی نیروگاه برق آبی روگون باشد. پیش بینی می شود این اقدام به طور قابل توجهی بدهی خارجی کشور را افزایش دهد.
برای مقایسه، روزنامه تایمز آسیای مرکزی اخیرا گزارش داد که پیش بینی می شود بدهی عمومی ازبکستان تا پایان سال 2025 به 45.1 میلیارد دلار برسد.
قزاقستان زمینه بی طرفی را برای گفتگوهای صلح ارائه می دهد
معاون وزیر امور خارجه قزاقستان، رومن واسیلنکو، برای پایان دادن به درگیری‌های جهانی ابراز امیدواری کرد و بر آمادگی قزاقستان برای فراهم کردن بستری برای گفت‌وگو تاکید کرد. واسیلنکو این اظهارات را در کنفرانس سیاست جهانی که در ابوظبی برگزار شد بیان کرد.
«من ذاتاً خوشبین هستم و امیدوارم که جنگ ها متوقف شود». واسیلنکو در مصاحبه ای گفت: این در مورد درگیری های جاری در اوکراین و خاورمیانه صدق می کند.
این معاون وزیر بر موضع بی طرف قزاقستان و بر روابط دیپلماتیک متوازن این کشور با روسیه و کشورهای غربی تاکید کرد. «ما امیدواریم که تا پایان سال جاری یا احتمالاً سال آینده، ارمنستان و آذربایجان معاهده صلح امضا کنند. ما پیشنهاد میزبانی این رویداد را در قزاقستان داده ایم.»
واسیلنکو همچنین بر اهمیت اتحادیه اروپا در توسعه اقتصادی قزاقستان و مشارکت های بین المللی تاکید کرد.
«اتحادیه اروپا بزرگترین شریک تجاری و سرمایه گذار ما است. این بزرگترین بازار نفت قزاقستان و منبع حیاتی فناوری و سرمایه گذاری است. ما با اتحادیه اروپا برای توسعه کریدور میانی، یک مسیر تجاری که آسیای مرکزی را به اروپا از طریق دریای خزر و قفقاز جنوبی متصل می کند، همکاری می کنیم. پیشرفت در حال حاضر انجام شده است. به‌عنوان‌مثال، در سه سال آینده قصد داریم حجم محموله‌های حمل‌ونقل در این مسیر را چهار برابر کنیم.»
قزاقستان همچنان خود را به عنوان پل ارتباطی و همکاری با استفاده از موقعیت جغرافیایی استراتژیک و سیاست خارجی متعادل خود قرار می دهد.
منبع: The Times of Centeral Asia
دکتر محمود سریع القلم*: مجمع جهانی اقتصاد، اجلاس سالانۀ خود را برای پنجاه و چهارمین بار در شهر داوُس سوئیس طی روزهای ۱۵ تا ۱۹ ژانویه (۲۵ – ۲۹ دی ماه) برگزار کرد. در این اجلاس، ۲۸۱۲ شرکت کننده، ۸۹۹ سخنران، ۱۴۴۸ سازمان و بنگاه، ۳۵۰ مقام دولتی از ۱۲۵ کشور شرکت کردند و ۴۵۰ جلسه/میزگرد برگزار شد. حدود ۷۵۰ نفر از شرکت کنندگان از آمریکا بودند. کشورهای بعدی از نظر تعداد بالای شرکت کننده عبارت بودند از: انگلستان، سوئیس، هند، عربستان، امارات، چین، آلمان و هلند. خارج از جهان غرب، هند و عربستان حضوری پررنگ داشتند و در سخنرانان آنها انرژی، امید، حسِ تعلقِ قوی به کشور، تسلط بر موضوعات و اعتماد به نفس موج می‌زد. با توجه به اقدامات دولت بایدن طی سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ که محدودیت هایی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی آمریکا در چین ایجاد کرده است، چینی‌ها در سخنرانی‌ها و اظهارات خود تلاش می‌کردند جهان را برای کار و فعالیت در کشور خود تشویق کنند. در اجلاس ۲۰۲۴، حتی یک نفر از داخل روسیه دعوت نشده بود و فضای جلسات به شدت ضد روس بود. وقتی سخنرانی زِلنسکی رئیس جمهور اوکراین پایان یافت، حضار بالغ بر ۲۰۰۰ نفر برای ۶ دقیقه به طور ایستاده برای او که سخنان تندی علیه روسیه و رئیس جمهور آن ایراد کرده بود، دست زده و تشویق کردند. در میان رهبران جهان شاید سخنان عمومی و خصوصی نخست وزیر ویتنام بسیاری را تحت تاثیر قرار داد. او گفت که کشورش تاریخ سختی را با آمریکا و چین تجربه کرده ولی در دهۀ ۱۹۹۰ هیئت حاکمه آن کشور وضعیت زندگی، منافع ملی و ثروتمند شدن ویتنام را بر تسویه حساب تاریخی با قدرت‌های بزرگ ترجیح داد. ویتنام امروز با هیچ قدرتی توافق نظامی ندارد. به واسطه سیاست‌های حمایت از بخش خصوصی و مشوق‌های سرمایه‌گذاری خارجی، یکی از Hub های فناوری و تولید در آسیا شده و عموم بنگاه‌های IT در این کشور حضور فعال دارند.
IT
شاید نزدیک به ۸۰ درصد مباحثِ میزگردها و کارگاه‌های داوس ۲۰۲۴ حول محور IT و هوش مصنوعی بودند. فضای تئوریک این مباحث تحت تاثیر یک تحقیق مجمع جهانی اقتصاد پیرامون مخاطرات اقتصاد جهانی دو سال آینده از یک طرف و ۱۰ سال آینده از طرف دیگر بود. در مخاطرات دو سال آینده، لیست به ترتیب اهمیت به صورت زیرارائه شده است: ۱) اطلاعات نادرست در فضای مجازی (Misinformation)، ۲) رخدادهای شدید آب و هوایی (Extreme Weather Events) ، ۳) دو قطبی‌های اجتماعی (Societal Polarization)، ۴) ناامنی سایبری (Cyber Insecurity)، ۵) نزاع‌های مسلحانه بین دولت‌ها (Interstate Armed Conflict)، ۶) فقدان فرصت‌های اقتصادی (Lack of Economic Opportunities)، ۷) تورم (Inflation)، ۸) مهاجرت غیر داوطلبانه (Involuntary Migration)، ۹) نزول اقتصادی (Economic Downturn)، ۱۰) آلودگی هوا (Pollution). مخاطرات ده سال آینده به ترتیب زیر هستند: ۱) رخدادهای شدید آب و هوایی، ۲) تغییرات اساسی دراکوسیستم‌های کره زمین، ۳) از بین رفتن حیات وحش و تخریب اکوسیستم، ۴) کمبودهای منابع طبیعی، ۵) اطلاعات نادرست در فضای مجازی، ۶) خروجی‌های منفی فناوری‌های هوش مصنوعی، ۷) مهاجرت غیر داوطلبانه، ۸) ناامنی سایبری، ۹) دو قطبی‌های اجتماعی و ۱۰) آلودگی هوا.
تفاوت میان کشورها و بخش خصوصی آنها در سرعت دسترسی به فناوری‌های جدید برای مقابله با این مخاطرات است. به تعبیر یک وزیر هوش مصنوعی، کشورهایی که مجهز به هوش مصنوعی نیستند، در میان ملل تمام شده تلقی خواهند شد. جوامعی که در هوش مصنوعی آموزش نمی‌بینند، در عمل توانایی ایجاد اشتغال را از دست می‌دهند. هوش مصنوعی به بهره‌وری، نوآوری، افزایش تولید، کسب سهم بازار بالاتر و رشد اقتصادی می‌انجامد. به عنوان مثال شرکت Qualcomm با BMW قرارداد بسته تا تمام امور یک خودرو از مسائل/هشدارهای فنی، ایمنی، دسترسی به تعمیرگاه و حتی گرفتن وقت از تعمیرگاه را داخل خودِ خودرو تعبیه کند. با توجه به گرم شدن درجه هوا در منطقۀعربی خلیج فارس طی دو دهۀ آینده، این دولت‌ها با ایجاد رقابت میان شرکت‌ها به ارائه روش‌های مقابله با گرما از طریق هوش مصنوعی مبادرت ورزیده‌اند. اگر هوش مصنوعی در یک کشور رایج نشود، عملاً حکمرانی سنتی بوده و از کوران تحولات بین المللی عقب می‌ماند. امارات، هم مقامات را در هوش مصنوعی آموزش داده و هم از کلاس پنجم دبستان بچه‌های مدارس را با این فناوری‌ها آشنا می‌کند. چین حدود ۴۰۰ هزار شرکت خصوصی در فناوری‌های جدید دارد. این مقیاس از رشد بخش خصوصی در چین، یک طبقه متوسط حدود ۴۰۰ میلیون نفری ایجاد کرده که پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ به ۸۰۰ میلیون نفربرسد که ثروت قابل توجهی مستقل از دولت و حاکمیت چین خواهند داشت. چین برای تسهیل این نظام نوآوری و فعالیت، ۶۰۰ کنوانسیون بین‌المللی را قبول کرده تا خود را بخشی از جامعه جهانی معرفی کند و از این طریق توانسته ۹ درصد از سرمایه‌گذاری خارجی را در کل جهان جذب کند. سهم چین در تولید جهانی حدود ۳۰ درصد است که طی ۱۴ سال گذشته به طور مرتب رتبه اول را کسب کرده و در حال حاضر نرخ رشد ۵.۲ درصد را تجربه می‌کند. یکی از چالشهای بحث هوش مصنوعی این است که دقیقاً کدام قسمت‌ها به اشتغال بیشتر خواهد انجامید. این به نحوه سرمایه‌گذاری دولت‌ها در این عرصه ربط پیدا می‌کند. به عنوان مثال لایحۀ کاهش تورم (Inflation Reduction Act) و لایحه تراشه و علم (The CHIPS and Science Act) در آمریکا و سرمایه‌گذاری ۱۲۵ میلیارد دلاری هند در ساختار عمرانی دیجیتال، محرکه‌های رشد و توسعه هوش مصنوعی خواهند بود. پیش بینی می‌شود بازار هوش مصنوعی در بهداشت و درمان در سال ۲۰۳۰ بالغ بر ۱۸۸ میلیارد دلار شود که ۴۹ درصد آن در آمریکای شمالی، ۲۳ درصد در اروپا، ۶ درصد در ژاپن و ۹ درصد در چین صرف خواهد شد. نوآوری در هوش مصنوعی تا ۴۰ درصد در آمریکا، ۲۷ درصد در چین و ۳۲ درصد در بقیه ۱۹۱ کشور جهان ثبت شده است. به طور طبیعی به میزانی که درآمد سرانه در کشورها افزایش می‌یابد، بهره‌برداری از نوآوری‌های هوش مصنوعی نیز ارتقا پیدا می‌کند. هم اکنون ارزش بازار نیمه هادی‌ها به بالای ۶۰۰ میلیارد دلار رسیده است. تا سال ۲۰۳۰ نقش تولیدات مبتنی بر هوش مصنوعی حدود ۱۵.۷ تریلیون دلار خواهد بود. هوش مصنوعی چالش های امنیتی فراوانی را نیز به همراه داشته است. بنگاه‌ها به تناسب درآمد و وسعت فعالیت و سهم بازار، هزینه‌های فراوانی در مراقبت از Data بنگاه های خود اعمال می‌کنند. هزینه‌های امنیت سایبری همچنان در حال افزایش است. یکی از جلسات مفید در این رابطه، تحقیقات خانم نیتا فراهانی (Nita Farahany) بود که مسائل حقوقی و اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی را در کتابی تحت عنوان The Battle for Your Brain به رشته تحریر درآورده است.
انرژی پاک
با توجه به رشد جمعیت جهان به ۱۰ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰، موضوع انرژی و کارآمدی در استفاده از انرژی نه تنها در غرب بلکه در چین از موضوعات کلان حکمرانی نوین است. ۱۰ سال پیش از هر ۲۵ خودرو یک خودرو الکتریکی بود که هم اکنون به یک خودرو از هر ۵ خودرو رسیده است. چینی‌ها ۸۰ درصد باتری‌های خودروهای الکتریکی در جهان را می‌سازند که از حدود ۲۰ سال پیش سرمایه‌گذاری بر روی آن را آغاز کرده‌اند. ۴۰۰۰ شرکت در جهان اقدامات اساسی برای افزایش کارآمدی در استفاده از انرژی را در مجموعه بنگاه‌های خود از تأسیسات تا تولید آغاز کرده‌اند. ساخت نیروگاه هسته‌ای در جهان به طور تصاعدی برای انرژی پاک و جلوگیری از افزایش گاز دی اکسید کربن آغاز شده است. با اینکه ۷۰ درصد برق فرانسه از نیروگاه های هسته‌ای است، درعین حال از تابستان امسال ساخت ۸ نیروگاه هسته‌ای جدید آغاز خواهد شد. هوش مصنوعی در صرفه‌جویی انرژی نقش اساسی را در جهان ایفا خواهد کرد. ۸۵ درصد صنعت برق کانادا از انرژی‌های پاک تولید می‌شود. آلمان در سال ۲۰۲۳ توانست بیست در صد در ساختار انرژی خود، کربن زدایی کند. کربن زدایی (Decarbonization) به عنوان یک نهضتِ جهانی به ویژه در کشورهای غربی و به طور فزاینده‌ای در کشورهای در حال توسعه آسیایی رواج پیدا کرده است. وقتی یک کارآفرین ژاپنی به این نویسنده کارت شرکت خود را داد، یادآور شد که در تولید آن از فناوری تبدیل دی اکسید کربن به کاغذ استفاده شده است. همچنین در یک کارگاه تخصصی کربن زدایی، یک کارآفرین استرالیایی جزئیات فناوری‌های شرکت خود در تبدیل دی اکسید کربن به مصالح ساختمان را توضیح داد. دبیر سازمان انرژی تاکید کرد دولت‌ها مسئولیت سنگین تنظیم استاندارد برای مدیریت رفتار بنگاه‌ها و خانوارها در استفادۀ بهینه از انرژی را بر عهده دارند. دبیر این سازمان خاطر نشان ساخت که این استانداردها در جوامعی قابلیت اجرای دقیق و قانونمند را دارند که در آنها ثبات اجتماعی-سیاسی از یک طرف و نرخ فزایندۀ رشد اقتصادی وجود داشته باشد. اروپایی ها سرمایه‌گذاری گسترده ای را در صنعت حمل و نقل ریلی برای کاهش اکسید کربن آغاز کرده‌اند، به طوری که فقط آلمان ۴۰ میلیارد یورو در این راستا هزینه خواهد کرد. در ایالت یوتای آمریکا چندین پروژه تولید هیدروژن به عنوان سوخت و باتری با تخفیف‌های دولت فدرال آمریکا آغاز شده است. بیشترین سرمایه‌گذاری و منبع سودآوری در هوش مصنوعی در بخش بهداشت و درمان خواهد بود. به طور کلی، هر ۱۰۰ دلار سرمایه‌گذاری در ساختار عمرانی یک کشور ۳۶۰ دلار بهره‌وری تولید می‌شود.
مدل جدید کسب و کار
در یکی از کارگاه‌های حکمرانی، محققی به نام Andrew McAfee کتاب جدید خود را تحت عنوان The Geek Way معرفی کرد. در این کتاب مدل‌های بنگاه داری مدرن مورد بررسی قرار گرفته است. اگر در گذشته از طریق مشخص کردن اهداف، جزئی کردن افق‌ها، عملیاتی کردن اهداف/ افق‌ها و گماشتن تیم‌هایی برای تشکیل جلسه جهت تحقق اهداف بنگاه‌ها طراحی و مدیریت می‌شد، هم اکنون بنگاه‌ها دو گروه عمده دارند و بسیاری از گروه‌ها و جلسات و تشکیلات هرمی برچیده شده‌اند. آن دو گروه عبارتند از: گروه فناوری و گروه جذب مصرف‌کنندگان و مشتریان. شرکت Netflix که در سال ۱۹۹۷ با اجاره دادن ویدیو آغاز به کار کرد، ولی اکنون خود به تهیه کننده فیلم تبدیل شده و از این طریق سرمایه گذاری و با استفاده از فناوری‌های جدید Market Capitalization آن به ۲۰۰ میلیارد دلار رسیده است و بالاتر از ۲۰ درصد فروش جهانی در فیلم ومحصولات هنری را به خود اختصاص داده است. در این کارگاه گفته شد که بنیان موفقیت بنگاه‌هایی مانند تسلا، VW، اپل و SpaceX استقلالی است که به گروه‌های فناوری برای ابداع داده شده است. در بنگاه‌داری جدید، مدیریت از راس هرم به سوی اعطای مسئولیت به گروه‌های کوچک فناوری و منبع ابداع و نوآوری حرکت کرده است. از این منظر دسترسی به اطلاعات مربوط به شهروندان، مشتریان و مصرف‌کنندگان، جنبۀ کانونی در رشدِ اقتصادی و توسعۀ مبتنی بر فناوری به خود گرفته است. چینی‌ها از طریق مشارکت اقتصادی (Joint Venture) با شرکت‌های متوسط فناوری در ژاپن و آمریکا و غرب اروپا تلاش می‌کنند از دیتاهای مصرف کنندگان و درخواست‌های آنان و بازارهای مصرفی جدید مطلع شوند. این تحولات باعث شده تا اقتصاد جهانی از مفهوم جهانی شدن (Globalization) به باز جهانی شدن (Re-globalization) سِیر کند، به طوری که مشارکت‌ها دیگر در درون غرب نیست، بلکه میان صنعتی و نیمه صنعتی، توسعه یافته و در حال توسعه، جهان اول و جهان سوم ظهور پیدا کرده است. به عنوان مثال هند با ۱۰۰ کشور جهان مشارکت (Partnership) تولیدی و فناوری دارد. در هیچ مقطعی جوامع و کشورها تا این حد به این درجه از وابستگی متقابل دست نیافته بودند. وابستگی متقابل شرق آسیا و آمریکا باعث سخت تر شدن رقابت شده است. روسای بنگاه‌های بزرگ آمریکایی مانند مایکروسافت، فیسبوک، شرکت‌های بزرگ نفتی و بانک‌ها اظهار می‌داشتند که بعضی وقت‌ها بخش فناوری آنها به هیئت مدیره اطلاع می‌دهد که سه ماه در تراشۀ خاصی از بنگاه‌های مشابه چینی یا غیر چینی جلوتر هستند. بنابراین، موضوع زمان و سرعت تولید فن آوری به سطح رقابت چند ماهه به جای چند ساله رسیده است.
ماهیت قدرت در کشورهای بزرگ
نقش دولت‌ها و حاکمیت‌ها در مدیریت منطقی این فرایند رقابتی تعیین کننده است. رئیس شرکت کوکاکولا که مرکزیتی در هند برای بازارهای آسیایی خود ایجاد کرده و ۳۵۰ هزار نفر هندی را در استخدام خود دارد، حدود ۸۰۰ میلیون دلار در این کشور سرمایه‌گذاری کرده است. اومعتقد بود که دولت هند به مراتب از جامعه و بخش خصوصی در استفاده از فناوری، تسهیل فرایندهای تولید، نظام آموزشی و سرعت در تصمیم‌سازی جلوتر است. دولت هند در دورۀ کرونا برای ۵۱۰ میلیون نفر برای اولین بار حساب بانکی باز کرد و برای ۹۵۰ میلیون نفر کارت شناسایی دیجیتال برای انتخابات صادر کرده است، نرخ تورم را بین ۴ تا ۶ درصد حفظ کرده و فضای کسب و کار را نه تنها برای بخش خصوصی خود بلکه سرمایه‌گذاری خارجی از طریق رشد بی سابقۀ فناوری و ساختار دیجیتالی تسهیل کرده است. هند هم اکنون در عموم محافل بین‌المللی صدای جهان سوم خطاب می‌شود و در اخذ حقوق و تسهیلات برای توسعۀ کشورهای جنوب نهایت تلاش خود را در قالب سازمان‌های بین‌المللی اعمال می‌کند و چهرۀ مثبتی در غرب و شرق از خود به جای گذاشته است. چینی ها، هندی‌ها و حتی ویتنامی‌ها عموماً معتقدند خارج از قواعد نظام بین‌الملل موجود نمی‌توان ثروت تولید کرد و مشکلات اجتماعی-اقتصادی را حل کرد. اصل، راضی نگه داشتن شهروندان از طریق شاخص‌های اقتصادی است و چون غرب به جنوب در تامین مواد اولیه، نیروی کار ماهر، بازار مصرفی، فرایند تولید و بنگاه‌های پلتفرم که بخش‌هایی از خط تولید را بر عهده می‌گیرند نیاز دارد، شرایط جهانی بهترین فرصت را برای ثروتمند شدن جنوب و در نتیجه حفظ استقلال سیاسی فراهم آورده است. کشوری که ثروت تولید نکند نمی‌تواند استقلال سیاسی داشته باشد. وقتی کشوری در قالب مشارکتهای اقتصادی و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی به صورت دسته جمعی تصمیم بگیرد و عمل کند، کمتر اشتباه می‌کند. امنیت ملی از کانال‌های تولید ثروت عبور می‌کند. روسیه که امنیت را بر ثروت یابی ترجیح داد، در نهایت تمام ارتباطات فناوری خود را با اروپا و آمریکا از دست داد و مشارکتهای فناوری آن تعطیل شد و هم اکنون آیندۀ اقتصادی روسیه در بیجینگ رقم می‌خورد. اگر روسیه از ۱۹۹۱ که شوروی از هم پاشید وارد شبکۀ فناوری جهانی شده بود و وابستگی متقابل با اروپا و آمریکای شمالی در زنجیرۀ تولید ایجاد کرده بود، شاید ۱۰ کشور به عضویت جدید ناتو در مرکز و شرق اروپا در نیامده بودند و موضوع به اوکراین و پی آمدهای آن نمی‌رسید. اشتباه استراتژیک روسیه که به واسطه ناتوانی‌های تئوریک رهبران آن حاصل شد این است که امنیت را می‌خواهد از طریق تسلیحات به دست آورد و نه تولید ثروت و ورود در اقتصاد جهانی. روسیه که هر نوع فلز و معدن قابل تصور در کره زمین را در خاک خود داراست، توانمندی‌های قابل توجهی در علوم مهندسی، کامپیوتر و فناوری دارد ولی به واسطۀ عدم درک صحیح از روندهای جهانی، این پتانسیل عظیم را به قدرت تبدیل نکرده است. حدود ۵۰۰۰ نفر از بهترین‌های مهندسی و علوم پس از جنگ اوکراین از روسیه به آمریکا و کانادا مهاجرت کرده‌اند در حالی که روسیه می‌توانست با سرمایه‌گذاری و ادراک عمیق از روندهای جهانی زودتر از چین قدرتمند شود. یکی از کتاب‌هایی که در رابطه با توانمندی‌های آمریکا در انتقال دیتا از طریق فیبر نوری، که عمدتاً از این کشور عبور می‌کند مورد توجه قرار گرفت ، این عنوان بود:
Underground Empire: How America Weaponized the World Economy, by Henry Farrell and Abraham Newman.
از این منظر، روسیه حدود نیم قرن از فهم جدید قدرت عقب است. تمام کشورهایی که به آمریکا، «نه» و «شاید» می گویند آن‌هایی هستند که توان فناوری و اقتصادی پیدا کرده‌اند. در سال ۲۰۲۳، آمریکا ۲۶ میلیارد دلار سرمایه خارجی برای سرمایه‌گذاری در هوش مصنوعی جذب کرد که این رقم شش برابر تامین مالی چین در همین عرصه است. اگر توان فناوری آمریکا نبود، نفت و گاز Shale تولید نمی‌شد و آمریکا در کمتر از یک سال نمی‌توانست جایگزین صادرات انرژی روسیه به اروپا شود. دلار در نود درصد تراکنش‌های جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و حتی چینی‌ها علی رغم ۱۹ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی راه طولانی دارند تا شاخص ارزیشان توان تبادل گستردۀ جهانی پیدا کند. قدرت اقتصادی چین هنوز یک متحد قدرتمند تمام عیار برای آنها در عرصه نظامی و امنیتی به ارمغان نیاورده است. کرۀ شمالی کشور نیابتی چین تلقی می شود. در حالی که آمریکا ۵۴ متحد نظامی-امنیتی در سطح جهان دارد. این معنا از قدرت که ریشه در فناوری، آموزش و زنجیرۀ تولید دارد، در میان عموم ملت‌ها به جز کره شمالی، کوبا، بلاروس و روسیه تعمیم پیدا کرده است.
انتخابات در سال ۲۰۲۴
در سال ۲۰۲۴، حدود سه میلیارد نفر در چهل کشور، مقامات اجرایی خود را انتخاب خواهند کرد. این جمعیت حدود ۶۵ درصد از تولید ناخالص جهان را تولید می‌کنند. در هیچ سالی در تاریخ دموکراسی، که امسال در سال ۲۰۲۴ یک قرنه شد، تا این حد انتخابات اروپا و آمریکا تعیین کننده نخواهد بود. با توجه به اینکه اروپایی‌ها نگران پی‌آمدهای جنگ اوکراین، کاهش نرخ رشد اقتصادی و مسایل زیست محیطی هستند، احتمال تمایل به احزاب دست راستی در این قاره افزایش پیدا کرده است. در عین حال نتیجه انتخابات آمریکا بر وضعیت هر کشوری در جهان اثر خواهد گذاشت. یکی از سخنرانی‌های جنجالی داوس ۲۰۲۴، دفاع رئیس جمهور جدید آرژانتین (Javier Milei) از نظام سرمایه داری و آزادی‌های اجتماعی، مدنی و سیاسی ناشی از سرمایه‌داری بود. او در سخنرانی مبسوطی به اسپانیایی که با هوش مصنوعی ترجمه شده بود، به ناکامی سیاست‌های چپ در مدیریت اقتصادی و سیاسی، نه تنها در آمریکای لاتین بلکه در مناطق دیگر جهان پرداخت. هرچند سخنرانی او از صورت بندی‌های دقیق آکادمیک برخوردارنبود اما، هم با واقعیت‌های تاریخی و هم با پی‌آمدهای نظام سرمایه‌داری برای آگاهی، دانش، آموزش، تشکل و تولید ثروت در جامعه بشری تطابق داشت. هرچند سرمایه داری فراز و نشیب‌های فراوانی داشته، ولی در انطباق با شرایط، تعدیل و انعطاف پذیری‌های فراوانی از خود نشان داده است. موضوعات و مفاهیمی مانند تشکل، تخصص، سیستم، کارآمدی، واقع بینی، دقت، آینده‌نگری، برنامه ریزی و تسلسل از سرمایه داری وارد عرصه‌های اجتماعی و سیاسی شده است. در حالی که سرمایه داری بیش از سه قرن سابقه تاریخی دارد ولی نتایج اجتماعی و مدنی آن یعنی نظام حزبی، گردش قدرت، انتخابات، تفکیک قوا، پاسخگویی، مشروعیت و مقبولیت تنها یک قرن است که جنبۀجهانی به خود گرفته و تسری پیدا کرده است. در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین که سرمایه داری ناقص و اَنگَلی (Parasite Capitalism) را تجربه کرده‌اند و بخش خصوصی آنها دست در جیب حکومت داشته، نتیجه‌ای جز فساد، ناکارآمدی و اتلاف منابع در پی نداشته است. سخنرانی رییس جمهور آرژانتین و سخنان بعضی کشورهای کوچک آمریکای مرکزی و جنوبی در داوس حاکی از اهمیت پارادایم فکری-فلسفی رهبران، مالکیت خصوصی، محدود کردن دولت و اتصال به جهان برای شفافیت، قانون مداری و گردش قدرت بود.
چالشهای تبادلات جهانی
یکی از افرادی که در جلسات اقتصادی داوس حضور بسیار پررنگی داشت، خانم Ngozi Okonjo-Iweala دبیر سازمان تجارت جهانی (WTO) بود. ایشان برای تشویق کشورهای جنوب در پیوستن به نهضت انرژی‌های پاک اشاره داشت که کربن‌زدایی (Decarbonization) به معنای صنعت زدایی (De-industrialization) نیست، بلکه افزایش بهره‌وری از انرژی در فرآیندهای تولید است. در انتقاد از سیاست‌های غربی، دبیر سازمان تجارت جهانی معتقد بود که غرب کمترحاضر است بر اساس قواعد (Rule-based International System) عمل کند، بلکه بیشتر مبتنی بر قدرت انباشته شدۀ خود مدیریت می‌کند (Power-based International System). او بر سرمایه داری رقابتی با اتکاء بر توزیع امکانات در سازمانی که ۷۵ درصد تجارت جهانی را قاعده‌مند می کند تاکید داشت.
مقامات و دانشگاهی‌های هند، چینی ها و اروپایی‌ها بر چندجانبه گرایی با رهیافتی مساوات جویانه در مدیریت اقتصاد جهانی اصرار می‌ورزیدند (Multilateralism). آمریکا به واسطۀ قدرت منحصر به فردی که در میان کشورهای بزرگ و میانی جهان دارد، نوعی از چندجانبه‌گرایی را ترویج می‌دهد که به طور طبیعی منافع بخش خصوصی و افزایش ثروت و برتری فناوری خود را حفظ کند. اقتصادهایی که حجم ۳-۶ تریلیون دلاری دارند، قاعدتاً به دنبال چندجانبه‌گرایی هستند و آمریکا با حدود ۲۶ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، جایگاه متفاوتی برای خود قائل است. رتبه بندی در جهان هم چنان بر اساس تولید ناخالص داخلی و سطح هزینه‌های R&D می‌باشد. آمریکا از دورۀ قبلی ریاست جمهوری از سیاست جداسازی (Decoupling) استفاده می‌کرد ولی هم اکنون بیشتر بر اساس سیاست ریسک زدایی (De-risking) عمل می‌کند و حداقل در حوزه فناوری‌های پیچیده در تراشه‌ها و نیمه‌هادی‌ها، از خود محافظت می کند (Hedging). از مسایل غامض میان تبادل کالا/خدمات، فناوری و تولید این است که چگونه بازارها باز نگه داشته شوند اما فناوری خاص کشورهای قدرتمند در زنجیرۀ تولید محصور بماند. جنگ تعرفه‌ها میان آمریکا و چین این موضوع را چند بعدی کرده و حوزه سیاست‌گذاری را با چالش های بیشتری روبرو کرده است. به عنوان مثال شرکتِ Nippon ژاپن که علاقه مند به خریداری شرکت فولاد آمریکا US Steel بود به واسطۀ بعضی فعالیت‌های این شرکت در چین، تایید وزارت خزانه داری آمریکا را کسب نکرد علی رغم اینکه ژاپن به عنوان یک متحد استراتژیک آمریکا قصد خرید این شرکت را داشت. آمریکایی‌ها نگران بودند که چین از طریق این شرکت ژاپنی به فناوری‌های جدید آمریکایی دسترسی پیدا کند. از منظر دیگری، اخیراً وزارت دادگستری آمریکا مانع از ادغام (Merging & Acquisition) دو شرکت هواپیمایی JetBlue و Spirit شد زیرا در دادگاه توانست اثبات کند ادغام این دو شرکت که با رقم ۳.۸ میلیارد دلار توسط JetBlue قرار بود انجام شود به انحصار بازار و افزایش قیمت‌ها می‌انجامید. این نوع موارد حاکی از یک تم (Theme) ثابت در عموم جلسات اقتصادی داوس بود که تا چه اندازه حکومت (State) بر جریان‌های اقتصادی و اجرای قانون مسلط است. استانداردسازی حکومت در مدیریت اقتصادی، توصیۀ مشترک سیاست‌مداران، قانون گذاران و روسای سازمان‌های بین المللی بود. در اقتصاد جهانی آنقدر سهام داران و ذی نفعان (Stakeholders) فراوان شده‌اند که فهم و ادراک متقابل و ایجاد اطمینان و اعتماد میان دولت، حکومت، عامه مردم، بانک‌ها، تولیدکنندگان و ارائه‌کنندگان خدمات در سیاست‌گذاری منطقی و اجرای قانون از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده، به طوری که تِم اجلاس داوس امسال، اعتمادسازی (Building Trust) بود. این اعتماد در همکاری در شرایطی از برجستگی بیشتری حکایت می‌کند که بدهی در جهان 300 درصد تولید ناخالص جهانی است و بدون همکاری و هماهنگی، بسیاری از چالش‌ها قابلیت مدیریت نخواهند داشت. عموم اقتصاددانان و سازمان‌های بین‌المللی باور داشتند درسال ۲۰۲۴جهان رشد بالاتری خواهد داشت. یک علت افزایش جمعیت در آفریقا و آسیا است. در عین حال تقاضا برای مسافرت و حمل کالا نیز حاکی از بهبود وضعیت رشد است. فقط دو شرکت هواپیمایی هندی ۷۵۰ هواپیما سفارش داده‌اند (Air India & IndiGo). ایرباس ۵۶۲۶ و بویینگ ۸۶۰۰ سفارش هواپیما در دستور کار خود دارند. در حال حاضر شرکت‌های هواپیمایی ۲۷۴۰۰ هواپیمای مسافربری در اختیار دارند که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۳ به ۳۶۰۰۰ فروند هواپیما ارتقاء پیدا کند. دو شرکت بزرگ جهانی حمل و نقل کالا (Maersk / Hapag-Llyod) که روی هم رفته ۹۰۴ کشتی اقیانوس پیما دارند با همکاری‌های گسترده جدید و ادغام برنامه‌ها در پی آن هستند تا حمل کالا را ارزان تر و سریع تر انجام دهند.
دور نگه داشتن اقتصاد از سیاست
در داوس ۲۰۲۴، در ۴۵۰ جلسه و میزگرد فقط در حدود ۱۰ جلسه به مسایل سیاسی، امنیتی، منطقه‌ای و ژئوپلیتیک پرداخته شد و عموماً این اعتقاد وجود داشت که علی رغم بحران/جنگ در سه منطقۀ جهان (تایوان، اوکراین و غزه) اقتصاد جهانی در حال پیشرفت است. حتی ناامنی‌های منطقۀ دریای سرخ و کانال سوئز باعث افزایش قیمت نفت نشده زیرا عرضه نفت از تقاضا بالاتر است و در کنار این بحران‌های امنیتی و ژئوپلیتیک، رشد و توسعه اقتصادی در حال تحقق است. منطقۀ عربی خلیج فارس با صدها پروژه عمرانی و صندوق ارزی بالغ بر دو تریلیون دلار، یک منبع مهم سرمایه گذاری، کار مشترک و حتی رشد فناوری های جدید و Start-up ها هستند. پنج نخست‌وزیر منطقه آسه‌آن (ASEAN) باور داشتند که به موازات رقابت‌های نظامی-امنیتی آمریکا-چین در منطقه دریای چینِ جنوبی و پاسیفیک، اقتصاد همه کشورها در حال رشد است، بازارهای ASEAN مملو از کالاهای چینی است و سرمایه‌گذاری‌های دوجانبه و چندجانبه بین آسیا، اروپا، کشورهای عربی خلیج فارس و اروپای غربی رو به گسترش است. به عبارت دیگر، در جهانی زندگی می‌کنیم که حکومت‌ها اجازه نمی‌دهند ریل رشد اقتصادی با ریل بحران های سیاسی-امنیتی تلاقی پیدا کند بلکه با دیپلماسی و حُسن همجواری، خود را حتی‌المقدور از تنش ها و بحران‌ها دور نگه می دارند.
چند نکتۀ پایانی
داوس ۲۰۲۴، مثلث هوش مصنوعی، رقابت و فرصت‌های سرمایه‌گذاری بود. حدس این نویسنده از مشاهدات دور و نزدیک در راهروهای اجلاس این است که طی ۵ روز، نزدیک به دو هزار ملاقات میان دولت‌ها و شرکت‌های مختلف جهان، جهت بهره‌برداری از فرصت‌های سیاست‌گذاری و کار مشترک انجام گرفت. همه در پی همکاری، تعامل، کاهش تنش‌ها، رفع سوء تفاهم‌ها و افزایش ثروت ملی بودند. نخست وزیر ویتنام می‌گفت در کشور او ضرب المثلی می‌گوید: اگر می‌خواهی تند بروی، تنها برو ولی اگر می‌خواهی به افق‌های دوردست برسی، با هم و با دیگران حرکت کن. او تاکید کرد رشد و توسعه امری جمعی است و بدون تعامل و یادگیری با همسایه و غیرهمسایه، سعادت ملت‌ها به دست نمی‌آید. یکی از شگفتی‌های داوس این است که پنج رییس بانک مرکزی در میزگردی شرکت می‌کنند و طی فقط ۴۵ دقیقه، پیچیده‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین، دوراندیشانه ترین واژگان، جمله بندی‌ها، فرمول بندی ها و تحلیل‌های خود را در حداقل زمان، بیان می‌کنند. باهم دیالوگ دارند. به هم گوش می‌کنند. از یکدیگر می‌آموزند. برهم اثر می‌گذارند. از هم اثر می‌پذیرند. آنها تمرکز ذهن دارند و به چهل سال آینده می‌اندیشند.
*عضو هیئت علمی و استاد تمام گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و دانشمند مدعو مجمع جهانی اقتصاد در داوس سوئیس
طی چهار روز از پنجم تا هشتم تیر ماه ۱۴۰۲، حدود ۱۵۰۰ نفر از ۹۰ کشور در چین گرد هم آمدند تا آخرین تحولاتِ اقتصادی و ژئوپلیتیکی جهان را بررسی کنند. این اجلاس به ابتکار داوس و با میزبانی چین برگزار گردید. در این چهار روز، ۱۲۰ میزگرد تشکیل شد و متخصصین از غرب و شرق، دیدگاه ها و دستاوردهای علمی خود را با دیگران در میان گذاشتند.
□بنظر می رسد موضوعات کلی این ۱۲۰ میزگرد را به صورت زیر می توان خلاصه کرد:
۱. تنظیم استراتژی های اقتصادی در دورۀ بعد از کرونا
۲. فرایندهای جدید برای انتقال به انرژی های تجدید پذیر
۳. روش های حفاظت از محیط زیست
۴. ماهیت بازار و مصرف کنندگان بعد از کرونا
۵. افزایش جایگاه نوآوری و هوش مصنوعی در مدیریت و تولید اقتصادی
۶. جایگاه چین در جهان
۷. پی آمدهای ژئوپلیتیک بر رشد و توسعه اقتصادی.
○او مفهوم De-risking (ریسک زدایی) که غربی ها به جای De-coupling (جدایی سازی اقتصاد از چین) استفاده می کنند را نادرست خطاب کرد و تنیده شدن نظام های اقتصادی را غیر قابل بازگشت تفسیر کرد. آقای Li چین را، موتور اقتصاد جهانی خواند و نرخ رشد اقتصادی این کشور را ۴.۶ که ۲.۵ درصد بالای متوسط جهانی است اعلام نمود. زبان بدن او سرشار از اعتماد به نفس بود. کلمات و جملات او را نیز می توان معرف اجماع نظر میان حاکمان، دانشمندان، متخصصان و بخش خصوصی چین تفسیر کرد.
از جمله مباحث کانونی در طول کنفرانس، دیجیتالی شدن نظام های اقتصادی به ویژه اقتصاد آمریکا، چین، کره جنوبی و عربستان بود.
■در حال حاضر، ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی چین از طریق اقتصاد دیجیتال است. با توجه به اینکه بخش خصوصی در عموم کشورها به جز روسیه، بلاروس، کره شمالی، ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه، بر فعالیت های اقتصادی حاکم هستند، به طور طبیعی در پی کاهش هزینه ها، اتوماسیون، و اتکا بر نرم افزارها در تمامی فرایندهای فعالیت و تولید اقتصادی هستند. پخش زنده تبلیغات و بازاریابی کالا و خدمات در چین بالغ بر ۷۲۰ میلیارد دلار است و به تجارت الکترونیک رونق گسترده ای بخشیده است (Livestreaming in E-Commerce).
□از طرف دیگر، شرکت کنندگان در میزگردهایی پیرامون پول و ارز دیجیتال، به تحول در امر بانکداری پرداختند و اثرات آن را بر رفتار مصرف کنندگان و نحوه زندگی آیندۀ آنها مورد بررسی قرار دادند.
از مباحث کانونی دیگر کنفرانس، انتقال به انرژی های غیر فسیلی به ویژه در اقتصادهای برتر جهان بود. اروپا و آمریکا در این هدف پیشرو هستند و طیفی از مشوق های مالیاتی و بانکی برای تحقق این امر به صورت قانونی اختصاص داده اند. در سال ۲۰۲۱، معادل ۱.۸ تریلیون دلار کالاهای تولید شده از انرژی‌های غیر فسیلی حاکی از تحرک جدی در این مسیر است. بزرگترین چالش در هدف «کربن صفر» Net Zero در صنعت حمل و نقل و به ویژه در کشتیرانی است. چینی‌ها و اروپایی‌ها با سرمایه گذاری بر سوخت هیدروژنی، قدم‌های جدی در این مسیر برداشته‌اند.
○سرمایه گذاری در انرژی خورشیدی و کاهش شگفت انگیز هزینه‌های تولید انرژی خورشیدی از جمله تحولات جدی صنعت و انرژی در دهه آینده است. حتی عربستان و دیگر کشورهای عربی عضو اوپک در این راستا برنامه های گسترده ای را آغاز کرده‌اند. رقابت شدیدی نیز در میان شرکت‌های متوسط و بزرگ برای سوق دادن کار و تولید به سوی انرژی های غیر فسیلی در جریان است.
■حفاظت از محیط زیست از جمله اقدامات استراتژیک کشورهای ثروتمند و صاحب توان مالی برای حفظ موقعیت و موجودیت خود از یک طرف و زندگی معقول برای شهروندان خود از طرف دیگر است. در هر دقیقه به اندازه ۲۷ زمین فوتبال، در جهان جنگل زدایی می شود. آمریکا، چین، اروپا، ژاپن، استرالیا و کره جنوبی از یک طرف و اندونزی، مالزی، برزیل و آفریقای جنوبی از طرف دیگر، طرح‌های جامعی برای حفاظت از محیط زیست، نگهداری از خاک و تداوم حفظ طبیعت (Sustainability of Nature) در دست اجرا دارند.
□گستردگی هوش مصنوعی به ویژه در آموزش و بهداشت نیز بحث میزگردهای متعددی را به خود اختصاص داد. از جمله تکنولوژی های جدید، حس گرهای پوشیدنی (Wearable Sensors) هستند که به صورت عینک، دستبند و پابند بوده و عموم شاخص های بدن انسان را به طور مرتب می‌سنجند. این پیشرفت هوش مصنوعی باعث می شود که هر فردی در هر لحظه از وضعیت بهداشت خود باخبر بوده و به تناسب آن تغذیه و سلامت جسم و روان خود را مدیریت کند. همچنین تحقیقات وسیعی برای بهره برداری از هوش مصنوعی برای تشخیص سرطان در جریان است.
○از دیگر مباحث قابل تأمل در میزگردها، روش تصمیم سازی در عصر جدید است. با انبوه اطلاعات چگونه باید برخورد کرد؟ چگونه باید اطلاعات مهم از غیر مهم را تفکیک کرد؟ چگونه باید اطلاعات مربوط به افق یابی و طراحی استراتژی را در نظر گرفت؟ دنیای جدید اطلاعات، هوش مصنوعی و اتصال (Connectivity) چه نوع مغز و ذهنی را می طلبد؟
■در عرصه ژئوپلیتیک بحث شد که معنای بازدارندگی دچار تحول مفهومی اساسی شده است. شش کشور جایگاه مهمی در میان قدرت های میانی پیدا کرده‌اند: برزیل، عربستان، هند، آفریقای جنوبی، ترکیه و اندونزی. هر شش کشور هم با شرق کار می کنند و هم با غرب. همۀ آنها با روسیه هم روابط حسنه ای را حفظ کرده‌اند و مبنای این سیاست خارجی، حداکثرِ بهره برداری از امکانات همه قدرت های بزرگ است ضمن اینکه به این شش کشور توان بازی گری، چانه زنی و فضاسازی می دهد (Hedging).
□قدرت های بزرگ از حمله روسیه به اوکراین آموختند که کار نظامی مستقیم بسیار پر هزینه است و اقتصاد کشورها را زیر و رو می کند و مانند روسیه از هرگونه بهره‌وری و سرمایه گذاری محروم می‌کند. از این رو، نه تنها قدرت های بزرگ، بلکه قدرت های میانی در پی «مزیت های غیر متقارن» (Asymmetric Advantages) هستند که شامل فعالیت های سایبری، جنگ اطلاعات، کور کردن شبکه های اطلاعاتی طرف مقابل، تضعیف و تخریب نامحسوس ساختار عمرانی دشمن، کمپین های اطلاعات غلط برای اختلال در ساختار تصمیم سازی طرف مقابل و به هم ریختن هرم کنترل و مدیریت در امنیت ملی کشورها می‌شود.
○به موازات انبوه دانش و اطلاعات در این کنفرانس، یک پرسش در ذهن مشاهده گر پدید می آید: کدام کشورها می توانند در چنین فضای فن آوری، هوش مصنوعی، تولید و رقابت حضور داشته باشند؟ آن‌هایی که توان تولید ثروت دارند. با پایان ایدئولوژی در جهان و فرصت رشد برای همۀ کشورها در نظام بین المللی متکثر، جوامع به طرف دو قطبی شدن فقیر و ثروتمند حرکت می کنند.
■اجلاس داوس به وضوح نشان می دهد جهان، جهانِ توانایی و ارتباط است. در این اجلاس کسی بر دیگری فخر نمی‌فروخت. همه با توان فکری یکدیگر ارتباط برقرار می‌کردند. دانش در محیطی که همه توان فکری و خلاقیتی دارند، تبختر و توهم و تخیل و خود بزرگ بینی را به صفر می‌رساند. اگر کشوری به توانمندی بخش خصوصی و دانشمندان و نوآوران خود اتکا نکند، از قافله جهانی باز خواهد ماند. فقط در یک ماه May ۲۰۲۳ م در امارات، ۴۴۵ میلیون دلار Startup شکل گرفت.
□عربستان تا سال ۲۰۳۰ معادل ۲ تریلیون دلار در صندوق ملی خود، دارایی خواهد داشت. چهار کشور عربی حوزۀ خلیج فارس در چهار سال گذشته، ۳ تریلیون دلار ذخایر صندوق ملی جمع کرده‌اند. امارات ۷ درصد یک شرکت تولیدکننده خودرو در چین را خریداری کرده است (Nio). عربستان ۸.۷ درصد نرخ رشد اقتصادی دارد که رتبه اول جهان است. ایرباس با یک شرکت عربستانی ۶.۷ میلیارد دلار قرارداد بسته تا هلیکوپترهای نظامی و غیر نظامی تولید کند. قطر ۱۰ میلیارد دلار در عراق سرمایه گذاری خواهد کرد. تجارت چین با عربستان که به ۸۷ میلیارد دلار رسیده بیش از تجمیع تجارت آمریکا و اروپا با این کشور است.
○در این کنفرانس داوس، اکثریت قاطع سخنرانان از چین، آمریکا، انگلستان و سنگاپور بودند؛ از کشورهایی که نهاد دولت برای کسانی که فکر می‌کنند، تحقیق می‌کنند، دانش و کالا تولید می‌کنند و بنابراین توان رقابت دارند جا باز می‌کند. شراکت میان دولت، بخش خصوصی و افراد توانمند محقق و دانشمند، کلید افزایش، بهره‌وری، کارآمدی، تولید درآمد و برتری در میان ملل است.
دکتر محمود سریع القلم
نشر: گاهنامه مدیر
همزیستی نیوز - فنلاند روز سه شنبه گذشته با تحویل اسناد عضویت در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا که کشورش به نوعی امین و خزانه‌دار این پیمان محسوب می‌شود رسما سی و یکمین عضو ناتو شد.
آقای بلینکن پس از دریافت اسناد یاد شده در نشست وزرای امور خارجه کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی در مقر این سازمان در بروکسل گفت: «ما فنلاند را سی و یکمین عضو اتحاد با دریافت این اسناد اعلام می کنیم.»
وزیر امور خارجه آمریکا پیش‌تر در سخنانی با اشاره به روند «تسریع شده» پیوستن فنلاند به پیمان آتلانتیک شمالی به دلیل تهاجم نظامی روسیه به اوکراین، عضویت این کشور را روزی تاریخی برای ناتو خوانده بود.
آنتونی بلینکن در این خصوص تصریح کرد: «من وسوسه شده‌ام که بگویم شاید این تنها چیزی است که می‌توانیم برایش از پوتین تشکر کنیم، زیرا او با حمله به اوکراین تحقق واقعه‌ای را که می‌گفت می‌خواهد از آن جلوگیری کند، تسریع بخشید.»
وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه از ترکیه و مجارستان خواست که در اسرع وقت موافقت با پیوستن سوئد به ناتو را نیز در پارلمان‌های خود به تصویب برسانند.
رئیس جمهوری فنلاند: «عصر جدیدی» آغاز شده است
رئیس‌جمهور فنلاند پس از دهه‌ها بی‌طرفی کشورش به اجبار مسکو و سپس در پیش گرفتن رویه عدم تعهد، روز سه‌شنبه به دنبال عضویت در ناتو از «عصر جدیدی» خبر داد.
فنلاند، کشوری هم‌مرز با روسیه، ماه مه سال گذشته میلادی در پی تهاجم نظامی روسیه به اوکراین درخواست عضویت در ناتو را مطرح کرده بود.
سائولی نینیسته، رئیس کشور فنلاند پیش از برافراشته شدن پرچم کشورش در مقابل ساختمان مقر ناتو در بروکسل گفت: «دوران عدم تعهد نظامی در تاریخ ما به پایان رسیده و دوران جدیدی در حال آغاز است.»
کرملین وعده «اقدامات متقابل» داد
کرملین روز سه شنبه در پی پیوستن فنلاند به ناتو، گسترش ائتلاف نظامی غرب را «حمله امنیتی به روسیه» خواند و وعده داد که در واکنش به این موضوع «اقدامات متقابلی» انجام خواهد داد.
دمیتری پسکوف، سخنگوی ریاست جمهوری روسیه در این خصوص به خبرنگاران گفت و پیوستن فنلاند به ناتو تنش‌های موجود را تشدید می‌کند.
این دیپلمات بلند پایه روس همچنین یادآور شد که «اقدامات متقابل» مسکو به ویژه به استقرار یا عدم استقرار تسلیحات ناتو و نوع آن در خاک فنلاند بستگی دارد.
وی سپس با تاکید بر این نکته که «گسترش ناتو حمله به امنیت و منافع ملی روسیه است» تصریح کرد: «مسکو از نزدیک مراقب هرگونه استقرار نظامی ناتو در فنلاند خواهد بود.»
سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه در واکنش به پیوستن فنلاند به ناتو گفت که این اقدام چشم‌انداز تشدید درگیری در اوکراین را افزایش می‌دهد.
وزیر دفاع روسیه اما در عین حال تاکید کرد که این موضوع بر نتیجه آنچه روسیه «عملیات نظامی ویژه» خود در اوکراین می‌خواند، تأثیری نخواهد داشت.
مسکو پیش‌تر از تهدیدهای برنامه‌ریزی شده غرب به عنوان یکی از دلایلی که باعث شد نیروهای مسلح روسیه در فوریه ۲۰۲۲ وارد خاک اوکراین شوند یاد کرده بود.
را تهدیدهای ناشی از ، مقابله با تهدیدی بود که به گفته او برنامه های غرب برای استفاده از اوکراین به عنوان سکویی برای تهدید روسیه بود.
بایدن: به استقبال از فنلاند در ناتو «مفتخرم»
جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا روز سه‌شنبه گفت که به استقبال از فنلاند در ناتو به عنوان سی و یکمین عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی «مفتخر» است.
آقای بایدن در این خصوص تصریح کرد: «زمانی که (ولادیمیر) پوتین جنگ تجاوزکارانه خود را علیه مردم اوکراین آغاز کرد، فکر کرد که می تواند اروپا و ناتو را تجزیه کند. او اشتباه می کرد. امروز ما متحدتر از همیشه هستیم.»
رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا که کشورش خزانه‌دار و امین پیمان آتلانتیک شمالی است، همچنین تاکید کرد که مشتاقانه منتظر استقبال از سوئد در ناتو است.
«تبریک صمیمانه» زلنسکی به فنلاند
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین روز سه‌شنبه «تبریک صمیمانه» خود را به فنلاند برای پیوستن به ناتو اعلام کرد و از این اقدام به عنوان «تنها تضمین مؤثر امنیت در منطقه» در برابر «تجاوز روسیه» یاد کرد.
آقای زلنسکی که کشورش نسبت به ادغام در پیمان آتلانتیک شمالی تمایل نشان داده است بدین ترتیب در پیامی تلگرامی به فنلاند و رئیس جمهوری این کشور برای پیوستن به ناتو تبریک گفت و از چنین اقدامی استقبال کرد.
اطمینان آلمان به سوئد برای حمایت در جهت پیوستن به ناتو
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان روز سه‌شنبه ضمن تبریک پیوستن فنلاند به پیمان آتلانتیک شمالی، به سوئد در خصوص «حمایت» برلین از عضویت این کشور در ناتو اطمینان داد.
پیوستن سوئد به ناتو در حال حاضر در گرو تایید پارلمان‌های دو کشور ترکیه و مجارستان است که تاکنون نسبت به دادن چراغ سبز به این روند ابراز تردید کرده‌اند.
صدراعظم آلمان در توئیتی نوشت: «فنلاند از این پس یکی از اعضای ناتو است - این یک خبر خوب و یک دستاورد برای امنیت فراآتلانتیک است (...) الحاق سوئد که هنوز صورت نگرفته، همه حمایت ما را به همراه دارد!»
لندن از همه اعضای ناتو می‌خواهد تا با عضویت سوئد موافقت کنند
ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا روز سه شنبه از عضویت «تاریخی» فنلاند در ناتو استقبال کرد و از «همه اعضای» سازمان پیمان آتلانتیک شمالی خواست تا سوئد را که در حال حاضر عضویتش توسط ترکیه و مجارستان مسدود شده، در روند الحاق حمایت کنند.
نخست وزیر بریتانیا با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت پیوستن فنلاند به ناتو تاکید کرد: «این یک روز تاریخی برای فنلاند و ناتو است (...). همه اعضای ناتو اکنون باید تصمیمات لازم را برای پذیرش سوئد اتخاذ کنند تا بتوانیم اتحادی یکپارچه برای دفاع از آزادی در اروپا و سراسر جهان تشکیل دهیم.»
فنلاند پس از آنکه ترکیه و مجارستان، دو عضو مردد پیمان آتلانتیک شمالی در نهایت به عضویت این کشور رای دادند رسما به عنوان عضو سی و یکم به ناتو پیوست.
روسیه و فنلاند ۱۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند؛ مسکو قبلاً اعلام کرده بود که لشکرهای نظامی مستقر در غرب و شمال غرب خود را در صورت پیوستن فنلاند به ناتو تقویت خواهد کرد.
منبع: یورونیوز
