به گزارش ایسنا به نقل از تایمز هایر ادیوکیشن، این رده‌بندی براساس گستردگی رشته‌های تحت پوشش، تعداد دانشجویان و اساتید، تعداد مقالات و تحقیقات منتشر شده در ژورنال‌های معتبر و شهرت دانشگاه‌ها انجام شده است. نکته جالب توجه حضور موفق دانشگاه‌های سوئیس در این رده‌بندی است.

درادامه با این 10 مرکز آشنا می‌شوید.

1- دانشگاه صنعتی فدرال سوئیس

این دانشگاه که در شهر زوریخ قرار دارد با امتیاز 94.3 از 100 رتبه اول را به خود اختصاص داده است. این دانشگاه بیش از 18هزار دانشجو از 120 کشور مختلف دارد. مشهورترین دانش‌آموخته این دانشگاه کسی نیست جز آلبرت اینشتین فیزیکدان بزرگ قرن بیستم.

2- دانشگاه فدرال پلی‌تکنیک اکول

 این دانشگاه نیز در کشور سوئیس و در شهر لوزان واقع شده است. در حال حاضر 10 هزار دانشجو در این دانشگاه تحصیل می‌کنند که نیمی از آنها خارجی هستند. این دانشگاه یکی از محبوب‌ترین مراکز برای رشته‌های مهندسی محسوب می‌شود و بیش از 13 برنامه در رشته‌های مهندسی برگزار می‌کند.

3- دانشگاه هنگ‌کنگ

دانشگاه هنگ‌کنگ در رتبه سوم جدول رده‌بندی قرار دارد. این دانشگاه قصد دارد به بزرگترین دانشگاه بین‌المللی در آسیا تبدیل شود و در حال حاضر بیش از یک سوم دانشجویان آن را اتباع کشورهای خارجی تشکیل می‌دهند.

 4- دانشگاه ملی سنگاپور

دانشگاه ملی سنگاپور که به ان.یو.اس نیز مشهور است از 125 کشور مختلف دانشجو دارد. بعلاوه این دانشگاه کالج‌هایی در مونیخ، نیویورک، دره سیلیکون(سیلیکون‌ولی)، پکن و استکهلم دارد و با دانشگاه‌های دوک و ییل نیز همکاری می‌کند.

5- امپریال کالج لندن

یکی از بین‌المللی‌ترین مراکز دانشگاهی جهان امپریال کالج لندن است که با 15هزار دانشجوی خارجی از 125کشور دنیا بیشترین تعداد دانشجوی خارجی را به خود اختصاص داده است. تنوع و کیفیت برنامه‌های ارائه شده توسط این دانشگاه و قرارگیری آن در یکی از پویاترین شهرهای جهان این دانشگاه را به یکی از باکیفیت‌ترین دانشگاه‌های بین‌المللی تبدیل کرده است.

6- دانشگاه آکسفورد

مطمئنا قرارگیری آکسفورد در رتبه ششم یکی از اتفاقات عجیب این رده‌بندی است اما به هر حال شهرت همیشه نمی‌تواند بهترین نتایج را به دنبال داشته باشد. کیفیت برنامه‌های آکسفورد بر کسی پوشیده نیست اما طبق بررسی‌های صورت گرفته، این دانشگاه در این رده‌بندی رتبه‌ای بهتر از ششم را نمی‌تواند کسب کند.

7- دانشگاه ملی استرالیا

این دانشگاه در پایتخت استرالیا یعنی شهر کانبرا قرار دارد. همکاری این دانشگاه با دانشگاه‌های مطرح جهان سبب شده تا بتواند رتبه هفتم را به خود اختصاص دهد. از دانشگاه‌هایی که با دانشگاه ملی استرالیا همکاری می‌کنند می‌توان به دانشگاه‌های ییل، آکسفورد، زوریخ و برکلی کالیفرنیا اشاره کرد.

8- دانشگاه کمبریج

این دانشگاه انگلیسی نیز شاید می‌توانست رتبه بهتری را داشته باشد. دانشگاه کمبریج انگلیس حدود هفت هزار دانشجوی خارجی دارد که از 120 کشور مختلف جهان در حال تحصیل در این دانشگاه هستند.

9- دانشگاه کالج لندن

دانشجویان خارجی این داشگاه از 150 کشور مختلف هستند. مهمترین دلیل شهرت این دانشگاه تربیت 29 برنده جایزه نوبل است که مشهورترین آنها ویلیام رمزی بود که در سال 1904 به خاطر کشف "گازهای نجیب" به کسب این جایزه نائل شد.

10- دانشگاه اقتصاد لندن

دانشگاه اقتصاد لندن یکی از باکیفیت‌ترین دانشگاه‌های دنیا در این رشته محسوب می‌شود و از 140 کشور مختلف دانشجو دارد. این دانشگاه با دانشگاه‌های تمام قاره‌ها همکاری دارد و از جمله آنها می‌توان به دانشگاه‌های پکینگ و ملی سنگاپور در آسیا، دانشگاه کلمبیا در کانادا و دانشگاه کیپ‌تاون در آفریقای جنوبی اشاره کرد.

به گزارش ایسنا از سال ۲۰۰۴ تا کنون، نشریه اقتصادی فوربس هر ساله فهرستی از یکصد زن قدرتمند جهان را منتشر می‌کند که بر اساس برخی معیارهای اقتصادی و اجتماعی رتبه‌بندی شده‌اند. سال‌هاست که «آنگلا مرکل» به جز سال ۲۰۱۰ در صدر این فهرست قرار دارد و قدرتمندترین زن جهان شناخته می‌شود؛ اما ۱۰ زن قدرتمند جهان طبق آخرین فهرست «فوربس» چه کسانی هستند؟

«مرکل» نخستین صدراعظم زن تاریخ آلمان

آنگِلا دوروتِئا مِرکِل متولد سال ۱۹۵۴ در هامبورگ در رده نخست فهرست صد زن قدرتمند جهان است. او سیاست‌مدار آلمانی و دبیرکل اتحادیه دموکرات‌مسیحی آلمان است که از نوامبر ۲۰۰۵ صدر اعظم کنونی و اولین بانوی صدراعظم در تاریخ آلمان است. پدرش یک کشیش و مادرش معلم بود. اندکی پس از تولد او خانواده‌اش به آلمان شرقی مهاجرت کردند. در زمان تحصیل در دبیرستان، نمرات خوبش در دروس مختلف به‌ویژه ریاضی و زبان روسی مورد توجه معلمان قرار گرفت. آنگلا در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه لایپزیک به تحصیل فیزیک پرداخت و پس از آن دکترای خود را در رشته شیمی فیزیک در سال ۱۹۸۶ به‌دست‌آورد.

نام کامل او در آن زمان و تا پیش از ازدواج اولش، "آنگِلا دوروتِئا کزنر" بود. زمانی که وارد دانشگاه شد با "اولریش مِرکِل" دانشجوی فیزیک آشنا شد و ازدواج کرد. این ازدواج در سال ۱۹۸۲ به جدایی کشید؛ اما آنگِلا نام خانوادگی همسر اولش را برای خود حفظ کرد و تبدیل به «آنگِلا مرکل» کنونی شد.

مرکل در سال ۱۹۸۸ در مرکز آکادمی علوم با همسر دوم خود، "یواخیم زاوِر" آشنا شد و پس از مدتی ازدواج کردند. آنگِلا مِرکِل بدون اینکه از دو ازدواج خود فرزندی داشته‌ باشد با فرزندان همسر دوم خود که حاصل ازدواج قبلی او هستند، زندگی می‌کند.

در سال‌های پایانی دولت کمونیستی آلمان شرقی، مرکل در اعتراضات خیابانی شرکت فعالی داشت و به عضویت حزب تازه‌تأسیس "حرکت دموکراتیک" درآمد و در زمان فروپاشی دیوار برلین به‌عنوان سخنگوی حزب فعالیت کرد. در سال ۱۹۹۰ مرکل عضو حزب مسیحی دموکرات و در پایان همین سال به‌عنوان نماینده این حزب وارد مجلس آلمان شد.

او در سال ۲۰۰۰ به‌ عنوان دبیر کل حزبش انتخاب شد. با این وجود در سال ۲۰۰۲ "ادموند شتویبر" دبیر کل اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن که با دموکرات‌مسیحی‌ها در پارلمان متحد است به‌عنوان نماینده دو حزب متحد برای صدر اعظمی کاندیدا شد.

در انتخابات بوندستاگ در سال ۲۰۰۵ مرکل خود را به نامزدی صدر اعظمی از طرف دو حزب متحد کرد. بر خلاف انتظار همه سوسیال‌دموکرات‌ها رأی بالایی آوردند؛ به طوری که اتحادیه دموکرات مسیحی‌ها و سوسیال مسیحی‌های بایرن و یا سوسیال دموکرات‌ها هیچ‌کدام به تنهایی نتوانستند اکثریت پارلمانی را بدست بیاوردند. ائتلاف دموکرات مسیحی‌ها و سوسیال مسیحی‌های بایرن مجبور شدند برای اداره کشور با سوسیال دموکرات‌ها ائتلاف بزرگ را تشکیل دهند. طبق مذاکرات ائتلاف بزرگ، سوسیال دموکرات‌ها به صدر اعظمی مرکل و کناره‌گیری "شرودر" از سیاست رضایت دادند به شرط این‌که هشت وزارت‌خانه بزرگ در دست آن‌ها باقی بماند. به این صورت آنگلا مرکل اولین صدر اعظم زن در آلمان معرفی شد.

****

بانوی اول آمریکا؛ دومین زن قدرتمند جهان

هیلاری دایَن رادام کلینتون متولد ۱۹۴۷ در ایالت ایلینوی سیاستمدار آمریکایی و نامزد حزب دموکرات برای ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ بود که در مقابل رقیب منتسب به حزب جمهوری خواه‌اش، "دونالد ترامپ" شکست خورد. او نخستین نامزد زنی است که توانسته به چنین جایگاهی در یکی از احزاب اصلی آمریکا برسد.

هیلاری رادام که اهل منطقه شیکاگو است، در سال ۱۹۶۹ از کالج ولزلی که در آن نخستین دانشجوی سخنران مراسم دانش‌آموختگی هم شد، فارغ‌التحصیل شد. او در سال ۱۹۷۳، جی.دی (درجه تخصصی) خود را از مدرسه حقوق ییل دریافت کرد. پس از گذراندن مدت کوتاهی به عنوان مشاور حقوقی در کنگره ایالات متحده آمریکا به آرکانزاس نقل مکان و در سال ۱۹۷۵ با "بیل کلینتون" ازدواج کرد.

او در سال ۱۹۷۷ تشکل "مدافعان کودکان و خانواده‌های آرکانزاس" را بنیان گذاشت و در سال ۱۹۷۸ نخستین رئیس زن ابرشرکت خدمات قانونی شد.

ابتکار اصلی او به عنوان بانوی اول ایالات متحده، برنامه "مراقبت بهداشتی کلینتون" بود که از به رای گذاشته شدن در سنا بازماند. در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ او نقشی رهبری‌کننده در دفاع از ایجاد برنامه ایالتی بیمه سلامت کودکان، لایحه فرزندخواندگی و خانواده‌های ایمن و لایحه استقلال نگهداری از کودکان بی‌سرپرست را ایفا کرد.

کلینتون به عنوان وزیر امور خارجه در دولت اوباما از ژانویه ۲۰۰۹ تا فوریه ۲۰۱۳ سکاندار پاسخ آمریکا به جریان موسوم به "بهار عربی" و مدافع مداخله نظامی در لیبی بود. کلینتون به آنچه "سازمان‌دهی رژیم تحریم‌های بین‌المللی و منزوی کردن دیپلماتیک ایران در تلاش برای مجبور ساختنش به محدودسازی برنامه هسته‌ای‌" خوانده شد، کمک کرد.

 کلینتون نخستین زنی شد که از سوی یکی از احزاب اصلی آمریکا برای ریاست‌جمهوری نامزد شده است.

****

رتبه سوم برای رییس بانک مرکزی آمریکا

جنت لوییز یلن اقتصاددان آمریکایی و پروفسور بازنشسته دانشگاه برکلی است که ریاست فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) را از فوریه ۲۰۱۴ بر عهده دارد. یلن اولین زن در تاریخ ۱۰۰ ساله تاسیس بانک مرکزی آمریکاست که عهده‌دار سمت ریاست بانک مرکزی این کشور می‌شود.

جنت یلن در یک خانواده یهودی در نیویورک به دنیا آمد. پدرش، جولیوس یلن، پزشک بود. او در سال ۱۹۶۷ از دانشگاه براون مدرک کارشناسی اقتصاد گرفت. سپس در سال ۱۹۷۱ مدرک دکترای خود را از دانشگاه ییل دریافت کرد.

یلن بین سال‌های ۱۹۷۷-۱۹۷۸ در فدرال رزرو به عنوان اقتصاددان مشغول به کار بود. از سال ۱۹۸۰ او در دانشگاه برکلی مشغول به کار شد و اکنون استاد بازنشسته این دانشگاه است. یلن در سال ۱۹۹۷ به عنوان رئیس مشاوران اقتصادی کلینتون انتخاب شد. او بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ به عنوان عضو هیئت مدیره فدرال رزرو کار می‌کرد. یلن بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ رئیس بانک فدرال رزرو سان‌فرانسیسکو بود. در سال ۲۰۱۰ باراک اوباما جانت یلن را به سمت نایب رئیس بانک فدرال رزرو انتخاب کرد. یلن نخستین دموکراتی است که از ۱۹۷۹ به ریاست فدرال رزرو می‌رسد.

همچنین، یلن نخستین زن در تاریخ ۱۰۰ ساله تاسیس بانک مرکزی آمریکاست که عهده‌دار سمت ریاست بانک مرکزی این کشور می‌شود.

****

مدال آزادی فعالیت خیرخواهانه برای ملیندا گیتس

ملیندا فرنچ گیتس همسر "بیل گیتس" و مدیر سابق بخشی از شرکت مایکروسافت است که چهارمین زن پرقدرت دنیاست. ملیندا در شهر دالاس در ایالت تگزاس در آمریکا به دنیا آمد. او دانشجوی نمونه در آکادمی اورسولین بود و مدرک لیسانس خود را در رشته علوم کامپیوتر و اقتصاد از دانشگاه دوک در سال ۱۹۸۶ میلادی و مدرک MBA را از مدرسه تجارت فوکوآ دانشگاه دوک در سال ۱۹۸۷ میلادی دریافت کرد.

ملیندا گیتس بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ میلادی عضو هیئت‌ مدیره دانشگاه دوک بود. بیل و ملیندا یکدیگر را در انتشارات مایکروسافت در سال ۱۹۸۷ میلادی در منهتن ملاقات کردند.

در دسامبر سال ۲۰۰۵ میلادی او و همسرش همراه با "بونو" عضو اصلی گروه موسیقی ایرلندی یوتو، در مجله تایم به‌ عنوان اشخاص برتر سال انتخاب شدند. ملیندا گیتس مدال آزادی دولت اسپانیا را در ۴ ماه مه سال ۲۰۰۶ میلادی برای فعالیت‌های خیرخواهانه‌اش دریافت کرد.

****

پرقدرت‌ترین زن خودروساز چه کسی است؟

عنوان پنجمین زن پرقدرت جهان برای  مری بارا کارآفرین و مدیر ارشد اجرایی آمریکایی است که به‌ عنوان مدیر عامل اجرایی شرکت جنرال موتورز فعالیت می‌کند.  بارا نخستین زنی است که تا کنون به ریاست یکی از خودروسازان اصلی منصوب شده‌ است. پدرش ۳۹ سال در شرکت پونتیاک که از زیرمجموعه‌های جنرال موتورز به‌ شمار می‌آید، مشغول به کار بود. بارا نیز از ۱۸ سالگی به جنرال موتورز پیوست.

او مدرک کارشناسی‌ را از انیسیتوی جنرال موتورز (که امروز دانشگاه کترینگ نام دارد) دریافت کرد. سپس در سال ۱۹۸۸ با بورسیه کمپانی جنرال موتورز وارد دانشگاه استنفورد و در ۱۹۹۰ در رشته ام‌بی‌ای فارغ‌التحصیل شد. مری بارا در ماه ژانویه ۲۰۱۴ از سوی هیئت‌مدیره جنرال موتورز به ریاست این شرکت انتخاب و جانشین "دنیل آکرسون" شد. او در سال ۲۰۱۳ از در فهرست قدرتمندترین زنان جهان قرار دارد و از رتبه ۳۵ به رتبه پنج ارتقا پیدا کرده است.

****

«لاگارد» بانوی پول!

کریستین مادلین اودته لاگارد متولد اول ژانویه ۱۹۵۶ حقوقدان فرانسوی، وزیر اقتصاد و دارایی پیشین فرانسه و رییس صندوق بین‌المللی پول است.

لاگارد در پاریس و در یک خانواده دانشگاهی به دنیا آمد. پدر او رابرت لالواِت استاد زبان انگلیسی بود و مادرش نیکول به عنوان یک معلم کار می‌کرد. لاگارد در نوجوانی، عضو تیم ملی شنای موزون فرانسه بود. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان فرانسوی فرانسوا با یک بورس تحصیلی به مدرسه نظامی هولتون که یک مدرسه دخترانه در ایالات متحده آمریکا بود، رفت. سپس در رشته حقوق از دانشگاه پاریس فارغ‌التحصیل شد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم سیاسی دریافت کرد.

در ژوئن ۲۰۰۷ از طرف "نیکولا سارکوزی" به عنوان وزیر دارایی انتخاب شد. او پیش از این نیز در زمان دولت "دومینیک دو ویلپن" به عنوان وزیر تجارت و وزیر کشاورزی و ماهیگیری انتخاب شده بود. او اولین وزیر اقتصاد زن در دولت‌های عضو جی ۸ است. همچنین او اولین زنی است که به عنوان رئیس صندوق بین‌المللی پول انتخاب می‌شود.

ششمین زن قدرتمند جهان یک گیاهخوار است و هرگز الکل نمی‌نوشد. سرگرمی او غواصی، شنا و باغبانی است.

****

قدرت فیس‌بوکی شریل سندبرگ

شریل سندبرگ مدیر حوزه فناوری، کنشگر و نویسنده آمریکایی و هفتمین زن قدرتمند جهان است. او مدیر ارشد عملیات فیس‌بوک است.  سندبرگ در ژوئن ۲۰۱۲ برای عضویت در هیئت‌ مدیره فیس‌بوک انتخاب شد تا نخستین زن در این مقام باشد.

این در حالیست که او قبل از پیوستنش به فیس‌بوک، نایب‌رئیس بخش عملیات و فروش برخط جهانی گوگل بود و در راه‌اندازی بنیاد گوگل، شاخه‌ انسان‌دوستانه‌ این شرکت نیز نقش داشت. سندبرگ قبل از حضور در گوگل، رئیس ستاد وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا بود.

 با در نظر گرفتن سهامی که او از فیس‌بوک و شرکت‌های دیگر دارد، میزان ارزش دارایی او در ژوئن ۲۰۱۵ بیش از ۱ میلیارد دلار برآورد شده است.

****

اوج قدرت در گاراژ!

سوزان دایان وویچیتسکی کارآفرین اهل ایالات متحده آمریکاست. او مدیرعامل کنونی یوتیوب است که جایگزین "سالار کمانگر" مدیرعامل سابق یوتیوب شده است. وی تحصیلات خود را در کالج هاروارد، دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز و مدرسه مدیریت یوسی‌ال‌ای اندرسن انجام داده است.

در سال ۱۹۹۸ سرگئی برین و لری پیج (بنیان‌گذاران گوگل) گاراژ خانه وویچیتسکی را اجاره کرده و نخستین دفتر گوگل را برپا کردند. او در سال ۱۹۹۹ نخستین مدیر بازاریابی گوگل شد و هم‌اکنون هشتمین زن پرقدرت است.

****

بانوی کسب و کار

مارگارت ویتمن که هم‌اکنون نهمین زن پر قدرت دنیاست، یک مدیر کسب و کار امریکایی است. او رییس و مدیر ارشد اجرایی هیولت-پاکارد است که  برای فرمانداری کالیفرنیا در سال ۲۰۱۰ نامزد شد ولی نتوانست رقابت را از "جری براون" ببرد.

****

 قدرت در دست بانکدار اسپانیایی

آنا پاتریسیا بوتین  کارآفرین، بانکدار و مدیر ارشد اجرایی اسپانیایی است که هم‌اکنون در جایگاه دهمین زن قدرتمند جهان ایستاده است.  او  در حال حاضر به‌ عنوان رییس هیئت‌مدیره گروه سانتاندر فعالیت می‌کند.

سانتاندر یک گروه بانکداری اسپانیایی است که با مرکزیت بانکو سانتاندر ، بزرگترین بانک منطقه یورو محسوب می‌شود و یکی از بزرگترین بانک‌های جهان از نظر میزان ارزش بازار سرمایه به‌شمار می‌آید.

به گزارش ایسنا، باراک اوباما در این کنفرانس مطبوعاتی گفت که نسبت به درست بودن مواضعی که در دوران ریاست‌جمهوری خود اتخاذ کرده است، اطمینان دارد.

او به دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری منتخب آمریکا توصیه کرد، در صورتی که قصد دارد تغییراتی اساسی در سیاست‌هایش اعمال کند، به عواقب تصمیم‌های خود توجه داشته باشد.

اوباما در بخش دیگری‌ از اظهارات خود شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیستی را باعث به خطر افتادن راه حل تشکیل دو کشور دانست و نسبت به وضعیت کنونی مذاکرات صلح خاورمیانه ابراز نگرانی کرد.

رییس‌جمهوری کنونی آمریکا که قدرت را ظرف کمتر از دو روز آینده به ترامپ تحویل خواهد داد، در پاسخ به سوالی درباره مواضعش در قبال رویکرد آشتی‌جویانه دونالد ترامپ نسبت به روسیه گفت که وی رابطه سازنده با مسکو را در راستای منافع آمریکا می‌داند و در دوران حضورش در کاخ سفید تلاش کرده روسیه، عضو جامعه جهانی باشد و اقتصاد جهانی را بهبود بخشد. با این حال، اوباما ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه را به تشدید گفتمان ضدآمریکایی و روحیه خصمانه همانند دوران جنگ سرد متهم کرد.

اوباما با اشاره به این که وضع تحریم‌های ضدروسی به دلیل مسائل تسلیحاتی نبوده است، گفت که واشنگتن این تحریم‌ها را به دلیل دخالت مسکو در مسائل اوکراین علیه این کشور وضع کرده است. وی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت، از ترامپ خواسته که مذاکرات تسلیحاتی با روسیه را برای کاهش سلاح‌های هسته‌ای دو کشور از سر بگیرد.

رییس‌جمهوری آمریکا در خصوص سیاسی شدن فرآیند انتخابات در کشورش هشدار داد.

در حال تکمیل...

 دکتر محمود سریع‌القلم - استاد دانشگاه - با این مقدمه در وبسیات شخصی خود نوشت: طبق آمار شش ماه گذشته، ۳۹ بانک چینی، ژاپنی و کره جنوبی، رویهم ۳۷ تریلیون دلار سرمایه دارند. بزرگترین بانک جهان، بانک صنعتی و تجاری چین با ۳٫۶ تریلیون دلار سرمایه است. کره‌ جنوبی با ۷ بانک و دو تریلیون دلار سرمایه در میان ۱۵ کشور برتر دنیاست. در مقابل، ۳۷ بانک آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان، ۳۳ تریلیون دلار سرمایه در اختیار دارند. بزرگترین بانک در میان کشورهای خاورمیانه، بانک ملی قطر با ۱۹۰ میلیارد دلار سرمایه است.

پاسخ به سوال‌های فوق این متن می‌تواند از زوایای مختلف ارائه شود. اما آنچه مطالعات علمی به ما می‌گوید از این قراراست: عموم کشورهای آسیایی، به نوعی تفاهم داخلی رسیده‌اند.

از شینتوها در ژاپن، هندوها در هند، کمونیست‌ها در ویتنام و مسلمانان در مالزی و اندونزی به اندیشه‌های مشترکی دست یافته‌اند. این اندیشه‌های مشترک را به صورت تسلسلی در زیر می‌آوریم:

۱- مبنای تمدن جدید بشری در تولید کالا و ارائه خدمات است؛

۲- تولید کالا و ارائه خدمات به نظم اجتماعی، نظم قانونی و نظم سیاست گذاری وابسته است؛

۳- مهم‌ترین وظیفه حکومت و دولت ایجاد و حفظ این نظم است؛

۴- تولید کالا، برای یک ملت، ثروت و امکانات را به ارمغان می‌آورد؛

۵- در نظم داخلی، سیاست‌های اقتصادی، تجاری و بانکی باید برای داخل و خارج کاملا شفاف باشند؛

۶- در نظم داخلی، رقابت برای عموم آزاد و دستگاه قضایی حامی بازار و رقابت باشد؛

۷- در مراحل اولیه، این نظم و حفظ آن الزاماً محتاج دموکراسی نیست؛

۸- این نظم اجتماعی و اقتصادی، به تدریج جامعه مدنی را تقویت می‌کند؛

۹- این نظم، آرامش، امنیت و در نهایت مشروعیت می‌آورد؛

۱۰- این نظم در شبکه مالی، تجاری، فن‌آوری، اقتصادی و یادگیری بین‌المللی بارور شده و تکامل پیدا می‌کند.

نمونه‌های این نظم: چین، ویتنام، اندونزی، مالزی، سنگاپور، کره‌جنوبی، و با مقیاس‌های مختلف بقیه آسیایی‌ها.

کشورهای آسیایی، مرزها و بازارها و تجارت و یادگیری را به روی هم باز کرده‌اند و در نتیجه خطرهای کمتری متوجه آنهاست. این نکته را مقایسه کنید با آمار خرید اسلحه در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس: طی ۱۱ سال گذشته، ۷۲۸ میلیارد دلار. این یعنی ۷۲۸۰۰۰ شغل دائم در اروپای غربی و آمریکای شمالی.

در حالی که آسیایی‌ها به عدالت، امنیت، استقلال ملی و مشروعیت، اقتصادی و اجتماعی نگاه کرده‌اند، در خاورمیانه صرفاً به فکر و عمل سیاسی توجه شده ‌است.

روش فکرکردن و واقعی تحلیل‌کردن خود نعمتی است. فهمیدن دقیق و با حداقل پیش‌فرضِ وقایع پیرامونی، نعمتی بزرگتر. چه ارتباط جالب علمی: میان خودنمایی، نمایش، خود بزرگ بینی و اغراق از یک طرف و سیاسی بودن، همه چیز را سیاسی دیدن، راه حل‌ها را سیاسی دانستن و سیاست زده بودن از طرف دیگر. هر دو نیاز به اغراق، خود بزرگ بینی، نمایش و تئاتر دارند.

شرط دوم دقیق تحلیل کردن و روشن بینی، دوری جستن از عصبانیت در تحلیل است. تبریزی‌ها اصطلاح خوبی دارند: می‌گویند بگذارید مدتی بگذرد، موضوع را خوب بفهمیم و درک کنیم و بعد قضاوت کنیم. تابحال دیده‌اید که خانم مرکل، با عصبانیت سخنرانی کند؟ خشم معرف فقدان اعتماد به‌نفس، استیصال، به ستوه آمدگی و ناراحتی‌های انباشته شده است.

سخنرانان خاورمیانه‌ای چه در مجامع بین‌المللی و چه در کشور خودشان عموماً با عصبانیت سخنرانی می‌کنند، ضمن اینکه ۷۴ درصد خشونت در جهان در این منطقه است. خُروشچُف تا آنجا پیش رفت که در حین سخنرانی، کفش خود را بر تریبون مجمع عمومی سازمان ملل می‌کوبید. در مقایسه، امروز آرامش وزرا و مقامات چینی، سنگاپوری، ویتنامی و اندونزیایی را تماشا کنید.

این کشورها چون توانا هستند، آرامش دارند و نیازی نیست عصبانی شوند. برای این نویسنده طی سال‌ها چهار بار اتفاق افتاده که با فردی گفت‌وگویی داشتم و بعدها متوجه شدم آن فرد در شیمی، فیزیک یا اقتصاد جایزه نوبل برده است. این در حالی بود که طی چندین ساعت گفت‌وگو، این افراد هیچ اشاره‌ای یا اَدایی که مخاطب را متوجه نوبل کند از خود بروز ندادند. توانایی، آرامش و اعتماد به‌نفس می‌آورد. فرد یا کشوری که توانایی دارد نه عصبانی می‌شود و نه خیلی تبلیغ می‌کند مثل اتوموبیل مرسدس بنز است. نمایش و اغراق ناشی از ضعف است.

آسیایی‌‌ها و حتی ویتنامی‌ها سریع متوجه شدند باید توان‌مندی‌های اقتصادی، تولیدی، تجاری و مدنی خود را غنی کنند تا دیگران فرصت تعدّی به سرزمین آن‌ها را نداشته باشند.

افق‌های خود را واقعی تعریف کردند، مزیت نسبی خود را دقیق مشخص کردند و از همه مهم تر و تعیین کننده تر: بین خود به تفاهم رسیدند. تفاهم در داخل به مراتب کلیدی‌تر و شاید مقدمه‌ای بر تفاهم با بیرون است. چینی‌ها رفتند از اقصی نقاط جهان، هنرمندان، دانشمندان و کارآفرینان چینی را به چین آوردند تا برای قدرت ملی از آن‌ها بهره‌مند شوند. اگر چینی‌ها، مبنا را تقسیم بندی‌های سیاسی می‌گذاشتند، نمی‌توانستند چنین اقدامی کنند. اگر شاقول تفاهم را سیاست، مواضع سیاسی و مرزبندی‌های سیاسی قرار می‌دادند، نمی‌توانستند اقتصاد دوم جهان شوند و با ثروتی که تولید کرده‌اند، ۱۲ ناو هواپیمابر در دست ساخت داشته باشند.

تاریخ نشان می‌دهد تفاهم داخلی پیرامون ایسم‌های سیاسی جواب نمی‌دهد. اگر نروژی‌ها مبنای تفاهم درونی خود را سیاست مقرر می‌کردند نمی‌توانستند با ۵ میلیون جمعیت به تولید ناخالص داخلی ۳۴۵ میلیارد دلاری برسند. چون کشور نروژ ثروتمند است و سیاست‌های توزیعی دقیقی دارد و اقتصاد شفافی را ایجاد کرده، شهروندان آن به زندگی امیدوار، راستگو، فعال و با آرامش هستند و در عین حال از تفاهم اجتماعی، جامعه مدنی، گردش قدرت و امنیت ملی برخوردارند.

صحیح است که تولید ثروت هدف انسانیت نیست، اما بدون امکانات و درآمد و ثروت و توزیع آن، جامعه سعادتمند، اخلاقی و قانونمند نمی‌توان ایجاد کرد. نه دولت نروژ و نه مردم نروژ در پی تغییرات ژئوپولیتیک در اروپا یا تغییر نظام بین‌الملل نیستند. در حدّ خود، افق گذاری کرده‌اند و در تمامی ابعاد کمی و کیفی توسعه یافتگی، جزء پنج کشور اول جهان هستند.

باید فکر کرد که مبنای تفاهم داخلی چیست؟ تصور کنید اگر شخصی بشنود ۲۰ نوع بیماری دارد، واکنش طبیعی او این خواهد بود: احتمالاً ۱۹ مورد علائم بیماری هستند و یک مورد بیماری کلیدی وجود دارد. نمی‌شود در هرم علت و معلولی مسایل یک جامعه به ۲۵۰ علت اشاره کرد. عوامل را باید به صورت درختی بررسی کرد. ریشه در کجاست؟ وقت و انرژی تلف می‌شود اگر سطح تحلیل و علت یابی را در شاخه‌های بالا و میانی درخت قرار دهیم.

حکمرانی کارآمد بر سیستم‌سازی و ساختارسازی بنا شده است. سیستم سازی محتاج تفاهم داخلی و یا قرارداد اجتماعی است. بنیان این تفاهم می‌تواند سازوکارهای تولید ثروت ملی باشد تا در نهایت اخلاق، قانون، سعادتمندی عمومی نیز به تعادل می رسند. اما اگر مبنای ارتباط در داخل و خارج سیاست باشد، اختلاف، نزاع، درگیری، جنگ و تقابل ایجاد می‌کند. حتی ریشه اصلی پوپولیسم، بی توجهی به اقتصاد و توزیع ناعادلانه امکانات در یک کشور است.

این در حالی است که پوپولیسم در آسیا رو به کاهش و در خاورمیانه رو به افزایش است. آشفتگی در تحلیل، آشفتگی در سیاست‌گذاری‌ها و مدیریت سعی و خطایی به‌دنبال می‌آورد. آسیایی‌ها با تفاهم و آرامش و درک حدّ و منزلت خود به گونه‌ای عمل کرده‌اند که شهروندانشان از حالت غنچه به گل می‌رسند و شکوفا می‌شوند. در خاورمیانه، شهروندان فرصت گُل شدن را پیدا نمی‌کنند و عموماً در حالت غنچه، پژمرده می‌شوند. بدون سیستم نمی‌توان شکفت و گُل شد.

۱- ۹۷ درصد مردم با اینترنت کار می‌کنند.

۲- بالاترین صندوق ذخیره دولت در جهان را دارد: ۸۸۴ میلیارد دلار.

۳- مردم نروژ چهارمین مردم خوشحال جهان بعد از دانمارک، سوئیس و ایسلند هستند.

۴- هر ۹ دانش‌آموز یک معلم دارند.

۵- طی ۲۳ سال گذشته، نرخ تورم حدود ۲ درصد بوده است.

۶- طی ۳۵ سال گذشته، نرخ بیکاری حدود ۴ درصد بوده است.

۷- با پنج میلیون جمعیت، ۳۴۵ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارد.

۸- طولانی‌ترین تونل جاده‌ای جهان را دارد: ۲۴.۵ کیلومتر.

۹- کشور بر اساس قانون اساسی ۱۸۱۴ مدیریت می‌شود: ۲۰۳ سال پیش.

۱۰- ۳۳ درصد کشور جنگل است.

۱۱- ششمین کشور در راحتی کسب و کار در میان ۱۸۹ کشور است.

۱۲- کشور ۱۱۴۵ سال پیش تأسیس شده است.

۱۳- ۶۸ درصد جامعه شاغل است.

۱۴- در دموکراسی، بهداشت، آزادی بیان و کیفیت زندگی، رتبه اول جهان را دارد.

۱۵- کشور با مجموعه‌ای از دولت رفاه، نظام سرمایه‌داری و سوسیال دموکراسی مدیریت می‌شود.

۱۶- ۳۰ درصد نیروی کار توسط دولت به کار گرفته شده است.

۱۷- صنایع نفت، مخابرات، آلومینیوم، توربین‌های آبی و بزرگ‌ترین بانک، دولتی است.

۱۸- ۷۴.۳ درصد مردم عضو کلیسای نروژ هستند.

۱۹- ۱۶.۳ درصد جمعیت کشور مهاجر از خاورمیانه یا آفریقاست.

۲۰- روز ۱۷ ماه مه که روز ملی است مردم بهترین لباس خود را می‌پوشند و به تئاتر، کنسرت و جشن می‌روند.

۲۱- با ۱۴۱۲ کشتی، ششمین ناوگان تجاری جهان را دارد.

۲۲- اکثریت با نام کوچک یکدیگر را خطاب می‌کنند، بعضا با اسم فامیل. افراد، القاب ندارند.

۲۳- تا سال ۲۰۲۵، مصرف بنزین برای خودروها به پایان می‌رسد.

۲۴- چهارمین کشور در دنیا در تسلط مردم به زبان انگلیسی در خارج از کشورهای انگلیسی‌زبان است.

۲۵- ۸.۷ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی دارد.

۲۶- امید به زندگی در مردان ۸۱ و در زنان ۸۴ سال است.

۲۷- دولت از بخش کشاورزی به شدت حمایت می‌کند.

۲۸- نرخ مالیات افراد ۴۷ درصد و نرخ مالیات شرکت‌ها ۲۷ درصد است.

۲۹- کارآمدترین و با ثبات‌ترین کشور جهان با بالاترین نرخ عدالت اجتماعی است.

۳۰- در شاخص‌های توسعه انسانی طی ۱۵ سال گذشته رتبه اول یا دوم را داشته است.

منبع: عصر ایران