دانشگاه ورشو، بزرگترین دانشگاه لهستان است که در پایتخت این کشور، ورشو قرار دارد. این دانشگاه یکی از 500 دانشگاه برتر جهان و برترین دانشگاه لهستان است.
به گزارش ایسنا و به نقل از وبسایت دانشگاه ورشو، این دانشگاه که در سال 1816 میلادی تاسیس شده است، شامل 20 دانشکده و همچنین بسیاری از واحدهای پژوهشی وابسته و مستقل است. در این دانشگاه حدود 200 برنامه آموزشی و تحصیلی در رشته‌های مختلف در حال انجام است. در حال حاضر در این دانشگاه بیش از 50 هزار دانشجو در تمامی مقاطع مشغول به تحصیل هستند.
این دانشگاه با 1000 دانشگاه خارجی در بیش از 70 کشور جهان از طریق توافقنامه‌های دو جانبه و مشارکت در برنامه‌های علمی اتحادیه اروپا در ارتباط است.
گفتنی است که این دانشگاه با دانشگاه آزاد واحد "علوم و تحقیقات" نیز این توافقنامه را امضا کرده است. براساس این موافقتنامه، دانشگاه ورشو و واحد علوم و تحقیقات از دانشجویان مبادله‌ای از طریق ارائه اطلاعات پیش از سفر و اطلاع رسانی پس از ورود به مقصد، مدارک لازمه اخذ ویزا و اطلاعات لازم برای یافتن مسکن مناسب حمایت می‌کنند. سالانه بیش از 2000 پروژه تحقیقاتی در این دانشگاه انجام می‌شود. در دانشگاه ورشو بیش از 3500 پژوهشگر مشغول به فعالیت هستند. از این رو این دانشگاه یک فرصت مناسب برای متقاضیان تحصیل در اروپا می‌باشد.
با توجه به تعداد کل دانشگاه‌های تحقیقاتی که به 20 هزار می‌رسد، دانشگاه ورشو در میان دو درصد از بهترین دانشگاه‌های جهان است. براساس یک رتبه‌بندی بین‌المللی، همچنین بهترین دانشگاه لهستان و یکی از دانشگاه‌های برتر در اروپا است.
دانشگاه ورشو بزرگترین پژوهش‌ها را در نوع خود در اروپا با نظارت بر مشاغل دانشجویان سابق انجام می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد که داشتن مدرک از دانشگاه ورشو امتیاز مهمی در بازار کار است. 94 درصد از فارغ التحصیلان این دانشگاه موفق به یافتن شغل بوده‌اند.
سالیانه حدود 51 هزار و 500 نفر در این دانشگاه تحصیل می‌کنند و هر ساله طیف بسیار گسترده ای از دوره‌ها در زمینه‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی و علوم طبیعی به متقاضیان تحصیل در این دانشگاه ارائه می‌گردد.
این دانشگاه در پایتخت لهستان، یکی از پویاترین شهرهای در حال توسعه اروپا واقع شده است. ورشو مرکز زندگی سیاسی و اقتصادی است و چشم انداز اجتماعی و فرهنگی پر جنب و جوشی دارد. این شهر به طور پیوسته در رتبه بندی جهان از جذاب‌ترین مکانها برای زندگی است.
تاکنون فارغ التحصیلان این دانشگاه موفق به کسب پنج جایزه نوبل در رشته‌های مختلف شده‌اند.
تحصیل پزشکی در لهستان
بخش انگلیسی زبان دانشکده پزشکی دانشگاه ورشو در سال 1993 میلادی تاسیس شده است. در این دانشگاه دو سیستم برای پذیرفته‌شدگان رشته پزشکی ارائه می‌شود. برای مخاطبینی که از مقطع دبیرستان فارغ التحصیل شده‌اند، یک برنامه شش ساله برای گذراندن این رشته ارائه می‌شود و برای مخاطبینی که فارغ التحصیل دوره کالج هستند این برنامه چهار سال است. رشته "دندانپزشکی" و "داروسازی" در این دانشگاه به طور معمول پنج سال به طول می انجامد.
برخی از مزیت‌های تحصیل پزشکی در لهستان
بالاترین سطح کیفیت آموزشی
داشتن پنج بیمارستان تخصصی و 11 بیمارستان آموزشی ویژه دانشجویان
هزینه پایین دانشگاهها
هزینه پایین زندگی دانشجویی در لهستان
مدارک دانشگاهی معتبر
هزینه تحصیل در لهستان
هزینه زندگی دانشجویی در این کشور در سطح بسیار مطلوبی قرار دارد به نحوی که هزینه مایحتاج اولیه زندگی برای یک دانشجو در این کشور ماهانه به طور متوسط چیزی بین200 الی500 یورو است که این مبلغ شامل مکان زندگی، غذا و حمل و نقل وی خواهد بود. این مبلغ در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی بسیار مناسب است. به نحوی که این مبلغ در کشوری مثل آلمان تنها هزینه خوابگاه است. شهریه دانشگاهها در این کشور به طور متوسط در یک سال بین 1500 تا 5000 یورو بسته به رشته انتخابی دانشجو متغیر است.
سال تحصیلی در لهستان
سال تحصیلی در این کشور، به دو ترم پاییز(اکتبر تا اواسط فوریه) و ترم بهار( اواسط فوریه تا ژوئن ) تقسیم می‌شود و در پایان هر ترم آموزشی امتحان پایان ترم از دانشجویان گرفته می شود. تدریس در طول ترم به صورت سخنرانی‌ها، کلاس‌ها، سمینارها، کلاس‌های آزمایشگاهی و کارگاهی و همچنین بحث‌های گروهی است. هم‌اکنون این دانشگاه رتبه 366 جهان و در میان 500 دانشگاه برتر دنیا است.
تجربه‌هايي از زندگي يك پزشك ايراني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران که براي گذران فرصت مطالعاتي در تورنتو مستقر شده و از زندگي‌اش در اين شهر و كشور كانادا مي‌نويسد.
✅ بر اساس آخرین نتایج پژوهش دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا که چند هفته قبل منتشر شد کانادا در جایگاه بهترین کشور دنیا از نظر کیفیت زندگی قرار گرفت. این پژوهش بر اساس نظر سنجی از ٢١٠٠٠ نفر از شهروندان ٨٠ کشور دنیا و بر مبنای امتیاز دهی به متغییرهای زیر انجام شده است: شغل مناسب، بازار کاری خوب، ثبات اقتصادی، خانواده صمیمی، عدالت در درآمد، ثبات سیاسی، سیستم آموزش عمومی ایمن، سیستم آموزش عمومی توسعه یافته و نظام سلامت توسعه یافته
✅ به راستی چگونه کانادایی ها توانسته اند خود را بدین جایگاه برسانند؟ پاسخ به این سوال کاری دشوار و مستلزم انجام پژوهش های متعدد بوده و مسلما در یک یادداشت نمی توان به تحلیل جامعی در این خصوص رسید. شاید بهتر باشد تا بدانیم نظر رهبران سیاسی این کشور چیست. جالب توجه است که بدانیم آقای جاستین ترودو (Justin Truduea) نخست وزیر و رهبر حزب لیبرال کانادا پس از به قدرت رسیدن در سال ٢٠١٥ به لندن سفر کرده (کانادا تحت الحمایه انگلیس است) و پس از دیدار با ملکه الیزابت دوم سخنرانی در این خصوص ایراد می کند. وی ضمن برشمردن برخی از عوامل موثردر موفقیت کانادا، نکات زیر را عنوان می کند:
✅ ما می دانیم که کانادا به علت گوناگونی (Diversity)، از نظر فرهنگی، سیاسی و اقتصادی موفق بوده است.
✅ یکی از نمایندگان مجلس کانادا که چند سال قبل در جلسات بین المجالس کشورهای مختلف دنیا شرکت کرده بود برای من نقل کرد از من سوال کردند که کانادا شبیه چیست؟ پاسخ دادم که به تیم پنج نفره ما از کانادا نگاه کنید. دو نفر مرد و سه نفر زن هستیم. دو نفر کاتولیک، یک نفر مسلمان اسماعیلی، یک نفر یهودی که والدینش از هولوکاست جان سالم به در برده اند و یکی از وزرایمان که همجنس گرا و پروتستان است. به غیر از من که در کانادا به دنیا آمده ام یکی در فرانسه، دیگری در پرتغال، یکی در آرژانتین و نفر آخر در تانزانیا به دنیا آمده است. کانادا این شکلی است.
✅ یک روز پس از حمله (تروریستی) پاریس، مسجدی در شهر Peterborough در استان اونتاریو (کانادا) به صورت منزجر کننده و مشکوکی آتش می گیرد. ساکنین محل دست به کار می شوند و در عرض دو روز بیش از ١١٠٠٠٠ دلار برای کمک به بازسازي مسجد جمع آوری می کنند. و در همان زمان مراکز مسیحی و یهودی منطقه، درهای اماکن مذهبی خود را برای استفاده نمازگزاران مسلمان باز می کنند."
✅ این همه گوناگونی نه به صورت تصادفی بلکه به علت نوعی نگاه مدیریتی به جامعه پدید آمده است. پذیرش تنوع فرهنگی (Multiculturalism) رویکردی است که از سال ١٩٧١ توسط آقای پیر الیوت ترودو (Pierre Elliot Truduea) نخست وزیر وقت و پدر نخست وزیر فعلی در سیاست های کلان کشوری گنجانده شده و سی سال قبل به عنوان یک قانون مصوب شده است. در بخشی از این قانون می بینیم : "هرگونه وجدان، فکر، باور، دیدگاه ، مذهب، ابراز عقیده، انجمن و تجمع مسالمت آمیز آزاد می باشد." البته باید تاکید کرد که اینها قوانینی نیستند که در مرحله مصوب شدن باقیمانده و اجرا نشوند بلکه کانادایی ها به آنها ایمان داشته و پایبند هستند.
✅ در ماه ژانویه با خانواده به بازدید از Royal Ontario Museum ( از موزه های اصلی کانادا) رفته بودیم. با توجه به بزرگ بودن مجموعه و کوتاه بودن طول روز مجبور بودیم نماز ظهر و عصر را در موزه بخوانیم. فضای دنجی را در موزه پیدا کردم و از مسئول قسمت سوال کردم که آیا ممکن است که در آنجا نماز بخوانیم؟ جالب بود که وی با بی سیم با یکی از کارمندان حراست مجموعه تماس گرفت و سپس آن کارمند نزد ما آمده و با احترام ما را به طبقه فوقانی راهنمایی و قفل درب اتاقی را که حاوی برخی از اشیای موزه بود باز کرده و خود آنجا را ترک کرد.
✅ اگر به لیست اعضای دولت کانادا نگاه کنید در بین وزرا چهار نفر با اصالت هندی، دونفر از بومیان کانادایی، یک نفر افغانستانی و یک نفر سومالیایی را می بینید. همچنین تصدی مدیریت وزارتخانه های کشوری به تعداد مساوی بین زنان و مردان تقسیم شدهاست . نکته دیگر آنکه با توجه به سیستم فدرالی این کشور، در حال حاضر یکی از هموطنان ما وزیر علوم، نوآوری و تحقیقات ایالت اونتاریو و دو نفر دیگر نماینده مجلس کانادا هستند.
✅ چند روز پیش تلویزیون سخنرانی دیگری از آقای ترودو را پخش می کرد. در روی تریبون وی تراکت بزرگی حاوی جمله زیر نصب شده بود: “Diversity is Canada’s strength” (گوناگونی، قدرت کانادا است)
همزیستی نیوز - جزیرهای وجود دارد که فقط پذیرای خانم‌ها است و ورود آقایان به آن ممنوع است.
به گزارش درنگ: کریستینا روت که یک موسس و کارآفرین است، جزیرهای به نام «سوپرشی» ایجاد کرده است. این جزیره از املاک شخصی او بوده و در کشور فنلاند قرار دارد. از خصوصیات جزیره او این است که هیچ مردی اجازه ورود به آن را ندارد. او با این هدف چنین اقدامی کرده که زنان در تعطیلات مکانی داشته باشند که بدون حس فشار جامعه در آن حضور پیدا کنند.
در جزیره ۱۰ کابین لوکس وجود دارد که ظرفیت ۱۰ نفر را دارد اما هرکس این شانس را ندارد که ساکن این جزیره باشد زیرا از بین کسانی که برای اقامت ثبت نام می‌کنند افرادی توسط روت انتخاب میشوند. روت همچنین قصد دارد این تجارتش را گستردهتر کند و جزایری در کشورهای دیگر را نیز به همین شکل درآورد. مخصوصا که جزایری در برزیل و ترکیه هم دارد.
روت همچنین یک فعال حوزه سبک زندگی و زنان است و بارها در وبلاگ شخصیاش زنان را به دوستی بیشتر با یکدیگر تشویق کرده است. او می‌گوید: ما در دنیایی مردمحور زندگی می‌کنیم، اما وفتی سفرهای بیشتری با زنان داشته باشیم میفهمیم که زنان فوقالعادهای در سراسر جهان وجود دارند.
همزیستی نیوز - به گفته شبکه کاریابی "لینکدین"، کارجویان به شرکت "آمازون" بیش از سایر شرکت‌ها رزومه می‌فرستند.
به گزارش ایسنا به نقل از سی ان بی سی، طبق فهرست برترین شرکت‌های ۲۰۱۸ لینکدین، افراد بیش از هر شرکت دیگری خواهان کار در آمازون هستند. این فهرست بر پایه تجزیه و تحلیل اطلاعات ۵۰۰ میلیون کاربر تهیه شده است و طبق آن ۱۰ شرکتی که کاربران بیش از سایر شرکت‌ها خواهان کار در آنها هستند عبارت اند از: ۱.آمازون: با وجود کاهش فرصتهای شغلی در دومین شرکت بزرگ استخدام کننده، تقاضا برای کار در شرکت آمازون بیش از سایر شرکت‌ها بوده است. آمازون در حال حاضر ۵۶۶ هزار نفر را در استخدام خود دارد. ۲.آلفابت: به گفته لینکدین، این شرکت زیر مجموعه گوگل که اکنون ۸۰۱۱۰ کارمند دارد، سالانه حدود ۱.۱ میلیون رزومه تقاضای همکاری از کارجویان دریافت می کند. کارکنان این شرکت از مزایای منحصر به فردی چون اسپرسوی رایگان و پارکی برای نگهداری سگ هایشان برخوردارند. ۳.فیس بوک: این شرکت به دلیل سیاست‌های حمایت از کارکنان نیر مرخصی ۲۰ روزه در صورت از دست دادن اعضای خانواده، محبوبیت زیادی بین کارجویان دارد. فیس بوک در حال حاضر ۲۵۱۰۰ کارمند دارد. ۴. سیلز فورس: این شرکت ۳۰ هزار کارمند دارد و تنها در سال گذشته ۳میلیون دلار را برای پر کردن شکاف دستمزد پرداختی بین زنان و مردان اختصاص داد. ۵. تسلا: این شرکت با ۳۳هزار کارمند، معمولا سعی می‌کند با سیاست‌هایی چون پیشنهاد سهام شرکت به کارمندان، آنها را نسبت به منافع شرکت متعهدتر و مشتاق‌تر کند. ۶. اپل: کمپانی اپل در حال حاضر ۱۲۳هزار کارمند دارد و با سیاست‌هایی مثل مرخصی ۱۸ هفته‌ای با حقوق برای زنانی که زایمان کرده‌اند و هم چنین مرخصی ۶ هفته‌ای با حقوق مردانی که تازه پدر شده‌اند، محبوبیت بالایی بین کارجویان دارد. ۷.کام کست یونیورسال: این شرکت سال گذشته ۳۶هزار نیروی جدید جذب کرد و تعداد کارکنان خود را به ۱۶۴هزار نفر رساند. ۸.والت دیزنی: این شرکت موقعیت‌های شغلی منحصر به فردی چون استراتژیست جنگ ستارگان یا محقق ماشین زمان دارد که برای بسیاری از افراد جالب است. والت دیزنی حدود ۲۰۰هزار کارمند دارد. ۹. اوراکل: این شرکت متعهد به ایجاد نسل بعدی آموزش از طریق امکانات آموزشی فوق پیشرفته است و ۱۳۸هزار کارمند دارد. ۱۰.نت فلیکس: شعار این شرکت که ۵۵۰۰ کارمند دارد این است "دیدگاه ما از یک محیط کاری عالی آن نیست که به کارکنان خود برای نهار سوشی بدهد و باشگاه بدن‌سازی پیشرفته داشته باشد، بلکه جایی است که در آن همه اهداف مشترک جاه‌طلبانه‌ای دارند".
همزیستی نیوز - سفیر ترکمنستان در ایران گفت: مراسم نوروز در سالن ۳ هزار نفری به نام کاخ نوروز که شبیه به آلاچیق است، در شهر عشق آباد برگزار می‌شود.
احمد قربان‌اف در گفت و گو با خبرگزاری مهر افزود: ما با هیچ کشوری لغو روادید نداریم و این موضوع برای سفر به کشورمان سختی ایجاد می کند اما برای صدور ویزا اگر مطابق با قوانین و مقررات باشد، مشکلی نداریم.
وی گفت: برای ویزای توریستی هر آژانسی می‌تواند درخواست کند اما این شرط وجود دارد که آن آژانس با آژانس دیگری در ترکمنستان قرارداد داشته باشد و یا اینکه یک فردی در ترکمنستان برای توریستی که می خواهد وارد کشور شود، دعوت نامه ارسال کند.
قربان اف بیان کرد: درست است که تقاضای زیادی برای صدور ویزای توریستی به کشورمان نداریم و شاید مانند تایلند و ترکیه جاذبه طبیعی و تاریخی نداشته باشیم اما تا به حال نشده آژانس‌هایی که با ترکمنستان قرارداد دارند، درخواست ویزا از ما کنند و تقاضای آنها رد شده باشد. تنها دلیل ما برای سخت‌گیری در صدور ویزا برای توریست کشورهای دیگر این است که اگر صدور ویزا آزاد شود، تبعات منفی هم خواهد داشت مانند ورود مواد مخدر به کشور. به همین دلیل است که دولت ترکمنستان به کسانی که دعوت نامه ای برای گردشگران ارسال می‌کنند می‌گوید که باید مسئولیت آن دعوت را هم بپذیرند.
سفیر ایران در ترکمنستان بیان کرد: زمانی بین ایران و ترکمنستان تا لغو روادید هم پیش رفتیم و پرواز مستقیم داشتیم اما اکنون نداریم ما پیش از این ویزای گذر مرزی برای افراد مرزنشین داشتیم که تا ۴۵ کیلومتر آن طرف مرز می توانستند تردد کنند.
وی افزود: اکنون دولت ترکمنستان مجموعه گردشگری آوازه در کنار دریای خزر با سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری ایجاد کرده که ۳۰ هتل ۵ ستاره آماده بهره‌برداری دارد. فاز بعدی آن نیز مراکز تفریحی، گردشگری و سالن‌های کنسرت و غیره است. این شهرک ساحلی در آینده آمادگی دارد تا از مسابقات بین‌المللی میزبانی کند. این منطقه یک زمین خشک و بیابانی بود، اما با سرمایه‌گذاری انجام گرفته اکنون به منطقه توریستی تبدیل شده است.
سفیر ترکمنستان بیان کرد: امسال فستیوال نوروز را در ترکمنستان برگزار می‌کنیم به همین دلیل سالنی به شکل آلاچیق ترکمنی ساخته شده که ازدور شبیه به آلاچیق است اما از نزدیک ساختمانی گنبدی شکل است که ۳ هزار نفر درون آن می‌توانند حضور داشته باشند. این ساختمان که نامش کاخ نوروز است، در گینس به ثبت رسید. امسال برای اولین‌بار مراسم نوروز در آن برگزار می‌شود. ما اگر چه مانند کشورهای دیگر شاید جاذبه توریستی زیادی نداشته باشیم اما سعی می‌کنیم آن را در کشورمان ایجاد کنیم.
همزیستی نیوز - دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز جهانی زن، 8 مارس 2018 برابر با 17 اسفند ماه جاری گفت پیشرفت زنان پیسرفت همه است.
متن کامل پیام آنتونیو گوترش به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مرکز اطلاعات سازمان ملل در تهران به شرح زیر است:
اکنون در زمان مهمی برای احقاق حقوق زنان هستیم. نابرابری های تاریخی و ساختاری که اجازه دادند سرکوب و تبعیض رشد کند، به صورت بی سابقه ای برملا شده است. از آمریکای لاتین تا اروپا و آسیا، در شبکه های اجتماعی، در صحنه های فیلم، کف زمین کارخانه ها و در خیابان ها، زنان خواهان تغییری دائمی هستند و زیر بار هیچ گونه آزار، تعرض جنسی و تبعیضی نمی روند.
رسیدن به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و دختران ماموریت ناتمام زمان ما و بزرگترین چالش حقوق بشردردنیاست.
فعالیت های نسل های پی در پی زنان به نتیجه رسیده است. تعداد دخترانی که به مدرسه می روند بیشترازهمیشه است، زنانی بیشتر در برابر کاری که می کنند حقوق می گیرند و در جایگاه های ارشد در بخش خصوصی، دانشگاه ها، سیاست و سازمان های بین المللی از جمله ملل متحد قرار دارند. برابری جنسیتی در قوانین بیشماری درج گردیده است و سنت های آسیب زا مانند ختنه زنانه و ازدواج کودکان در بسیاری از کشورها خلاف قانون اعلام شده است.
اما اگر بخواهیم نابرابری های تاریخی قدرت که زیربنای تبعیض و استثمار است را در نظر بگیریم، موانع بزرگی در مسیر وجود دارد.
بیش از یک میلیارد زن در سرتاسر دنیا دسترسی به قوانین برای حفاظت خود از خشونت خانگی جنسی ندارند. اختلاف دستمزد جهانی بر اساس جنسیت 23% است و درمناطق روستایی به 40% افزایش پیدا می کند و کارهایی که بسیاری از زنان بدون دریافت دستمزد انجام می دهند، مورد توجه قرار نمی گیرد. نسبت حضورنمایندگان زن در مجالس (پارلمان ها) ملی به طور میانگین یک چهارم است و حضور آنان در هیئت های مدیره حتی کمتر است. بدون اقدامات هماهنگ در دهه های آینده میلیون ها دختر دیگر درمعرض ختنه زنانه قرار می گیرند.
زمانی که قانون وجود دارد، اغلب بدان بی توجهی می شود و به زنانی که به دنبال جبران خسارت های حقوقی هستند شک برده می شود، متهم و سپس اخراج می شوند. امروزه می دانیم که آزار و سوءاستفاده جنسی مدت هاست در محل کار، اماکن عمومی و منازل شخصی در کشورهایی در جریان است که به پیشینه برابری جنسیتی خود افتخار می کنند.
سازمان ملل متحد باید برای دنیا نمونه باشد.
معتقدم همیشه اینگونه نبوده است. از ابتدای تصدی ام در سال گذشته، تغییراتی در مقر سازمان ملل متحد، در عملیات حفظ صلح و در تمامی دفترهایمان در سرتاسر دنیا ایجاد کردم.
اینک برای نخستین بار در تیم مدیریتی ارشدم به توازن جنسیتی رسیده ایم و مصمم هستم که در تمام سازمان ملل متحد به این هدف برسیم. هیچ گونه آزار جنسی را بر نمی تابم و برنامه هایی برای پیشرفت گزارش دهی و پاسخگویی تهیه شده است. در حال همکاری نزدیک با کشورهای سراسر دنیا هستیم تا از استثمار و آزار جنسی توسط کارکنان در ماموریت های حفظ صلح پیشگیری شود و از قربانیان این آزارها حمایت شود.
در سازمان ملل متحد در کنار زنان سرتاسر جهان هستیم در حالی که آنان برای غلبه بر نابرابری های رو یا روی خود مبارزه می کنند - چه زنان روستایی باشند که با تبعیض دستمزد رو به رو هستند، چه زنان شهری که برای تحول برنامه ریزی می کنند، چه زنان پناه جویی که در خطر استثمار و آزار هستند و چه زنانی که انواع تبعیض مضاعف را تجربه می کنند: زنان بیوه، زنان بومی، زنان معلول و زنانی که از هنجارهای جنسیتی پیروی نمی کنند.
توانمندسازی زنان در قلب دستور کار 2030 برای توسعه پایداراست. پیشرفت درآرمان های توسعه پایدار به معنای پیشرفت برای زنان در همه جای دنیاست. ابتکارمشترک سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا به نام Spotlight ، بر مسئله از بین بردن خشونت علیه زنان و دختران تمرکز می کند، که خود پیش نیاز برابری و توانمند سازی است.
اجازه دهید شفاف بیان کنم: این لطف به زنان نیست. برابری جنسیتی موضوعی حقوق بشری است، اما در عین حال به نفع همه ما است: مردان و پسران، زنان و دختران. نابرابری جنسیتی و تبعیض علیه زنان به همه ما آسیب می زند.
مستندات زیادی نشان می دهد سرمایه گزاری بر زنان کاربردی ترین روش برای ارتقای جوامع، شرکت ها و حتی کشورها است. شرکت زنان در فعالیت ها باعث قوام توافق های صلح، تاب آوری جوامع و تقویت اقتصادها می شود. جایی که زنان مورد تبعیض قرار می گیرند، غالبا اعمال و اعتقاداتی را می یابیم که برای همه ضرر دارند. مرخصی پس از تولد فرزند برای پدران، قوانین علیه خشونت خانگی و قوانین حقوقی دستمزد برابر به سود همه مردم است.
در چنین برهه حساسی برای حقوق زنان، هنگام آن رسیده تا مردان در کنار زنان قرار گیرند و به آنان گوش فرا دهند و از زنان بیاموزند. اگر زنان بخواهند به توان بالقوه برسند و موجب پیشرفت ما در جوامع و اقتصادها شوند، شفافیت و پاسخگویی ضروری است.
مفتخرم عضوی از این جنبش باشم و امیدوارم در سازمان ملل متحد و سرتاسر دنیا طنین انداز باشد.
همزیستی نیوز: تهران-ایرنا-نماینده سازمان توسعه صنعتی ملل متحد ( یونیدو) گفت:ایجاد فرصت های اشتغال و درآمد از طریق تقویت توسعه پایدار برخی از همکاری های یویندو با دولت ایران است.
به گزارش خبرنگار علمی ایرنا، مریم شهرکی روز دوشنبه در نوزدهمین همایش ملی صنعت و خدمات سبز افزود: برنامه جامع کشوری یونیدو که در سال 2016 با همکاری دولت ایران به تصویب رسید بر اهمیت توسعه صنایع سبز با هدف کاهش فقر از طریق ایجاد فرصت های اشتغال، ایجاد درآمد از طریق تقویت توسعه پایدار و اعتبار توسعه صنعتی بخش های غیر نفتی و در نتیجه کمک به محو دشواری های معیشتی تاکید دارد. وی اظهار کرد: حاکمیت سبز در صنایع برخلاف تصور رایج امری صرفا زیست محیطی هم نیست، بلکه گونه ای از مدیریت است که با ملاحظه تمام عرصه ها اعم از اقتصاد، سیاسی ، اجتماعی و محیط زیست را به نوعی در فرایند توسعه دخیل و آن را توسعه پایدار تلقی می کند به نحوی که حداقل آسیب رسانی به محیط زیست در این فرایند شکل گیرد. وی افزود: به این اعتبار مدیریت سبز نگرشی است که از یک طرف نیازمند نوعی پارادایم حکمرانی در مدیریت است، تجربیات آموخته شده در کشورهای مختلف مبین این است که نظام مدیریت سبز در صنعت متناظر با توسعه پایدار صنعتی خواهد بود ، در واقع صنعتی که به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه، به لحاظ اجتماعی مسوولیت پذیر و فراگیر است به این معنا که تمامی بازیگران و بخش های مختلف دولتی و غیر دولتی را در این پروسه پیشرفت و توسعه همزمان شریک می کند. شهرکی ادامه داد: در این شیوه مدیریتی در صنعت زنجیره تامین یک محصول صنعتی از ابتدای تولید تا بازیافت به نحوی مدیریت می شود که حداکثر بهره وری در اقتصاد، اجتماع و محیط زیست را داشته باشد و در عین حال نقش بسیار پررنگی را برای فناوری های روز در نظر می گیرد و اینجاست که نقش سازمان های بین المللی و کمکی که می توانند به کشورهای در حال توسعه داشته باشند ، پررنگ تر خواهد بود. وی گفت: سازمان توسعه صنعتی ملل متحد ( یونیدو) به عنوان تخصصی ترین آژانس سازمان ملل متحد در زمینه توسعه صنعتی با همکاری 172 کشور عضو از جمله ایران مدیریت سبز را مترادف و متناظر با توسعه پایدار صنعتی می داند از این رو این نوع مدیریت را بر تمامی کشورهای در حال توسعه مانند ایران اجرا می کند. همچنین مارسل لیچمن نماینده برنامه های زیست محیطی GIZ آلمان گفت: ایران در قطعنامه ای برای تغییر مسیر صنعتی شدن و حذف مواد مخرب لایه ازون و محدود کردن انتشار گازهای HFC گام برداشته است. وی افزود: صنعت در بسیاری از کشورها از جمله ایران مانند ستون فقرات عمل می کند با این حال توسعه صنعتی اغلب به عنوان اثر سوء ی برای محیط زیست دیده می شود ، در حالیکه صنعت سبز چه از لحاظ محصولات و همچنین فرایندهای موجود آن فرصت ها و نوآوری هایی برای خدمات سبز ایجاد می کند. وی گفت: در آلمان در گذشته نه چندان دور رودخانه ها به علت ورود پساب های خانگی و صنعتی خشک شدند، جنگل ها به علت باران های اسیدی و آلودگی ناشی از صنعت، ترافیک و آلودگی هوا در حال از بین رفتن بودند که حادثه وحشتناکی بود اما قوانین و موافقتنامه های داوطلبانه با صنعت منجر به وجود آمدن راه حل های نوآورانه و توسعه پایدار زیست محیطی شد. لیچمن اظهار کرد: امروزه محیط زیست آلمان حتی در شهرها کیفیت بالایی از زندگی را به وجود آورده است ، به طور کلی موفقیت ها از یک رویکرد یکپارچه با توجه به تاثیر توسعه بر آب و هوا ، دفع و ذخیره سازی پسماندها و با توجه به مقوله حفاظت از خاک به دست آمد . نوزدهمین همایش ملی واحدهای صنعتی و خدماتی سبز به منظور تشویق واحدهای صنعتی و خدماتی که در راستای حفظ محیط زیست اقدامات برجسته ای انجام داده اند و همچنین ترویج فرهنگ زیست محیطی در بین واحدهای صنعتی و خدماتی کشور و انتقال تجارب مدیران موفق در زمینه کنترل و کاهش آلاینده های زیست محیطی در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد. در این همایش ملی ۶۷ واحد صنعتی سبز و ۲۲ واحد خدماتی سبز انتخاب و معرفی شدند.
همزیستی نیوز - "موگابه رهبر مبارزه با استعمار بود، اما جاه‌طلبی و قدرت‌پرستی او را به استبداد و فساد کشاند. در انحطاط این رهبر آفریقایی زن او نیز نقش برجسته‌ای ایفا کرد و زندگی سیاسی مبارز سابق را بیش از پیش به بیراهه کشاند."
به گزارش ایسنا، دویچه‌وله در گزارشی نوشته است: رابرت موگابه که اکنون ۹۳ سال دارد، به مدت ۳۷ سال تمام بر زیمبابوه حکومت راند و قصد داشت که تا آخرین دم زندگی همچنان از ناز و نعمت رهبری برخوردار باشد، اما نظامیان کشورش سرانجام به حکومت او پایان دادند.
هیچ معلوم نیست نظامیانی که پیرترین رهبر جهان را از قدرت برکنار کرده‌اند، زمامدارانی پاک و منزه باشند، زیرا آنها هم بر خوان نعمت او پروار شده‌اند؛ اما این قدر هست که طبق آخرین گزارش‌ها مردم فعلا از کنار رفتن دیکتاتور خودپسند و متفرعن خوشحال هستند، هرچند هنوز از آینده کشور باخبر نیستند.
گریس، همسر ۵۲ ساله موگابه برای آینده نقشه‌ها کشیده بود و تصمیم داشت پس از مرگ رابرت موگابه بر کرسی ریاست جمهوری کشور بنشیند، اما نقشه‌های دور و دراز او هم نقش بر آب شد.
موگابه، نه تنها در عالم سیاست، که در زندگی شخصی هم سیر و سرنوشتی اسفبار پیدا کرد. زمانی که مبارزی سرسخت بود، اولین همسر او به نام سالی مثل خودش مبارز بود. زنی با تعهد و مسئولیت بالا که تا امروز در زیمبابوه محبوبیت زیادی دارد.
موگابه با همسر اولش سالی در غنا آشنا شد. در آن روزگار میهن آنها رودزیای جنوبی خوانده می‌شد و آنها در کنار هم برای آزادی کشور از زیر یوغ استعمار انگلستان مبارزه می‌کردند.
در سال ۱۹۸۰ زیمبابوه به استقلال دست یافت و حاکمیت به دست اکثریت سیاه‌پوست افتاد. موگابه به ریاست جمهوری رسید و همسر اول او "سالی" در امور نیکوکاری و رسیدگی به محرومان جامعه به فعالیت پرداخت. او به ویژه به خاطر خدماتش به نظام آموزشی و پزشکی کشور تا امروز محبوبیت دارد.
سالی موگابه به سال ۱۹۹۲ در ۶۰ سالگی درگذشت. پس از مرگ او آشکار شد که موگابه از سال‌ها پیش با منشی خود گریس رابطه برقرار کرده و از او صاحب بچه شده است.
آن دو در سال ۱۹۹۶ ازدواج کردند و گریس که سخت مال‌دوست و جاه‌طلب است، جشن ازدواج شکوهمند و پرخرجی به راه انداخت. گریس نه تنها با زندگی مجلل و خریدهای دیوانه‌وارش مورد نفرت جامعه است، بلکه داستان‌های زیادی از فساد اخلاقی و معاملات قاچاق او بر سر زبان‌ها بود.
موگابه به ویژه در دهه ۱۹۹۰ به رهبری مستبد و خودکامه تبدیل شد و پایه‌های حکومت خود را بر سرکوب و اختناق بنا نهاد. او که مانند تمام دیکتاتورها، خود را در همه کارها و دانش‌ها صاحب صلاحیت می‌دانست، ظرف چند سال کشور را در انبوه بحران‌های اقتصادی و اجتماعی غرق کرد.
گریس به امور سیاسی علاقه‌ای نداشت تا این که از سال ۲۰۱۴ "مهارت و استعداد" خود را در عالم سیاست کشف کرد: نخست از دانشگاه زیمبابوه در رشته جامعه‌شناسی عنوان دکترا کسب کرد و بعد هر روز بیشتر در مجامع عمومی ظاهر شد و ریاست سازمان زنان حزب حاکم را به دست گرفت.
نفوذ گریس و فرزندانش در کشور روز به روز ابعاد گسترده‌تری پیدا کرد تا آنجا که بسیاری او را جانشین قطعی موگابه می‌دیدند.
با وجود سانسور شدید مردم از زندگی اشرافی گریس و سه فرزندش باخبر هستند که هر روز گوشه‌ای از آن از پرده بیرون می‌افتد و به نفرت و انزجار مردمی که از فقر و محرومیت رنج می‌برند، دامن می‌زند.
همزیستی نیوز - وزارت آموزش و تحقیقات نروژ پیشنهاد جدیدی را برای مجازات سوءاستفاده از عنوان "پروفسور" ارائه می‌دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از یو.دبلیو نیوز، وزارت آموزش و تحقیقات نروژ در یک نامه که حاوی مقررات جدید پیشنهاد شده بود، اعلام کرد که کسانی که به اشتباه از عنوان حفاظت شده "پروفسور" استفاده کرده یا این لقب را در بخشی از عنوان کلی خود به کار ببرند، با جریمه‌ای تا سقف 22 هزار و 700 دلار مجازات خواهند شد.
در این نامه آمده است: بر این اساس، از موسسات می‌خواهیم راه‌هایی برای متوقف ساختن استفاده غیر مجاز از عنوان "پروفسور" به کار بگیرند. وزارتخانه معتقد است که جریمه باید به اندازه‌ای باشد که تاثیر بازدارندگی زیادی برای بزرگترین موسسات داشته باشد و در هر مورد، میزان جریمه جداگانه تعیین شود.
موسسات آموزش عالی و موسسات تحقیقاتی تا تاریخ 15 سپتامبر 2017 برای ارائه پیشنهادات قانونی خود در این زمینه فرصت اظهارنظر دارند.
سال گذشته در 26 ژوئن، وزارت آموزش و تحقیقات نامه‌ای به مؤسسات آموزش عالی نوشت و به آنها یادآور شد که استفاده از عنوان "پروفسور"، با توجه به قانون دانشگاهها باید محافظت و کنترل شده باشد.
براساس قانون جدید؛ کسانی که برای 10 سال دارای یک مرتبه علمی بوده باشند یا استادانی که مدت کوتاهی از بازنشسگی‌شان بگذرد، حق استفاده از عنوان "پروفسور" را دارا می‌باشند.
نهایتا دو راه برای پروفسور شدن وجود دارد؛ قرار گرفتن به عنوان پروفسور در یک موسسه آموزش عالی یا ارتقای مرتبه علمی از استاد ارشد به پروفسور.
ضمن اینکه حداقل معیارها برای استخدام به عنوان پروفسور یا ارتقای مرتبه علمی در مقررات مربوطه مشخص شده است.
این وزارتخانه مدعی است که متوجه شده است که کارکنان در دانشگاهها، کالج‌ها و بخش مؤسسات آموزش عالی از عنوان "پروفسور" پژوهشی به عنوان یک موقعیت ممتاز استفاده می‌کنند، در حالی که حائز این مرتبه علمی نیستند و بعضا حتی به عنوان استاد دانشگاه نیز فعالیت نمی‌کنند.
بنابر اعلام این وزارتخانه، کارکنان موسسات تحقیقاتی نمی‌توانند از عنوان "پروفسور" استفاده کنند، چرا که بر اساس قانون جدید چنین حقی را نخواهند داشت.
همزیستی نیوز - 65 سال پیش، در ماه ژوئن 1948 یک دگرگونی اقتصادی شگرف در کشور آلمان روی داد. تقریباً یک‌شبه اقتصاد این کشور از رکود به سمت شکوفایی حرکت کرد. بیشتر افتخار برای این تغییر به اقتصاددان آلمانی لودویگ ارهارد داده می‌شود.
هفته نامه تجارت فردا نوشت: 65 سال پیش، در ماه ژوئن 1948 یک دگرگونی اقتصادی شگرف در کشور آلمان روی داد. تقریباً یک‌شبه اقتصاد این کشور از رکود به سمت شکوفایی حرکت کرد. بیشتر افتخار برای این تغییر به اقتصاددان آلمانی لودویگ ارهارد داده می‌شود.
اقتصاد آلمان در سال 1948 فقیر و مضمحل شده بود، که دلیل آن تنها به خسارات جنگ مربوط نمی‌شد. بلکه ناشی از سردرگمی کامل در سیاستگذاری اقتصادی بود. عده‌ای در غرب، شامل هنری مورگنتو، وزیر خزانه‌داری آمریکا، فکر می‌کردند ظرفیت صنعتی آلمان را باید کاملاً برچید تا جلوی تبدیل شدن دوباره این کشور به یک تهدید نظامی گرفته شود. اما این دیدگاه در اقلیت بود. تهدید روزافزون شوروی بر هرگونه اشتیاق به انتقام‌جویی از آلمان غلبه کرد و این نیاز احساس شد که با بیشترین سرعت ممکن این کشور ساخته شود. مشکل بزرگ این بود که آلمان پس از جنگ به چهار منطقه اشغال تقسیم شده بود که هر یک تحت کنترل کشورهای پیروز انگلستان، فرانسه، شوروی و آمریکا بود. هرگونه اقدامی نیازمند توافق بین چهار قدرت بود که کار بسیار دشواری به نظر می‌رسید و یکی از دلایل آن ناسازگاری و همراهی نکردن شوروی بود. در سال 1945 وینستون چرچیل از حزب محافظه‌کار انگلستان پست خود را به کلمنت اتلی از حزب کارگر واگذار کرد که به سرعت شروع به ملی کردن صنایع در انگلستان و اقتباس سایر سیاست‌های سوسیالیستی کرد. برخی از رهبران جدید انگلیس می‌خواستند ایده‌های سوسیالیستی در آلمان نیز پیاده شود. بنابراین اختلافات سیاسی، ایدئولوژیک و دیپلماتیک که در بین متحدان وجود داشت هرگونه اقدام در آلمان را متوقف می‌کرد و سیاست اقتصادی شبیه یک هواپیمای با خلبان اتوماتیک باقی ماند. چنین اوضاعی باعث شد که سیاست کنترل‌های اقتصادی از دوران نازی‌ها ادامه یابد، چون هیچ توافقی در این باره که چیزی باید جایگزین آنها شود وجود نداشت. در سال 1947، آمریکا و انگلستان تصمیم گرفتند مدیریت اجرایی مناطق تحت اشغال خود را تحت منطقه واحدی به نام بیزونیا در‌آورند. آقای ارهارد که یک اقتصاددان و بازرگان مورد احترام از ایالت باواریا آلمان بود به عنوان وزیر اقتصاد برگزیده شد. در سال 1948 انگلستان، فرانسه و آمریکا توافق کردند به اشغال آلمان خاتمه دهند و یک دولت مستقل آلمانی با یا بدون گنجاندن منطقه تحت اشغال شوروی تاسیس کنند. قرار شد مراحل تحویل قدرت در 15 ژوئن آن سال شروع شود و بنابراین برخورد جدیدی با شوروی به راه افتاد. به محض اینکه آلمان به حالت خودمختاری اقتصادی بازگشت، ارهارد خواهان انجام اصلاحات اقتصادی گسترده به ویژه در حوزه اصلاحات ارزی شد. به دلیل تورم بالا، پول آلمان عملاً بی‌ارزش شده بود و اقتصاد عمدتاً به شکل تهاتری و کالایی کار می‌کرد که به شدت ناکارا بوده و مانع شدیدی در برابر رشد صنایع بود. معرفی مارک جدید آلمان برای 20 ژوئن 1948 تعیین شد. به محض اینکه خبر اصلاحات ارزی به بیرون درز کرد، فروشگاه‌ها تعطیل شدند تا اثرات پول جدید را بتوان تعیین کرد. همزمان شوروی‌ها عرضه کالاها به برلین را، که تا عمق زیادی در منطقه تحت اشغال آنها بود اما مشترکاً توسط چهار قدرت اداره می‌شد، قطع کردند. قدرت‌های غربی با تحویل هوایی آذوقه و کالاها به شهر واکنش نشان دادند که شروع یک طرح مشهور به «پل هوایی» و یکی از هیجان‌انگیزترین رویدادها در تاریخ پس از جنگ جهانی دوم بود. یک بخش اساسی از برنامه ارهارد حذف کنترل قیمت‌ها بود که برای اجرای موثر اصلاحات ارزی بسیار ضروری بود. او برای هرگونه تغییر در سیاست کنترل قیمت‌ها، نیاز به کسب اجازه از متفقین داشت اما ارهارد نتیجه گرفت برای برچیدن این کنترل‌ها ظاهراً نیاز به رضایت آنها نیست. آن طور که وی در کتاب سال 1958 خود به نام «شکوفایی اقتصادی از مسیر رقابت» نوشت: «مقامات کنترلی انگلیس و آمریکا اکیداً قید کرده بودند که قبل از اینکه هر تغییر قیمت معینی بخواهد انجام گیرد باید رضایت آنها دریافت شود. ظاهراًمتفقین هرگز فکر نمی‌کردند این امکان باشد که کسی با این ایده بیاید که کنترل‌های قیمت را تغییر ندهد، بلکه خیلی راحت این کنترل‌ها را برچیده و ملغی کند.» ژنرال لوسیوس کلی، فرمانده آمریکا در آلمان، به خوبی آگاه بود که ارهارد می‌خواهد چه کار کند و می‌توانست جلوی او را بگیرد. اما مشاور اقتصادی شخصی ژنرال کلی که یک بازرگان آمریکایی به نام جوزف دوج بود، به او اصرار کرد این کار را نکند و ژنرال نیز هوشمندانه به این توصیه عمل کرد و چشم خود را به روی اقدامات ارهارد بست (دوج یک شخصیت فوق‌العاده مهم، اما کاملاً ناشناخته در سیاستگذاری اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم بود که نقش کلیدی در مشورت دادن به ژنرال داگلاس مک‌آرتور، فرمانده آمریکایی در ژاپن، برای اصلاح اقتصاد آن کشور نیز ایفا کرد). ارهارد اصلاحات بسیار دیگری از جمله کاهش 33درصدی نرخ مالیات را نیز به انجام رساند. در 26 ژوئن مقامات فرانسه، انگلستان و آمریکا به اقدامات ارهارد رضایت دادند. این قضیه باعث شد شوروی‌ها انزوا و محاصره برلین را تنگ‌تر کنند و بحران اقتصادی و سیاسی شدیدی به وجود آورند. پل هوایی متفقین به سرعت به کمک آمد. در 4 جولای آن سال، 36 هواپیمای آمریکایی و انگلیسی حدود سه هزار تن مواد غذایی را در تنها یک روز وارد شهر کردند که با توجه به امکانات محدود فرود و بلند شدن هواپیماها در برلین، دستاورد حیرت‌آوری بود. در ماه آگوست، کمونیست‌ها شروع به سازماندهی اعتراضات علیه ارهارد و اصلاحات او کردند، اما ژنرال کلی محکم پشت او ایستاد. خوشبختانه نشانه‌های ملموسی از بهبود و رونق اقتصادی شروع به آشکار شدن کرد. در ماه سپتامبر سهمیه‌بندی به طور کامل برداشته شد. در اکتبر نخستین محموله سیب‌زمینی وارد بازار شد و تولید نسبت به سال قبل از آن 60 درصد افزایش یافت. در ماه نوامبر کاملاً روشن شد که منطقه غربی آلمان از نظر اقتصادی شروع به جهش کرده است و منطقه شرقی را، که هنوز تحت کنترل شوروی بود، پشت سر گذاشته است. بر اساس یک مقاله که در نیویورک تایمز نوشته شد، تولید صنعتی «بسیار بهتر از حتی خوش‌بینانه‌ترین نظرات برنامه‌ریزان اقتصادی شد که هنگام به اجرا درآمدن اصلاحات ارزی در ذهن داشتند». رشد اقتصادی قوی در غرب آلمان یک عامل مهم در تصمیم شوروی برای کنار گذاشتن محاصره برلین در 12 ماه می 1949 بود و پل هوایی نیز برداشته شد. پس از یک سال که از اصلاحات ارهارد گذشت، به این اصلاحات معمولاً به عنوان یک موفقیت کامل و تمام‌عیار نگریسته شد. سی سالزبرگر، خبرنگار نیویورک تایمز، در جولای 1949 با ارهارد مصاحبه کرد و او با افتخار به این واقعیت اشاره کرد که کیفیت کالاهای آلمانی شروع به افزایش کرده و قیمت‌ها در حال کاهش است و کیفیت زندگی بهبود یافته است. در 20 جولای سالزبرگر نوشت «آلمان قدرتمند شروع به بازگشت کرده است». اقتصاد آلمان با کمک طرح مارشال به گسترش خود ادامه داد و ارهارد به عنوان وزیر اقتصاد آلمان تا سال 1963 باقی ماند؛ زمانی که به عنوان دومین صدراعظم آلمان غربی انتخاب شد. او در سال 1977 از دنیا رفت.
