توافق جامع هسته ای ایران که تحت نام برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام بین کشورمان و کشورهای پنج بعلاوه یک در تاریخ 23تیرماه 1394 در وین به امضا وزرای خارجه این کشورها رسید، به رغم امیدواری فراوان جامعه جهانی به اجرای دقیق مفاد این توافق نامه از سوی دو طرف و حل بحران هسته ای ایران، پس از گذشت حدود سه سال از آن تاریخ همچنان نافرجام باقی مانده است.
پیروزی غیرمنتظره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 امریکا که از همان اول با شعار نابودی برجام وارد کارزار انتخاباتی شد، همراه با تشدید مخالف خوانی و یقه درانی جناح مخالف دولت روحانی موسوم به دلواپسان داخلی، جایگاه متزلزل برجام را متزلزل تر کرد و کار به جایی رسید که نه تنها دولت دوازدهم نتوانست حداقل میوه این درخت را همراه با مردم ایران بچیند، بلکه دشمنان قسم خورده خارجی و داخلی برجام در یک اتحاد نانوشته جاده را برای تشییع جنازه برجام در روز 22 اردیبهشت کاملا صاف کردند.
صف بندی موافقان و مخالفان برجام درآستانه اعلام عدم تمدید تعلیق تحریم های هسته ای ایران از سوی رییس جمهوری امریکا در روز شنبه 22اردیبهشت ماه جاری مصادف با 12 ماه می 2018میلادی به خوبی نشان می دهد که دنیای امروز نه دنیای دوقطبی شرق و غرب سابق و نه دنیای تک قطبی بعد از دوران فروپاشی شوروی سابق در اوایل دهه 90 میلادی است.
قرارگرفتن کامل روسیه در کنار ایران، دفاع چین از برجام و تلاش متحد اروپا برای نجات برجام از یک طرف و قرار گرفتن اسراییل و عربستان در کنار ترامپ تفنگ به دست از طرف دیگر، آخرین آرایش و صف بندی موافقان و مخالفان برجام است که قرار است روز 22 اردیبهشت ماه جاری قطب بندی جدیدی را به دنیا اعلام کنند.
در این آرایش غیر از بازیگران رسمی موافق و مخالف برجام، دو گروه از بازیگران غیررسمی نیز با نگرانی شاهد و ناظر این بازی و منتظر نتیجه نهایی آن در 22 اردیبهشت ماه جاری هستند:
1 – گروه اول ملت ایران شامل میلیون ها انسان شریف، صبور و قهرمان از همه اقشار است که قریب به چهاردهه چشم انتظار گشایش شرایط زندگی شان هستند، بخصوص دختران و پسران جوان تحصیل کرده که چیز زیادی جز یک شغل پایدار و زندگی با عزت نمی خواهند و سربازان عرصه تولید در بخش خصوصی که جز ثبات بازار و فضای مساعد کسب و کار و سرمایه گذاری چیز دیگری نمی خواهند.
این ملت در طول این مدت برای نیل به یک زندگی شرافتمند جانفشانی ها و فدارکاری های بسیار کرد، سختی ها، کمبودها، تبعیض ها، مظالم و ناروایی های فراوان را تحمل کرد، هر دو سال در گرما و سرما در پای صندوق های رای حاضر شد تا با زبان رای و از طریق قانون به حداقل حقوق خود دست یابد که آخرین آن، انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت ماه سال 96 بود.
در این انتخابات اکثریت ملت ایران برای بار دوم به کسی رای قاطع داد که یکی از قول هایش، گشایش زندگی ملت از طریق برجام بود. ولی این برجام امروز بعد از گذشت یک سال از انتخابات مذکور نافرجام شده است و به همین دلیل همه کسانی که با یک دنیا امید و آرزو به معمار برجام رای داده بودند، چشم به 22 اردیبهشت ماه جاری دوخته اند تا ببینند بازیگران این تراژدی چه خوابی برای این ملت دیده اند؟
2- گروه دوم نیز بخشی از جامعه هستند که همه چیز را از نگاه تنگ و قشری خود می بینند و این نگاه خود را به کمک تریبون های گسترده ای که در اختیار دارند، به نام گروه اول ولی به کام خود به کل جامعه تحمیل می کنند.
این گروه که دهه هاست هرحرکت و تلاش معطوف به گشایش زندگی ملت را با انواع ترفندها خنثی می کنند با برجام نیز از همان ابتدا طوری برخورد کردند که دشمنان خارجی توسعه و پیشرفت کشور احساس کردند که برای مقابله با برجام کار سختی در پیش ندارند! چرا که عده ای در داخل، وظیفه آنها را به نحو احسن انجام می دهند.
روز 22 اردیبهشت ماه جاری آخرین روز ضرب العجل تعیین شده از سوی دونالد ترامپ برای اصلاح مفاد توافق نامه برجام است، ایران هرگونه اصلاح در برجام را رد کرده است و تلاش های اروپایی ها هم برای راضی کردن ترامپ جهت ماندن در برجام به نتیجه نرسیده است، ترامپ سرمست از کشاندن رهبر چموش کره شمالی به پای میز مذاکره و تغییر 180درجه ای مواضع هسته ای این کشور، حالا می خواهد آخرین میخ را به تابوت برجام بکوبد.
ایران خروج آمریکا را از برجام به معنی اضمحلال این توافق نامه اعلام کرده است، امروز توپ در زمین ایران است! مسئولان تراز اول کشور از آمادگی خود برای هر تصمیم دونالد ترامپ در روز 22 اردیبهشت می گویند!
آمادگی در دلش توانمندی را دارد و توانمندی به دو گذاره قابل اتکاست: اول ظرفیت که کشورما چه در گذشته و چه در حال داشته و دارد و دوم اراده و علم برای بکارگیری این ظرفیت که تن آدم می لرزد وقتی به تاریخچه چند دهه این گذاره در کشورمان می اندیشد!
من مطمئن هستم 22 اردیبهشت امسال نیز مثل همه روزهای سال می آید و می گذرد ولی مطمئن نیستم عواقب و پیامدهای تصمیم ترامپ برای ملت ایران آن چیزی باشد که مسئولان مدعی هستند برای مقابله با آنها برنامه دارند!
چرا که دیگر نه امروز، دیروز است که برنامه پشت برنامه ارائه و نتایج آنها به وضعیت وخیم امروز منجر شود و نه فردا، فردایی خواهد بود که مسئولان قول حل مشکلات را به آن حواله دادند و نتوانستند و یا نخواستند به قول خود وفا کنند!
تاج محمد کاظمی
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.