b_300_300_16777215_00_images_966_aid.hormozgan.jpg

استان هرمزگان در عید قربان امسال در غم از دست دادن  جمعی از پاک ترین انسان های روی زمین خون گریست، دخترانی معصوم در بامداد روزی که همه خود را برای مراسم عید قربان آماده می کردند در بیابانی برهوت دور از خانه و کاشانه غریبانه قربانی جهالت و سهل انگاری هایی شدند که گویا قرار نیست به این زودی ها دست از سر مردم این دیار بردارد.

مهرنوش، مطهره، مینا، شیدا، شیوا، فاطمه و زهرا دختران پاک و مطهری بودند که دیگر در میان ما نیستند، نیستند تا ببینند چگونه مسئولان مستقیم و غیر مستقیم این حادثه، مسئولیت آن را به گردن یکدیگر می اندازند و تنها      

چیزی که درباره آن صحبت نمی شود این است که چرا از دهها نه، صدها هم نه بلکه از هزاران حادثه از این دست، این مسئولان عبرت نمی گیرند و مانع تکرار این فجایع نمی شوند؟

امروز پاسخ مادران و پدران داغدیده این پرپرشدگان معصوم بیگناه را چه کسی باید بدهد؟ آیا واقعا کسی مسئولیت این فاجعه را بعهده می گیرد؟ آیا دستور رسیدگی به مصدومان حادثه، صدورپیام های تسلیت، تشکیل فوری پرونده قضایی و نظایر آن دردی را از این خانواده های داغدار دوا می کند؟

چرا در این مملکت جان باختن یک ایرانی در هر 33دقیقه در سوانح رانندگی برای همه  عادی شده است؟ بله برای من و شما که تاکنون شانس آوردیم قرعه بنام ما و اعضای خانوادمان و دوستان نزدیک مان نیافتاده است، این مرگ ها در جاده ها عادی است، برای مسئولان هم عادی است، برای همه عادیست، الا، آن بخت برگشته ای که عزیز یا عزیزان خود را در این سوانح از دست می دهند و یک عمر در مصیبت روحی و مادی آن گرفتار می شوند.

هیچ چیزی نفس های گرم و خنده های زیبای این فرشتگان معصوم هرمزگانی را برای مادران داغدار آنها برنخواهد گرداند، اعلام عزای عمومی، برگزاری مراسم مختلف، جبران برخی خسارات مادی و مجازات راننده و برخی مسئولان رده پایین نیز، آن عزیزان سفرکرده را به مام  خانواده برنمی گرداند، تنها چیزی که خانواده های این دختران معصوم  و بازماندگان صدها هزار قربانی جاده های مرگ از مسئولان می خواهند این است که فکری برای مهار این هیولای خون آشام بکنند! آنها می گویند از ما که گذشت، فکری به آیندگان بکنید که هر 33دقیقه یک خانواده داغدار به جمع ما می پیوندد!

ثابت شده که این هیولا نه با پند و اندرز، نه با تهدید و جریمه و نه با تعقیب و زندان مهار شدنی نیست، بلکه تنها چاره کار مهار هیولایی به نام "بی کفایتی چرخه مدیریتی حمل و نقل جاده ای" است که اگر اراده ای در این دیار برای حل این معضل وجود داشته باشد، مهار این هیولا  امکان پذیر نیست؟

تاج محمد  کاظمی

نوشتن دیدگاه

نظراتی که حاوی توهین یا افترا می باشند، منتشر نخواهند شد.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

پیشخوان

آخرین اخبار