از انتشار مصوبه وزیران عضو شورای عالی مناطق آزاد تجاری – صنعتی و ویژه اقتصادی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در ارتباط با انتصاب سه نیروی بومی هرمزگانی در هیات مدیره سازمان منطقه آزاد قشم به امضای اسحق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور و ابلاغ آن به شورای عالی مناطق آزاد آن هم برای اولین بار از زمان تاسیس سازمان منطقه آزاد قشم زمان زیادی نمیگذرد. خبری که باورش با شک و تردید همراه بود و با انتشار نامه ی دوم در تایید این عضویت به امضای مهندس ترکان به عنوان دبیر شورای عالی مناطق آزاد کشور جنبه عینیت بخود گرفت. ولی دیری نپایید که در همان فضای مجازی شایعاتی مبنی بر ابطال احکام و یا توقف معارفه ی هیات مدیره جدید سازمان منتشر گشت.
اینکه از زمان انتشار نامه های مذکور تا معارفه ی هیات مدیره جدید چرا فاصله ای طولانی بوجود آمده و یا حتی اینکه آیا این ترکیب جدید هیات مدیره می تواند تعاملی سازنده با مدیرعامل و رییس هیات مدیره کنونی سازمان منطقه آزاد قشم برقرار نماید مد نظر این نوشتار نیست بلکه آنچه به زعم نگارنده واجد اهمیت و شایان توجه و تذکر است حال و هوای نخبگان و سیاسیون استان هرمزگان در قبال این اتفاقات و انتصابات است.
برای پی بردن به اینکه رجال سیاسی و نخبگان استان در قبال این تحولات رویکردی کاملا منفعلانه (چه عمداً و چه سهواً) را در فضای رسانه‌ای و محافل خبری و سیاسی در پیش گرفتند، دقت و کنکاش زیادی مورد نیاز نیست. اتفاقی که تازگی نداشته و بطور مثال در ماجرای کنار گذاشته شدن دکتر مشیری به عنوان اولین مدیرعامل هرمزگانی سازمان منطقه آزاد آن هم پس از گذشت فقط شش ماه و البته در پی افشاگری های جسورانه ی ایشان در ارتباط با مفاسد اقتصادی رخ داده در منطقه آزاد قشم صورت گرفت، متاسفانه هیچ صدایی مبنی بر مخالفت با این برکناری یا ندایی مبنی بر اعتراض به این سوء مدیریت و یا حتی مصاحبه‌ای در تحلیل ماوقع از سوی هیچ یک از مدعیان سیاست و یا نخبگان استان هرمزگان دیده و یا شنیده نشد! حال همان داستان این بار برای سه نیروی دیگر هرمزگانی تکرار میشود. به راستی رجال سیاسی و نخبگان استان هرمزگان را چه شده است؟! چه شده که پذیرش و باور شایعات مبنی بر لغو احکام صادره برای این نیروهای هرمزگانی در محافل سیاسی استان نسبت به اخبار انتصاب آنان ساده تر بوده است؟!
جای بسیار تعجب و شگفتی است که در این انتصابات حتی مجمع نمایندگان استان نیز همسو و یکدست نبوده و برخی نمایندگان اگر نگوییم مخالف این انتصابات بوده اند که لااقل در ظاهر نیز حمایتی از این گزینش ننموده و از هیچ تریبون رسمی اعلام پشتیبانی خود را در این برهه زمانی حساس که زمزمه های مبنی بر لغو احکام به گوش میرسد، ابراز نداشته اند.
با این تفاسیر و توجه به این نکته که ما فرصت بروز و ظهور نیروهای هرمزگانی در مناصب مدیریتی به مانند هیات مدیره سازمان منطقه آزاد قشم که تصمیمات و اداره آن جنبه کشوری و ملی دارد را غنیمت نشمرده و از روی ناآگاهی یا حتی آگاهانه در صدد نابودی این مجال ها هستیم، و یا در بهترین شرایط فقط نظاره گر ما وقع بوده و به هر دلیلی سکوت را جایگزین حمایت و پشتیبانی از روند نیروسازی در استان نموده ایم، جای تعجب نیست که چرا استان هرمزگان در هیچکدام ازهیات دولت های گذشته و یا دولت کنونی حتی یک عضو هم نداشته و از حضور نیروهای خود در سطوح اول مدیریتی کشور محروم مانده است و به تبع آن سالهاست که از حق و حقوق از دست رفته و سهم استان در بودجه های دولتی سخن رانده و از عدم تخصیص اعتبارات لازم از سوی دولت های مختلف برای آبادانی این استان ناله سر داده ایم!
این رویکرد منفعلانه و این بی تفاوتی محافل سیاسی استان در قبال چنین وقایعی، چه ریشه در منفعت طلبی شخصی افراد داشته باشد و چه در عدم پختگی و فرصت شناسی آنان، منجر به عدم توسعه نیروی انسانی استان هرمزگان در سطوح بالای مدیریت کشور گردیده و بلعکس جایگاه های مدیریتی این استان را سکوی پرتاب مدیران از دیگر مناطق کشور می نماید. مصداق بارز این مسئله را می توان در ارتقای جایگاه و کسب مناصب سطح اول مدیریتی کشور توسط استانداران و یا حتی برخی معاونین استانداری گذشته استان هرمزگان، در مقام مقایسه با معدود استانداران بومی هرمزگانی در این منصب در طول دوره خدمت به مردم این استان و یا پس از آن دریافت.
لذا با توجه به موقعیت استراتژیک و اهمیت ژئوپولیتیکی قشم و مدیریت سازمان منطقه آزاد واقع در آن، نگارنده ضمن تاکید بر اینکه حضور افرادی صالح، شایسته، دارای تجارب بین المللی و با سطح توانایی فکری و اجرایی قابل توجه، در منصب هیات مدیره این سازمان ارجح بوده و هست، لیکن نگاهی گذرا به افراد منتخب در هیات مدیره سازمان منطقه آزاد قشم در ادوار گذشته و مرور کارنامه ی آنان و حتی بروز فساد های اقتصادی در برخی دوره های گذشته از سویی، و از دیگر سو شرایط کنونی و رویکرد اعتماد شورای عالی مناطق آزاد به نیروهای بومی استان هرمزگان برای مدیریت این سازمان، لزوم گذر از مناقشات حزبی و جناحی، دست کشیدن از منافع شخصی، انسجام و حمایت همه جانبه ی نیروهای سیاسی و نخبگان استان هرمزگان از این انتخاب را ضروری دانسته و چه بسا که ابراز این همبستگی زمینه را برای اعتلای جایگاه مدیریتی نیروهای موجود در استان هرمزگان فراهم آورد.
سیدمصیب دریانورد - عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.