همانطور که انتظار می رفت مجلسیان روز سه شنبه به سه وزیر پیشنهادی آقای روحانی رای اعتماد دادند و ثابت کردند که این مجلس در تلاش است تا خاطرات تلخ دو دوره پیش از خود را از اذهان مردم بزداید و چهره ای آرام، منطقی و در مسیر اراده ملی از خود به نمایش بگذارد.
نگاهی به آنچه که در یازدهمین روز آبان ماه 95در صحن علنی مجلس شورای اسلامی گذشت نشان می دهد که گرچه برخی از افراطیون مجالس هشتم و نهم راه یافته به مجلس دهم، همچنان برطبل افراط می کوبند، اما اکثریت نماینده های این مجلس، دیگر تحت تاثیر تبلیغات حامیان داخل و خارج از مجلس این افراطیون قرار نمی گیرند.
روز سه شنبه میلیون ها ایرانی در داخل و خارج از کشور از طریق شبکه خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شاهد بودند تیغ برنده افراطی گری که همه چیز و همه کس را یا سیاه یا سفید می بیند و خود را محور دنیا می پندارد، کند شده و دیگر قادر نیست برداشت ها و آمال و آرزوهای خود را به نام ملت ایران به کرسی بنشاند.
کلیدواژه هایی که در این روز در سخنان مخالفین وزرای پیشنهادی به کرات شنیده شد، نه تنها دیگر در آراء نمایندگان موثر نبود، بلکه فرصتی گرانبها را برای نماینده های موافق این وزرا فراهم ساخت تا قرائت منطقی و غیر احساسی خود را نسبت به این کلید واژه ها در صحن علنی مجلس نه تنها برای نماینده ها، بلکه برای میلیون های بیننده و شنونده ایرانی به زیبایی بیان کنند.
آنچه هم که روز سه شنبه به عنوان مثال تحت عنوان دلایل متقن، معتبر و قطعی از صلاحیت نداشتن وزرای پیشنهادی مطرح و کرور کرور پرونده از مدارک جرم! تحویل رییس مجلس داد ه شد و زمین و زمان شاهد گرفته شد که جرم! آقای رییس جمهوری بخاطر معرفی این آقایان به عنوان وزیر پیشنهادی، بیشتر از خود آنهاست، تنها با سخنرانی یک نماینده موافق، نقش برآب شد، چرا که تاریخ مصرف هم مدارک ادعایی و هم ادعاهای فاقد مدرک به نظر می رسد که در این مجلس به پایان رسیده باشد.
در هر صورت جلسه رای اعتماد مجلس دهم به سه وزیر پیشنهادی دولت یازدهم، آزمون بزرگی هم برای قوه مقننه و هم برای قوه مجریه بود که بعد از گذشت حدود 5ماه از تشکیل مجلس دهم ، باز تعریف جدیدی از رابطه خود را به نمایش گذاشتند.
تعامل سازنده این دو قوه که طبق قانون اساسی هر چهار سال با مراجعه به آراء ملت، سران و ترکیب آنها تغییر یا ماموریت شان تمدید می شود، بدون تردید راه را برای پیشبرد اهداف توسعه کشور و گشودن برخی گره های مزمن و مزاحم در این راه می گشاید.
گرچه بخش مهمی از ماموریت قوه مقننه نظارت بر عملکرد قوه مجریه است و نزدیکی این دو قوه می تواند دلسوزان واقعی جامعه را نسبت به اجرای صحیح این ماموریت نگران کند، اما وقتی انتخاب سکانداران این دو قوه توسط مردم درست و مطابق قانون اساسی و در شرایط عادلانه انجام شود، نه تنها جایی برای این نگرانی باقی نخواهد ماند، بلکه این نزدیکی، اتفاقات مبارکی را در جهت حفظ منافع ملی رقم خواهد زد.
اتفاق روز سه شنبه مجلس نشان داد که بخشی از اراده مردم در آخرین انتخابات این دو قوه یعنی انتخابات سال های 92 و 94 به بار نشسته است و تلاش های مخالفین این اراده در جامعه بخصوص در درون این دو قوه هم دیگر راه به جایی نمی برد.
و پیام این اتفاق نیز چیزی نیست جز اینکه اراده مردم بالاتر از اراده کسانی است که صدای مردم را نه از درون صندوق های آراء بلکه از بیرون این صندوق ها می شنوند!
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.