همزیستی نیوز - روز 9فروردین 96دو خبر ذیل روی خروجی خبرگزاری های داخلی قرار گرفت:
1- در نوروز 96 هر 71 دقیقه، یک نفر در تصادفات جاده‌ای در ایران کشته شده است- پایگاه خبری پلیس
2- در هفتاد مورد تیراندازی ثبت شده در 24 ساعت گذشته در ایالت‌های مختلف آمریکا، دست کم 19 نفر کشته شدند. – باشگاه خبرنگاران جوان
اگر آمار تلفات ناشی از تصادفات جاده ای را در ایران بخواهیم در 24ساعت یعنی یک شبانه روز محاسبه کنیم به رقم تقریبی 20کشته می رسیم. بنابراین در مسابقه تلف کردن جان انسان ها بین رانندگان بی احتیاط ایرانی با هفت تیرکش های آمریکایی براساس آمار رسمی اعلام شده، این رانندگان ایرانی با اختلاف یک کشته برنده این مسابقه شدند!
نتیجه این مسابقه مهیج مرا به یاد نوشته ای درباره این تراژدی انداخت که قبلا نوشته بودم و بد نیست بخش کوتاهی از آن را با هم بخوانیم:
شما کدام سکانس را قبول می کنید؟
به نظر شما، رانندگان خودرو خطرناک تر هستند یا هفت تیر کش ها؟
قربانیان سوانح رانندگی مظلوم تر و بی دفاع تر هستند یا قربانیان هفت تیر کشی ها؟
برای یافتن پاسخ این پرسش ها، توجه شما را به شرح دو سکانس از عملکرد این دو اسلحه مرگبار جلب می کنم:
سکانس اول: تصور کنید در یک خیابان خلوت راه می روید، ناگهان یک نفر، هفت تیر به دست، راه را بر شما می بندد و شما را تهدید می کند که در صورت قبول نکردن خواسته او به سمت شما شلیک خواهد کرد!
سکانس دوم: تصور کنید در یک خیابان خلوت راه می روید، ناگهان یک خودرو از لاین مخالف به سمت شما به سرعت پیش می آید و تا شما به خود بجنبید مثل اجل معلق به شما رسیده و ………!
کدام سکانس؟
حال این پرسش را طرح می کنم: اگر قرار است در جایی که شما زندگی می کنید، یکی از این دو سکانس، یک بار در هر 71دقیقه تکرار شود، شما کدامیک را قبول می کنید؟
من شخصا سکانس اول را قبول می کنم، چرا که حداقل حق انتخاب دارم و می توانم یا با اجابت خواسته هفت تیرکش مذکور، جانم را نجات دهم، یا با او درگیر شوم و یا راه سوم یعنی گریز از معرکه را انتخاب کنم که درهر صورت تا ۵۰درصد شانس زنده ماندن را دارم!
اما در سکانس دوم، من هیچ فرصتی برای انتخاب ندارم و دست و پا بسته، تسلیم فردی می شوم که پشت فرمان خودرو نشسته و آگاهانه یا ناآگاهانه(هیچ فرقی نمی کند)، با قصد قبلی یا بدون قصد قبلی(هیچ فرقی نمی کند)، دارای گواهینامه یا بدون گواهینامه(هیچ فرقی نمی کند)، مسلط به فنون رانندگی یا ناآشنا به این فنون(هیچ فرقی نمی کند) به سمت من می آید و تا من بجنبم یا دو متر به بالا پرتاب یا زیر چرخ های خودرو له شده ام و اگر خیلی خوش شانس باشم چند تا استخوان بدنم خرد شده و جنازه به ظاهر زنده ام تا آخر عمرم، هم وبال خودم و هم وبال خانواده ام و هم وبال جامعه ام می شود!
شما کدام سکانس را قبول می کنید؟
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.