همزیستی نیوز - مردم گوش شنوا ندارند! این را می‌شود از ازدحام‌های غیر مسئولانه فهمید. تا دولت برخی ادارات خود را باز کرده، با شتاب آمدند که کارهای دولتی را انجام بدهند و برای این‌کار کرونا را هم فراموش کرده‌اند. این رفتار غیر مسئوولانه به راحتی می‌تواند موجی بزرگتر و ویرانگرتر از موج اول پدید آورد.
دولت نمی‌تواند به پشتوانه چنین رفتاری و با اعتماد به اینکه مردم رعایت می‌کنند، رفته رفته کسب و کارها و ادارات بیشتری را بازگشایی کند. آنچه معلوم‌است اگر چنین شود، جان عده زیادی در خطر است.
دولت قصد دارد از یکم اردیبهشت حجم بیشتری از بازگشایی‌ها را به انجام برساند. می‌گوید، می‌خواهد هم با کرونا بجنگد و هم اقتصاد را نجات دهد. هرچند کارشناسان می‌گویند چنین چیزی بعید است اما همین ازدحام‌های غیر هوشمند، حدیث مفصلی از آینده این تصمیم دارد.
دولت می‌خواهد سفرهای بین شهری را بازگشایی کند. خطری بزرگ که به نظر می‌رسد متوجه استان‌های شمالی از جمله مازندران و گیلان است. آنطور که از شبکه‌های اجتماعی می‌شود فهمید، مردم تشنه سفر کردن هستند. تجربه اولین روز نوروز هم نشان می‌دهد که با کرونا یا بدون کرونا برایشان فرقی ندارد و دل با جاده می‌زنند.
استان‌های شمالی همواره بزرگترین مقصد مسافرات تهرانی‌است. شهری که بیشترین میزان شیوع کرونا را دارد. هر مسافری می‌تواند هنوز هم سفیر مرگ باشد و با خودش سوغاتی خطرناکی را ببرد.
مازندران و گیلان تازه دارند نفس راحتی می‌کشند. تا همین یکی دو روز گذشته ارتباط بین شهری در این استان‌ها بسته بود. حتی شهرهایی مثل تنکابن و رانسر که کاملا به هم چسبیده‌اند هم امکان تردد نداشتند. حالا مسیرها کمی بازتر شده و خیال مسئولان استانی کمی راحت‌تر. اما شاید باید نگران اول اردیبهشت باشند.
تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و برخی ادارات دولتی در اوایل اسفند سال گذشته، فصلی که سفر کمتر در آن انجام می‌شد چنین صحنه‌هایی را به وجود آورد و ناگهان تردد در جاده‌های شمالی خیلی سریع ۲۰ درصد افزایش پیدا کرد. حالا که اردیبهشت است و فصل سفر به اکثر نقاط ایران، چه در انتظار جاده‌هاست. به نظر می‌رسد کرونا قصد دارد با تدبیر دولت، سفر تازه‌ای را در ایران شروع کند.
حسن ظهوری
منبع: عصرایران
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.