تجربه‌هاي يك پزشك ايراني از زندگی در کانادا/ تنوع قدرت می آورد

تجربه‌هايي از زندگي يك پزشك ايراني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران که براي گذران فرصت مطالعاتي در تورنتو مستقر شده و از زندگي‌اش در اين شهر و كشور كانادا مي‌نويسد.

✅ بر اساس آخرین نتایج پژوهش دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا که چند هفته قبل منتشر شد کانادا در جایگاه بهترین کشور دنیا از نظر کیفیت زندگی قرار گرفت. این پژوهش بر اساس نظر سنجی از ٢١٠٠٠ نفر از شهروندان ٨٠ کشور دنیا و بر مبنای امتیاز دهی به متغییرهای زیر انجام شده است:
شغل مناسب، بازار کاری خوب، ثبات اقتصادی، خانواده صمیمی، عدالت در درآمد، ثبات سیاسی، سیستم آموزش عمومی ایمن، سیستم آموزش عمومی توسعه یافته و نظام سلامت توسعه یافته

✅ به راستی چگونه کانادایی ها توانسته اند خود را بدین جایگاه برسانند؟ پاسخ به این سوال کاری دشوار و مستلزم انجام پژوهش های متعدد بوده و مسلما در یک یادداشت نمی توان به تحلیل جامعی در این خصوص رسید. شاید بهتر باشد تا بدانیم نظر رهبران سیاسی این کشور چیست. جالب توجه است که بدانیم آقای جاستین ترودو (Justin Truduea) نخست وزیر و رهبر حزب لیبرال کانادا پس از به قدرت رسیدن در سال ٢٠١٥ به لندن سفر کرده (کانادا تحت الحمایه انگلیس است) و پس از دیدار با ملکه الیزابت دوم سخنرانی در این خصوص ایراد می کند. وی ضمن برشمردن برخی از عوامل موثردر موفقیت کانادا، نکات زیر را عنوان می کند:

✅ ما می دانیم که کانادا به علت گوناگونی (Diversity)، از نظر فرهنگی، سیاسی و اقتصادی موفق بوده است.

✅ یکی از نمایندگان مجلس کانادا که چند سال قبل در جلسات بین المجالس کشورهای مختلف دنیا شرکت کرده بود برای من نقل کرد از من سوال کردند که کانادا شبیه چیست؟ پاسخ دادم که به تیم پنج نفره ما از کانادا نگاه کنید. دو نفر مرد و سه نفر زن هستیم. دو نفر کاتولیک، یک نفر مسلمان اسماعیلی، یک نفر یهودی که والدینش از هولوکاست جان سالم به در برده اند و یکی از وزرایمان که همجنس گرا و پروتستان است. به غیر از من که در کانادا به دنیا آمده ام یکی در فرانسه، دیگری در پرتغال، یکی در آرژانتین و نفر آخر در تانزانیا به دنیا آمده است. کانادا این شکلی است.

✅ یک روز پس از حمله (تروریستی) پاریس، مسجدی در شهر Peterborough در استان اونتاریو (کانادا) به صورت منزجر کننده و مشکوکی آتش می گیرد. ساکنین محل دست به کار می شوند و در عرض دو روز بیش از ١١٠٠٠٠ دلار برای کمک به بازسازي مسجد جمع آوری می کنند. و در همان زمان مراکز مسیحی و یهودی منطقه، درهای اماکن مذهبی خود را برای استفاده نمازگزاران مسلمان باز می کنند."

✅ این همه گوناگونی نه به صورت تصادفی بلکه به علت نوعی نگاه مدیریتی به جامعه پدید آمده است. پذیرش تنوع فرهنگی (Multiculturalism) رویکردی است که از سال ١٩٧١ توسط آقای پیر الیوت ترودو (Pierre Elliot Truduea) نخست وزیر وقت و پدر نخست وزیر فعلی در سیاست های کلان کشوری گنجانده شده و سی سال قبل به عنوان یک قانون مصوب شده است. در بخشی از این قانون می بینیم :
"هرگونه وجدان، فکر، باور، دیدگاه ، مذهب، ابراز عقیده، انجمن و تجمع مسالمت آمیز آزاد می باشد."
البته باید تاکید کرد که اینها قوانینی نیستند که در مرحله مصوب شدن باقیمانده و اجرا نشوند بلکه کانادایی ها به آنها ایمان داشته و پایبند هستند.

✅ در ماه ژانویه با خانواده به بازدید از Royal Ontario Museum ( از موزه های اصلی کانادا) رفته بودیم. با توجه به بزرگ بودن مجموعه و کوتاه بودن طول روز مجبور بودیم نماز ظهر و عصر را در موزه بخوانیم. فضای دنجی را در موزه پیدا کردم و از مسئول قسمت سوال کردم که آیا ممکن است که در آنجا نماز بخوانیم؟ جالب بود که وی با بی سیم با یکی از کارمندان حراست مجموعه تماس گرفت و سپس آن کارمند نزد ما آمده و با احترام ما را به طبقه فوقانی راهنمایی و قفل درب اتاقی را که حاوی برخی از اشیای موزه بود باز کرده و خود آنجا را ترک کرد.

✅ اگر به لیست اعضای دولت کانادا نگاه کنید در بین وزرا چهار نفر با اصالت هندی، دونفر از بومیان کانادایی، یک نفر افغانستانی و یک نفر سومالیایی را می بینید. همچنین تصدی مدیریت وزارتخانه های کشوری به تعداد مساوی بین زنان و مردان تقسیم شدهاست . نکته دیگر آنکه با توجه به سیستم فدرالی این کشور، در حال حاضر یکی از هموطنان ما وزیر علوم، نوآوری و تحقیقات ایالت اونتاریو و دو نفر دیگر نماینده مجلس کانادا هستند.

✅ چند روز پیش تلویزیون سخنرانی دیگری از آقای ترودو را پخش می کرد. در روی تریبون وی تراکت بزرگی حاوی جمله زیر نصب شده بود:
“Diversity is Canada’s strength”
(گوناگونی، قدرت کانادا است)

دکتر پیمان سلامتی

منبع: تحلیل اجتماعی

نوشتن دیدگاه