اما برای افرادی که فراتر از این دولت و آن دولت، به «منافع کشور» و «آینده فرزندانشان» می‌اندیشند، مهم‌تر از روحانی و غیر روحانی، آینده کشورشان است و از این رو، اگر کاندیدایی قوی‌تر، مجرب‌تر و کارآمدتر از روحانی بیاید به آن فرد رأی خواهند داد ولی اگر افرادی که کاندیدا می‌شوند، فاقد «کارنامه و برنامه قوی» باشند و صرفاً به شعار و وعده و وعید بپردازند، ترجیحشان این خواهد بود که به روحانی رأی دهند تا کشور در مسیر توسعۀ ولو تدریجی باقی بماند.

ما نیز برآنیم که مهم نیست نام رئیس‌جمهور آینده حسن روحانی باشد یا خیر؛ مهم این است که هر که می‌آید، ایران را از مسیر رشد داخلی و تعامل جهانی باز ندارد.

اگر امروز بر این باوریم که روحانی بهترین گزینه موجود برای ریاست جمهوری است، به این دلیل است که از بین کاندیداهایی که نامشان بر سر زبان‌هاست، روحانی تنها کسی است که می‌تواند مسیر خروج ایران از بحران، حفظ آرامش، بازسازی زیرساخت‌های تخریب‌شده کشور، توسعه تدریجی اقتصادی و عادی‌سازی روابط ایران با دنیا را ادامه دهد.

قبلاً نیز گفته‌ایم و باور قلبی و تجربه جمعی همه ما ایرانیان نیز می‌گوید که ایران بعد از سال‌ها تنش و تلاطم، نیاز به آرامش، ثبات و تعامل با دنیا دارد.

ایران دیگر تحمل دعوا و تنش، ناسازگاری با دنیا، افراط و تفریط را ندارد.

ایران دیگر توان آن را ندارد آزمایشگاه افرادی باشد که ای‌بسا انسان‌های خوبی هم باشند ولی تازه‌کار، احساسی، شعارزده و بی‌تجربه‌اند. ریاست جمهوری محل آزمون و خطا نیست و مردم خسته ایران، موش آزمایشگاهی نیستند.

جعفر محمدی / منبع: عصر ایران

به گزارش ایسنا، در نوشتاری که عبدالکریم حسین‌زاده نایب رییس و بهرام پارسایی سخنگوی فراکسیون امید منتشر کرده‌اند، آمده است:

«آن هنگام که زنگ ساعت نواخته شد و مهلت ثبت‌نام در انتخابات شوراها به پایان رسید و حافظی ثبت نام نکرد، ما به عنوان کسی که مانند او منتخب مردم هستیم و از این حیث وی را همکار خود می‌دانیم، به پاسخ قطعی سوال خویش رسیدیم. سوالی با این مضمون که "حافظی کیست؟"

آیا از آن دسته آدمهایی‌ست که چون از سفره شهرداری لقمه‌ای به او نرسیده، کین شهردار را به دل گرفته، یا از آنها که به نمایندگی از یک جناح سیاسی، تنها به تقابل با شخص شهردار و دوستانش به عنوان نمادی از یک جریان سیاسی دیگر می‌اندیشد؟ آیا به دنبال چهره شدن در شهر و راهیابی به لیست اصلاح‌طلبان یا سر لیست شدن در انتخابات است یا با نمایش فسادستیزیش راه خود برای مناصب بعدی را هموار می‌کند؟ این‌ها و چند آیای دیگر به یک سمت بود و سمت دیگر این احتمال بود که او واقعا ‌فسادستیز است و دغدغه مسئولیت رای مردم و وظیفه نظارتی خود را دارد. این احتمال آخر، به ویژه این روزها که انسان‌هایی از این جنس در جامعه ما نادرند و کمیاب، به سختی قابل باور بود. اما حافظی، نه تنها پا به میدان انتخابات نگذاشت، بلکه در آخرین روزها، خود را از چشم ها پنهان کرد تا در معذوریت جوانان و مردمی که کمپین دعوت از او را به راه انداخته بودند قرار نگیرد، چرا که او تصمیم خود را از ابتدا گرفته بود.

او ثابت کرد که دغدغه‌اش، پیراستن دامان مدیران نظام از فساد و رانت بوده و تلاشش در راه اجرای فرمان هشت ماده‌ای مقام رهبری برای مبارزه با مفاسد اقتصادی است. او نشان داد که تنها معیار عملش، حس مسئولیت نسبت به تک تک شهروندان به عنوان موکلانش است و در این راه نه به دنبال خودنمایی و شهرت است و نه این حرف‌ها را برای عوام فریبی و کسب جایگاه به زبان می آورد.

نامه خداحافظی این عضو شریف شورای شهر تهران، جدا از حسرتی که برای صندلی خالی او در شورای پنجم بر دل شهروندان تهران و دلسوزان نظام گذاشت، حاوی چند پیام و هشدار جدی بود که اگر درک نشود، خسرانی بالاتر از فقدان حافظی در شورا، گریبانگیر نظام مدیریتی ما خواهد شد.

او نوشته که شورای شهر به عنوان نهاد برخاسته از رای مردم برای نظارت بر اداره امور شهر، این کارایی را ندارد و وقتی نماینده مردم در شورا نمی‌تواند جلوی فساد را بگیرد، ماندن را جایز نمی‌داند و اگر می‌توانست همین الان و چند ماه قبل از پایان عمر شورای چهارم، عطای حضور در شورا را به لقایش می‌بخشید و استعفا می‌داد. این سخن اگر از زبان کسی که به دنبال جلب رای و وجهه سازی برای خود بود، بیان می‌شد، شاید شعارگونه به نظر می‌آمد، اما تاسف آور است که همه مردم می‌دانند حافظی راست می گوید و خطرناک است اگر همه مردمی که به زبان سرخ و احساس مسئولیت حافظی دل بسته بودند، به این نتیجه برسند که شورا و نمایندگانش در برابر ارباب قدرت و ثروت و در مسیر مبارزه با فساد، دست و پا بسته و ناتوانند. چرا که ناامید شدن مردم از اثربخشی پارلمانهای شهری، می‌تواند مقدمه‌ای بر ناامیدی مردم از سایر نهادهای انتخابی شود و این نه به صلاح نظام است و نه به صلاح هیچ یک از جناح های سیاسی داخل نظام.

حافظی همچنین در بخشی دیگر از نامه خداحافظی‌اش، به موضوع رای نیاوردن تحقیق و تفحص شهرداری در مجلس و زمینه‌های این اتفاق تلخ اشاره کرده است. او از مراسم روز درختکاری تا برخی مسائل مربوط به لابی‌های درون مجلس را تلویحا مورد اشاره قرار داده و آنچه که ما به عنوان نمایندگان متقاضی تحقیق و تفحص در این ایام دیدیم و حافظی نیز بسیاری از آنها را می‌داند، بسیار بیشتر از آن چیزهایی است که او در نامه‌اش مورد اشارت قرار داده است. از منیت‌ها و منفعت طلبی‌ها و سیاسی‌کاری هایی که دست به دست هم دادند تا مجموع آرای موافقان تحقیق و تفحص به عدد 90 برسد، می‌شود چندین صفحه شرح نوشت. اما نتیجه همه این ها یک چیز است؛ و آن ناامیدی مردم از نهادهای نظارتی منتخب خودشان است؛ یعنی همان زنگ خطری که تا دیر نشده باید همگی آن را بشنویم و از آن پند بگیریم.

ما به عنوان نمایندگان ملت ایران در مجلس شورای اسلامی، به برادر شریف خود که حق امانتداری و ادای دین به رای مردم را به احسن نحو اجرا کرد و با انصرافی معنادار، بار دیگر به همه همکاران و حامیان و حتی مخالفان خود درس داد و نهیبی انذار گونه زد، اعلام می‌کنیم و بر این سخن خود متعهد می شویم که در این مجلس، موضوعات مد نظر وی در زمینه‌ی تخلفات شهرداری تهران به فراموشی سپرده نخواهد شد و نمایندگانی که مانند وی، نه به دنبال جاه‌طلبی و خودنمایی هستند و نه به این موضوع به عنوان تریبونی برای عرضه خویش می‌نگرند، از همه ابزارهای نظارتی قوه مقننه برای به سرانجام رساندن این موضوع استفاده خواهند کرد. چرا که عدم توفیق در این راه را ضربه به حیثیت نظام و مدیران لایق نظام، و اصرار بر روشن شدن حقایق و جلوگیری از مفاسد را تنها راه ترمیم اعتماد خدشه دار شده موکلان خود می‌دانند.

بدون شک تلنگری که حافظی با خداحافظی معنادار خود، به همه نمایندگان مجلس و شورای شهر فعلی و بعدی زد، مانند تلاشهای خالصانه او در یک سال گذشته، به عنوان سند فسادستیزی وی در تاریخ ثبت خواهد شد. امید که ما و همه آنها که باید معنای این تلنگر را درک کنند، پیش از آنکه دیر شود، برای بازگرداندن آب رفته به جوی، همدل شوند.

والسلام علیکم و رحمه الله
عبدالکریم حسین زاده - بهرام پارسایی
فروردین نود و شش»

به گزارش ایسنا، مذاکرات روسای جمهور دو کشور بلافاصله پس از حضور رییس جمهور ایران در کاخ کرملین آغاز و پس از آن در حضور روحانی و پوتین،  14 سند همکاری میان مقام‌های ارشد دو کشور در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی ، قضایی و حقوقی  و علمی و فرهنگی امضا شد.

موافقتنامه  انتقال محکومین بین دولت جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه، پروتکل اصلاح موافقتنامه معاضدت در پرونده های جزائی و مدنی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه، موافقتنامه لغو روادید گروهی گردشگری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه ، یادداشت تفاهم همکاری وزارت نیروی جمهوری اسلامی ایران و وزارت نیروی فدراسیون روسیه در زمینه تجارت برق ، یادداشت تفاهم همکاری در زمینه تربیت بدنی و ورزش میان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران و وزارت ورزش فدراسیون روسیه و یادداشت تفاهم در زمینه ساخت و ساز مسکن و خدمات عمومی بین وزارت راه و شهرسازی جمهوری اسلامی ایران و وزارت ساخت و ساز، مسکن و خدمات عمومی فدراسیون روسیه از جمله این اسناد همکاری بود.

از دیگر اسناد همکاری که میان دو کشور به امضا رسید می توان به یادداشت تفاهم بین مرکز ملی تایید صلاحیت جمهوری اسلامی ایران و سرویس فدرال تایید صلاحیت فدراسیون روسیه،  یادداشت تفاهم همکاری در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات بین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی ایران و وزارت مخابرات و رسانه های جمعی فدراسیون روسیه، یادداشت تفاهم همکاری های راهبردی بین راه آهن جمهوری اسلامی ایران و راه آهن روسیه، یادداشت تفاهم بین سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت دولتی انرژی اتمی روسیه (روس اتم) در زمینه حمل و نقل مواد هسته ای ، یادداشت تفاهم میان شرکت ملی نفت ایران و هلدینگ زمین شناسی روسیه (روس گیالوگیا)، یادداشت تفاهم همکاری بین اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران و بنیاد روس کانگرس ، یادداشت تفاهم همکاری بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت گازپروم روسیه در زمینه گاز و قرارداد پروژه برقی کردن خط ریلی گرمسار – اینچه برون و ارسال تجهیزات اشاره کرد.

همچنین با توجه به حضور همزمان نمایندگان بخش خصوصی کشورمان دراین سفر، بازرگانان و فعالان اقتصادی نیز جلسه مشترک و مذاکرات متعددی در حوزه های مختلف داشتند و موافقتنامه هایی نیز برای همکاری بخشهای خصوصی ایران و روسیه به امضا رسید.

به گزارش ایسنا، حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری در صفحه توئیتر خود در خصوص تحرکات و سخنرانی اخیر محمود احمدی نژاد در اهواز، بدون ذکر نام وی نوشت:

"قطبی سازی حضور-جانشینی" برای جلب حمایت اصول گرایان پایدار ودوقطبی سازی جدید، ازطریق سخنان دوپهلو، تلاش می کند؛ البته باتداوم خطاهای راهبردی:

خطای راهبردی اول: تخریب دستاوردهای انقلاب و شخصیت های نظام درانتخابات ٨٤ و٨٨ ،بحران آفرینی های آن هشت سال، ایجادوتعمیق شکاف درکشور؛

خطای راهبردی دوم:خانه نشینی ١١روزه ،تهدید امنیت کلان سیاسی کشور، مقابله ساختارشکن با نظام، تعمیق شکاف دولت - نظام؛

خطای راهبردی سوم: نابودی فرهنگ واقتصادملی، تعمیق شکاف فقیروغنی،نابودی سرمایه هاومدیریت کشور،... باتبدیل عقلانیت ساختاری به عوام گرایی؛

اینک وخطای راهبردی چهارم: جوسازی دربرابر نظر حکیمانه عدم حضور،سخنرانی ساختارشکن درخوزستان، وتحریک ملی-قومی با دمیدن دربحران های خودساخته؛

اگرسیاستمدار نیستیم، بازی سیاست نمی شناسیم وراه و رسم حضور در قدرت را نمی دانیم، حداقل ارزیابی درستی ازنتایج اقدامات خود داشته باشیم.

هشیارباشیم، قدرت ارزش آن را ندارد که برای به چنگ آوردن آن، همانگونه که قبلا کرده‌اید، کشور و امنیت ملی آن را ساختارشکنانه به مخاطره بیاندازیم.

به گزارش ایسنا، در بخش هایی از این نامه آمده است؛

بسم الله الرحمن الرحیم
برادر گرامی سردار سرلشگر مهندس محمدعلی جعفری
فرمانده معزز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
با سلام و ادای احترام به جنابعالی و همه پاسداران سرافراز میهن که از بدو پیروزی انقلاب اسلامی با رشادت‌ و ایثارگری‌های خود در عرصه های مختلف از دستاوردهای گرانسنگ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به شایستگی پاسداری کرده و در شرایط کنونی، که ناامنی و آشوب در منطقه فراگیر شده، باهدایت فرماندهی معظم کل قوا امنیت و آرامشی مثال‌زدنی برای کشور عزیزمان به ارمغان آورده اند. یکی از ویژگی‌های بارز نهاد مقدسی که شما عهده‌دار فرماندهی آن هستید، مردمی بودن آن است. بااین ویژگی بود که در دوران دفاع مقدس بذر بسیج مستضعفان در دل این نهاد رویید و به نهالی ماندگار و ریشه دار در اعماق جامعه مبدل شد. بی‌شک بقا و اقتدار این نهاد مقدس بیش از هرچیز وابسته به حفظ و تقویت وجه مردمی آن است و باتوجه به این واقعیت که در متن جامعه‌ی ما سلایق و گرایش‌های متنوعی وجود دارد، باید از ورود آن به اختلافات سیاسی و گروهی اکیدا پرهیز نمود. امری که می‌تواند به یکپارچگی و انسجام این نهاد آسیب بزند و درنهایت امنیت جامعه و چه بسا تمامیت ارضی کشور را در معرض خطر قراردهد.
از این رو ضرورت عدم ورود سپاهیان عزیز به دسته بندی‌های سیاسی همواره مورد تأکید بنیانگذار جمهوری اسلامی بوده است. این ضرورت در مواردی همچون انتخابات مضاعف می‌شود. براین مبنا «ممنوعیت ورود نیروهای مسلح، قوای سه‌گانه اعم از وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های تابعه آنها و دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی در دسته‌بندی‌های سیاسی و جناحی انتخاباتی و جانبداری از داوطلبان»، به عنوان یکی از محورهای هجده‌گانه سیاست‌های کلی انتخابات مورد تأکید رهبرمعظم انقلاب قرار گرفت. خوشبختانه جنابعالی نیز اخیرا در جمع فرماندهان و مسئولین سپاه تأکید کردید: «احدی در سپاه چه از پاسداران و چه از فرماندهان حق دخالت سیاسی و جناحی در انتخابات و تخریب کاندیداها را ندارند» و تصریح کردید: «دستگاه‌های نظارتی در سپاه موظف شده‌اند اجرای این مهم را با حساسیت و دقت به طور مستمر دنباله گیری و کنترل نموده و با متخلفین بدون اغماض برخورد نمایند». این سخنان در آستانه دو انتخابات مهم پیش رو مایه‌ی امیدواری بسیار در میان دلسوزان نظام و انقلاب گردید. باوجوداین پاره ای حوادث در روزهای اخیر، ازجمله بازداشت هم‌زمان گروهی از مدیران کانال‌های تلگرامی باگرایش‌های نزدیک به اصلاح‌طلبان و حامیان دولت، موجی از نگرانی در جامعه برانگیخته است. این درحالی ‌است که بخشی از مجاری رسانه ای در حال تخریب و شایعه سازی و شایعه‌پراکنی علیه اصلاح‌طلبان و حامیان دولت هستند. از جنابعالی، که خود از نیروهای اصیل و دارای سابقه درخشان در عرصه جهاد و شهادت و راهبری و مدیریت جهادی هستید، انتظار می‌رود نسبت به حفظ شأن و مراقبت از جایگاه رفیع سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اهتمام بیشتری مبذول نمایید. دوازدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری و پنجمین انتخابات شوراها همانند ادوار گذشته می‌آید و می‌رود، اما آنچه که باید در این فراز و فرودها مصون از خدشه و آسیب بماند، استحکام سرمایه‌های گرانقدری چون نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. از درگاه خداوند بزرگ موفقیت شما را در انجام این مهم مسألت می‌نمایم.
محمود صادقی
نماینده مردم شریف تهران، ری، اسلامشهر، شمیرانات و پردیس در مجلس شورای اسلامی

به گزارش ایسنا، روزنامه قانون نوشت: «حميد بقايي تصور نادرستي از روزگار و مردم دارد. او نمي‌داند دوران وعده‌دادن‌هاي نجومي گذشته است. با اين حال روز گذشته اعلام كرد: «ضمن افزایش بودجه یارانه مطبوعات ترتیبی اتخاذ خواهم کرد تا بخش عمده یارانه مطبوعات مستقیما به حساب خبرنگاران سراسر کشور واریز شود.»

از حرف‌هاي بقايي دو موضوع قابل فهم است. اول: نگاه صدقه‌پروري دوم: برهم‌زدن ساختارها و نهادها

صدقه‌پروري: اين كه او (و حتي ساير اصولگرايان مانند قاليباف، جليلي، رضايي و بذرپاش) مرتبا در اعلام مواضع‌شان به مردم وعده مي‌دهند «فلان مبلغ را تحت پوشش يارانه به شما خواهيم داد»، به ما مي‌گويد كه از نظر آنها مردم ايران يك مشت بيچاره هستند كه هيچ آمال و آرزويي به غير از نگاه كردن به دست دولت‌ها براي زندگي بهتر ندارند. به عبارت روشن‌تر اين نوع وعده‌ها متاسفانه بخشي از مردم را جذب و تقويت مي‌كند اما به هر حال سال‌هاست كه تجربه دريافت يارانه‌ها و بعد چند برابر شدن قيمت‌ها هنوز در خاطر مردم باقي مانده است. به اعتقاد من دغدغه مردم امروز زندگي بهتر و رفاه بيشتر هست اما حداقل اين را فهميده‌اند كه براي اين امر بايد همگي تلاش كنيم. با اين حال وعده‌هاي اين‌گونه نشان از عمق نگاه بهاري‌ها و اصولگرايان به مردم دارد.

دوم برهم زدن ساختار نهادها: وعده بقايي به جامعه مطبوعاتي را مي‌توانيم به كل جامعه تعميم دهيم. بقايي مي‌داند كه يارانه‌ها را مديران مطبوعاتي دريافت مي‌كنند. در عين حال خبرنگاران با شرايط سخت زندگي مي‌كنند. حقوق‌شان كم، كارشان زياد و هميشه زير سايه تهديد‌ها هستند. در اين وضعيت اعلام ارقامي كه به رسانه‌ها به عنوان يارانه داده مي‌شود، خبرنگاران را با اين سوال مواجه مي‌كند: اين پول‌ها چه مي‌شود؟‌ اين همان بازي و استراتژي بود كه در مورد پرداخت يارانه‌هاي نقدي به كل جامعه ايران هم به راه انداختند. به عبارت روشن‌تر اين توقع را در خبرنگار ايجاد مي‌كنند كه «اين حق و سهم توست كه مديريت آن را دريافت مي‌كند. ما مي خواهيم حق تو را به خودت بديم و واسطه‌ها را حذف كنيم.» با اين حال فراموش كردند كه همان زمان هم اگر چه بخش مهمي از مردم فريب وعده‌هاي آنها را خوردند اما جامعه مطبوعاتي مرتبا هشدار داد اين نوع پرداخت يارانه به ضرر خود مردم است. حالا تصور كنيد يارانه مطبوعات به خبرنگاران واگذار شود. اتفاقي كه در عمل مي‌افتد اين است كه بعد از دو ماه اساسا روزنامه و نشريه‌اي منتشر نمي‌شود كه به آن يارانه تعلق بگيرد و بعد دولت آقاي بقايي بخواهد آن را به حساب خبرنگارش واريز كند. همين امروز هم مطبوعات با وجود همه حمايت‌ها و يارانه‌ها، با شرايط سخت اقتصادي روبه‌رو هستند. شكل تبليغات تغيير كرده است. بحران جامعه مطبوعاتي همين امروز به خاطر عدم رعايت حق و قانون كپي‌رايت رفته‌رفته به فاجعه‌اي تبديل شده است. با اين حال فرض كنيد قرار باشد همين مقدار كمك دولتي هم به جاي اين كه در اختيار آن نهاد (رسانه) قرار بگيرد، در اختيار اشخاص گذاشته شود. در آن صورت هزينه كاغذ، چاپ و تحريريه نشريات را مديران از چه منابعي بايد تامين كنند؟ بقايي در قالب اين طرح اساسا نشان داد كه در پوشش خيرخواهي، نياتي كه در دل دارند تا چه اندازه ناپاك و پليد است. او از آزاد بودن رسانه‌ها كه مي‌تواند باعث شود تا مطبوعات رونق گرفته و از اقبال بيشتر مردم برخوردار شوند، حرف نمي‌زند. به جاي آن روش‌هاي صدقه‌پرورانه را در دستور كار اعلام مي‌كند تا در پوشش اين موضع اصل و بنيان رسانه‌ها را به فاصله اندكي از بين ببرد. بي‌توجهي جامعه رسانه‌اي به اين حرف‌ها نشان داد كه تيم احمدي‌نژاد مردم و رسانه‌ها را دست‌كم گرفته و تصور مي‌كنند همچنان مي شود با وعده‌هاي دهان پر كن، ديگران را خام كرد.»