زندگی زیر سایه فقر و نبود امکانات

به گزارش خبرگزاری مهر دستانش دیگر یارای کارکردن ندارد. همسرش بیماری قلبی دارد و سه کودکش را هم بر اثر بیماری و فقر از دست داده است. از همه این ها بدتر هویتی است که به واسطه ازدواج با یک غیر ایرانی از او گرفته شده و حالا سال ها است که در کشور خودش هم بیگانه شناخته می شود.

این تنها روایت کوتاهی از زندگی یکی از صدها خانواری است که در افغان آباد گنبد است. ساکنان این محله به دلیل مهاجر بودن و نداشتن شناسنامه امکان استفاده بسیاری از خدمات شهری، اجتماعی، تحصیلی و شغلی را ندارند.

تلاش های اداره کل تبلیغات اسلامی گلستان در این بخش برای کاهش مشکلات فرهنگی، ما را با افغان آباد آشنا کرد و به همین دلیل با مدیران سازمان همراه شدیم تا از نزدیک پای صحبت ساکنان این منطقه بنشینیم.

بر اساس آمار اعلام شده محله ی افغان آباد گنبد کاووس با جمعیتی حدود هفت هزار و ۵۰۳ نفر که دو هزار و ۲۰۰ نفر افغان‌های مقیم شهرستان گنبد و مابقی ترکمن هستند را در دل خود جای داده که عموما با معضلاتی چون فقر،اعتیاد و فرزندانی بدون شناسنامه و سواد مواجه است.

توان اداره زندگی را ندارم

یکی از ساکنان محله مدرسی (افغان آباد ) گنبد در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: مدت ها است همسرم دچار بیمار قلبی است و توان کار کردن ندارد. در این مدت سعی کردم با آشپزی و کار در منازل مردم امورات زندگی را بگذرانم اما با ماهی ۴۰۰ هزار تومان توان اداره زندگی را ندارم.

زهرا که سه فرزند خود را به دلیل بیماری و فقر از دست داده و تنها یک فرزند دارد، ادامه می دهد: درد آدم‌هایی مثل ما یکی دو تا نیست. اگر چه خداوند فرزندان دیگری را برای من نگه داشته اما به دلیل نداشتن توان مالی امکان فرستادن آن ها را به مدرسه ندارم.

او می گوید: زمان مراجعه به مدرسه برای نداشتن پول، بچه ها از نظر روحی صدمه می بینند و به همین خاطر تعداد زیادی از آن ها ترک تحصیل کرده اند.

زهرا که خود ایرانی و همسری افغان دارد می گوید که هیچ کمکی به آن ها نمی شود و دیگر توان کار کردن در خانه های مردم را ندارد.

او که خانه اش فاقد حمام است و به لحاظ بهداشتی وضعیت نامطلوبی دارد از گزدیدگی بدن خود و دخترش نالان است و می گوید: نزدیک دوماه است که بدنمان با نیش حشره ای زخم می شود و وقتی به مرکز بهداشت محله مراجعه کردم و موضوع را به آن ها اطلاع دادم، گفتند که به ما ربطی ندارد.

رویاهایم راهی است برای رسیدن به آرزوها

یکی دیگر از ساکنان این منطقه که ۱۲ سال دارد و نامش سعید است، هم به دلیل فقر اقتصادی ترک تحصیل کرده و شغل آینده خود را در رویاهایش جستجو می کند و خودش معتقد است رویاهایم راهی است برای رسیدن به آرزوها. آن ها را دوست دارم.

زلیخا یکی دیگر از خانم های این محله است که در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: سال ها است که همسرم به دلیل بیماری نمی تواند کار کند و این موضوع باعث شده تا زندگی برای ما به سختی بگذرد.

او بیان می کند: دخترم نازی مدت ۶ سال است که نامزد کرده است اما به دلیل نداشتن توان مالی نمی تواند زندگی مشترک خود را با همسرش آغاز کند و این باعث شده تا حتی دخترم برای خودکشی اقدام کند.

زلیخا ادامه می دهد: بعد از جشن نازی، دامادم مبلغ پنج میلیون تومان به عنوان شیربها داد اما همه این مبلغ بابت درمان همسرم خرج شد و اکنون مانده ام که چه طور دخترم را راهی خانه بخت کنم تا سرانجامی گرم داشته باشد.

«دوست محمد» ۳۶ ساله و معلول، یکی دیگر از چند صد ساکن این محله است که همراه با چهار برادر و خواهر معلول دیگر خود در شرایط نامساعدی زندگی می کند و به گفته خودش از خدمات حمایتی بهزیستی بهره مند نیستند.

او می گوید که خودش به صورت آماری تحت پوشش قرار گرفته ولی از داشتن حتی یک ویلچر برقی محروم هستند.

مادر دوست محمد که با کمک خیرین تعدادی وسیله مانند تلویزیون تهیه کرده، می گوید لوازم منزل چون یخچال و لباس شویی ندارم و بخاری که ابتدایی ترین کالا یک خانواده محسوب می شود هم ندارم و برای فرد دیگری است که به صورت امانت در اختیار ما گذاشته شده است.

او با صدایی لرزان می گوید: اگر افغانی هستیم، انسان هم هستیم و حق زندگیی داریم. چرا مسئولان نگاهی به ما نمی کنند.

مریم ساکن دیگر این منطقه که همسرش کارگر ساده ای است و بر اثر نوعی حساسیت تمام دستانش زخم شده می گوید که سه فرزند دارد و یکی دیگر را هم بادار است، اما به علت نداشتن پول کافی نمی تواند به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه کند و نه زخمهای دستش را میتواند مداوا کند و نه میداند چه زمانی وقت زایمانش است.

دردهای مردم این منطقه کم نیست و به رشته تحریر در آوردن همه آن ها هم در توان خبرگزاری نیست.

لایروبی نشدن رودخانه گرگان رود که در مسیر این محله قرار رگفته و بوی نامطبوع آن، فقدان سطل زباله و رها شدن زباله ها در حریم رودخانه موجب روز مشکلاتی از جمله افزایش موش و پشه شده است و زمینه بروز بیماری هایی چون سالک را ایجاد کرده است.

ساکنان این محله در حالی با مشکلات بهداشتی، محیطی، اقتصادی و آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد و بزه روبرو هستند که مسئولان مکرر در جلسات خود از اجرای طرح های پیشگیرانه در محلات آسیب خیز خبر می دهند اما شواهد حاکی از آن است که در این محله اقدامی صورت نگرفته است.

تابستان امسال هم این محله توسط مدیرکل امور اجتماعی استانداری گلستان مورد بازدید قرار گرفت اما به گقته ساکنان هنوز هیچ اقدامی برای ر فع مشکلات آن ها نشده است.

گزارش: فائزه نوچمنی

خبرگزاری مهر در گزارش های بعدی سعی دارد مشکلات این منطقه را از طریق دستگاه های متولی پیگیری کند.