اخیرا جمع کثیری از هنرمندان کشورمان از طریق شبکه های اجتماعی دست به اقدام بدیعی زدند که شاید در طول تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران اگر بی نظیر نباشد حداقل کم نظیر بوده است.
پرویز پرستویی، مهناز افشار، آناهیتا همتی و ده ها هنرمند مشهور که از آنها بعنوان سلبریتی ها نام برده می شود با گذاشتن تصویر دعوتنامه رییس دفتر ریاست جمهوری از آنها جهت شرکت در مراسم افطار در پست های اینستاگرام خود بطور هماهنگ اعلام کردند که در اعتراض به عملکرد رییس جمهوری این دعوت را رد می کنند و حاضر نیستند در این مراسم شرکت کنند.
قاعدتا این حرکت هنرمندان کشورمان که محبوب توده های وسیعی از مردم بخصوص نسل جوان و الگوی موردعلاقه آنها هستند، صرفا یک حرکت صنفی نبوده بلکه آثار سیاسی و اجتماعی مهمی بر این حرکت مترتب بوده است.
سلبریتی ها که در فضای سیاسی فعلی کشور در صورت مدیریت صحیح توسط خودشان و حمایت طرفداران میلیونی آنها می تواند به یک نیروی فعال، خلاق، جذاب و فراگیر سیاسی اجتماعی تبدیل شود حرکت اخیرشان البته با واکنش های متفاوتی نیز روبرو شد که همین امر نشان از موثر بودن این حرکت هم است.
به نظر نگارنده سلبریتی ها در شرایط فعلی کشور بنا به دلایل ذیل می توانند به عنوان یک نیروی موثر اجتماعی در تحولات سیاسی اجتماعی نقش آفرین باشند:
- ساختار سیاسی کشور بعد از گذشت چهل سال از انقلاب فاقد حداقل ابزارهای مدنی برای رقابت عادلانه در انتخابات دوره ای است و نتایج حاصل از انتخابات انجام شده در این چهل سال بوضوح خلاء این ابزارها را نشان می دهد.
- نهادینه نشدن تحزب یک نقص آشکار و یک اشکال اساسی در ساختار سیاسی کشور است و به رغم تشکیل اجباری دو جناح عمده در این ساختار نه تنها این تقسیم بندی جای تحزب را نگرفت، بلکه رقابت زرگری این دو جناح در موسم انتخابات باعث شد تا آراء مردم صرفا برای منافع سردمداران این دو جناح به تاراج برود و سر مردم بی کلاه بماند.
- تشدید بحران های نهادینه شده در کشور از جمله بیکاری، تورم، بی آبی، آلودگی محیط زیست و روابط خارجی و ناامیدی مردم از حل این بحران ها توسط این دو جناح باعث شده است تا آنها به یک الترناتیو بیاندیشند.
- در زمانه ای که سیاست به دکانی چهارنبش برای کاسبی سیاسیون هم با سابقه و هم تازه به دوران رسیده تبدیل شده و منافع ملی و مصالح مردم چون متاعی ارزان توسط این سیاسیون دست به دست می شود، دور از انتظار نیست که مردم از این به اصطلاح سیاسیون عبور کنند و به یک نیروی غیرسیاسی آگاه وهوشمند روی بیاورند.
- سلبریتی ها چون در ذات خود خصوصیاتی از قبیل دانایی، هوشمندی، زیرکی، توانمندی، اعتماد به نفس، استقلال فکری و مالی، شجاعت و بخصوص قدرت نفوذ در میان مردم را داراهستند، بهترین و شایسته ترین گزینه برای این نیروی غیر سیاسی محسوب می شوند.
- سلبریتی ها تنها در ایران فعال نیستند بلکه در کشورهای دیگر بخصوص غرب و امریکا سابقه طولانی دارند و ورود سلبریتی هایی مانند دونالد ترامپ، رونالد ریگان، آرنولد شوارتزنگر، کلینت ایستیوود و مانند آنها به عالم سیاست در آمریکا مشتی نمونه خروار هستند.
چه کسانی مخالف سلبریتی ها هستند؟
مسلما در جامعه ای مثل جامعه کنونی ما که چهل سال است حاکمیت تغییری عمده در مدیریت را تحت عنوان ضدیت با ساختار فعلی برنمی تابد و همه هم و غم دست اندرکاران آن معطوف به مقابله با هرنوع نوگرایی منتج به تغییر این شرایط است، ورود سلبریتی ها به عرصه سیاست که حیاط خلوت سیاسیون زیر چتر این ساختار محسوب می شود، یک تابوشکنی است.
و اتفاقا همین سیاسیون که سال هاست انتقادات آنها نسبت به ناکارآمدی ها، تبعیض ها و فسادها نتیجه ای جز تداوم شرایط فعلی نداشته است از اینکه صداها و چهره های جدید در سپهر سیاست کشور ظهور کرده اند بجای حمایت از آنها با عناوینی از قبیل "کم‌اطلاعی و درک نادرست سلبریتی ها از سیاست" و اینکه "چرا سلبریتی ها تنها از دولت انتقاد می کنند و جرات انتقاد از دیگر نهادها را ندارند!!!" مبادرت به تخطئه اقدام اخیر سلبریتی ها کرده اند.
مخالفین دیگر سلبریتی ها غیر از محافظه کاران که قاعدتا از اساس با مقوله سلبریتی مخالف هستند نیروهای به اصطلاح اعتدالگرا هستند که در دو مرحله آراء مردم را با وعده های نافرجام صاحب شدند و از اینکه می بینند از میان میلیون ها رای دهنده پشیمان فاقد تریبون، عده ای به نمایندگی از آنها تحت عنوان سلبریتی ها به این بدعهدی اعتراض می کنند، چشم دیدن آنها را ندارند و با کمک رسانه های وابسته به خود سعی می کنند نقش آنها را در انتخابات کم اهمیت جلوه دهند.
در هر صورت در شرایط کنونی سلبریتی ها به عنوان یک نیروی بالقوه قوی و فراگیر وظیفه و رسالتی بزرگ در قبال تحولات آتی جامعه بر دوش دارند و می طلبد که بدون پرداختن به مسائل حاشیه ای زمینه تبدیل این ظرفیت بزرگ به یک نیروی مستقل، منسجم و تاثیرگذار در صحنه سیاسی اجتماعی کشور فراهم شود.
این نیرو که می تواند غیر از هنرمندان و ورزشکاران، اقشار دیگر جامعه از جمله نویسندگان، روزنامه نگاران مستقل، وکلای دادگستری، استادان دانشگاه، کارآفرینان، فعالان اقتصادی موفق، مدیران غیردولتی و غیره را نیز دربر بگیرد، در بزنگاه های سیاسی اجتماعی بخصوص انتخابات ریاست جمهوری، مجلس و شوراها بطور قطع نقش تعیین کننده ای خواهد داشت منوط بر اینکه خود را باور بکنند و باور بکنند که ایران ملک طلق سیاستمداران همیشه در رکاب شرایط موجود نیست ومی توان در این ملک سبو را شکست و طرحی نو درانداخت!
تاج محمد کاظمی
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.