خطری که صنعت گردشگری با آن مواجه است

سیدعلی معین زاده ـ عضو جامعه هتلداران ایران ـ در یادداشت خود نگاهی داشته به بسته حمایتی جبران خسارت‌های مالی ناشی از ویروس کرونا و در عین حالی که محتویات آن بسته را درمانگر زخم‌های صنعت هتل و گردشگری ندانسته، پیشنهادهای دیگری را در راستای حمایت کارآمد و بهینه از فعالان گردشگری مطرح کرده و خواستار غربالگری تاسیسات گردشگری برای دریافت تسهیلات شده است.

مشاور جامعه هتلداران ایران در یادداشتی که برای ایسنا فرستاده، نوشته است: «اگر نمایندگان ما و بزرگان و کسانی را که انتخاب کردیم تا مدافع  منافع صنفی ما باشند و ایشان در مقابله با پیامدهای این مهمان ناخوانده، کروناویروس با زبان دیپلماسی و نرم و بدون هیچگونه تنش آفرینی گاهی نظراتی را که بر گرفته از مشکلات و معضلات ما فعالان عرصه صنعت گردشگری کشور است منعکس می کنند و به یقین باید سپاسگزار و قدرشناس ایشان باشیم، اما دلیل ندارد که هر یک از  فعالان و دوستداران این صنعت بدون هرگونه رودربایستی حق‌خواهی نکنند.

جناب آقای علی اصغر مونسان ـ وزیر محترم و متولی صنعت گردشگری کشور، جناب آقای همتی ـ ریاست محترم بانک مرکزی ـ و کسی که همه تصور می کنند صندوقی مملو از پول و اعتبار دارید و در اعطای آن با احتیاط عمل می فرمایید! و جناب آقای نهاوندیان ـ معاون اقتصادی ریاست جمهوری ـ و کسی که با اعداد و ارقام به جست‌وجوی راهی است برای رهایی فعالان اقتصادی از این بحران ناگهانی و در آخر جناب آقای شافعی، مدافع صنفی  کلیه فعالان در امور صنعت و معدن و کشاورزی، هر روز که سپری می شود، دنیای صنعت گردشگری نگران‌کننده‌تر می‌شود و یقین داشته باشید که با وعده و وعید نمی شود آن را نجات داد.

هر ماهه با تمام مشکلاتی که وجود داشت و اینک که به نهایت آن رسیده، فهرست بیمه های خدمات اجتماعی و خدمات درمانی کارگران و کارکنان شریف این تاسیسات را تنظیم و ضمن پرداخت سهم کارفرمایی و کارگری، سه درصد بیمه بیکاری پرسنل را نیز پرداخت می کنیم و حال که وعده پرداخت آن داده شده، تعدادی از کارکنان در هر یک از تاسیسات قدیمی این صنعت به افتخار بازنشستگی نایل شده‌اند، آیا از آن سه درصد پرداختی ایشان که به نوعی ذخیره روز مبادا بود، هیچ مبلغی به کارفرمای آنها عودت دادید؟! این چه انتظاری است که از کارفرمای آن کارگاه و آن تاسیسات گردشگری کوچک وجود دارد که خود تعطیل است و هیچ فعالیتی ندارد اما کارکنان خود را اخراج نکند؟!

مسؤولان عزیز کشور، هرچند خود به خوبی آگاه هستید اما  با انواع و اقسام زبان رسانه ای و با آمار و اعداد و ارقام برای شما ثابت کردیم که نیازمند نقدینگی فوری هستیم و شما در مقابل، وعده وام دوساله آن هم با بهره می دهید؟! وام را زمانی باید دریافت کرد که قصد توسعه و پیشرفت کار را داشته باشیم نه به منظور بقاء کار و فعالیت. اگر صحبت نقدینگی بلاعوض را کردیم فقط به منظور پرداخت هزینه های سربار بوده و امیدی داشته باشیم که تا با این وجوه اعطایی، اماکن و تاسیسات خود را حفظ کنیم و جوابگوی بدهی های گسترده خود باشیم و حق ندارید آن را از ما دریغ کنید. آیا تصور می شود با امهال بدهی های مالیاتی و به تعویق انداختن پرداخت مالیات عملکرد و مالیات ارزش افزوده و یا امهال آبونمان حامل های انرژی به نوعی به ما کمک می‌شود؟! خیر این نه تنها کمک نیست، بلکه انباشته شدن بدهی ها برای ماه های آینده است که خود خطری بزرگتر است که دامنگیر تاسیسات گردشگری خواهد شد.

اگر باور دارید که یکی از مسیرهای نجات اقتصادی کشور از صنعت گردشگری می گذرد لذا بگذارید کمک تان کنیم و در غیر این صورت راه شما با ما جدا خواهد شد. به یقین سرمایه گذار، رفتار با تاسیسات گردشگری را در زمان مواجه شدن با چنین بحران هایی شاهد است و زمانی ترغیب به ادامه خواهد شد که حمایت های بدون چشمداشت دولت را ببیند، اما دریغ که در حال حاضر هیچگونه تمایلی به سرمایه گذاری ندارند.

در ذیل بعضی از پیشنهادات و راهکارهای اجرایی مطرح می شود:

۱- سهم گردشگری از هرگونه کمک و یا تسهیلات باید مشخص شود، تاکید می کنیم که خود را تافته جدا بافته نمی دانیم اما چون در حال حاضر و بر اساس قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی و فرهنگی از مشاغل حوزه وزارت صمت جدا شده و مستقل و صنعتی محسوب شده ایم و زیر نظر وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی هستیم، لذا سهم این صنعت مهم نیز باید جداگانه مشخص و اعتبار آن  به وزارتخانه مربوطه ابلاغ شود.

۲- همانطور که برای پرداخت یارانه های مردمی مدت ها غربالگری خود را انجام داده و دهک های نیازمند به کمک دولت را در بین حدود ۸۰ میلیون جمعیت کشور را شناسایی و تسهیلاتی به صورت کالا و یا نقدی و هرچند کم و ناچیز اما در حد توان تحت عنوان یارانه و بسته های حمایتی اعطا می کنید به همین طریق لازم است ابتدا تاسیسات گردشگری را نیز با مستندات در دست به تحلیل نشسته و گروها و دسته ها و واحد های نیازمند را شناسایی کنید و از نگاه ما تاسیسات  و افرادی در صنعت گردشگری کشور نیازمند هستند که در شرایط حال حاضر نه به منظور کسب درآمد، بلکه فقط برای بقاء، در حال مبارزه هستند.

۳- از دولت و نهادهای کمک رسان انتظار نداریم جبران خسارت تاسیسات و افراد را محاسبه و سپس برای پرداخت بخشی از آن برآیند چون به یقین اگر تفکر بر این مبنا باشد دولت حتی نمی تواند بخشی از خسارت های هتل های پنج ستاره و یا شرکت های بزرگ رزرواسیون را بدهد و لذا باید نگاه از پایین به بالا باشد و کمک را فقط برای بقاء تاسیسات و افراد در نظر بگیرد. این که مبنای اعطای تسهیلات را بر اساس تعداد کارکنان در نظر گرفته این نیز روش مناسبی نیست، زیرا تاسیسات گردشگری بزرگ و کوچک برای کارکنان و نیروی شاغل خود هزینه بسیار کرده و آنها را آموزش داده اند و لذا به این سهولت آنها را از دست نخواهند داد.

۴- آغاز غربالگری با خود اظهاری شروع شود. با در دست داشتن انواع نرم افزارهای موجود ابتدا تاسیسات و افراد خود، باید یک اظهارنامه که از سوی وزارت خانه تدوین شده است، کامل کرده و اعلام کنند نیازمند کمک هستند، چون بسیاری از واحدها نه تنها نیاز ندارند بلکه آماده کمک نیز هستند.

۵- بدون هیچ رودربایستی، باید غربالگری را از خودمان آغاز کنیم و ابتدا به سراغ تاسیسات زنجیره ای و وابسته به شرکت ها و نهادهای دولتی و خصولتی برویم و آنها را حذف کنیم همانند تاسیسات وابسته به بنیاد مستضعفان فقط به دلیل آنکه ایشان مدافعانی سرسخت داشته و به یقین از دولت انتظاری ندارند، همچنین انتظار داشته باشیم از گروه هتل های بزرگی همانند گروه هتل های «پارس» و نهاد نیروی انتظامی که تقاضا کنیم با توجه به اندوخته و سپرده ای که دارند و در همه حال به اقشار مختلف این مرز و بوم کمک کرده اند لذا در این سامانه نیز ثبت نام نکنند، از سایر گروه ها و شرکت ها نام نمی بریم، چون ممکن است سوء تعبیر شود. همچنین از سایر هتل های چهار و پنج ستاره و حتی سه ستاره و یا دو و یک ستاره و تمام تاسیسات که توان ادامه فعالیت را تا مدتی محدود دارند و امکانات مالیشان اجازه می دهد، خالصانه می خواهیم که با از خودگذشتگی در این سامانه وارد نشوند و آخرین گروه با پوزش و احترام به تمام تاسیسات و افراد در صنعت گردشگری کشور، روی سخنم با فعالان حوزه این صنعت در استان های زرخیزی همانند استان خراسان رضوی و استان قم است که موهبت بزرگی دارند و خود سپاسگزار و شکرگزار خداوند متعال هستند و اینکه مستقیماً زیر سایه حضرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (ع) سالیان سال به کسب و کار پرداخته اند و هرچند کل مملکت ایران برای وجود این بزرگواران هنوز نفس می کشد اما امیدواریم که شما همکاران نیز در این سامانه ثبت اطلاعات نکنید و اگر واقعاً احساس می کنید نیازمندانی وجود دارند لذا از تولیت آستان این حرمین شریفین تقاضای کمک کنید  و از دولت انتظار کمک نداشته باشید.

اعطای تسهیلات بر اساس تعداد کارکنان روش مناسبی نیست. از دولت و نهادهای کمک رسان انتظار نداریم جبران خسارت تاسیسات و افراد را محاسبه و سپس برای پرداخت بخشی از آن برآیند. به یقین اگر تفکر بر این مبنا باشد دولت حتی نمی تواند بخشی از خسارت های هتل های پنج ستاره و یا شرکت های بزرگ رزرواسیون را بدهد. باید نگاه از پایین به بالا باشد و کمک را فقط برای بقاء تاسیسات و افراد در نظر بگیرد

۶-  از دولت و کلیه دستگاه های اجرایی و نهادهای دولتی تقاضا می کنیم اگر اماکنی که تغییر کاربری داده شده و در حال حاضر در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی به صورت اجاره قرار داده اید و با هر عنوانی از تاسیسات صنعت گردشگری محسوب می شوند، برای حداقل سه ماه کرایه ای دریافت نکنید که این خود کمک بزرگی است و به یقین این دسته از تاسیسات نیز در سامانه ثبت نام نخواهند کرد.

۷- تاسیساتی مانند خانه مسافر که تحت پوشش شرکت مادر تخصصی گردشگری هستند و این شرکت با کمک دولت به وجود آمده لذا باید وسیله همین شرکت ها حمایت و اعتبار نقدینگی برای آنها در نظر گرفته شود و همچنین واحدهای بوم گردی که تاسیس آنها به عنوان یک شغل نبوده و اکثر در روستاها بوجود آمدند تا تولید اشتغال خانوادگی کرده و درآمد آنها کمک هزینه ای باشد برای خانواده و اکثراً از صندوق هایی مانند «صندوق امید» وام گرفته اند باید طریقی اتخاذ شود که بازپرداخت وام ها برای یک سال متوقف شود.

۸-  در خصوص مالیات اعم از مالیات شغلی و عملکرد و مالیات ارزش افزوده، چون معافیت ها به صورت قانون است و حتی درمورد بخشش جراسم نیز قانونگذاران عزیز مصوباتی دارند لذا دولت نمی تواند قولی دهد و اگر مجلس شورای اسلامی و نمایندگان عزیز صلاح دانستند به یقین باید به صورت مواد قانونی برای معافیت و بخشودگی ها تصمیم گیری کرده و به دولت ابلاغ کنند.

۹-  مردم جهان و دنیا باید بدانند که با تحریم هایی که استکبار جهانی به سرکردگی امریکای جهانخوار علیه ایران عزیز ما وضع کرده، ضربه سنگینی در این برهه بر پیکر صنعت گردشگری کشور وارد می کند و لذا راهکاری تعیین کنند و اجازه دهند که بدون ورود به مسائل سیاسی با کمک وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجه، بخش خصوصی صنعت گردشگری کشور با صندوق بین المللی پول و سازمان جهانی گردشگری وارد مذاکره شده و بر اساس مستندات ارائه شده از این صندوق سهم گردشگری کشور را مطالبه کند. گردشگران و جهانیان نیازمند بازدید از جای جای کشور پهناور ایران هستند و بازدید از میراث فرهنگی این کشور کهنسال آرزوی بسیاری از گردشگران دنیا است و همانطور که همیشه و در همه حال پذیرای این دسته از گردشگران فرهنگی بوده ایم در پسا کرونا نیز باید این آمادگی را داشته باشیم لذا این وظیفه اخلاقی بر گردن همان گردشگران است که برای بقاء تاسیسات گردشگری کشورها از سازمان های بین المللی تقاضای کمک و یاری کنند.

۱۰- پس از این غربالگردی و شناخت و شناسایی تاسیسات و افراد نیازمند به کمک به یقین با الگویی بسیار ساده همانند تعداد شاغلان و یا درخصوص واحدهای اقامتی بر اساس تخت و ستاره و قدمت فعالیت، دفاتر خدمات مسافرتی بند ب بر اساس تعداد کارکنان و تعداد برگزاری تعدادتورها، واحدهای پذیرایی بر اساس شاغلین و تعداد صندلی و ..... ضرایب و معیارهای نزدیک به واقعیت و سهم هریک مشخص می شود که پسندیده است در اسرع وقت پرداخت شود.

۱۱-پیشنهاد می شود از کل مبلغی که برای صنعت گردشگری در نظر گرفته شده است، حدود ۷۰ درصد آن با روش بالا به صورت بلاعوض در اختیار تاسیسات گذاشته شده و ۳۰ درصد باقیمانده را به صورت وام با هر میزان کارمزدی که مشخص می کنند در اختیار سایر متقاضیان گذاشته شود.

در نهایت از دولت و ریاست جمهوری تقاضا می کنیم با رهنمودها و دستورات خود برای نجات صنعت گردشگری کشور آنچه در توان دارند و مقدورات اجازه می دهد تلاش کنند و یقین داریم با یاری خداوند متعال به زودی بر این کرونا ویروس غلبه خواهیم کرد اما صنعت گردشگر کشور برای رسیدن به نقطه مطلوب و حداقل رسیدن به همان شرایط قبل از شیوع این ویروس خطرناک، مبارزه ای سخت را در پی دارد و تلاشی مضاعف را می طلبد.»