کویر سرزمین مردمانی سختکوش است که نگاهشان به آسمان است.
سواحل خلیج فارس سرزمین مردمان سختکوش و همیشه بیداری است که چشمشان روشن به دریا است و جزیره قشم بیابانی است محصور در دریا که مردمانش هم کویر نشینند و هم ساحلنشین.
مردم جزیره قشم هرچند به رسم کویرنشینان٬ خرمی طبیعت را به تار و پود عشق میبافند٬ اما با خرمی جنگل هم بیگانه نیستند! در جزیره که کویر و دریا به یکدیگر میرسند جایی هست که رنگ طبیعت همیشه سبز است و جزیرتی به آن ( حرا ) میگوید. جنگلی دریایی٬ گسترهای سبز که در طول سال٬ خرمی را به جزیره و خلیج فارس هدیه میکند و پایگاهی است برای پاکیزه نگه داشتن طبیعت٬ پایگاهی که پاسدارانش همیشه بیدارند و حافظ پاکیها...
حرا سالش یک فصل دارد... فصل گرم عاشقی.
مردمان جزیره٬ هنر زندگی در کرانه کویرهای بیانتهای جنوب شرق فلات ایران و آبهای آبی جهان را به خوبی میدانند٬ گویی درختان حرا آموزگاران خوبی بودهاند و راز خرمی را به این مردمان سختکوش آموختهاند. رازهایی که باید اینک نشست و در میان زندگی اهالی دید٬ رازهایی که از زمانهای دور در پایایی تاریخی جنگل حرا به یادگار ماندهاند؛ در شبی فرشتهای در این جزیره هبوط کرد!... و یا در شبی کشتی حضرت نوح (ع) از اینجا گذشت!... و یا آن ماهی که ندامت حضرت یونس (ع) را بلعیده بود و زلالیت آن حضرت را در آبهای این خلیج همیشه سبز رها کرد!... و یا...
در هر نقطه از جزیره که نگاه کنی این پاسداران و آموزگاران را خواهی یافت٬ گاهی به شکل یک جنگل با هزاران دالان و دهلیز و راز٬ و گاهی مانند باغچهای کوچک در پناه یک پرچین از جنس رؤیای سبز کوهی تک افتاده در کویر.
در سواحل کمعمق جزیره حرا پایا میشود. حرا ریشه در باور خلیج فارس دارد و استوار ایستاده و پاسدار پاکیهاست. حرا در هنگام مد بیش از نیمی از پیکرهاش را به شوری دریا میسپارد و در جزر٬ تن به خشکی و شوری کویر.
و سبز میماند و سبزی شاخههایش را به هوری (قایق کوچک چوبی) پیرمردی تقدیم میکند که هر روز سبکبال و سرخوش میان دهلیزها پرسه میزند و روزگار میگذراند.
جنگلهای حرا میزبان مرغان مهاجری است که به دنبال دیدار با معجزات از غرب عالم به شرق عالم و به خلیج فارس میآیند و...
آری راز حیات حرا در سختکوشی است و...
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.