همزیستی نیوز - واکنش مراجع علمی و تخصصی به موافقت مشروط عیسی کلانتری با اجرای "طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی ایران" همچنان ادامه دارد. کارشناسان هشدار می دهند این طرح می تواند جنگل های هیرکانی را نابود و اکوسیستم منطقه از حالت تعادل خارج کرده، زندگی مردم را در استان های شمالی تحت تاثیر قرار دهد.
به گزارش اسکان نيوز، انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور در یک بیانیه نسبت به اجرای "طرح شیرین سازی و انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی" هشدار داد.
در این اطلاعیه با اشاره به اینکه آیا خسارت ها و منافع این طرح به درستی سنجیده شده آمده است:« طرح انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی و موافقت سازمان حفاظت محیط زیست با آن بار دیگر این پرسش جدی را پیش روی متخصصان، کارشناسان، مردم و دلسوزان محیط زیست گذاشته که آیا همه جوانب سود و زیان این طرح از نظر محیط زیستی، اقتصادی، اجرایی و سیاسی بررسی شده و آیا منافع اجرای این طرح از خسارت آن بیشتر است؟»
در بخش دیگری از این بیانیه با تاکید بر اینکه در تصمیمات کلان کشور، اغلب به پتانسیل‌های زیست‌بوم مناطق مختلف توجه نمی‌شود عنوان شده است:« تصور بر این است که با غره‌شدن بر فناوری می‌توان طبیعت را به سیطره خود درآورد؛ غافل از اینکه با این اقدام‌ها، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به اکوسیستم‌های مختلف وارد کرده و سرمایه‌های زیادی را به هدر می‌دهیم.
کشور ایران در کمربند خشک و نیمه‌خشک جهان واقع شده و باید قبول کنیم هر زیست‌بومی پتانسیل مربوط به خود را داشته و در نتیجه سزاوارتر آن است که از ظرفیت‌های سرزمینی به صورتی پایدار بهره بریم. یعنی بکوشیم با طبیعت خود را سازگار کنیم و نه اینکه طبیعت را با خود سازگار سازیم.»
امضاکنندگان این بیانیه در بخشی دیگر آورده اند:« حایز اهمیت آنکه پتانسیل زیست‌بوم‌های بیابانی ما کمتر از استعداد سایر زیست‌بوم‌ها نیست؛ کافی است به این پتانسیل‌ها آگاهی داشته و ظرفیت‌های آن را بدانیم و برنامه‌ریزی صحیحی در استفاده از آنها صورت گیرد. گردشگری و بوم‌گردی در مناطق بیابانی یکی از پتانسیل‌هایی است که با کمترین هزینه می‌تواند اقتصاد این مناطق را متحول کند.
کافی است نگاهی به کشورهای همسایه داشته باشیم و درآمدهای نجومی آنها را از طریق گردشگری مشاهده کنیم. متاسفانه عدم توجه به این ظرفیت‌ها مسوولین کشور را به سمت برنامه‌هایی سوق می‌دهد که جز خسارت و زیان سودی برای مردم نخواهد داشت.»
انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به بزرگراه تهران-شمال به عنوان یکی از طرح های بلندپروازانه کارشناسی نشده که سرمایه های کشور را به باد داد به عنوان نمونه یاد کرده و تاکید کردند:« جنگل‌های هیرکانی ایران از معدود سرمایه‌های کشور و دنیا است که هیچ جایگزینی ندارند. متاسفانه در سال‌های اخیر در اثر تغییر کاربری‌ها، تغییرات اقلیمی، سوء مدیریت‌ها و .... آسیب‌های جدی به این جنگل‌ها وارد شده است.
اخیرا هم با طرح انتقال آب دریای خزر و مسیر پیش‌بینی شده، تخریب صدها هکتار جنگل‌های بی‌بدیل خزری نشانه رفته است که مورد اعتراض تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصان منابع طبیعی کشور واقع شده است. چرا ما از طرح‌های بلندپروازانه در گذشته عبرت نمی‌گیریم و سرمایه‌های کشور را به باد می‌دهیم؟ بزرگراه تهران – شمال چند دهه است که سرمایه‌های کشور را بلعیده، زیست‌بوم‌های زیادی را ویران کرده و هنوز هم به بهره‌برداری نرسیده است؟ بی‌توجهی به نظرات کارشناسی در انتقال آب دریای خزر و زیان‌های ناشی از این امر، چگونه قابل جبران خواهد بود؟»
در انتهای این بیانیه، امضاکنندگان، توجه مسئولین را به نقطه نظرات کارشناسی ارایه شده از جانب کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی مازندران (ساری) جلب کرده و آورده است:« عواقب تخریب و نابودی هکتارها جنگل کهن هیرکانی، نابودی هزاران اصله درخت اُرس در مسیر طرح و تخریب و جابه جایی میلیون‌ها تن خاک حاصلخیز جنگلی را متوجه مسئولینی است که با تصمیمات نادرست خود، زیست‌بوم‌های کشور را به مخاطره انداخته، نسل‌های آینده را از استفاده درست از این منابع محروم می‌کنند و در مسیر ناپایداری هر چه بیشتر سرزمین عزیزمان ایران گام بر می‌دارند.»
در این اطلاعیه با اشاره به اینکه آیا خسارت ها و منافع این طرح به درستی سنجیده شده آمده است:« طرح انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی و موافقت سازمان حفاظت محیط زیست با آن بار دیگر این پرسش جدی را پیش روی متخصصان، کارشناسان، مردم و دلسوزان محیط زیست گذاشته که آیا همه جوانب سود و زیان این طرح از نظر محیط زیستی، اقتصادی، اجرایی و سیاسی بررسی شده و آیا منافع اجرای این طرح از خسارت آن بیشتر است؟»
در بخش دیگری از این بیانیه با تاکید بر اینکه در تصمیمات کلان کشور، اغلب به پتانسیل‌های زیست‌بوم مناطق مختلف توجه نمی‌شود عنوان شده است:« تصور بر این است که با غره‌شدن بر فناوری می‌توان طبیعت را به سیطره خود درآورد؛ غافل از اینکه با این اقدام‌ها، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به اکوسیستم‌های مختلف وارد کرده و سرمایه‌های زیادی را به هدر می‌دهیم.
کشور ایران در کمربند خشک و نیمه‌خشک جهان واقع شده و باید قبول کنیم هر زیست‌بومی پتانسیل مربوط به خود را داشته و در نتیجه سزاوارتر آن است که از ظرفیت‌های سرزمینی به صورتی پایدار بهره بریم. یعنی بکوشیم با طبیعت خود را سازگار کنیم و نه اینکه طبیعت را با خود سازگار سازیم.»
امضاکنندگان این بیانیه در بخشی دیگر آورده اند:« حایز اهمیت آنکه پتانسیل زیست‌بوم‌های بیابانی ما کمتر از استعداد سایر زیست‌بوم‌ها نیست؛ کافی است به این پتانسیل‌ها آگاهی داشته و ظرفیت‌های آن را بدانیم و برنامه‌ریزی صحیحی در استفاده از آنها صورت گیرد. گردشگری و بوم‌گردی در مناطق بیابانی یکی از پتانسیل‌هایی است که با کمترین هزینه می‌تواند اقتصاد این مناطق را متحول کند.
کافی است نگاهی به کشورهای همسایه داشته باشیم و درآمدهای نجومی آنها را از طریق گردشگری مشاهده کنیم. متاسفانه عدم توجه به این ظرفیت‌ها مسوولین کشور را به سمت برنامه‌هایی سوق می‌دهد که جز خسارت و زیان سودی برای مردم نخواهد داشت.»
انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به بزرگراه تهران-شمال به عنوان یکی از طرح های بلندپروازانه کارشناسی نشده که سرمایه های کشور را به باد داد به عنوان نمونه یاد کرده و تاکید کردند:« جنگل‌های هیرکانی ایران از معدود سرمایه‌های کشور و دنیا است که هیچ جایگزینی ندارند. متاسفانه در سال‌های اخیر در اثر تغییر کاربری‌ها، تغییرات اقلیمی، سوء مدیریت‌ها و .... آسیب‌های جدی به این جنگل‌ها وارد شده است.
اخیرا هم با طرح انتقال آب دریای خزر و مسیر پیش‌بینی شده، تخریب صدها هکتار جنگل‌های بی‌بدیل خزری نشانه رفته است که مورد اعتراض تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصان منابع طبیعی کشور واقع شده است. چرا ما از طرح‌های بلندپروازانه در گذشته عبرت نمی‌گیریم و سرمایه‌های کشور را به باد می‌دهیم؟ بزرگراه تهران – شمال چند دهه است که سرمایه‌های کشور را بلعیده، زیست‌بوم‌های زیادی را ویران کرده و هنوز هم به بهره‌برداری نرسیده است؟ بی‌توجهی به نظرات کارشناسی در انتقال آب دریای خزر و زیان‌های ناشی از این امر، چگونه قابل جبران خواهد بود؟»
در انتهای این بیانیه، امضاکنندگان، توجه مسئولین را به نقطه نظرات کارشناسی ارایه شده از جانب کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی مازندران (ساری) جلب کرده و آورده است:« عواقب تخریب و نابودی هکتارها جنگل کهن هیرکانی، نابودی هزاران اصله درخت اُرس در مسیر طرح و تخریب و جابه جایی میلیون‌ها تن خاک حاصلخیز جنگلی را متوجه مسئولینی است که با تصمیمات نادرست خود، زیست‌بوم‌های کشور را به مخاطره انداخته، نسل‌های آینده را از استفاده درست از این منابع محروم می‌کنند و در مسیر ناپایداری هر چه بیشتر سرزمین عزیزمان ایران گام بر می‌دارند.»
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.