همزیستی نیوز - بازیهای المپیک قرار است جایی باشد برای اینکه مردم از گوشه و کنار دنیا دور هم جمع شوند؛ آدمهایی که خودشان را با پرچمهایی که همراه دارند در برابر دیگران قرار میدهند. نتیجهاش میشود اینکه در نبود مقامهای سیاسی، درگیریهای سیاسی کشورها بین مردمی که رو به روی هم قرار گرفتهاند، نمود پیدا کند.
به گزارش ایسنا المپیک امسال، در سایه درگیری های سیاسی جاری، تا به حال بارها خبرساز شده است، در جریان تدارک مراسم افتتاحیه المپیک ریو، وقتی ورزشکاران لبنانی، سوار اتوبوسی که ورزشکارهای رژیم صهیونیستی در آن بودند، نشدند، اولین درگیریهای سیاسی در بازیهای ریو دیده شد. در جریان جنگ سال 2006 بین حزبالله لبنان و رژیم صهیونیستی 1200 شهروند لبنانی از جمله عده زیادی از مردم غیر نظامی کشته شدند و لبنان در میان کشورهای مسلمان یکی از سرسختانهترین مواضع را نسبت به رژیم صهیونیستی دارد.
بعد از این افتتاحیه، رقابت ورزشکارهای روس و آمریکایی که تاریخ درگیری دولتهایشان به جنگ جهانی دوم میرسد، دیدنی شد. شناگر تیم آمریکا که از امیدهای مدال طلای این رقابتها هم هست، با زبان بدن و تکان دادن انگشت سعی کرد رقابت بین آمریکا و روسیه را یادآوری کند. لیلی کینگ اول با تکان دادن انگشتش به شناگر روس سعی کرد به او بفهماند که جایش در رقابتهای المپیک نیست و بعد وقتی به نیمه نهایی مسابقات رسید، انگشت اشاره خود را رو به دوربینهای تلویزیونی گرفت تا به شیوه بسکتبالیستها بگوید که او «نفر اول» است.
رقابت سیاسی دیگری که پایش به بازیهای المپیک باز شده، مساله کهنهای بین صربستان و کوزوو است. کوزوو اولین بار است که از زمان استقلاش از کشور صربستان در سال 2008 شانس حضور در رقابتهای المپیک را پیدا کرده است. با اینکه تیم هشتنفره ورزشکاران این کشور تنها در دو رشته با تیم صربستان همبازی هستند مقامات کوزوو به ورزشکارانشان اخطار دادهاند که روی هیچ سکویی در کنار بازیکنان صرب قرار نگیرند.
ورزشکارهای رژیم صهیونیستی همیشه زیر سایه رژیم منفورشان از مواهبی از جمله انصراف تعدادی از ورزشکارها از بازی در مقابل آنها برخوردار بودهاند. در میان ورزشکارهای ایرانی این یک سنت پذیرفتهشده است. در المپیک امسال اما تا به حال یک جودوکار از عربستان از رقابت در برابر جودوکار رژیم صهیونیستی انصراف داده و از بازیها کنارهگیری کرده است.
همه این حاشیههای سیاسی المپیک تا اینجا بوی جنگ و دشمنی داشته اما یک نشانه دوستی هم ظاهر شده است! در روز سوم بازیهای المپیک امسال عکسی از دو ژیمناستیککار کرهای منتشر شد که خیلی گرم، مشغول گفتوگو و خنده و شوخی بودند؛ یکی از کره شمالی و دیگری از کره جنوبی؛ کشور هایی که یک شبهجزیره و یک قوم را به دو قسمت تقسیم کردهاند، یکی اصرار دارد که در دوران جنگ سرد و رقابت تسلیحاتی اتمی زندگی کند و دیگری زیر سایه آمریکا مرزهای بازار آزاد را پشت سر گذاشته و در بسیاری رفاهیات از جمله در سرعت اینترنت سرآمد تمام دنیاست.
سلفی این دو ورزشکار که در شبکههای اجتماعی دست به دست میشد، بهانهای برای آرزوی صلح برای دنیا شد اما برخی رسانهها هم مدعی شدهاند که ورزشکار کره شمالی تهدید شده است که در صورت برگشتن به کشورش به جرم ارتباط با دولت متخاصم کره جنوبی، اعدام خواهد شد.
هنوز در آغاز هفته اول بازیهای المپیک هستیم و این همه حاشیههای سیاسی روی سر بازیها سنگینی میکند. با این حال، هر گردهمایی جهانی فرصتی است برای دیدن باقی مردم، بدون مرز و بدون پیشفرضهای سیاسی؛ امکانی برای درک این واقعیت که ما، همه ما، مردمانیم، میتوانیم فاصلهای را که رنگ پوست و نژاد و پرچمی که زیر آن به دنیا آمدیم بین ما قرار داده است، به نوعی پر کنیم؛ البته ماجرای رژیم صهیونیستی فرق دارد.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.