لیلا اوتادی چند وقت پیش در یک پست اینستاگرامی با انتشار عکس‌هایی تکان دهنده از مردم خواست که در مصرف آب صرفه‌جویی بکنند. این هنرپیشه مطرح کشورمان ضمن ابراز نگرانی جدی خود از این وضعیت گفت: "دوستان آب نداریم عزیزان آب نداریم، باور کنید آب نداریم…. من به شخصه کارم شده اینکه یکسره مثل مامور بالای سر شیرآب بایستم و به همه دوستانم و اطرافیان تذکر بدم، مراعات کنید، به گفته محققان و اساتید دانشگاه احتمالا از ۵سال دیگر بین استان‌ها نزاع آب بالا خواهد گرفت، لطفا یکبار هم که شده پیشگیری کنیم"
بعضی‌های معتقدند که لیلا اوتادی این روزها به دلیل مطرح کردن خود از کنار مسائل اجتماعی به راحتی رد نمی‌شود و دائما در حال اظهار نظر است، اما حتی اگر خانم اوتادی به دلیل تبلیغ و مطرح کردن خود این کار را بکند، بازهم اتفاق خیلی خوبی است.
به عبارت دیگر ورود هنرمندان و چهره‌های سرشناس به مسائل اجتماعی، ظرفیت بزرگی است که متاسفانه در کشور ما مغفول مانده است.
اگر قرار است اظهار نظر یک هنرپیشه در رابطه با مشکلات جامعه، کمی به حال ما کمک کند، چرا که نه، باید از این ظرفیت استفاده کرد، حتی اگر به بهای بیشتر مطرح شده و سر زبان‌ها افتادن آن بازیگر باشد. هرچند به شخصه اعتقاد دارم که نه صرفا برای تبلیغ بلکه این دغدغه واقعی و شخصی لیلا اوتادی در رابطه با مساله آب است. با اینکه او بازیگر مورد علاقه من نبود ولی به دلیل اظهار نظرها و دغدغه‌هایش در مسائل جامعه او را دوست دارم. او جزو آن دسته از بازیگرانی است که می‌داند ادامه بازیگری‌اش منوط به زیستن در کشوری است که در آن بحران نباشد. لااقل می‌داند که آتیه بهتر در حرفه‌اش منوط به این است که در کشورش نزاع بر سر آب نباشد. او می‌داند که آب نباشد آتیه بهتری برای هیچ کدام از ما نیست.
هرکدام از ما اگر با این نگاه که می‌خواهیم آتیه بهتری داشته باشیم و حتی صرفا به خاطر خودمان اقدام به صرفه‌جویی کنیم، بی‌شک کلی در مصرف آب صرفه‌جویی خواهد شد. هرکدام از ما اگر خودمان را دوست داشته باشیم به خاطر خودمان هم که شده صرفه‌جویی خواهیم کرد.
اما طبق نظر کارشناسان بحران آب در کشور ما واقعا جدی است. درحالی که ما این بحران را در پیش داریم هنوز هم تدابیر لازم برای مقابله با این بحران اتخاذ نشده است.
بعضا تنها ترغیب مردم به صرفه‌جویی کافی نیست بلکه گاهی باید در روش زندگی‌مان هم تغییر ایجاد کنیم. تغییر در روش زندگی هم میسر نیست مگر اینکه دولت هم ورود پیدا بکند. دولت در این رابطه تجربه‌های موفق زیادی دارد. به‌عنوان نمونه در رابطه با کاهش زادو ولد با شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» توانست جزو موفق‌ترین کشورها در این زمینه باشد و یا در رابطه با نریختن زباله در معابر با شعار «شهر من خانه من» توانست تاحدودی موفق عمل کند. در زمینه سوادآموزی هم همینطور. الان در رابطه با صرفه جویی، بخشی از قضیه را می‌توان با افزایش آگاهی و تبلیغ حل کرد اما بخشی هم همانطور که گفتم به تغییر روش زندگی مردم برمی‌گردد.
به عنوان نمونه در بین مردم ایران استفاده از ماشین ظرفشویی چندان رواج ندارد. اولا استفاده از این وسیله هنوز در فرهنگ مردم جا افتاده نیست و به عنوان یک کالای لوکس تلقی می‌شود. دوم به همان نسبت که این کالاها لوکس تلقی می‌شود قیمت آنها هم زیاد است. سوم مواد شوینده این دستگاه‌ها هم گران است. حتی من دیدم خیلی از خانواده‌هایی که این وسیله را گرفته‌اند به دلیل گران بودن مواد شوینده به ندرت از آن استفاده می‌کنند و بیشتر در گوشه آشپزخانه‌شان استفاده آن برای روزهایی است که مهمان می‌آید، حواله شده است.
درحالی که قیمت هر تبلت (قرص شستشوی ظرف) در ایران هزار تومان است مردم ترجیح میدهند ظروف را با دست بشورند و آب بیشتری مصرف کنند و هزینه آب را که به مراتب کمتر است، پرداخت کنند. حق هم دارند. نمی‌شود هم دستگاه را به قیمت گران بخری و هم برای هر شستشو سوای برق و آب، هزار تومان هزینه کنی. این درحالی است که در کشورهایی که به مساله آب اهمیت میدهند قیمت دستگاه چند برابر کمتر از ایران و قیمت تبلت‌ها هم به مراتب ارزان‌تر از آب است. همین است که باعث می‌شود مردم کمتر تمایل به شستن ظرف با دست داشته باشند و نه تنها در منازل بلکه در رستوران‌ها و تمام غذاخوری‌ها و غیره ماشین ظرفشویی جزو لاینفک زندگی مردم است.
ما براي شستن ظرف‌هایي که در سینک آشپزخانه جمع شده به مصرف آب زیادی نیاز داریم، اما اگر برای تمیز کردن آنها از ماشین ظرفشویی استفاده کنیم میزان مصرف آب خیلی کمتر می‌شود. به این صورت است که با استفاده از ابزارهایی مثل ماشین ظرفشویی می‌توان میزان مصرف آب خانگی را به صورت قابل توجه کاهش داد و مردم را ترغیب کرد که بیشتر قدر آب را دانسته و خودشان مامور خودشان شوند. تا زمانی که برخی کالاهای مصنوعی ما گران‌تر از آب هستند نباید انتظار داشته باشیم در مصرف آب صرفه‌جویی شود.
من به شخصه لیلا اوتادی را به دلیل این دغدغه‌شان تحسین می‌کنم. اگر مردم ما هنوز این پدیده را جدی نگرفته و یاد نگرفته‌اند که خودشان مامور خودشان باشند باید شکر کرد که امثال خانم اوتادی آگاهانه خود را مامور صرفه‌جویی می‌دانند. کاش بشود کمپینی از هنرمندان برای صرفه‌جویی در مصرف آب ایجاد شود تا دغدغه هنرمند محبوب مردم، دغدغه خود مردم هم بشود.
این روزها ما تک و توک چهره‌ی دیگر هنرمندانمان را می‌بینیم که به نحوی سعی می‌کنند در مسائل اجتماعی، خیریه و غیره وارد شوند. آنها حتی خودشان را رسانه‌ای هم می‌کنند. رسانه‌ای کردن آنها نه تنها هیچ منافاتی با عمل خیرشان ندارد، بلکه باید اینطور باشد. چه خوب است که هنرمندانمان بیشتر و بیشتر در مسائل مبتلا به جامعه وارد شوند و چه خوب است که مردم در قبال این کارها و رسانه‌ای شدن آن سعه صدر داشته باشند و با آغوش باز در کنار هنرمندشان بایستند.
دیدگاه‌ها